เยียวยาใจ  ครั้งหนึ่งในชีวิต ตอนที่ ๒

ประสบอุบัติเหตุ...ครั้งนี้ ทำให้คิดอยากจะทำอะไรๆ หลายอย่าง

สิ่งหนึ่งที่คิดจะทำ คือ..

การตอบแทนพระคุณพ่อแม่ พี่สาว เครือญาติ ประเทศ

เพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมโลก ครูอาจารย์

และแม้แต่ เจ้าหมาน้อยที่บ้าน คือเจ้าแมน และเจ้าขาว

และ ที่สุดของที่สุดคือ การตอบแทนพระคุณ...พระศาสนา…และพระศาสดา

           หลักคำสอนในพุทธศาสนาเน้นเรื่องสังสารวัฏ ^(๑)

หรือการเวียนตาย เวียนเกิด  ตราบใดที่คนยังมีอวิชชา ^(๒)

ตัณหา^(๓)  และอุปาทาน ^(๔)  ยังสร้างกรรมอยู่

เมื่อตายจากชาตินี้แล้ว ก็ต้องเกิดอีกในชาติหน้า  

ตัณหาคือแรงขับอันสำคัญที่ทำให้คนต้องเกิดอีก  

ร่างกายของคนประกอบด้วยส่วนที่สำคัญสองส่วน คือ

กายกับใจ หรือ รูปกับนาม  

รูป คือ สิ่งที่ต้องสลายไปเพราะปัจจัยต่างๆ

สิ่งนั้นๆ มีเป็นรูปร่างพร้อมทั้งลักษณะอาการของมัน

รูปเป็นรูปขันธ์ที่ประกอบด้วยธาตุ ๔ เรียกกันให้ง่ายๆ ว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม

มีสภาพที่รู้อะไรไม่ได้ จัดอยู่ในส่วนที่เป็นรูป  

 นาม คือ สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง

แต่รับอารมณ์ที่มากระทบกับตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ

สามารถรับ จำ รู้สึก และนึกคิดสิ่งต่าง ๆ ได้

นามมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า จิต หรือ วิญญาณ

จิตนั้นมีธรรมชาติ เกิด–ดับสืบต่อกัน  

การเกิดดับต่อเนื่องของจิตเป็นอยู่หลายภพชาติ ยาวนาน

จึงเหมือนจิตเป็นกระแส เป็นแถวแนวไม่ขาดสาย จึงเรียกว่า กระแสจิต

            ส่วน สมอง คือ รูปอย่างหนึ่งซึ่งไม่สามารถนึกคิดอะไรได้

ซึ่งแตกต่าง จากจิตใจ คือ นาม ซึ่งมีความสามารถ รับอารมณ์

หรือสิ่งเร้าที่มากระทบกับตา หู จมูก ลิ้น กาย

และใจสามารถรับ จำ รู้สึก และนึกคิดสิ่งต่าง ๆ ได้  

สมองและจิตใจต้องอาศัย ซึ่งกันและกัน

เช่นเดียวกันกับรูปและนาม ซึ่งไม่สามารถแยกออกจากกันได้ 

ก้อนหินยิ้ม

๒๗ กันยายน ๒๕๕๖   ปล.ขอบคุณรูปจาก net ค่ะ

ที่มา..-

 (๑)พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตฺโต,พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์,โรงพิมพ์ บจ.สหธรรมิก,๒๕๕๓, หน้า ๔๒๑.     สังสารวัฏ คือวังวนแห่งการเวียนเกิดเวียนตาย การเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในโลกหรือในภพต่างๆ

(๒)อ้างแล้ว,หน้า ๕๒๐.

อวิชชาคือความไม่รู้จริง ความหลงอันเป็นเหตุไม่จริง คือไม่รู้ความดับทุกข์ ไม่รู้ทางให้ถึงความดับทุกข์

(๓)อ้างแล้ว, หน้า ๑๐๑.

ตัณหา คือ ความทะยานอยาก ความร่านรน ความปรารถนา ความอยากเสพอยากได้ อยากเอาเพื่อตัว ความแส่หา มี ๓ คือ ๑.กามตัณหา ความอยากในกาม อยากได้อารมณ์อันน่าใคร่ ๒.ภวตัณหา ความทะยานอยากในภพ อยากได้นั่นเป็นนี่ ๓.วิภวตัณหา ความทะยานอยากในวิภพ อยากไม่เป็นนั่นไม่เป็นนี่อยากพรากพ้นดับสูญไปเสีย

(๔)อ้างแล้ว, หน้า ๕๗๒.

อุปาทาน คือ ความถือมั่น ความยึดติดยึดมั่น ไม่ปล่อยไม่วางตามควรแก่เหตุผลเนื่องจากติดใคร่ชอบใจหรือใฝ่ปรารถนาอย่างแรง ความถือมั่นด้วยอำนาจกิเลส

(๕) ม.มู (ไทย) ๑๒/๒๐๔/๒๐๓.