ฝากลมผ่าน..ครูไทยใจเกินร้อย..ลมหนาวที่แม่ฮ่องสอน..

กับคุณนายไฮโซ...?

.........เมื่อปีที่แล้วฉันและคณะได้พาคุณนายกบ คุณนายไฮโซติดดิน...

ไปละเลียดลมหนาวที่ยอดดอยเปเปอร์อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก...

กับยอดเงินและยอดน้ำใจร่วมแสนบาทนั้นคราโน้น น้องๆได้มี...

อาคารเรียนใหม่คอมพิวเตอร์มือสองก๋วยเตี๋ยวร้อนๆขนมปังปี๊บ...

กับสิ่งดีดีเท่าที่คณะเราจะแบ่งปันได้....นั้นคือความสุขสะพานบุญ...

เช่นฉัน..ยินดีและยินดี...

........ลมหนาวปีนี้มาเยือนนานแสนนาน เสียงปลายสายจากคุณ...

นายกบบอกคิดถึงเด็กดอย อยากจะแบ่งปันนำเงินและเครื่องนุ่งห่ม...

คลายหนาวไปให้น้องๆ คุณจ่าช่วยที...คิดถึงครูไทยใจเกินร้อย...

มาริ้วๆ ด้วยประสานงานไม่เป็นสับปะรดที่พึ่งพิงของฉันคือพี่มะอึก...

พี่มะยง เพราะฉันคนเดียวคงได้แต่แบกเป้ไปดุ่มๆที่จะทำให้คุณ...

นายกบอิ่มบุญกับอิ่มทานดั่งคราไปดอยเปเปอร์คงยากนะใจเจ้าเอย...

.......ยังจำแววตาแพรวพราว ดั่งมีหมู่ดาวนับหมื่นพันเข้าไประริกไหว...

และหวามในแววตานั้น คุณนายกบ เศรษฐีธุรกิจเหล็กร้อยล้าน...

พันล้านกับรีสอร์ทให้เช่าที่บ้านฉางและไร่นับร้อยนับพันไร่...

เออหนอเศรษฐีนี้ช่างอิ่มบุญดูเช่นไรไม่แก่เอาเสียเลยให้ตาย...

ดอกกุหลาบสีเงินยวงคราต้องพระอาทิตย์ยามอัสดงฉันใดฉันนั้น....

.........แล้วเจอกันนะครับครูไทยใจเกินร้อย เป็นครั้งแรกที่จะได้...

พบพาน คนดีเช่นครู เฝ้าดูมาเนิ่นนานกับกิจกรรมของครูไทยใจ...

เกินร้อย จักไปเยือนหลายครา แต่จับพลัดจับพรูทุกคราวไป...

แม่ฮ่องสอนเมืองในม่านหมอกหนาวนี้เจอกัน...

.....พูดคุยเอาเองนะครับครู คุณนายกบท่านใจดี แต่สิ่งที่ท่านต้อง...

การคือคนทำจริง โอกาสมาเยือนขอฟ้าสีฟ้าที่แม่สะเรียง...

โรงเรียนบ้านห้วยปลากั้งของครูไทยสวยงาม........

...........คืนนี้ฉันนอนไม่หลับ มีอะไรมากมายที่อยากจะสะสาง ...

ตลอดเดือนมกราคม ถามใจตนเองว่า หยุดได้แล้วกับการเดินทาง...

จะเดินไปใยพักบ้างซิคนดีเจ้าเอย... แต่สุดท้ายฉันก็จักลุกมาเก็บ...

......เสื้อผ้าใส่กระเป๋าชีวิตของฉันเพื่อเธอ เจ้าเด็กน้อยเจ้าเอย ...

จะอยู่ทั่วแคล้นแดนใด หากสะพานเช่นฉันทอดยาวไปถึงเจ้า...

ได้ฉันก็จะก้าวทอดไป....ทุกวันฉันตั้งจิตอธิษฐานว่าฉันจะทำ...

แต่คุณงามความดีจะทำวันนี้ด้วยหน้าที่ของหน้าที่ให้ดีที่สุด...

............ไปกับจ่าไหม โรงเรียนบ้านห้วยปลากั้ง แม่สะเรียง จังหวัด...

แม่ฮ่องสอน จะพาคุณนายกบและคณะไประริกไหวชายขอบแม่น้ำ...

สาละวิน โฮ้..สวรรค์นั้นคือสวรรค์ ไม่ต้องเอาอะไรไปหรอกนะคนดี...

นอกจากหัวใจและหัวใจของเจ้าเอง...ขนมปังปี๊บสักปี๊บเสื้อกันหนาว...

สักตัว เกลือซิเกลือเค็มนั้นแหละ.ดีนักแล...ไปครานี้ครูไทยบอกว่า...

จะพาไปนอนโรงเรียนริมฝั่ง..ด้วย...พบกันแล้วพบกัน...?