หลังจากเราขึ้นไปไหว้พระธาตุดอยกองมูเรียบร้อยแล้ว 

เราก็ุมุ่งหน้าไปปายต่อซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอน ๑๐๓ ก.ม.

เราจะแวะเที่ยว ปางตอง ปางอุ๋ง และกินข้าวเที่ยงที่บ้านรักไทย

เส้นทางนี้ขับรถสบาย ๆ ค่ะ จะสูงหรือคดเคี้ยวก็ไม่หวาดเสียวเท่าทางแม่สะเรียง

เราแวะเข้าไปเที่ยวปางตองกันก่อนนะคะ

สักการะ “ศาลทหารเสือ” และ “ศาลมหาราช”

เพื่อความ เป็นสิริมงคลก่อนนะคะ

ศาลนี้สร้างขึ้นเพื่อถวายองค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช

ที่เมื่อ 400 ปีเศษที่ผ่านมาตามบันทึก

พระองค์ทรง กรีธาทัพไปตีได้เมือง “หงสาวดี”

จากนั้นจะไปตีเมืองตองอูต่อ แต่กองทัพยังไม่พร้อม

ขัดสนเสบียง อาหารด้วยจึงต้องยกทัพกลับ

เดินทัพกลับมาทาง "ปางตอง" แม่ฮ่องสอน ปาย แม่มาลัย เชียงใหม่ กลับอยุธยา

ดังนั้นจึงตั้งเป็นอนุสรณ์สถานเพื่อรำลึกถึงพระองค์ไว้ที่นี่

แล้วเราเข้าไปเที่ยวข้างในกันค่ะ

ถนนภายในโครงการเป็นถนนลาดยางตลอดสายค่ะ

เราว่าจะไปดูแกะ.....เพราะเวลาอ่านจากเว็ปเราจะเห็นภาพแกะน่ารัก ๆ

แต่พอเราไปวันนี้แกะ....อยู่ในคอกแกะค่ะ ไม่มีกิจกรรมอื่น ๆ เช่นถ่ายภาพแกะ ตัดขน

เจอแต่แกะไม่ได้อาบนำ้วิ่งไปวิ่งมาในคอก....แต่ก็ยังน่ารักค่ะ

ที่นี่เป็นสถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าบนเนื้อที่กว่า 150 ไร่

อยู่ในส่วนดูแลรับผิดชอบของโครงการอนุรักษ์สัตว์ป่า

โดยส่วนมากจะเป็น สัตว์ป่าที่หายากใกล้จะสูญพันธุ์

เยอะแยะไปหมดค่ะ เลี้ยงในกรงบ้าง

ตัวไหนไม่ชอบอยู่ในกรงหากไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ 

ก็เดินไปเดินมาอยู่นอกกรง.....น่าสบายอยู่เหมือนกันค่ะ

นกยูงนอกคอกค่ะ.....

มีให้ชมมากมายหลายอย่างค่ะ

มีทั้งในคอก นอกคอก ตามอัธยาศัยค่ะ

เดินไปเดินมา.....นอกจากสัตว์ที่เพาะขยายแล้ว

ก็ยังมีแปลงดอกไม้ให้ชม.....นิดหน่อยค่ะ

ปลูกเป็นแปลงใหญ่ ๆ ค่ะ แต่มีอยู่ไม่มากนัก

แค่....พอชม.....สบาย ๆ หรือวันที่เราไปยังไม่ใกล้วันเสด็จ

หรือยังไม่หนาว....ดอกไม้ก็เลยยังมีไม่มากนัก

พาเด็ก ๆ ชมสัตว์ค่ะ.....พอลูกโตจะเห็นได้เลยว่า

ความตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจในการท่องเที่ยวลดไปเยอะค่ะ

เขาจะชมเงียบ ๆ นิ่ง ๆ ไม่เหมือนตอนที่ลูกยังเด็ก

เห็นอะไรก็ตื่นตาตื่นใจไปหมด.....

เจ้าเสือ.....นอนผึ่งแดด.....สบายอารมณ์

ฉันไม่ค่อยชอบดูสัตว์แบบนี้ค่ะ

รู้สึกว่ามันอาจคิดถึงบ้าน.....ในป่า......คิดถึงทุ่งโล่ง ๆ 

ที่มันสามารถวิ่ง กระโดด โลดเต้นได้อย่างอิสระ เสรี

อะไรจะทำให้เรามีความสุขมากเท่ากับอิสระและความเป็นไท.....คงไม่มีอีกแล้วค่ะ

เจ้านกยูง......กางแพนหางอวดสายตาเรา....

เอ....หรือมีตัวเมียสวย ๆ อยู่ใกล้ ๆ ก็ไม่ทราบนะคะ

โชว์ใหญ่เลย.....ท่าทางมีความสุข.....พอสมควร

แต่ใครเล่าจะมาความสุขเท่า......เจ้าตัวนี้ค่ะ

อยู่บนคาคบไม้.....แอบมองดูคน....

คงสงสัยว่ามาทำอะไรกัน

ออกจากสถานีเพาะเลี้ยง

เราวนรถหลงไปหลงมาอยู่พักใหญ่

ไปดูร้านกาแฟ.....จะลองชิมกาแฟซักหน่อย

ว้า......ปิดกิจการไปแล้วค่ะ

ออกมาวนอีกรอบ......เห็นม้าค่ะ....ม้าอยู่ในคอกกว้าง ๆ 

(ฮ่า ฮ่า โชคดีที่เห็นม้า.....ถ้าเห็นหมี....ล่ะ....ตัวใครตัวมันค่ะ)

ฉันชอบม้าค่ะ.....บอกคนขับรถให้เข้าไปใกล้ ๆ 

ขอดูม้าหน่อย.....ชอบม้า.....

หลงจนเบื่อ....ออกไปปางอุ๋งดีกว่า

เห็นคนอื่นถ่ายรูปมาสวย ๆ ทั้งนั้นเลย

เราก็ไปปางอุ๋งต่อค่ะ

ปางอุ๋ง หรือ ที่มีชื่อเรียกเต็มๆ ว่า “โครงการพระราชดำริปางตอง 2 (ปางอุ๋ง)”

เป็นโครงการในพระราชดำริของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ที่ทรงเห็นว่าพื้นที่บริเวณนี้เป็นพื้นที่อันตราย

อยู่ติดแนวชายแดนพม่ามีกองกำลัง ต่างๆ มีการขนส่ง ปลูกพืชเสพติด

รวมไปถึงการบุกรุกพื้นที่ตัดไม้ทำลายป่าอยู่เสมอ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระราชินีนาถ

จึงมีพระราชดำริให้รวบรวมราษฎรกลุ่มน้อยบริเวณนั้น และ

พัฒนาความเป็นอยู่ ส่งเสริม อาชีพปลูกป่า สร้างอ่างเก็บน้ำ

โดยมีพระราชประสงค์สร้างความมั่นคงแนวชายแดน

พัฒนาความเป็นอยู่ของ ราษฎร ให้ดีขึ้นและฟื้นฟูอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติให้สมบูรณ์ยั่งยืนตลอดไป

ปางอุ๋ง มีลักษณะเป็นพื้นที่เป็นอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่

บนยอดเขาสูง ริมอ่างเก็บน้ำแนวต้นสนที่ปลูกเรียงรายกัน

เรามักจะเห็นคนถ่ายรูปเก่ง ๆ ถ่ายรูปสวย ๆ ออกมาอย่างน่าดู

แต่.....(มีแต่อีกแล้ว).....ตอนที่เราไปนั้นสายมากแล้ว

สายหมอกเลือนหายไปหมดแล้ว

แต่ก็ยังสวยอยู่.....แบบไม่ต้องพึ่งพาหมอกไอใด ๆ ค่ะ

พอมาถึงปุ๊บ เด็ก ๆ ก็วิ่งไปที่อ่างเก็บน้ำเลยค่ะ

เริ่มโตพอที่จะเห็นความงามของธรรมชาติ

ในสายตาของหนุ่ม สาว แล้วค่ะ

วันนี้คนไม่พลุกพล่านค่ะ....เงียบสงบ

เราชอบเที่ยวเงียบ ๆ ค่ะ.....ไม่ค่อยไปเที่ยวช่วงเทศกาลค่ะ

ไม่อยากแย่งกินแย่งเที่ยวกับใครให้วุ่นวาย

เด็กไม่เคยเห็นลูกสนค่ะ

ลูกอะไรแม่....สวยจัง.....ลูกชอบ

ชมเฉย ๆ นะ....ไม่ต้องเอากลับบ้่าน....เดี๋ยวผีหลอก

จริงเหรอแม่.....จริงดิ

ไม่เคยอ่านหรือไง....คนที่ไปเที่ยวตามป่า เขา หรือทะเล

แล้วเที่ยวไปเก็บก้อนหินมา

พอตกกลางคืน...ก้อนหินก็ร้องไห้....จะกลับบ้าน....น่ากลัวออก

ต้องนั่งรถเอากลับไปคืนที่เดิมมาหลายรายแล้ว

......แม่นี่หนา......ชอบจุลูก.....(แม่นี่นะ.....ชอบหลอกลูก)

ฮ่า ฮ่า ก็แม่ไม่ชอบคนที่ไปเที่ยว

แล้วเที่ยวเด็ดดอกไม้ สลักชื่อ เก็บอะไรกลับบ้านเป็นที่ระลึก

เก็บกันคนละชิ้น สองชิ้น แล้วเราจะเหลืออะไรไว้ให้คนข้างหลังดู

เราต้องเที่ยวแบบมีความรับผิดชอบ

ทั้งต่อตนเอง สังคม ชุมชนและ ประเทศชาติ

.....แม่....ชอบพูดอะไรเวอร์ ๆ แบบนี้ทุกทีเลย

มีคนชอบตกปลาบ่นงึมงำ.....มีเบ็ดซักอันน่อ

บรรยากาศยามสายก็สวยเหมือนกันนะคะ

แต่ตอนเข้ามาเนี่ย.....สุด ๆ ค่ะ ทางแค๊บบบบบบบบแคบ

ภาวนามาตลอดทาง.....อย่าให้มีรถใครสวนมาเลย

ผู้รับผิดชอบกำลังขมักเขม้นกับการศึกษาเส้นทาง

เราไม่เคยมาค่ะต้องค่อย ๆ ไป ค่อย ๆ มา

พ่อหนุ่มอารมณ์ดี.....เต๊ะท่าถ่ายรูปแบบนี้....แถวบ้านเรียกสลิดนักค่ะ (ประมาณกระแดะนิด ๆ)

สาวน้อย.....ก็.....จ๋าเหลือ.....(ประมาณว่า....ดัดจริตก็แล้วกันค่่ะ)

ลูกสวย....แม่......ลูกสวย.....ลูกรู้ตัวดี

อืมมมม.....ทำไม....แม่ไม่เห็นรู้เลยนะ....ว่าลูกสวย

เราเดินเล่นชมบรรยากาศที่นี่เกือบชั่วโมงเลยค่ะ

คิดว่าคนที่อยากสัมผัสอากาศเย็น ๆ หมอก เยอะ ๆ 

ต้องมาค้างคืนที่นี่แล้วรุ่งเช้าก็มาเก็บบรรยากาศคงจะดีไม่น้อย

เกือบเที่ยงแล้วค่ะ.....เราจะไปกินข้าวเที่ยงที่บ้านรักไทยนะคะ

ไปค่ะ.....เดินทางต่อกัน