Why...I don’t Khow...ฝรั่งอายจ่าโพสท่าถ่ายรูป

.....ชิมิ...?

มา...ทิ้งหัวใจไว้ที่นี้ยาวนานเกือบสิบกว่าวันแล้ว กับชีวิตที่หลง...

ทาง เหมือนเจ้าชายตัวน้อย ที่โดดเดี่ยวเดียวเวิ้งว้าง ท่ามกลาง...

หิมะ...มันหนาวเหน็บ มาไกลเหลือเกินกับเส้นทางนี้ พรุ่งนี้แล้วซิ .

พรุ่งนี้...ที่ฉันจะเข้าวังไปพบเจ้าชายวิลเลียม...

..........คนโปรดของฉัน แม้จะเพียงแค่เลียบๆมองๆนอกวังก็ตาม...

ทีเถิด...ในวันที่เจ้าหญิงไดอาน่าพระราชมารดาของท่านชาย...

สิ้นพระชนม์ในคราวโน้น ฉันยังอาลัยบันทึกไดอารี่ไว้ว่า...

สักวันหนึ่งถ้ามีโอกาสฉันจะเอากุหลาบสีม่วงไปวางหน้าพระบรมศพ...

แม้จะนานตราบชีวิตฉันก็ตามที....

...........วันนี้เจ้าหญิงละมุนละม่อมกับท่านชาย  Johnพระสวามี เอารถเปิดประทุนคันโก้...

มารับฉันถึงวังที่Kent...ไม่รู้จะเลือกสวมใส่สูทอันใดดี ที่เตรียมมาจาก...

เมืองไทยก็ถูกฉัน...เลือกใส่ถ่ายรูปหมดแล้ว ไม่เป็นไรใช่ไหมคนดี ฟ้าที่...

Londonวันนี้เป็นสีฟ้า...

.....เจ้าหญิงละมุนละม่อมบอกฉันว่า มีโอกาสอาจจะได้เยียวยา....

กลุ่มนักศึกษาที่กำลังประท้วง...

หน้าพระราชวัง ในเรื่องของการขึ้นค่าเล่าเรียน ฉันยิ้มน้อยๆ...

ไปซิหัวใจไปเรียก...ร้องประชาธิปไตยในเมืองประชาธิปไตย...

...........หากจะขอบคุณเจ้าหญิงละมุนละม่อมก็คงต้องขอบคุณท่านชาย John ...

ที่ทำให้สองวันในสหราชอาณาจักรของฉันมีความหมาย...

 Buckingham Palace  And Brighton....

เมืองแห่งการศึกษาทะเลสวยงามสุดหูสุดตา...

 ในวันที่ฟ้าเวิ้งว้าง Brighton  Pier....

........สะพาน......ที่ทอดยาวที่ดูซ่อมแซมบูรณะใหม่แต่สไตล์เดิมกระมัง  เสียงเรียกร้อง...

ของหัวใจ ไบร์ทตันที่รัก หากมีโอกาสฉันจะมาขอจดทะ..

เบียนสีม่วงที่นี้ เมืองเสรีแห่งรัก...ของชายรักชาย...

............ต้นOakและMaple  สลัดใบร่วงกราว ลมหนาวติดลบ ...

ผู้คนมากมายที่.... Buckingham Palace  เจ้าหงส์และห่านคอยาวส่งเสียงร้อง...

แข่งกับกลุ่มนักศึกษาที่ไม่...เห็นด้วยกับการที่รัฐบาลขึ้นค่าเล่าเรียนจาก...

สามหมื่นของแต่ละปีเป็นเก้าหมื่นปอนด์โห...

........แค่ฉันฟังยังสะอึกกับการขึ้นค่าเล่าเรียนในครานี้ ...

นี้คนในอังกฤษเองนะหาก...เป็นชาวต่างชาติที่มาเพิ่มดีกรี...

ให้ตัวเองว่าเป็นนักเรียนนอกหละ จะไม่ปีละสองแสนปอนด์...

กระมัง....

.........ลาก่อนท่านชายวิลเลียม คืนพร่ำฟ้าไร้ดาว ขอให้โชคดี...

 เมษายนหากมีโอกาส คงได้...

มาร่วมเฉลิมฉลองร่วมกับพี่น้องชาวอังกฤษที่London กับชีวิตมงคลสมรสของท่านชาย...

 คงมีทหารเข้าแถวยาวเหยียดเดินพาเหรดกับชุดเต็มยศคงเป็นริ้ว...

ขบวนที่สวยงาม ...

......ธงชาติอังกฤษคงโบกสะบัด เสียงไชโยโห่ร้องปรีเปรมของพสกนิกร...

ที่มีต่อท่านชาย...

คงกึกก้องพลุบนฟ้ากลางเมืองLondon..คงสวยงาม...

...........ขนมDough nut  กับอาหารJapan..ไบร์ทตันเมืองตากอากาศ กับก้อนกรวดชายหาด...

ระยับสะท้อนแสงไฟยามค่ำคืนที่หนาวเหน็บ เพิ่งสี่โมงเย็นแต่ฟ้าก็มืด...

 เสียงใจฉันสะท้อน ...

......ให้ตายซิไบร์ทตัน สักวันฉันจะกลับมาละเลียดในความงามของเจ้า เสน่ห์...

ของเจ้าอิสรเสรี...บางที่หากเลือกได้ฉันก็อยากจะมาฝากชีวิตสุดท้ายไว้ที่นี้...

 กับใครสักคน....

.......... ขอบคุณอีกครั้งเจ้าหญิงละมุนละม่อมและเจ้าชาย Mr.John...

ที่พาฉันทัวร์ซะสอง...

......เมืองกับสองวัน...มิตรภาพรายทางที่ไม่ได้คาดหมายมันสวยงาม...

จังเลย ไบร์ทตันตอบฉันที...ว่าจริงไหม...?