ของที่ให้กันด้วยใจ
                                                          ทศพล   จิระสมประเสริฐ

          นับวันปัญหา 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้    มิได้เป็นพียงเรื่องของรัฐบาล  เรื่องของทหาร  ตำรวจเท่านั้น
 มันเป็นปัญหาใหญ่ของชาติ    ของชนชาวไทยทุกคน    การที่รัฐบาลและสื่อทำหน้าที่รายงานสถานการณ์ที่ถูกต้องทันเหตุการณ์ เป็นเรื่องสมควรอย่างยิ่ง   เพราะคนไทยจังหวัดอื่นๆ  จะได้ตระหนักถึงความเดือดร้อนความน่าเศร้าสลดใจของคนในพื้นที่เหล่านั้น      ก่อเกิดความเห็นอกเห็นใจ    ร่วมมือร่วมใจกันหาทางช่วยเหลือเพื่อนร่วมชาติผู้ทุกข์ยากทั้งทางตรงและทางอ้อม      
          ขออย่าให้เหมือนรัฐบาลที่ผ่านมาที่ขอการช่วยกันพับนกกระดาษ    เพราะเป็นแค่การบ่งบอกถึงความต้องการสันติภาพและแสดงความห่วงใยของคนไทยด้วยกัน   แต่นั่นเป็นการให้กำลังใจกันได้เพียงชั่วครู่ชั่วยาม    สำหรับผู้ที่เก็บได้ก็ดีใจ    ผู้ที่เก็บไม่ได้ย่อมผิดหวัง    ผู้ที่ไม่มีเวลาจะเก็บก็เสียดาย   ส่วนที่ไม่อยากจะเก็บเพราะรู้สึกเศร้าหมองตรอมตรมเกินกว่าจะอยากเป็นผู้ได้รับความโชคดีเฉพาะกิจ    เขาต้องการความโชคดีด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินทั้งส่วนตัวและของสาธารณะตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจอยู่    เขาต้องการสันติสุขถาวร    มิใช่มองเห็นคนถูกทำร้ายราวกับนกถูกพรานมือฉมังยิงร่วงพราว   โรงเรียนถูกเผาเหมือนเผาขยะ    บ้านเรือนอาคารถูกทำลายง่ายดายเหมือนระเบิดปลา

           ปัญหาที่สะสมมายาวนาน    บั่นทอนสุขภาพกาย  สุขภาพจิตของ  ครู  นักเรียน  ประชาชน  ข้าราชการ  ทหาร  ตำรวจ มากเกินกว่าจะเยียวยาอย่างง่ายๆ

           ดังนั้นสิ่งสำคัญเร่งด่วนที่นอกเหนือจากการสั่งการในด้านการป้องกันและปราบปรามแล้ว    ข้าพเจ้าคิดว่ารัฐบาลควรจะเร่งสร้างขวัญและกำลังใจให้ประชาชนและเจ้าหน้าที่ทุกองค์กรในพื้นที่อย่างเป็นรูปธรรม  แบบใจถึงใจ  กายถึงกาย   แม้ว่านายกรัฐมนตรีท่านปัจจุบันจะมีความจริงใจและได้ปฏิบัติตนเป็นตัวอย่างที่ดี    ข้าพเจ้าก็ยังมีความคิดเห็นขอเสนอดังต่อไปนี้

           1.รัฐมนตรี    ผู้ช่วย   ที่ปรึกษา   พยายามหาเวลาหมุนเวียนกันตรวจเยี่ยม 3 จังหวัดแบบไม่ขาดตอน   มิใช่ทำไปเพียงฉากๆ  ไม่ใช่แค่ไปเคารพศพ   ให้เกียรติเฉพาะข้าราชการชั้นผู้ใหญ่หรือคนดัง  การเดินทางไปในทุกภารกิจ  มิพักต้องมีการต้อนรับให้สิ้นเปลืองเวลาของเจ้าหน้าที่และงบประมาณ  ไม่ใช่ไปโชว์ตัว    หรือแค่ประชุมสัญจร ทัวร์นกเขานกขมิ้นอันเป็นที่ฮือฮาในสมัยที่แล้ว

           2. ส่งปลัดกระทรวง  อธิบดี  รองอธิบดีจากกระทรวงที่เกี่ยวข้องกับหน่วยงานต่างๆประชุมระดับท้องถิ่น   โดยมีผู้ว่าราชการจังหวัด   ศอบต   เป็นแกนเชื่อมให้ดำเนินการไปในทิศทางเดียวกัน    หลีกเลี่ยงการทำงานที่ซ้ำซ้อน     จัดสรรเวลาพบปะ ถามทุกข์สุขประชาชน   ปัญหาความเดือดร้อน   ให้ได้ฟังกับหู   เห็นกับตา อย่างต่อเนื่อง   ท่านเหล่านี้ก็มีวุฒิภาวะสูงพอที่จะรู้ว่า ความรับผิดชอบต่อตัวเองและผู้อื่นเป็นอย่างไร     มีสามัญสำนึกพอที่จะไม่พูดหรือกระทำการใดๆโดยพลการ  แต่นำข้อมูลกลับมา ปรึกษา  วิเคราะห์    เพื่อให้การปกครองของทุกหน่วยงานก้าวหน้ายิ่งขึ้น   การกระจายความเจริญสู่ท้องถิ่นไม่ควรจะหยุดนิ่งหรือเป็นไปอย่างเชื่องช้าจนข้าราชการ 3 จังหวัดชายแดนรู้สึกว่าไม่ได้รับการเหลียวแลจากรัฐอย่างจริงจัง

            3.  ผู้บัญาชาการตำรวจ   ผู้บัญชาการสามเหล่าทัพ  ตัวแทนระดับสูง    หมั่นลงพื้นที่ตรวจตรารับทราบข้อมูลจัดวางกลยุทธ    ส่งเสบียงความคิด    ยื่นน้ำใจหล่อเลี้ยงกำลังกายกำลังจิตให้ทหาร  ตำรวจ  ผู้ปฏิบัติหน้าที่ป้องพื้นปัฐพี       ทั้งเป็นการสร้างความมั่นใจความอบอุ่นใจแก่ประชาชน

           4.  จัดระดมทุนการศึกษาแก่นักเรียนที่เรียนดี   แต่ขาดทุนทรัพย์ให้เพียงพอ   นอกเหนือจากการจัดงบประมาณที่กระทำอยู่แล้ว    ตรวจสอบการปรับปรุงหลักสูตรที่เหมาะสมทั้งการศึกษาในและนอกโรงเรียนโดยผู้เชี่ยวชาญให้เข้ากับกับสภาวการณ์      รัฐมนตรีว่าการศึกษาธิการประกาศแจ้งชัดเรื่องแนวทางการศึกษา     แต่ต้องมีกาตรวจสอบประสิทธิผลอย่างต่อเนื่อง 

            5.  ข้อเสนอนี้อาจจะดูตลก     แต่ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้  ทำได้โดยเร็วก็ยิ่งดี เปรียบเสมือนบริษัทที่ต้องเร่งระดมทุน   เพื่อปรับปรุงหรือขยายกิจการ   โดยรัฐบาลประกาศเชิญชวนภาคเอกชน   บุคคลธรรมดาที่ร่ำรวยมหาศาล หรือมีเงินเหลือเก็บเหลือใช้    กินหลายชั่วอายุคนก็ยังไม่หมด(  ไม่เกี่ยวกับคนรวยที่โกงทุกรูปแบบ   เพราะนั่นต้องริบ  ยึดคืนสถานเดียว  )    อยากจะช่วยเหลือคนไทยด้วยกันแต่ไม่มีโอกาส    ความคิดบริจาคที่ได้บุญกุศล   ไม่ใช่ขอโชคลาภมาแจกโดยแฝงมากับผลประโยชน์ของใคร   รัฐอาจประกาศ  (บอกบุญ )ให้รับทราบกันทั่วประเทศ       บางท่านต้องเห็นตัวอย่างคนทำดีแล้วถึงคิดได้   คนแบบนี้มีจริงนะครับ   ไม่ใช่เรื่องพูดขำขัน   นำเงินที่ได้รับเป็นกอบเป็นกำ   จัดเป็นที่เป็นทาง   มิใช่กระจัดกระจายหาความโปร่งใสในป่าทึบไม่เจอ      ดำเนินการจัดสรรเงินไว้เปลี่ยนเครื่องมือ   อุปกรณ์รักษาความปลอดภัยที่ล้าสมัย    ติดตั้งเทคโนโลยี่ใหม่ๆแก่หน่วยงานต่างๆ     ให้ความช่วยเหลือสิ่งของที่จำเป็นแก่ข้าราชการ  ทหาร ตำรวจ ซึ่งเราปฏิเสธไม่ได้ว่าบุคคลสำคัญเหล่านี้มีความเป็นอยู่ที่เทียบไม่ได้กับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ   ข้าพเจ้าไม่ได้เปรียบเทียบกับคนที่จ่ายเงินล้านต่ออาหารหนึ่งมื้อเลย นะ

              ปัญหาต่างๆในภาคใต้   ไม่ได้พูดง่ายขายคล่องเหมือนการทำธุรกิจ    มิได้สั่งการสะดวกอย่างเจ้านายสั่งเลขา   ไม่ได้ส่องกล้องมองภาพชัดที่จะบัญชาการการรบเปรี้ยงๆ     มันละเอียดอ่อนเกินกว่าจะเข้าใจเพียงหยาบๆต้องอาศัยความสุขุมรอบคอบ โดยเฉพาะการคิดไตร่ตรองก่อนพูดเสมอ   ความจริงใจจริงจังในการให้ความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง   (  เน้น  เพราะหลายหน่วยงานเป็นโรคลักปิดลักเปิด   )จะเป็นประโยชน์สูงสุดแก่เพื่อนผู้ทุกข์ยากของเรา
  
               ข้าพเจ้าเชื่อว่า   พี่น้องประชาชนทั่วทุกตารางนิ้วบนแผ่นดินไทย   โดยเฉพาะ 3 จังหวัดภาคใต้ ต่างสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ  รวมทั้งพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์เป็นล้นพ้น   พระมหากษัตริย์อยู่ในดวงใจของเราทุกคน   ประเทศไทยเป็นหนึ่งเดียวโดยไม่แบ่งแยกศาสนา    คนที่คิดจะทำให้คนไทยด้วยกันเดือดร้อน   ยุให้คนในชาติแตกแยกมิใช่คนไทยครับ     แต่อาศัยแผ่นดินไทยอยู่      สักวันก็คงได้รับผลชะตากรรมที่เลวร้ายหาความสงบร่มเย็นมิได้  และไร้แผ่นดินจะเหยียบอย่างแน่นอน  ***