หากลพบุรีมี “ทุ่งทานตะวัน” เมืองเพชรฯ ก็มี “ทุ่งปอเทือง” ที่เหลืองอร่าม ไม่น้อยหน้ากว่ากัน

ก่อนหน้าตรุษจีน ผมมีธุระปะปังแถวๆ หาดเจ้าสำราญ เพชรบุรี

ขับออกจากตัวเมืองมุ่งหน้าหาดเจ้าสำราญ ไปได้แค่ 6-7 ก.ม.

ตะลึง...นึกว่าใครยกเอาทุ่งทานตะวันมาไว้ย่านนี้

กระทั่งเข้าใกล้ จึงได้ประจักษ์แก่สายตาว่าเป็น... “ทุ่งปอเทือง”

อะไรคือปอเทือง...พืชตระกูลถั่วครับ

ปลูกเอาไว้ปรับสภาพดิน ไม่ต้องรดน้ำให้เปลืองน้ำ

ไม่ต้องใส่ปุ๋ย เพราะในที่สุด ชาวนาจะไถกลบ

แล้วปอเทืองจะกลายเป็นปุ๋ยสดๆ อันแสนโอชะของต้นข้าว

กรมพัฒนาที่ดิน เขามีนโยบายส่งเสริมให้เกษตรกรใช้วิธีนี้

จริงๆ แล้วเริ่มที่แถวๆ อ.เขาย้อยก่อน

มีแต่คนรอไปดู นกอินทรีย์ ปีละครั้ง ไม่มีใครรอดู ปอเทือง

อย่าว่าแต่คนอื่นเลย ผมเองขับรถผ่านเดือนละ 4-5 ครั้ง...ยังลืมๆ

พอเห็นที่เส้นทางหาดเจ้า ซึ่งปลูกเหลืองอร่าม 2 ข้างทาง

อุแม่เจ้าโว้ย...นี่ถ้าได้เป็น อบต. จะส่งเสริมให้ปลูกกันทั้งตำบลเลย

เอาแบบว่า ขับรถผ่าน 2 ข้างทางยาวต่อเนื่องสัก 4-5 ก.ม.

ชนิดที่ฝรั่งต้องร้อง โอ...อเมซซิ่ง คนจีนร้อง ไอ๊...หยา

คนไทยต้องเอา 2 มือ ปิดปาก ตะลึง...จนอุทานไม่ออก

ปอเทืองปลูกง่าย เพาะเมล็ด 4-5 วันก็งอก ปลูก 50-60 วัน ดอกก็อร่าม

นอกจากเป็นปุ๋ยสดให้ท้องนาก่อนการทำนาแล้ว

ยังถือเป็นรายได้เสริม โดยชาวนาเก็บเมล็ดไปขายให้สถานีพัฒนาที่ดินได้

อย่างน้อยก็มีรายได้เพิ่มอีกสัก 2-3 พัน บาทต่อไร่

ไม่เสียค่าปุ๋ย แล้วยังได้ค่าปุ๋ยมาเข้ากระเป๋าเพิ่ม

แต่ถ้า อบต.ทั้งหลาย เห็นดีเห็นงามตามที่ผมคิดนะ

จะกลายเป็นแหล่งเที่ยวที่ไม่น้อยหน้าเมืองลิง ลพบุรี

ที่สำคัญ ลงทุนทำยกพื้นให้สูง เป็นจุดชมวิว

เพื่อสามารถมองเห็นทุ่งปอเทืองไกลสุดลูกตา และเป็นลานถ่ายรูปได้

ทำเส้นทางให้พวกหน้าไวแสงทั้งหลาย เดินลงไปถ่ายรูปในทุ่งได้

โดยไม่สะดุดคันนาล้ม หรือโดนงูเห่าฟัดเสียก่อน

แต่ที่แน่ๆ ก่อนที่ปอเทืองจะเหี่ยว หรือโดนไถกลบเป็นปุ๋ย

เมืองเพชรฯ ใกล้ๆ ครับ ขับรถ 126 ก.ม. แค่ชั่วโมงเศษ

เร็วกว่ารถติดย่านสุขุมวิทเสียอีก

ไปชมกันครับ ถ่ายรูปปอเทืองเสร็จ

ขับรถไปนอนผึ่งพุง เกาสะดือเล่นที่หาดเจ้าให้สบายใจได้อีกด้วย

อย่างงี้...ไม่เรียกว่า ความสุข 2 เด้งได้ไง...