สุดสัปดาห์ที่ผ่านมามีโอกาส ได้ไปคลุกคลีอยู่กับช้างป่าที่ ”กุยบุรี” 2-3 วัน

ประทับใจมากครับ เลยอยากเอามาแชร์ประสบการณ์...เล่าสู่กันฟัง

ผมคงไม่ พูดเรื่อง “คนรุกป่า ช้างรุกคน” ที่เป็นปัญหากันอยู่...

คงมีหลายๆคนเขียนถึงเรื่องนี้ กันอยู่แล้ว

ปล่อยให้มัน ไปตามวิถีของมันดีกว่า...

“ช้างบ้าน” เรียกเป็น..เชือก

“ช้างป่า” เรียกเป็น...ตัว

พึ่งรู้เหมือนกัน..

ช้างผมไม่ทราบจริงๆว่า มันมีสมองใหญ่แค่ไหน?

ดูจากขนาดของหัวแล้ว ก็คงไม่เล็กเท่าไหร่!!

เพราะเท่าที่เห็น..

มันมิได้ มีแค่สัญชาติญานของการดำรงค์ชีพ

พวกมัน ไม่ใช่แค่.. กิน นอน สืบพันธ์ุ

ช้าง..มีความรู้สึก อารมณ์  และสังคม ที่ไม่ได้ต่างจากคนสักนิดเดียว!!!

ช้างเป็น Mile Stone ที่สำคัญ ของห่วงโซ่ธรรมชาติ

ผมเอง...

เคยเจอช้าง เขาดิน..เดินตามถนน หรือตามผับ..ฯลฯ

ข้างเช่าเดินป่า หรือเต็มที่ก็ช้างข้ามถนน ที่เขาใหญ่

แต่คราวนี้ นั่งขลุกอยู่กับพวกมันเป็นวันๆ

เท่าที่รู้ผมไม่เคยเจอช้างที่มี"ความสุข"อย่างนี้มาก่อน

คำว่า "อิสรภาพ"..มันชัดจนกระทั่ง 

แค่มอง!!! ก็เห็นเต็มสองตา ไม่ต้องสะกดด้วยตัวหนังสือใดๆ

สรุปได้เลยครับว่า... 

ช้างว่างงาน.. จะมีอารม์ืดี กว่าช้างทำงาน 

ยิ่งพวกช้างถูกขังลืม ตามสวนสัตว์ ไม่ต้องพูดถึง?????

เล่าไปดูภาพไปดีกว่า....

ภาพหนึ่ง...

ภาพโขลงช้าง..มาเล่นน้ำ ลงมาเงียบมากครับ เห็นอีกทีก็มาเต็มตัวแล้ว

เจ้าตัวโตโผล่มาก่อน... มองซ้ายมองขวา จนแน่ใจ แม่ๆป้า จึงพาเด็กๆ ลงตามมาครับ

ภาพสอง..

อาบน้ำเสร็จก็ ปะแป้งกันสนุกสนาน น่ารักจริงๆ

ภาพสาม...

ช้างโทนที่หากินตัวเดียว ถึงเวลาผสมพันธ์ ก็หาโขลงที่พร้อม ผสม แล้วก็ชิ่ง..ไป

ภาพสี่..

อาบน้ำเสร็จ ก็เปิดตูดเข้าป่าไปครับ

ภาพห้า..

มาอีกชุด..ครานี้เกือบ 20 ตัว เต็มๆตาเลยครับ

ภาพหก..

อันนี้โขลงเล็กๆ น้าๆ พาเด็กๆ มาอาบน้ำครับ

ภาพเจ็ด

"บอดี้การ์ด งวงยาว" ตัวใหญามากครับ ตัวนี้คอยเฝ้าโขลงให้เล่นน้ำ

ไม่ยอมเล่นอยู่ตัวเดียว

ยืนยาม...ทั้งชั่วโมง ตั่งแต่มา ยันกลับ

ไว้ค่อยว่ากันต่อ.....พรุ่งนี้ละกัน