สุเมธดาบสปรารถนาขอตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า

หินสลักแสดงเรื่องสุเมธดาบสปรารถนาขอตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า 

ศิลปินแกะสลักเล่าประวัติพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นสุเมธดาบส ตั้งความปรารถนาแทบยุคลบาทพระพุทธเจ้าทีปังกร

แกะสลักภาพพระพุทธเจ้าทีปังกรกับพระสาวก ๔ แสนรูป

ภาพสุเมธดาบสหมอบแทบพระยุคลบาทพระพุทธเจ้าทีปังกร

บางภาพจะมีรูปนางสุมิตตาถวายดอกอุบลแด่สุเมธดาบส

และสุเมธดาบสนำถวายดอกอุบลแด่พระพุทธเจ้าทีปังกร

ศิ

ศิลปินผู้แกะสลักได้บรรยายประวัติตอนสำคัญ นี้ได้อย่างงดงามเลยเจ้าค่ะ

ซึ่งก็แน่นอนว่า น่าได้รับฟังเรื่องราวมาจากพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา 

และได้ศึกษาค้นคว้าเรื่องราวของสุเมธดาบสจากพระไตรปิฏก

เรื่องย่อของสุเมธดาบสปรารถนาขอตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ดังนี้เจ้าค่ะ 

ในกาลนั้นเป็นกาลสมัยของพระทศพลนามว่า ทีปังกร พร้อมด้วยพระอรหันต์จาริกมาถึงรัมมนคร เพื่อประทับ ณ พระสุทัสสนะวิหาร  

ชาวบ้านต่างนำเภสัชบริขารจตุปัจจัย หลั่งไหลเข้าเฝ้าพระศาสดา แล้วทูลอารธนาเพื่อภัตกิจในวันรุ่งขึ้น 

และเมื่อวันรุ่งขึ้นต่างก็พากันตกแต่งหนทาง ที่พระพุทธเจ้าจะเสด็จมา ทั้งเกลี่ยทรายโปรยข้าวตอกดอกไม้ 

 เวลานั้นสุเมธดาบสเหาะมาทางอากาศด้วยฤทธิอภิญญา เห็นคนต่างร่าเริงยินดีในการกระทำจึงลงมาไต่ถาม เมื่อทราบความละเอียด จึงขอแบ่งทางส่วนหนึ่งเพื่อแต่งทางร่วมกัน เมื่อชนทั้งหลายทราบว่าสุเมธเป็นผู้มีฤทธิ์จึงแบ่งทางที่เป็นหล่มให้  

สุเมธดาบสด้วยความปิติก้แต่งทางขนดิน แต่ยังมิทันเสร็จ สมเด็จพระทศพลทีปังกรพุทธเจ้าก็เสด็จมาถึงแวดล้อมด้วยพระสาวกพระอรหันต์ ได้เสด็จมาตามทางที่ตกแต่งไว้แล้วนั้น 

  ท่านสุเมธ ดำริว่า วันนี้เราควรบริจาคชีวิตแก่พระพุทธเจ้า จึงแก้มวยผม ลาดหนังเสือชฎาและผ้าปอ ณ เปือกตมที่สีดำนั้น แล้วทอดตัวลงนอนบนเปือกตม ตั้งใจว่า สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าอย่าเสด็จลงบนเปือกตมเลย จงทรงเหยียบหลังเราเสด็จดำเนินไปเถิด พร้อมทั้งอรหันต์ขีณาสพ เพื่อประโยชน์และสุขของเราสิ้นกาลนาน 

พระผู้มีพระภาคเจ้าทีปังกร  เสด็จมาประทับยืนที่เบื้องศีรษะของสุเมธดาบส ทรงลืมพระเนตรทั้งสอง ทอดพระเนตรเห็นสุเมธดาบสนอนบนหลังเปือกตมทรงดำริว่า

“ ดาบสนี้ กระทำความปรารถนาอย่างยิ่งใหญ่ เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า ความปรารถนาของเขาจักสำเร็จหรือไม่หนอ ”

ทรงส่งพระอนาคตังสญาณ ใคร่ครวญอยู่ ทรงทราบว่า “ ล่วงไปสี่อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปนับแต่นี้เขาจักได้เป็นพระพุทธเจ้านามว่าโคดม ”

ยังทรงประทับยืนอยู่นั่นแหละแล้วทรงพยากรณ์ด้วยพระดำรัสว่า “ พวกท่านจงดูดาบสผู้มีตบะกล้านี้ ซึ่งนอนอยู่บนหลังเปือกตม ”

“ ดาบสนี้กระทำความปรารถนายิ่งใหญ่เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า นอนแล้วความปรารถนาของเขาจักสำเร็จ ในที่สุดแห่งสี่อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปนับแต่นี้เขาจักได้เป็นพระพุทธเจ้านามว่า “ โคดม ”

ก็ในอัตภาพนั้นของเขา นครนามว่า “ กบิลพัสดุ์ ” จักเป็นที่อยู่อาศัย 

พระเทวีทรงพระนามว่า “ มายา ” เป็นพระมารดา

พระราชาทรงพระนามว่า “ สุทโทธนะ ” เป็นพระราชบิดา

พระเถระชื่อว่า “ อุปติสสะ ” เป็นอัครสาวก และเถระชื่อโกลิตะ เป็นอัครสาวกที่สอง             

พุทธอุปัฎฐากชื่อว่า “ อานนท์ ”

พระเถรีนามว่า “ เขมา ” เป็นอัครสาวิกา

พระเถรีนามว่า “ อุบลวรรณา ” เป็นอัครสาวิกาที่สอง

หลังจากนั้นสุเมธดาบสก็ได้ใคร่ครวณการบำเพ็ญบารมีแห่งความเป็นพระพุทธเจ้านั้นสรุปได้ใจความว่า พระโพธิสัตว์ทั้งหลายที่จะบำเพ็ญธรรมในโลกนี้ต้องถึงพร้อมด้วยบารมี ธรรมทั้งสิบประการ ธรรมอย่างอื่นไม่มี 

  ดังนั้น เราพึงปฏิบัติตนให้เป็นผู้มีทาน ศีล เนกขัมมะ วิริยะ อุตสาหะ ขันติ โสรัจจะ เมตตา ปัญญา ค่อย ๆ เก็บเล็กผสมน้อย  

ท่านสุเมธดาบสเป็นพืชแห่งพระพุทธเจ้า เป็นหน่อแห่งพระพุทธเจ้า นับตั้งแต่นั้นมา

ภาพท่านสุเมธดาบส จากประเทศพม่า ศรีลังกา ลาว และมหายาน ซึ่งอาจารย์รังสี สุทน ท่านรวบรวมไว้และมีจิตที่จะช่วยกันเผยแผ่พุทธศิลป์นี้ให้กว้างขวางต่อไป

ภาพท่านสุเมธดาบส  เจ้าค่ะ

เป็นภาพท่านสุเมธดาบส  จิตรกรรมฝาผนังที่ ประเทศศรีลังกา เจ้าค่ะ

ท่านสุเมธดาบส จิตรกรรมฝาผนัง ประเทศพม่า