กลบท  มธุรสวาที 

มีข้อบังคับให้ใช้คำที่มีสระเสียงเดียวกันในลักษณะดังนี้ คือ

      วรรคที่หนึ่งและวรรคที่สาม(วรรคทางซ้ายมือ) ให้มีสระเสียงเดียวกัน ๒ คู่

      ส่วนวรรคที่สองและวรรคที่สี่(วรรคทางขวามือ) ให้มีสระเสียงเดียวกัน ๑ คู่

      ส่วนการที่จะวางตรงไหน ขึ้นอยู่กับความไพเราะเหมาะสมมากกว่า เพราะ

      กลบท  มธุรสวาที ที่นักกวี รุ่นก่อนได้แต่งไว้หลายเรื่อง ยังจับจุดการวางคำ

      ซ้ำสระได้ไม่ตายตัว

      ฉะนั้น ขอให้นักกวีวางคำซ้ำสระตรงไหนก็ได้ แต่ให้ยึดหลักว่า วรรคซ้ายซ้ำ

      สระเสียงเดียวกัน ๒ คู่ และวรรคขวาซ้ำสระเสียงเดียวกัน ๑ คู่ เท่านี้ก็เป็นใช้

      ได้ เรื่องนี้ผิดถูกอย่างไร ขอให้นักปราชญ์ หรือผู้รู้ทั้งหลาย พึงให้ข้อเสนอ

      แนะด้วย เพราะข้าพเจ้ายังค้นหาหลักฐานเรื่องกลบทนี้อยู่ เมื่อเจอแล้วจักนำ

      มาบอกเล่าแก่ท่านผู้สนใจในกลอนกลบทต่อไป

      ผังกลอน กลบท มธุรสวาที

                  เส้นที่โยงข้างล่าง คือ คำที่มีสระเสียงเดียวกัน

                           กลบท  มธุรสวาที

คิดถึงเสงี่ยม เรียมรัก ให้ปักจิต            นั่งลิขิต จดจำ ย้ำความหมาย

ให้เหงาทรวง ห้วงเปลี่ยว นั่งเดียวดาย   ถอนใจหาย รู้สึก นึกไม่วาย

จำหอมหวน นวลน้อง มองจ้องเจ้า       เห็นภาพเลา ลางเลือน เหมือนเดือนฉาย

หลับตื่นเห็น เช่นดู อยู่ข้างกาย            น่าเสียดาย รักจาก ฝากรัญจวน

ถึงอยู่ไกล ไหนเจ้า ยังเฝ้าคิด              เหมือนนิมิต หลอนมา พาผันผวน

จะติดใจ ไหนเล่า เฝ้ารัญจวน              ยังหอมหวน รักอยู่ ไม่รู้ลืม.

                                                               ...หยาดกวี...

                                                          ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๑