จากนี้ไป

เราจะเป็น

ไทยเข้มแข็ง...

ปี๒๕๕๓ เมืองไทยได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ได้ตกตรมอยู่ในภวังค์แห่งความมืดดำเศร้าหมองอย่างที่สุด คนส่วนใหญ่ที่เป็นพลังเงียบถูกผลักดันให้เข้ามามีส่วนร่วมในการเรียนรู้ครั้งยิ่งใหญ่ เห็นความสำคัญของการเมือง สภาพสังคม และเศรษฐกิจ ต่างมีความข้องเกี่ยวกันอย่างมาก

ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเป็นคนธรรมดา อิสระ ไม่ข้องเกี่ยวทางการเมืองเปนกลุ่มๆ แต่ครานี้ก็ต้องมาสนใจติดตามการเมืองไปกับเขาด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้...พบว่าเมืองไทยเรา แม้จะเกิดความจราจล เสียหายทรัพย์สินและโอกาสทางธุรกิจแบบดิ่งเหว แต่ประชาชนกลับได้โอกาสที่จะเรียนรู้ว่า

๑. อาจกลายเป็นคนป่าฆ่ากันเป็นเบือเป็นแสนเป็นล้าน ถ้าระงับอารมณ์ไม่เป็น (โชคดีที่นับถือศาสนาพุทธกันมาก)

๒. คนหนุ่มก็เป็นนายกที่ดีได้ (อาจจะดีที่สุดเท่าที่เคยมี) มีความตั้งใจที่จะเป็นนายกฯตั้งแต่เด็ก ได้เลือกสรรสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่ประเทศในยามวิกฤต พัฒนาแนวคิดด้านการปกครองแบบสากลให้แก่ประเทศไทยอย่างไม่เคยมีมาก่อน

๓. ต้องเผชิญหน้ากับอาชญากรอย่างรอบด้านและใกล้ตัวมากๆพร้อมๆกันทั่วสังคม เจอทั้งในสื่อวิทยุชุมชนตลอดจนทีวีเคเบิ้ลมานานนับปี เจอความหยาบคายไร้ยางอายตามสื่อเน๊ตเวิรค์สังคมต่างๆ (ตรงข้ามกับตำราผู้ดีต่างๆที่เคยเรียนมาเลย) เจอการข่มขู่กลางถนน สุดท้ายเจอการซุ่มยิง เจอการไล่เผาบ้านเผาเมืองอย่างรู้ที่มา หรือพัฒนาการอย่างชัดเจน รู้กันทั่วทุกวัยพ่อแม่ลูกเล็กเด็กแดง

๔. จะต้องเกิดพัฒนาการปกครองหรือรักษาบ้านเมืองแบบใหม่มากมาย การพัฒนาหน่วยปราบจราจล มาตรการรุกรับในสงครามกลางเมืองของทหาร หน่วยงานรักษาความปลอดภัยหรือระบบรักษาความปลอดภัยเช่นการใช้กล้องวงจรปิด การติดระบบดับเพลิงต่างๆ มาตรการควบคุมอาวุธเถื่อนที่ต้องสังคยนา

๕. ได้เห็นถ่องแท้ในตัวภัยแฝงต่างๆของโจร หรือผู้คิดร้ายต่อแผ่นดินที่แฝงอยู่ในสังคมรูปแบบต่างๆเช่น ทหารแตงโม ตำรวจมะเขือเทศ นักสื่อสารมวลชนจอมปลอม นักการเมืองโสมม ดารา นักร้อง หรือแม้กระทั่งนักเคลื่อนไหวมืออาชีพต่างๆซึ่งสุดท้ายก็ไม่ต่างจากโจรกระจอกเที่ยวปล้นสดมภ์คนสุจริต

๖. ต้องตระหนักถึงรากเหง้าแห่งปัญหาส่วนหนึ่งคือความไม่เท่าเทียมในสังคม การไม่แยแสจริงใจต่อรากหญ้า ซึ่งมีที่มาซับซ้อนหมักหมมอย่างยาวนาน การข่มเหงรังแก การเห็นแก่ตัว การทุจริตตระกระตระกราม

๗. ได้ตระหนักถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่เป็นสิ่งพิเศษสุดต่อประเทศและคนไทยคือ น้ำพระทัยของในหลวงฯ

คงจะมีบทเรียนมากกว่านี้อีกเยอะ แต่สำหรับผม เพียงเหล่านี้ก็เกิดความเชื่อมั่นว่า แม้เราจะมีภาพแห่งความล้มเหลวที่เปื้อนผ่านในดวงใจของเราไปแล้ว แต่กลับรู้สึกเหมือนได้รับพลังแห่งการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ มีความฮึกเหิมที่จะร่วมกับสังคมในการซ่อมแซมและพัฒนาแผ่นดินนี้ให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไป มอบให้แก่บุญคุณของบรรพบุรุษที่ร่วมกันรักษาประเทศของเราเอาไว้สืบมา...