ในภาวะสงครามกลางกรุงเทพฯ  ไม่ว่าโทรทัศน์ช่องใดจะแจ้งเกิด  รายการข่าวไหนจะโดดเด่นหรือมีผู้ประกาศคนไหนทำหน้าที่เบื้องหน้าจนโด่งดัง.. องค์ประกอบสำคัญ  ที่ทำให้ทุกอย่างเป็นเช่นนั้นคือ การรายงานข่าวสดๆจากนักข่าวภาคสนาม และการถ่ายทอดภาพเหตุการณ์จากช่างภาพบนถนนที่กึกก้องไปด้วยเสียงปืน เสียงระเบิด

          ขอพระสยามเทวาธิราช  โปรดช่วยคุ้มครอง "คนดี" ที่เขาประกอบสัมมาอาชีพ  ขณะที่ "คนชั่ว" จ้องย่ำยีบ้านเมือง  สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง..ต้องแยกออกว่าใครคือคนดี..ใครคือคนร้าย  ใครคือผู้ใฝ่หาสันติและใครคือกลุ่มผู้ก่อการร้าย

          พระสยามเทวาธิราช..ย่อมแยกแยะออกว่าใครดี - ใครเลว ใครคือแนวร่วมบ่อนทำลายตัวจริง  แม้คนคิดคดทรยศจะมาในรูปนักการเมือง  ข้าราชการ  นักวิชาการ  นักสื่อสารมวลชน  ท่านก็ย่อมเลือกคุ้มครองได้ถูกคน

          ทุกนาทีที่ผมนั่งคุยข่าวอยู่หน้าจอ  ผมตระหนักและเห็นคุณค่าของน้องๆนักข่าวและช่างภาพภาคสนามทุกคน  ถ้าไม่มีคนคุยข่าวหน้าจอ  แต่ยังมีเสียงรายงานสด  มีภาพเหตุการณ์จริงเข้ามา..ก็ยังมีคนดู  แต่ถ้ามีแต่คนคุยข่าว  ไม่มีนักข่าวรายงาน  ต่อให้คนคุยข่าวเล่าข่าวท่านนั้นเก่งแค่ไหน  โด่งดังเพียงใด  ก็จะไม่มีใครดูรายการ

          มีบางรายการและบางสถานี "แจ้งเกิด" ได้เพราะเสียงนักข่าวเล่าเรื่องจากท้องถนน  แต่ก็มีบางรายการ  บางสถานี  ไม่เน้นที่ตัวนักข่าวเป็นหลัก  กลับไปให้เวลากับ "ตัวละคร" ที่ทำให้คนดูตกใจจนรับไม่ได้  เช่น เนชั่นทีวี เป็นต้น

          มีการติดต่อมาถึงผมแทบทุกช่องทาง  ระบายความอึดอัดกับสื่งที่เขาเห็นทางหน้าจอ  มีไม่น้อยที่ขอให้ผมช่วยตักเตือนผู้ประกาศบางคน  ที่พวกเขาเห็นว่า  กำลังสับสน  แยกแยะไม่ออกว่า  ใครคือ (แนวร่วม) กลุ่มผู้ก่อการร้าย และใครคือ กลุ่มนักวิชาการที่แอบใส่กางเกงในสีแดง  ทางทีมงานจึงเชิญมาร่วมแสดงความเห็นในรายการ  พูดออกอากาศหน้าตาเฉยว่า  "รัฐบาลสั่งฆ่าประชาชน!"  พูดโดยไม่ต้องมีหลักฐานยืนยัน  ไม่ต้องมีเหตุผลอธิบาย

          เสียดาย..ที่ผมไม่อาจทำตามคำขอของท่านได้  เพราะทุกวันนี้  ผมกินเงินเดือนเนชั่นก็จริงอยู่  แต่ผมไม่ใช่หัวหน้าผู้ประกาศ  ผมไม่มีหน้าที่อบรมแนะนำผู้ประกาศรุ่นหลังๆ  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการบริหารงานข่าว  นอกจากรับผิดชอบรายการที่ตัวเองทำอยู่เท่านั้น 

         ซึ่งก็มีเพียงแค่เก็บตกจากเนชั่น และ ข่าวข้นคนข่าว  ที่ผมรับผิดชอบร่วมกันกับผู้ดำเนินรายการร่วม  และทีมงานโปรดิวส์เซอร์ว่าเราจะสัมภาษณ์ใครดี  จึงจะให้ข่าวสารสาระและวิสัยทัศน์อันเป็นแบบอย่าง  เพื่อกระตุ้นเตือนให้คนดูคิดตามได้ 

         แน่นอน..ในสถานการณ์นองเลือดแบบนี้  ผมต้องขอใช้ตัวช่วยคือ "ผู้สื่อข่าว" เป็นหลัก  ผมไม่คิดสั้นทำร้ายจิตใจคนดูด้วยการตามแกนนำผู้ชุมนุม  มาซ้ำเติมสถานการณ์  โดยเฉพาะแกนนำบางคนที่มีหมายจับ  มีหลักฐานเป็นเมลที่ส่งต่อกันเป็นลูกโซ่ว่า  ก้าวล่วงสถาบัน!

        ผมเข้าใจท่านผู้ชมจำนวนมากที่ตกใจ..ขัดใจ..รับไม่ได้ที่เห็นผู้ประกาศสัมภาษณ์แกนนำบางคน  ในช่วงที่สถานการณ์รุนแรงถึงชีวิต  ผมเองก็นึกไม่ถึงว่า  ช่องที่ผมสังกัดจะมีการสัมภาษณ์ จตุพร พรหมพันธ์(ตอนดึกๆ), ขวัญชัย ไพรพนา (วันที่ 28 เม.ย. ขณะพาเสื้อแดงไปอนุสรณ์สถานฯ) หรือ ดารณี กฤตบุญญาลัย (วันศุกร์ที่ 14 พ.ค. วันปะทะเดือดหลายจุด) ที่ฟังดูตลอดการโฟนอินนั้น  มีแต่ด่าๆๆ  ไม่มีท่าทีวี่แววปรองดอง

        ท่านผู้ชมท่านหนึ่งส่งเมลมาว่า  "ในยามที่บ้านเมืองเต็มไปด้วยกลุ่มผู้ก่อการร้ายสุมไฟใส่เมือง  สื่อไม่ควรเปิดพื้นที่ให้คนที่ไม่เป็นกลาง..คนที่ชัดเจนว่าเป็นผู้ร่วมก่อการ  มาใช้สื่อเพื่อประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง  ถ้าจะมีสื่อไหนเผลอไปทำ  สื่อนั้นก็ไม่ควรเป็นเนชั่นทีวี"

         แรง! ขอบคุณมากครับ