ขอบคุณทุกๆ เสียงที่ถามไถ่มาว่า "ไปตายหะที่ไหน?"
เอ้อ...ฟังแล้วซึ้งใจจริงๆ ^^
อย่างไรก็ดี ฉันรอดชีวิตกลับมาโดยสวัสดิภาพแล้ว

สงกรานต์ปีนี้ ร้อนชิไห~
วันที่ 9 เมษายน วันฌาปณกิจงานการทุกชนิด/ วันจ่ายตลาดเตรียมไปเที่ยว
วันที่ 10 เมษายน วันไหว้ ขอพรพระ ออกเดินทางไปเที่ยว
วันที่ 11 เมษายน วันเที่ยว เที่ยว และเที่ยว
วันที่ 12 เมษายน วันเปียก เริ่มต้นสงกรานต์อย่างเป็นทางการ
วันที่ 13 เมษายน วันรดน้ำดำหัว/ วันผู้สูงอายุ
วันที่ 14 เมษายน วันครอบครัว
วันที่ 15 เมษายน วันไม่ซ้อนคนดื่ม
วันที่ 16 เมษายน วันเมาไม่ขับ ((แล้วกุจะกลับยังไง?))
วันที่ 17 เมษายน วันลาป่วย ((เที่ยวต่อ))
วันที่ 18 เมษายน วันพักฟื้น อาการป่วยยังไม่ทุเลา ((เที่ยวอีกหน่อย))
วันที่ 19-20 เมษายน ........หยุดอีกแล้ว ฮิฮิฮิ ((เที่ยวอีกละกัน))

11 วันอันตราย ใกล้จะผ่านพ้นไปแล้ว
สงกรานต์ปีนี้ no แอลกอฮอล์ เมาแดดอย่างเดียว
ร้อนโคตรๆ ระหว่างที่ร้อนสุดๆ มีเสียงฟ้าร้องคำรามให้ตื่นเต้นเล่นด้วย
แต่ฟ้าก็งอแงเรียกร้องความสนใจไปงั้นๆ
ให้ควายและชาวนาดีใจเล่น เอาเข้าจริงไม่มีฝนเย็นๆ สักกะหยดเดียว

เมื่อวันไหนไม่รู้ เห็นตาหมักกลัดหนองที่อก เอ้ย...กลัดดอกลำดวนที่อก
รู้กันชิมิ? ว่า...ดอกลำดวนเป็นดอกไม้ประจำวันผู้สูงอายุ
ยอดผู้สูงอายุปีนี้ก็มากโขใกล้เข้าสู่สังคมผู้สูงอายุเต็มรูปแบบ
ทุนจะหายกำไรจะหดกันเร็วๆ นี้ ถ้าประเทศมีคนวัยทำงานน้อยลง
แต่ไม่ได้สนับสนุนให้หักคอฝังดินแบบไก่ติดเชื้อ H5N1 นะคะ
แค่จะบอกว่า ผู้สูงอายุยังช่วยอะไรได้เยอะแยะ
ถ้าเราดูช่วยกันดูแลสุขภาพร่างกายและจิตใจเขา
ไม่ปล่อยให้ทุพพลภาพ นอนพะงาบ หายใจระรวย ช่วยเหลือตนเองไม่ได้
สุดท้าย เป็นตัวถ่วงของการขับเคลื่อนสังคมให้เจริญ

ที่กล่าวมานี้ ยกเว้น พวกคัดค้านการด่าผู้ชายไร้สามัญสำนึกแห่งบุรุษเพศว่า "หน้าตัวเมีย"
อันนั้น ถึงไม่แก่เท่าไร ก็ถ่วงความเจริญแท้จริง!!! อย่างยิ่งยวดด้วย!!! ฮ่วยยยยย

.
.

สงกรานต์ปีนี้ ฉันได้ไปทั้งทะเล ถ้ำ น้ำตก ซกเล็ก ฯลฯ
พบว่า...การดูทีวี อัพบล็อก ออนเอ็ม เล็มหญ้าอ่อน นอนอยู่บ้านน่ะดีที่สุดแล้ว
ไม่เหนื่อย ไม่เพลีย ไม่ลำบาก ไม่รำคาญ และไม่เปลือง
แต่กว่าจะคิดได้ ก็เดินสายออนทัวร์ซะล้นโปรแกรมวันหยุด
ยิ่งปีนี้ พิเศษ ได้ไป รพ.x2 มาด้วย ((โรงพยาบาล + โรงพัก))
ไปโรงพยาบาลเพราะป่วยไข้อันเนื่องมาจากยุงกัด ((ยุงที่โรงพัก))
แถมไม่เห็นหน้าค่าตาเจ้าหน้าที่สาธารณสุขจะแบกถังยามาพ่นยุงเลยสักคน
ไปโรงพักเพราะรถโดนทุบ.......................................................
จอดไว้หน้าวัดแป๊บเดียว คู่อริรุมโทรมซะเยิน
แล้วยังหนีรอดไปได้ ไม่เห็นแม้เงาขนรักแร้ ที่แท้ไปซุกตัวใต้กระโปรงมารดามัน
เอาวะ...อิทธิพลใคร อิทธิพลมัน อย่ามาแถวบ้านกุนะ...เมิงตรายยยยยย

ที่ว่ามานั้น อย่าไปใส่ใจค่ะ นักเลงมีทั่วทุกหัวระแหงชนบท
ราวกับกบเขียดที่จำศีลอยู่ตามรอยแตกของร่องดินเลยทีเดียว

ฉันเดินเล่นที่ชายทุ่งแถวบ้านย่า ((ไปเก็บค่าเช่านากับอา))
แม้ปีนี้ข้าวจะราคาดี แต่ชาวนาที่ทำนาปรัง ก็อดเงินก้อนเพราะน้ำน้อย
แทนที่จะได้ข้าวปีละ 3 ครั้ง นี่เพิ่งทำไปได้ครั้งเดียว ต้องหยุดรอดูท่าทีน้ำก่อน
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชาวนาระยะยาวที่ทำนาปี ส่อแววเป็นหนี้เหมือนกัน

การทำนาเดี๋ยวนี้ ดูจากชาวนาบางคนที่ทำนาปรัง เช่น
ตาถิน บ้านอยู่หลังวัดขุนอินทประมูล แบบว่าใจรัก.....อยากจะทำนา
ต้องเช่าที่นาเขาทำ จ้างรถไถมาไถ จ้างรถย่ำมาย่ำดินให้เละ
จ้างรถดำนามาดำข้าว จ้างๆๆๆ และจ้างรถมาเกี่ยว
กว่าจะได้เงินค่าข้าว จะเหลือกี่สตางค์กันเชียว
ถามว่าทำไมยังทนทำนา...
ก็ปู่ย่าตายายทำกันมา ไม่รู้จะไปทำอะไร...

เป็นคำตอบที่ฟังแล้วชื่นใจมาก
เลยได้ค่าเช่านาที่โคตรถูกมา ไม่กล้าเก็บแพง กลัวแกน้อยใจไม่ยอมทำนาต่อ
เดี๋ยวไม่มีหน้าไปพบวิญญาณปู่ย่าตายายบนสวรรค์

.
.

อยู่ต่างจังหวัด ใช้ขันเงินใบใหญ่ตักน้ำฝนจากโอ่งมาพรมด้วยน้ำอบไทย โรยดอกมะลิ
แล้วบรรจงใช้ขันใบเล็กตักรดฝ่ามือผู้เฒ่า อวยพรท่าน พร้อมทั้งรับพรกลับมา
เสร็จจากประเพณีสรงน้ำพระ รดน้ำดำหัวขอพรผู้ใหญ่
ก็ควงปืนฉีดน้ำดวลกระสุนเย็นฉ่ำระดมยิงใส่กันอย่างสนุกสนาน
เล่นได้แค่ปริมาณน้ำที่ทางวัดจำกัดให้................((เพราะไม่มีใครช่วยวัดจ่ายค่าน้ำ))
จะเอามากกว่านั้น ต้องไปตักจากคลองหน้าวัดมาเล่นกันเอง

พอกลับมากรุงเทพฯ เห็นสาดน้ำกันโครมๆ แล้วเสียดายน้ำแทนตาถิน
ตาถินหว่านข้าวลงนา 35 ไร่ ไขน้ำจากคลองส่งฯ ลงหล่อต้นข้าวได้ 5 วัน
น้ำก็ไม่พอ ดินแห้งแตกเป็นแผ่นเท่าจานข้าว ข้าวเปลือกไม่ทันงอกเป็นต้น
ตกเป็นอาหารของนกเสียหมด...ส่วนตาถิน นอนเอาเท้าก่ายหน้าผาก

รัดถะบานตะโกนบอกว่า... "ก็บอกแล้วว่ามันแล้งงงง"
เมียตาถินสะกิดบอกว่า... "คุณพระคุณเจ้า ทีนี้จะทำไง"
ลูกตาถินน้ำตาซึมบอกพ่อ... "พ่อน่าจะเชื่อที่หลวงเขาประกาศ"
ส่วนวัยรุ่นในเมือง "กรี๊ดดดดดดด" ....แล้วสาดน้ำกันโครมๆ ต่อไป

ที่จริง...สาเหตุที่ฉันโวยวายเรื่องการสาดน้ำแบบเสียของนั้น เพราะว่า...
ฉันนั่งรถส่วนตัวออกจากอยุธยาเข้ามาทาง อ.บางปะอิน
ก่อนจะตัดเข้ามาทาง อ.บางบัวทอง แล้วมาทะลุข้างเดอะมอลล์บางแค
แล้ววิ่งตรงเข้าถนนเพชรเกษม จนมาถึง ซ.เพชรเกษม 60 กว่าๆ
((อ้าว...เลยรู้กันหมดเลยว่าบ้านอยู่ไหน?))

ในใจก็นึกว่าเออ...เขายังไม่เลิกสาดน้ำกันอีกเนอะ.............ยังสนุกกันอยู่
พอถึงที่หมาย...ฉันก็เปิดประตูรถก้าวขาซ้ายลงมาเหมือนดาราฮอลลีวูดไปงานเปิดตัวภาพยนตร์
เพียงชะโงกหัวออกมามองหาพรมแดงที่ปูลาดทางเดิน
ยกก้นออกจากที่นั่งแล้วยกมือธุน้ากับลุงที่อยู่ในรถ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
มีเสียงกรี๊ดนำมา ตามด้วยน้ำห่าใหญ่ ผสมแป้งหรืออะไรไม่รู้ กลิ่นตุๆ
โครมเดียว เปียกไปครึ่งตัว..........................................

ฉันเงยหน้าที่มีน้ำหยดจากคางติ๋งๆ ขึ้นมองที่มาของห่าน้ำ
เป็นรถกระบะ บรรทุกถัง 200 ลิตร 2 ใบ พร้อมคนอีกกระจุกหนึ่ง
อาวุธครบมือ อันได้แก่ ถังน้ำสีเหลืองแบบถังสังฆทาน ขันน้ำพลาสติก และปืนฉีดน้ำ
จอดนิ่งสนิทติดทางยูเทิร์นข้างหน้า คนบนรถเฮลั่น ที่เห็นฉันไม่มีทางสู้

........................................................สำเหนียกกันบ้างมั้ยฮึ?
ว่ากุเพิ่งถูกหมอใช้เข็มฉีดยาทิ่มก้น เพิ่งถูกพยาบาลควานแขนแทงเข็มน้ำเกลือ
เพิ่งกินยาเป็นกอบเป็นกำพร้อมน้ำหลายลิตร ((หมอไม่จ่ายยาน้ำแฮะ))
ถ้าใช้ปืนฉีดน้ำยิงปริ๊ดๆ ใส่ จะไม่ว่าเล้ยยยย
นี่สาดมาทั้งถัง...ทำไมไม่จอดรถแล้วลงมาลากกุไปหมกถัง 200 ลิตรเลยวะคะ
ไอ้ฟาย....ฮือๆๆ

และนี่คือทุกข์ชาวบ้าน ผลจากการเล่นไม่ดูกาละเทศะ
เอามันอย่างเดียว...แบบนี้แหละ ที่เกิดอุบัติเหตุ เกิดคดีความ
ใครยังไม่ลด ละ เลิก พฤติกรรมนี้ สังวรณ์กันให้ดีนะคะ
วันพระไม่ได้มีหนเดียว...หึหึ

.
.
.

......จุ๊บๆ สุขสันต์วันสงกรานต์ย้อนหลังและสุขสันต์ทุกๆ วัน ((ชอบวันไหนใน 11 วันนั้น เลือกเอา อิอิ)) --> พี่ซอส พี่หนุ่ม พี่เตี้ย พี่เคท พี่ฉุย พี่จุ้ย พี่มุกกี้ พี่หมีใหญ่ พี่หมีเล็ก พี่วิช พี่ทิน พี่แจ๊ค พี่กุ้ง พี่โจ้ พี่นัช พี่คนโท พี่ชาลี พี่ชาลีลี่ พี่หย่งย้ง พี่เมเม่ ปุ๊กปิ๊ก เจเจ ซามู่มู่ จีเพน เอ็ดดี้ นิติ ชบา พี่เฟิงสุ่ย พี่หน่อย พี่ต้นอ้อ พี่อ้อยหวาน พี่รัม วิกิ ริน อิ๋ว โมโม่ เอเจ ต่งต๊ง นอซซิล่า...((เฮือก!)) และทุกๆ คนนะคะ มีความสุข เย็นชื่นฉ่ำกันมากๆ ค่ะ......

ป.ก. เอนทรีนี้ไม่มีรูป หาเมม'รี่การ์ดไม่เจอ ยังไม่ได้รื้อกระเป๋า เด๋วค่อยมาเพิ่มให้นะจ๊ะ
ป.ล. เนื่องในวันผู้สูงอายุ จึงน้อมรับแถ่กโบว์ลิ่งจากเจ๊ซอส คิคิ เด๋วจะช่วยระดมทุนไปล้างท่อ เอ้ย! หาเงินช่วยพรุชิงนะเคอะ
ป.ม. ไอ้ฟาย ใครสาดน้ำกุ ขอให้เป็นร้อนใน ปั๊บโปะขึ้นลามไปถึงหลอดลม หายใจไม่ออก ต้องเจาะคอให้อาหารเหลว ฯลฯ