**

*

Love U..OK?... รักนะ..ได้มั้ยล่ะ 

ตอนที่ 14 

Victoria Market

เช้าวันอาทิตย์

สองสาวแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว นั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น รอสันติที่กำลังอยู่ในห้องน้ำ

นิสาเอามือปิดปากหาวยาว วารีตาปรือเหมือนยังไม่ค่อยจะตื่นเต็มที่

“ถ้าวันนี้ไปเรียนฉันนั่งหลับแหงเลย” วารีพึมพำพอได้ยิน

“ปวดขาไปหมด เมื่อคืนเดินทั้งคืน คนเต็มร้านเลย” นิสาบ่น

“หึหึ!...เขาให้เธอเสิร์ฟอาหารล่ะสิ..ภาษาเธอดีนี่นา”

“วุ่นวายจะตาย เดี๋ยวเอาไอ้นั่น เดี๋ยวเอาไอ้นี่ จำก็ไม่ได้ ใส่ชุดไทยเดินยากอีกต่างหาก”

วารีหัวเราะชอบใจเสียงดัง สันติออกมาจากห้องน้ำได้ยินพอดี

เขาอมยิ้มเพราะเสียงหัวเราะนั้น...เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วจึงออกมาสบทบที่ห้องนั่งเล่น

“หัวเราะได้แล้วนี่นา ดีขึ้นแล้วสิ..” สันติถามวารี..เธอพยักหน้าตอบ

“คุยเรื่องอะไรกันล่ะ” เขาถามต่อ

“วารีหัวเราะสาบ่นเรื่องทำงานเมื่อคืนน่ะสิ..โห!.ปวดขาเลยพี่..เดินขาขวิดไปหมด”

“ทุกศุกร์ เสาร์..และอาทิตย์ด้วย มักเป็นแบบนี้แหละ ร้านอาหารไทยเป็นที่นิยมมากที่ เมลเบิร์น

......ไงล่ะคุณหนู...จะไปทำต่ออีกรึเปล่า”  ....เขาถามทำสีหน้าดูหมิ่นใส่น้องสาว

“ไม่ต้องมาดูถูกเค้าเลย ทำอยู่แล้ว..เหนื่อยแต่ก็สนุก..ได้ฝึกภาษาด้วย

...ดีกว่าเรียนในห้องเรียนอีกนะ สาว่า…อย่างนี้เข้าใจกว่ากันเยอะเลย”

“ทีนี้เธอก็รู้แล้วว่า การเรียนในห้องเรียนมันต่างกันมากในชีวิตจริง...แต่การมีพื้นฐานที่ดีมาก่อน...

ก็ช่วยได้มากในการปรับตัว และพัฒนาเร็วขึ้น ภาษาก็สวยงามกว่าด้วย” สันติเพิ่มเติม

วารีฟังสองพี่น้องคุยกันอย่างสนใจ

“ถ้าทำไม่ไหวก็บอกแล้วกัน...เราไปกันเถอะ” สันติบอก..แล้วชวนกันออกจากที่พัก

“ไปรถรางนะคะ เดินไปสถานีรถไฟไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวขึ้น เดี๋ยวลงเนิน อยู่นั่นแล้ว” นิสาโอดครวญ

........สันติกับวารีหัวเราะขึ้นพร้อมกัน

@_@_@-@

ในเมือง,

ต้นถนน Swanston St… ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ Flinders St.

หน้าร้าน McDonalds…มุมกาแฟด้านหน้ามีตู้กระจก 3 ชั้นวางขนมหลายชนิด

สำหรับกินกับกาแฟเรียงอยู่เต็ม

คิมแทฮี ทีน่า และเรนนี่ ยืนคุยกัน รออยู่ก่อนแล้ว

เมื่อทั้งหมดมาเจอกันพร้อมหน้าได้ทักทายกันแล้วจึงสั่งกาแฟตามที่แต่ละคนต้องการ

โดยสันติแยกไปสั่งอาหารที่ด้านในร้านตามที่ทุกคนต้องการ คนอื่นๆ เมื่อได้กาแฟแล้ว

ก็ทยอยไปนั่ง  เพราะค่อนข้างยังเช้าอยู่จึงยังพอมีที่นั่งเหลือ..เมื่อกินอิ่มหนำกันเรียบร้อยแล้ว

จึงพากันขึ้นรถรางไปจนสุดตัดกับถนน Queen Victoria St.

ที่ทางแยกไฟแดงนั้นมีผู้คนมากมายรอข้ามถนนไปตลาด Victoria Market

วันหยุดอย่างนี้มีผู้คนมากหน้าหลายตามาที่นี่ Victoria Market (Sunday Market)

เพื่อทั้งเที่ยวเล่น และจับจ่ายซื้อของกัน..ก็อาจจะเปรียบคล้ายๆ ไปเที่ยวตลาด จตุจักร ของไทย

..สัญญาณไฟรูปคนเดินเปลี่ยนเป็น สีเขียว....เสียง.แต็กๆๆ....ดังขึ้น..

วารี สะดุ้ง..เพราะมีใครบางคนคว้าข้อมือเธอกำไว้แน่นและก้าวเท้าเดินนำเร็วๆ

เธอก้าวเท้าเร็วตามโดยอัตโนมัติ ขณะที่คนรอบๆ ข้างต่างก็เดินข้ามกันด้วยความรวดเร็วเช่นกัน

..แผ่นหลังกว้างกับส่วนสูงของชายหนุ่มที่จูงมือเธอนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน...คิมแทฮี..นั่นเอง

โอ๊!..จะบ้าเหรอไง..ทำไมต้องมาจูงมือข้ามถนนด้วย...วารีก้าวเท้าเร็วๆ ตาม เพราะกลัวจะหกล้ม...

ขณะเดียวกันก็พยายามบิดมือออกจากการเกาะกุมนั้นไปด้วย

เมื่อข้ามถึงแล้วเขาก็ยังกำข้อมือเธออยู่..เธอพยายามบิดออก..

.........เขาหันมาแยกเขี้ยวใส่  แต่ก็ยอมปล่อยโดยดี

ทีน่า ที่คล้องแขนสันติเดินตามหลังคู่กันมา..ทันเห็นกริยาของทั้งสอง….

....ขณะที่ นิสา กับ เรนนี่ เดินคุยกันอยู่ข้างหน้าไม่ได้หันมาสนใจมองข้างหลัง

เธอเหลือบตามองสันติ..สงสัยว่าเขาเห็นเหมือนที่เธอเห็นรึเปล่า...

“สองคนนั่นเขาคบกันอยู่เหรอ?” ทีน่าถามขึ้น... สันติหันมาเลิกคิ้ว..ถาม

“ใครเหรอ..”  เขาคงไม่เห็นจริงๆ ...ทีน่าคิด

“อ๋อ..ไม่มีอะไร…ดูเหมือน นิสาสนิทกับเรนนี่ดีนะ ดูคุยกันสนุกเชียว” เธอเปลี่ยนเรื่อง

“อ้อ...สองคนนั้น..เรียนอยู่ห้องเดียวกันน่ะ”  สันติมองตามน้องสาวกับเรนนี่ที่เดินออกหน้าไป

ทั้งหมดเดินเข้าไปในตลาด เลือกดูสินค้าที่ตัวเองสนใจของแต่ละคน

แต่ยังคงเกาะกลุ่มตามๆ กันไป เพื่อไม่ให้พลัดหลงกัน...ผู้คนค่อนข้างหนาตาวันนี้

**_**

(Victoria Market หากจะบรรยายก็คงประมาณว่า .....ยกเอาตลาดต่างๆ มา...อาทิ...

ปากคลองตลาดที่ขายผลไม้หลากหลายชนิด  ที่ทั้งสด และใหม่…มาวางขายราคาไม่แพง

พาหุรัดตลาดขายเสื้อผ้าหลากหลายชนิด (ที่เมื่อพลิกดูแหล่งผลิต...ก็..made in China)

อาจรวมไปถึงยกสำเพ็งมาด้วยเพราะมีสินค้ากิ๊ฟช้อปต่างๆ ซึ่งแน่นอนว่า made in China เช่นกัน

มีของเล่นต่างๆ เครื่องใช้ไฟฟ้า นาฬิกาหลากหลายรูปแบบ หมวก รองเท้า เข็มขัด ฯลฯ มากมาย

นำมารวมกันที่นี่..มาให้เลือกกัน. ซึ่งจัดเรียงเป็นล็อคๆ อย่างมีระเบียบและสะอาดน่าเดิน)

ด้านนอก..มีการแสดงของศิลปินอิสระ..(ศิลปินเปิดหมวกใครบางคนเรียกเช่นนั้น)

มาจับจองพื้นที่ลานกว้างแสดงให้ชมฟรี หากใครถูกใจก็อาจสนับสนุนด้วยการจ่ายเงินให้

ตามความพอใจ หรืออาจซื้อแผ่น CD ที่พวกเขาผลิตกันขึ้นเอง..

หนุ่มสาวทั้ง 6 เดินชมสินค้าต่างๆ แล้วไปหยุดที่ร้านขายผลไม้เลือกซื้อแอปเปิ้ลกัน

เพื่อตุนเป็นเสบียงติดกระเป๋า ทุกคนมีน้ำติดตัวกันคนละขวดซึ่งเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

“ฟังเพลงกันก่อนสักครู่นะ แล้วค่อยไป St. Killda Beach” สันติชวนแวะที่ลานกว้าง

ด้านนอกตลาด ...กำลังมีการแสดง...เสียงดนตรีที่เร้าใจ กับจังหวะลีลา..แซมบ้า...

หรือจะเป็นละตินอเมริกา..เห็นกลองเหมือนกลองยาวด้วย..เห็นการยักย้ายส่ายสะโพก

ของ 3 หนุ่มนักดนตรี ทำให้หลายๆ คนที่ยืนล้อมวงชื่นชมอยู่นั้นขยับตัวตามจังหวะไปด้วย

หากจะเปรียบให้เห็นภาพก็นึกถึงวง มะลิลาบราซิเลี่ยน ของไทย ที่ช่วงหนึ่งคึกคักไปด้วย

ท่วงทำนองแห่งเสียงกลองที่ชวนให้ต้องขยับตัวตามไปทุกครั้ง…

สันติติดใจเลยสนับสนุนซื้อ CD บรรเลงของศิลปินกลุ่มนี้มาฟังหนึ่งแผ่น

**

*

Special Thanks

Photo by Gouigoui : on the map, in Google Earth (kmL)

***

**

ตอนที่ 15

http://www.oknation.net/blog/konlangkow/2008/05/09/entry-1