ภาพถ่ายจากโทรศัพท์ มองผ่านๆเหมือนภาพงานซ่อมถนนธรรมดา

แต่สิ่งที่อยากสื่อมันไม่ธรรมดาครับ เพราะว่างานนี้คืองานก่อสร้างตัดพื้นที่ถนนทางหลวงหมายเลขหนึ่งก่อนแยกบายพาสเลี่ยงเมืองขาเข้าลพบุรี เย็นวันศุกร์ที่สิบหก พฤศจิกายน ๒๕๕๕ ถนนสายหลักของประเทศไทยเชื่อมต่อหลายจังหวัดหลักภาคกลางไปถึงภาคเหนือ ช่วงต่อระหว่างอ.พระพุทธบาทและอเมืองลพบุรีเป็นถนนสี่เลนมาถึงจุดนี้ถนนเจอขุดสกัดเหลือหนึ่งเลน ไม่ต้องสาธยายต่อถึงความเดือดร้อนการสัญจรนะครับ

ข้อเท็จจริงคือผมเองก็ร่วมเส้นทางนี้ด้วย ร่วมผลาญน้ำมันที่แสนแพงไปกับชาวลพบุรีและจังหวัดต่างๆ(ที่เห็นก็มีนะครับอย่างรถจากลำปางยังมี) ติดอยู่ประมาณสี่สิบนาทีครับ(ช่วงหกโมงถึงหนึ่งทุ่ม) คาดว่าเพื่อนๆที่มาทีคงไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมงแน่เลย

เสียตังค์กับเรื่องแบบนี้ไม่เท่าไรครับ แต่รู้สึกเสียใจนี่สิสำคัญครับ

สิ่งที่รู้สึกเสียใจคือ

ทำอะไรไม่คิดถึงความเดือดร้อนของส่วนรวม

ถนนหมายเลขหนึ่ง

ทำอะไรไม่เตรียมการณ์ล่วงหน้า

นึกจะขุดก็ขุด

เคยประเมินสถานการณ์กันบ้างหรือไม่

ตัดเส้นยุทธศาสตร์

ถ้ามันจำเป็นจริง ต้องขุดท่อระบายน้ำข้ามถนนหลักก็ไม่ว่าหรอกครับ

แต่ถ้าท่านผู้รับผิดชอบคิดถึงประโยชน์สาธารณะเป็นหลัก

ควรต้องคิดต้องวางแผนให้สูญเสียน้อย

เช่นอย่างน้อยต้องเร่งระดมสรรพกำลังทำให้มันเส็รจภายในหนึ่งกะทำงาน

ทำมันตอนเวลารถว่างสุดเช่นคืนวันอาทิตย์ ฯลฯ

อะไรก็ได้ครับ มันวางแผนได้ทั้งนั้น

หรือเลวร้ายสุด จำเป็นต้องใช้เวลา

ก็แจ้งล่วงหน้า

แจ้งทางเลี่ยง

อะไรก็ได้ครับที่มันแสดงความรับผิดชอบต่อส่วนรวม

ไม่แน่ใจว่าหน่วยงานต่างๆที่เป็นของรัฐ

ทำไมถึงเย็นชากันจนไม่น่าเชื่อ

ประเทศนี้จะอยู่กันแบบนี้ต่อไปหรือครับ

ด้วยใจอัดอั้น

จากใจโจโม

..........