ครูของโรงเรียนที่ฉันไปเกาะรั้วดูท่านจึงเรียกฉัน

“เข้ามา.....เข้ามาถ่ายข้างในเลย”

ฉันเลยกระวีกระวาดเข้าไปนั่งเจ๋อ......ฟังแหล่ “เวสสันดร”

อย่างมีความสุข....

พระคุณเจ้าที่แหล่ให้เด็กนักเรียนฟัง

คือ “พระพลนาสรรค์” ซึ่งเป็นรองเจ้าอาวาส

วัดป่ารวก......วัดที่ห้องสมุดของฉันได้

ฝากตนมา ๔๐  ปี (นับตั้งแต่เริ่มสร้าง)

หากเป็นคนก็คงย่างเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว

ที่ฉันรีบเข้ามาฟังแหล่ของท่าน

ก็เพราะว่า.....การแหล่......

ไม่ใช่ศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของฉัน

จึงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่เราจะได้ชม ได้ฟัง

ท่านแหล่ได้พักใหญ่ก็มีการโปรยฝนห่าแก้ว²

^.

ซึ่งก่อนโปรยก็ต้องมีการปลุกเสกนิดหน่อย

เพื่อเพิ่มความขลัง(เอ.....ไม่ทราบว่าฉันใช้คำถูกหรือไม่)

แล้วก็ให้พระอาจารย์ของโรงเรียนช่วยกันโปรย

และแล้ว......เด็กก็คือเด็ก

ถึงจะเป็นเณรน้อยที่นั่งสงบเสงี่ยมฟังอย่างสำรวม

ในตอนต้น......พอฝนห่าแก้วโปรยลงมา

เณรก็กลายร่างเป็นเด็กธรรมดา

ที่ตามเก็บฝนห่าแก้วอย่างสนุกสนาน

ฉันเก็บภาพ.....แล้วก็อดหัวเราะไม่ได้

ท่านรองเจ้าอาวาสแหล่ต่ออีกนิดหน่อย

ท่านก็เลิกและปล่อยเด็กให้ไปเรียนหนังสือต่อ

ฉันชอบวิธีการแหล่จังค่ะ

วันนี้ท่านแหล่ “เวสสันดร”

ซึ่งน่าฟังกว่าการเทศน์แบบธรรมดา(แน่นอน)

ให้นักเรียนซึ่งมีพระภิกษุสามเณร

และฆราวาส ชาย – หญิง

โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนในการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนา

สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน

โดยใช้ชื่อว่า“โรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากร”

และใช้อักษรย่อ “ว.ก.”

ตามชื่อเจ้าของเจ้าคณะจังหวัดลำปาง  

ผู้เริ่มก่อตั้งในสมัยนั้น

คือ“พระสีหสุวรรณวิสุทธิ์”

และเป็นโรงเรียนที่จัดตั้งขึ้นเพื่อ

เป็นการอนุเคราะห์แก่พระภิกษุสามเณร

และเด็กนักเรียนให้มีโอกาสได้ศึกษาเล่าเรียน

เพื่อช่วยเหลือผู้ปกครองที่มีรายได้รวมกันตลอดปีไม่ถึง 150,000 บาท

ให้มีโอกาสทางการศึกษาต่อไป

ส่วนในเรื่องของการแหล่

ฉันก็ไปค้นมาเผื่อประดับความรู้ให้คุณนิดหน่อยนะคะ

จะได้ดูดี......มีสาระมั่ง....(ฮี่....ฮี่)

งั้นพักสายตาก่อนนะคะ(เลียนแบบท่านพันธ์สังข์หยดค่ะ)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

1.  แหล่ หมายถึงการเทศน์ที่ใช้เสียงและทำนอง

ที่มุ่งความไพเราะเป็นสำคัญ

เช่นเทศน์มหาชาติ เรียกว่า เทศน์แหล่

มีทั้ง แหล่ใน คือเทศน์ตามคัมภีร์เทศน์มหาชาติ และ

แหล่นอก คือเทศน์เรื่องนอกคัมภีร์มหาชาติ

แหล่ เป็นคำกร่อนมาจากคำว่า "นั่นแล"

เพราะในการเทศน์มหาชาติทุกกัณฑ์

เมื่อจบตอนหนึ่งแล้วท่านจะลงท้ายด้วยคำว่า "นั่นแล"

ทุกตอนไป เมื่อลากเสียงคำว่า แล

ยาวออกไปจึงกลายเป็น แหล่ ไป (ที่มา : วิกิพีเดีย)

การเทศน์มหาชาติแบบทำนองแหล่ตามทำนองหลวง

เป็นการเทศน์ที่มีท่วงทำนองไปตามเนื้อหาที่มีอยู่ในคัมภีร์

หรือที่เราเรียกกันว่าแหล่ 

พระที่จะเทศน์มหาชาติแบบนี้ได้ต้องฝึกการเอื้อนเสียง ขึ้น-ลง

และพระผู้เทศน์ต้องมีเสียงค่อนข้างดี

มีความชัดเจน ต้องใช้เสียงเป็น 

การเทศน์ทำนองแบบนี้พระเทศน์จะต้องฝึกมาเป็นอย่างดี  

จึงจะเทศน์ได้น่าฟังเพราะการเทศน์มหาชาติแต่ละครั้ง

จะต้องมีการเล่นเสียงและใช้เสียงมาก 

มีทั้งทำเสียงเล็กเสียงใหญ่ 

ทำนองมหาชาติแต่ละกัณฑ์จึงมีความแตกต่างกัน

และเรื่องฝนห่าแก้วที่ท่าโปรยให้นักเรียน

(ฉันยังไปเบียดบังของเด็กมาได้อันนึงแน่ะค่ะ)

2.  จากตำนานพระญาธัมมิกราช

(http://www.lannaworld.com/story/legend/tamigraj.htm)

กล่าวว่า "ฝนห่าแก้ว" คือฝนตกลงเป็นแก้วมณีลงมาในชมพูทวีป