เคยรู้สึกราวกับว่าเดี๋ยวนี้ "คนดี"

และ "ความดี" มีเหลือน้อยลงมั้ยครับ

เราอาจเสพข่าวคราวนักการเมืองมากเกิน

จนใช้เป็นมาตรฐานความดี ที่อาจมองหาเข็มหักในมหาสมุทรง่ายกว่า

ใครบางคนเคยบอกผมว่า

ถ้าเราเลือกมองสิ่งที่ดี

เราจะเห็นความดี และ คนดีๆ

ว่ายังมีอีกมากมาย

เอาล่ะในเมื่อผมคงบอกให้ใครเปลี่ยนพฤติกรรมไม่ได้

ผมเปลี่ยนแว่นที่ใส่ และใช้มองง่ายกว่า

ใส่แว่นสีแดง  ผมจะเห็นภาพเป็นสีแดง

ใส่แว่นสีเหลือง  ผมจะเห็นเป็นสีเหลือง

ดังนั้น ผมจะเลือกใส่แว่นสีความดี

เพื่อมองหาความดีเล็กๆ  ที่ซ่อนอยู่ในหมู่ผู้คนรอบๆตัว

ผมไม่อยาก และไม่จำเป็นต้องรู้จักพวกเขาทุกคน

แต่ผมจะเลือกเสพความดีที่ผมเห็น และรู้สึกได้

ผมจะไม่เสพความดีเชิงประชาสัมพันธ์ตามหน้าหนังสือพิมพ์

หรือสื่อสาธารณะทั่วไป

แต่ผมจะเสพด้วยตัวเอง

เพื่อผมจะเก็บสิ่งเหล่านั้น นำมาฝึกปฏิบัติ

ให้ตัวเองเป็นคนดีบ้าง  เท่าที่จะสามารถกระทำ

.............

ภารกิจตามล่าความดี (คนที่1)

เมื่อวันก่อนผมกลับบ้านตอนค่ำ

ทุกวันจันทร์  พุธ เสาร์  จะมีตลาดนัดหน้าคอนโดที่ผมพัก

แม่ค้ากำลังจะเก็บร้านแล้ว  ผมต้องการซื้อผัก

จึงเดินไปถามว่าผมยังซื้อแตงกว่าได้ทันใช่มั้ย

แม่ค้ายิ้ม  ตอบมาว่ายังทัน  เลือกเอาเลย

พลางแกะถุงออกมาให้ผมเลือก

ระหว่างเลือกแตงกวา

แม่ค้าถามว่า กินถั่วพูเป็นใช่มั้ย

"กินได้" ผมตอบ

"งั้นเอาถั่วพูนี่ไปกินด้วย  ให้ฟรี  เพราะเหลือนิดเดียว"

เพียงเท่านั้นผมเองก็รู้สึกถึงน้ำใจของแม่ค้าผักแล้ว

"เอาถั่วฝักยาวนี่ไปด้วยนะ  เพราะถึงพรุ่งนี้เอาไปขาย  ฝักคงไม่สวยแล้ว"

แม่ค้าขายผัก  ที่ได้กำไรจากผักครั้งละไม่กี่บาท

ให้ผักมากินฟรีๆ  ทั้งที่เราไม่รู้จักกัน

ความเอื้ออาทร  ความมีน้ำใจ เกินคำบรรยายสำหรับผม

คนที่ขายของทีละไม่กี่บาท  ได้กำไรแค่พอจุนเจือ

แต่มีน้ำใจเหลือล้น

วันนี้ผมขอประดับดาวความดีให้แม่ค้าผู้มีน้ำใจเป็นคนแรก

เพราะเธอคือผู้ที่มีน้ำใจเอื้ออาทร  และรู้จักการให้