เรื่องนี้ไม่ทราบจะเอาไว้ที่ไหนก็เลยถูไถไว้กับ ภาพยนตร์/ละคร ความจริงเพิ่มกลุ่มนวนิยายอีกกลุ่มก็น่าจะดีนะคะ พอดีไปอ่านเจอในนิตยสารสกุลไทย หากใครไม่อยากรออ่านเป็นตอนก็รอดูเล่มก็คงจะมีการรวมเล่มในภายหลัง เป็นเรื่องของคนธรรมดาแต่ผู้เขียน เขียนได้ละเมียดละไมมากมองเห็นภาพนางเอก คือกำไลแก้วที่มีความเป็นคนรุ่นปัจจุบันที่ต้องดิ้นรนเลี้ยงชีพ ในขณะเดียวกันก็มีภาระเมื่อแม่ล้มป่วยดูแลตัวเองไม่ได้ ลูก ๆ ก็เห็นพ้องต้องกันว่าจะเอาแม่ไปไว้ที่สถานบริบาลแห่งหนึ่ง ที่ต้องจ่ายค่าดูแลโดยลูกช่วยกันออกค่าใช้จ่าย กำไลแก้วนางเอกก็มีคู่รักอยู่ ซึ่งคู่รักคนนี้ดำรงชีวิตแบบใหม่ที่เพียรพยายามจะขออยู่ก่อนแต่ง เพียงหวังกอบโกยและเอาเปรียบจากเรือนกายของคนรัก เมื่อกำไลแก้วซึ่งเติบโตมาจากครอบครัวที่ปลูกฝังเรื่องค่านิยมที่ดี ไม่ยินยอม คู่รักก็เลยโมโหโกรธาพาลเลิกรากับเธอไป กำไลแก้วตอนนี้เองที่อมาตย์ เพื่อนชายคนใหม่ที่เคยหมายปองเธอนานมาแล้ว ได้เปิดเผยตัวเอง และอาสาที่จะดูแลเธอ อมาตย์เองก็มีพี่ชายที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้เหมือนกัน จึงมีความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจกัน และชี้ให้กำไลแก้วมองเห็นแง่งามในความคิดที่ต่างไปจากเดิม และเสนอความคิดให้กำไลแก้ว นำแม่มาดูแลเองที่บ้าน เพราะกำไลแก้วสามารถตัดเย็บเสื้อผ้าและดูแลแม่ควบคู่กันไปในเวลาเดียวกันได้ เพราะเธอมีความสามารถในด้านงานฝีมือ และแม่ก็โดนกระทำย่ำยีจากสถานบริบาลนั้น เช่นการพูดจาข่มขู่ ใช้กริยากระแทกกระทั้น การสร้างความอับอายให้กับแม่เช่นเปลี่ยนผ้าอ้อมโดยไม่ปิดประตูห้อง หรือเปลือยท่อนล่างนางทิ้งไว้เพื่อแกล้งให้อับอาย สารพัดสารพัน แต่ด้วยความรักลูก แม่ก็ไม่เคยบอกให้ลูกรู้เพราะกลัวลูกจะลำบากในการดูแลตนเอง สุดท้ายเมื่อกำไลแก้วตัดสินใจพาแม่กลับบ้าน ก็ได้ทราบความจริงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ และนึกหวลไปเมื่อยามเด็กที่แม่ปกป้องตนเองจากพี่เลี้ยง ที่ดุด่าและเฆี่ยนตีเธอ แม่จะปกป้องลูกด้วยท่าทีที่แข็งแกร่ง จริงจัง และการดูแลเอาใจใส่ลูก ๆ ทุกคนอย่างดี เธอจึงตัดสินใจที่จะพาแม่กลับบ้านซึ่งแม่ดูจะมีความสุขและสดชื่นขึ้นทีนี้เจ้าแฟนเก่าก็เกิดเสียดาย.....ด้วยความร้ายกาจและคิดว่า ทำไมกำไลแก้วจึงปฏิเสธคนที่เพียบพร้อมเช่นตนไปรับรักเจ้าอมาตย์ที่สุดแสนจะธรรมดา จึงหาทางแก้แค้น และคิดจะทำร้ายกำไลแก้ว จึงไปหากำไลแก้วที่บ้านในเช้าวันหนึ่ง และทำร้ายร่างกายกำไลแก้วเพื่อข่มเหงเธอ....ด้วยความรักลูกแม่ก็ลุกจากที่นอนมาช่วย.....มันก็ทำร้ายแม่และกำไลแก้ว......ตอนนี้กำลังลุ้นว่า ใครจะมาช่วยนางเอกไว้ไหมหนอ.....ภาวนาว่าผู้แต่งขา....อย่าใจร้ายกับกำไลแก้วนะคะ....คงไม่สมควรที่จะตอบแทนความดีงามของเธอด้วยเจ้าชายโฉด เช่นนายคงรัฐผู้เย่อหยิ่ง เลวทราม.........สกุลไทยจะออกวันนี้ล่ะค่ะ.....แล้วหากเรื่องจบจะมาเขียนตอนจบให้อ่านใหม่นะคะ.....

     แต่สิ่งที่ได้รับจากเรื่องนี้คือ เมื่ออ่านไปจะรู้สึกสำนึกในความรักของแม่ ที่เฝ้าเลี้ยงดูลูกอย่างปกป้อง คุ้มครอง แต่เมื่อแม่มีปัญหา มีลูกซักกี่คนที่ยินดีจะแบกรับ และแก้ปัญหาให้กับแม่เหมือนแม่ให้กับเรา ทำให้เราเกิดความตั้งใจว่าเราจะดูแลพ่อแม่ของเรายามที่ท่านต้องการเราอย่างดีที่สุดที่เราจะทำได้.....

     วันนี้จึงอยากให้เพื่อนเราได้รับสิ่งเหล่านี้ด้วย.......จึงได้เล่าสู่กันอ่าน......เพื่อว่าจะได้รู้สึกซาบซึ้งในความรักของแม่ที่บางทีเรามองข้ามไป........ขอฝากความรักไปสู่แม่ของเราทุกคนด้วยค่ะ.....รักแม่ของเรานะคะ....อย่าลืมพ่อด้วยค่ะ...ความรักของท่านที่มีต่อเราคงไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันเท่าไหร่หรอกค่ะ....