ปีใหม่(เมือง) ผ่านมาอีกปีนึงแล้วนะคะ

 ตามประเพณีล้านนา วันที่ ๑๓ เมษายนเป็นวันสังขารล่อง หรือวันสังกรานต์ล่อง 

คือวันมหาสงกรานต์ ซึ่งออกเสียงแบบล้านนาว่า "สัง - ขาน" 

วันนี้คือวันที่พระอาทิตย์โคจรไปสุดราศีมีนจะย่างเข้าสู่ราศีเมษ 

ตามความเชื่อแบบล้านนากล่าวกันว่าในตอนเช้ามืดของวันนี้ 

"ปู่สังกรานต์" หรือ "ย่าสังกรานต์" จะนุ่งห่มเสื้อผ้าสีแดงสยายผม ล่องแพไปตามลำน้ำ 

ปู่หรือย่าสังกรานต์นี้จะนำเอาสิ่งซึ่งไม่พึงปรารถนาตามตัวมาด้วย 

จึงต้องมีการยิงปืนจุดประทัดหรือทำให้เกิดเสียงดังต่าง ๆ นัยว่าเป็น

 "การไล่สังกรานต์" 

เราจะตกแต่งหม้อดอกเอาไปตั้งบนรั้วประตูบ้าน ตามความเชื่อเดิม 

ตั้งแต่เช้า เราจะปัดกวาดบ้านเรือนให้สะอาด มีการซักเสื้อผ้า 

ที่นอน ผ้าห่ม ก็ให้ตากหรือปัดฝุ่นเสีย 

ในบริเวณบ้านก็จะเก็บกวาดและเผาขยะมูลฝอยต่างๆ

เสื้อผ้าที่นุ่งห่มก็จะเป็นเสื้อผ้าใหม่ มีการนำเอา

พระพุทธรูป พระเครื่องหรือเครื่องรางของขลังต่างๆ 

มาชำระหรือสรงด้วยน้ำอบ น้ำหอมหรือน้ำ ขมิ้นส้มป่อย 

แล้วก็เปลี่ยนดอกไม้ที่หิ้งพระใหม่ด้วย

 สำหรับฉันกับพี่น้องในที่ทำงานเราก็จะช่วยกันตัดตุงจ้อ....

(ตุงสามเหลี่ยมชิ้นเล็ก ๆ )ไว้มาก ๆ ค้นหาตุงผ้าสีสด ๆ 

เตรียมไว้ประดับตกแต่งหน้าที่ทำงาน

ให้เข้ากับบรรยากาศ ทำให้เรียบร้อยไว้ตั้งแต่วันที่ ๑๒ เลย

                เช้าวันที่ ๑๓  เบื่อ ๆ ขึ้นมาฉันชวนคนใช้ของฉันไปไหว้พระกันสองคน

(เขาน่ะคนใช้.....ฉันมันคนรับใช้ค่ะ).....ไปไหว้พระธาตุลำปางหลวงกัน....

เพราะลูกชาย - ลูกสาว ก็ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ สนุกกว่าไปกับแม่กับพ่อ.....

ก็ไม่ว่ากัน.....ฉันไปเดินเก็บดอกไม้ในบริเวณบ้านเตรียมไปไหว้พระ......

เหลาทางมะพร้าวมาซักสี่ห้าก้าน......เก็บดอกไม้มาเสียบ ๆ เข้าไป......         

เอ้า......เรียบร้อยไปไหว้พระกัน......

แล้วเราก็ไปกันสองเฒ่า.....

ขับรถสำรวจหน้าวัดหนึ่งรอบ....ผ่านหน้าวัดเยี่ยมชมสถานการณ์

.....เห็นป้ายวัดที่เมื่อใคร ๆ มาถึงต้องมาถ่ายคู่กับป้ายอันนี้......

มองขึ้นไปเห็นซุ้มประตูโขงของวัดเด่นเป็นสง่าเชียวค่ะ

ซุ้มประตูแบบนี้เรียกว่าซุ้มประตูโขง

เป็นฝีมือช่างหลวงโบราณที่สวยงาม ก่ออิฐถือปูนทำเป็นซุ้มยอดแหลมเป็นชั้น ๆ 

ประดับตกแต่งด้วยลวดลายปูนปั้น รูปดอกไม้ และสัตว์ในหิมพานต์ 

ประตูโขงแห่งนี้ใช้เป็นสัญลักษณ์เมืองลำปางในตราประจำจังหวัดลำปางด้วยค่ะ......

ลวดลายอันละเอียดสวยงามของปูนปั้น ซุ้มประตูโขงค่ะ

ผ่านมาอีกนิดนึงมีรถม้าไว้ให้บริการนักท่องเที่ยวด้วยค่ะ......

จะถ่ายรูปรถม้าเสียหน่อยกลับไปสะดุดตาโครมเบ้อเร่อ.....

เอ๊ะ.....เบรครถม้าเป็นแบบนี้เองเหรอ......

ฉันอยู่เมืองรถม้ามาตั้งแต่เกิดเพิ่งจะเคยเห็นเบรกรถม้ารุ่นนี้.....(ฮา)....

คุณดูเอาเองก็แล้วกันนะคะ......

บรรยากาศที่วัดก็ยังคงคึกคักไม่มากนัก 

เพราะวัดลำปางหลวงจะมีการสรงน้ำพระในวันที่ ๑๔ –๑๖ เมษา .....

เราเลี้ยวรถกลับหันหัวรถมาทางอำเภอเกาะคาแล้วเลี้ยวขวาเข้าประตูโรงเรียน

ที่อยู่ติดกับวัด จะมีถนนทางเข้าไปหาที่จอดรถบนวัดได้ค่ะ

ลานจอดรถข้างบนนี้จะจอดรถได้เกือบยี่สิบคัน 

แล้วเราก็เดินเข้าทางหลังวัด.....ผ่านกุฎิเจ้าอาวาส....พิพิธภัณฑ์.....กู่เจ้าแม่อโนชา.....

(แฮ่ะ......ขอติดเรื่องนี้ไว้ก่อนนะคะ....ค่อยเล่าใหม่วันหลัง).......

เข้าด้านข้างวัด......วัดพระธาตุลำปางหลวงกำลังอยู่ในช่วงปรับปรุง.....

ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าปรับแล้วเสร็จแล้วจะยังเหลือ กลิ่นอายล้านนา....

มากน้อยแค่ไหน.....ไหว้พระดีกว่าค่ะ.....

ตรงที่เราไปไหว้พระเรียกว่า “มณฑปพระเจ้าล้านทอง”.....

ไหว้พระเรียบร้อยก็เดินชมบริเวณวัดที่มาทีไรก็ต้องเดินแบบนี้ทุกครั้ง.....

ไม่เคยเบื่อค่ะ.....มองขึ้นไปที่หน้าบัน....ยังงดงามเหมือนเดิมค่ะ.....

แล้วเราเดินไปทางขวาขององค์พระธาตุ.....ถ่ายรูปพระธาตุสวย ๆ .......

มองที่มุมขวาด้านล่างนะคะ.....

มีรูปปูนปั้น....พ่อของฉันบอกว่า.....เรียกท่านว่ายักษ์กุมภัณฑ์.....

อยากได้อะไรก็บนเอา.....มักได้ดังที่บนไว้.....

ผ่านอีกนิดนึงเป็นวิหารน้ำแต้มที่กำลังบูรณะ.....

ด้านหลังก็เป็นกระเบื้องที่รื้อลงมาเพื่อเปลี่ยนหลังคาใหม่.....

แล้วก็ของเก่า ๆ ที่กองไว้ระเกะระกะ.....ฉันว่าน่าจะเก็บเข้าไว้ในพิพิธภัณฑ์น่าจะดีนะคะ......

เดินมาอีกนิดนึงเป็นหอพระพุทธ.....ที่สร้างครอบรอยพระพุทธบาทไว้

ข้างในจะมีรูเล็ก ๆ ที่ฝาผนัง

แล้วก็มีผ้าขาวขึงไว้........เมื่อแสงลอดผ่านรูมาที่ผ้าขาว 

จะปรากฎภาพกลับหัวขององค์พระธาตุ.....

ซึ่งห้ามผู้หญิงขึ้น.....เลยไม่มีภาพมาฝากคุณ ๆ ....

เอ้า.....ไม่ขึ้นก็ไม่ขึ้น.....งั้นกลับเลยนะคะ......สวัสดีค่ะ