เยียวยาใจ  ครั้งหนึ่งในชีวิต ตอนที่ ๖

  ขอบคุณภาพจาก net ค่ะ

พระพุทธศาสนานั้น ยอมรับว่า 

ส่วนประกอบทั้ง ๕ ประการ

คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ นี้

สูญสิ้นไป มนุษย์จึงได้ชื่อว่าตายแล้ว  

 แล้วความตายทางด้านกฎหมาย และ

ความตายทางการแพทย์ จะตัดสินอย่างไร 

๑. ความตายในด้านกฎหมาย

ความตายในด้านกฎหมายมี ๒ ลักษณะคือ

๑) ตายตามธรรมชาติ

๒) ตายโดยคำสั่งศาลว่าเป็นคนสาบสูญ 

๑)      ตายตามธรรมชาติ คือ ตายจริง ๆ สิ้นสภาพบุคคลถาวรตลอดไป

ซึ่งมีความหมายเฉพาะแต่การสิ้นชีวิตธรรมดาเท่านั้น

ศ.จิตติ ติงศภัทิย์ ได้กล่าวถึง“ความตาย” ว่า

เมื่อใดหัวใจและปอดหยุดทำงาน

ขาดใจ ไม่กลับฟื้นขึ้นทำงานได้ใหม่ได้อีก ถือว่าตายแล้ว 

แม้ อ.กิตติศักดิ์ ปรกติ ก็ได้กล่าวว่า “ความตาย”

จะถือว่าตายย่อมต้องถือตามข้อยุติทางการแพทย์ด้วย

๒) ตายโดยคำสั่งศาลว่าเป็นคนสาบสูญ

คือสภาพการณ์ของบุคคลที่ได้ไปจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่ของตน

โดยไม่มีใครทราบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร

เป็นระยะเวลาตามธรรมดาห้าปี หรือหายไปในภาวะสงคราม

เรืออับปาง หรือภยันตรายประการอื่น ๆได้ผ่านพ้นไปแล้วสองปี

และเมื่อผู้มีส่วนได้เสีย หรือพนักงานอัยการร้องขอต่อศาล

ศาลได้สั่งให้บุคคลนั้นเป็นคนสาบสูญ

ซึ่งการเป็นคนสาบสูญนี้กฎหมายถือว่าบุคคลนั้นได้ถึงแก่ความตายแล้ว

๒. ความตายในทางการแพทย์

ในทางการแพทย์นั้น “การเกิด และ การตาย” การจะถือว่าเมื่อไร

คนตายหรือสิ้นชีวิตนั้น ต้องพิจารณาถึงกลไกการทำงานของมนุษย์เรา

ซึ่งมีระบบสำคัญเพื่อการดำรงชีวิตอยู่ได้ ๓ ระบบ

(๑) ระบบประสาทกลาง ได้แก่สมอง

(๒) ระบบไหลเวียน ได้แก่หัวใจและหลอดเลือด

(๓) ระบบหายใจ ได้แก่หลอดลมและปอด 

สมองเป็นผู้ควบคุมการทำงานของปอดและหัวใจ

ทำให้การหายใจและการเต้นของหัวใจเป็นจังหวะ

การหายใจเป็นการรับออกซีเยนเข้าในกระแสโลหิต

การเต้นของหัวใจเป็นการลำเลียงอ๊อกซีเยนไปเลี้ยงร่างกาย

รวมทั้งเลี้ยงสมอง หัวใจและปอดให้มีชีวิตมีพลังทำงานอยู่ได้

ดังนั้น จะเห็นว่า ถ้าเกิดการขัดข้องขึ้นที่ระบบหนึ่งระบบใด

จะทำให้ระบบอื่น ๆ อีก ๒ ระบบย่อมรวนเรหรือแปรปรวนไปด้วย

ถ้าศูนย์ควบคุมการหายใจในสมองถูกทำลาย

การหายใจจะหยุดลง

เมื่อการหายใจหยุดก็เกิดภาวการณ์ขาดออกซิเยนขึ้นทั่วร่างกาย

หัวใจที่ขาดออกซิเยน ก็ไม่สามารถเต้นต่อไปได้ 

เพราะฉะนั้น จะเห็นว่า การทำงานของสามระบบที่กล่าวมาแล้ว

มีความสำพันธ์กันอย่างใกล้ชิด

แต่การกระทำของสมองนั้นคนทั่วไปไม่อาจจะแลเห็นได้

เหมือนกับการหายใจและการเต้นของหัวใจ

ดังนั้น

เดิมการวินิจฉัยคนตายจึงอาศัยการหยุดทำงานของการหายใจและหัวใจเป็นสำคัญ

แต่ในปัจจุบันนี้ วิทยาศาสตร์การแพทย์เจริญก้าวหน้าไปเป็นอันมาก

มีเครื่องมือที่สามารถวัดการทำงานของสมองได้

มีเครื่องมือที่ใช้ช่วยการหายใจที่หยุดแล้ว ให้ดำเนินต่อไปได้

มีเครื่องมือที่ใช้สูบฉีดโลหิตแทนการเต้นของหัวใจได้

ดังนั้น

การตัดสินการตายจึงต้องเปลี่ยนไปจากหลักการเดิม

โดยต้องพิจารณาว่า คนจะตายเมื่อปราศจากการทำงานของ ๓ ระบบดังกล่าวแล้ว

กล่าวคือสมองหยุดทำงาน โดยตรวจด้วยการวัดคลื่นสมองด้วยไฟฟ้า 

หัวใจหยุดเต้น  และหายใจเองไม่ได้

ทั้ง ๓ ประการนี้ประกอบกันจึงจะถือว่าคนตาย

อิ..อิ..คิดถึงนะเจ้าค่ะ

ก้อนหินยิ้ม

๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๖