Love U..OK?... รักนะ..ได้มั้ยล่ะ

ตอนที่ 25

สันติ,  คิม แทฮี, และ ทีน่า

เช้าวันเสาร์ 

กริ๊งๆๆๆๆ.... กริ๊งๆๆๆ........

ชายหนุ่มร่างสูงล่ำสัน ผิวพรรณดีสีแทนค่อนไปทางขาว ใบหน้าที่หล่อคมสันนั้นมีปอยผมหล่นระที่

หน้าผากยุ่งๆ อย่างคนเพิ่งลุกจากที่นอน …สันติ เดินออกจากห้องมารับโทรศัพท์ในห้องนั่งเล่น

“เฮลโล?”

“ไฮ..สันติ ..ขอโทษทีที่ปลุกนายแต่เช้า”

“โอเค..ว่าไงรึ..แทฮี”

“ขอพูดกับวารีน่ะ ตื่นหรือยัง”

“ออกไปทัศนศึกษากันแต่เช้าแล้ว”

“อ้าว!..นึกว่าไปเฉพาะห้อง เรนนี่ ซะอีก”

“”มีอะไรรึ” 

“จะชวนเธอไปกินข้าวเที่ยง ..ตอบแทนที่เธอสอนทำอาหารไทยน่ะ”

!!??.  สอนทำอาหาร..ที่ไหน..ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...สันติ..งง…ไม่เคยรู้มาก่อน

"คงจะเย็นมั้งถึงกลับ...ฉันว่าจะออกไปว่ายน้ำที่ Box Hill  ตั้งใจจะชวนนายอยู่พอดี ไปมั้ย?”

“ก็ดีนะ..ไม่ได้ไปนานแล้ว งั้นเดี๋ยวเจอกันที่สระแล้วกัน”

แทฮี วางสายไป....สันติหายงัวเงียแล้ว..ในหัวกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องที่เพิ่งรู้

ระหว่าง คิมแทฮี กับ วารี มีบางเรื่องหรือว่า..อีกหลายเรื่องที่เขายังไม่รู้

วารี..เธอเป็นผู้หญิงประเภทไหนกัน?..เท่าที่เขาเห็น  เธอเป็นคนเงียบๆ..ลักษณะนิสัยและ

ท่าทางคล้ายผู้ชาย ออกจะเป็นนักเลงไปสักหน่อย ..คิดถึงตรงนี้แล้ว.. เขาก็อมยิ้ม

เมื่อนึกถึงรูปร่างหน้าตาที่แสนธรรมดามาก ยิ่งเมื่ออยู่รวมกลุ่มกับอีกสามสาวสวยสามสไตล์

อย่าง นิสา เจนจิรา และ เรนนี่  ด้วยแล้ว…เขาก็รู้สึกข้องใจ แทฮีชอบเธอตรงไหนนะ

แทฮี..ในสายตาของสันตินั้น.เป็นชายหนุ่มอารมณ์ดีมีจิตใจอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้อื่น

เป็นคนน่าคบหา รูปร่างหน้าตาดีผิวขาว ความสูงใกล้เคียงกับเขา เป็นคนมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม

มีเพื่อนๆ สาวๆ นักศึกษาหลายคนที่อยากใกล้ชิด แต่แทฮีไม่เคยสนใจมาก่อน

.... หรือเป็นเพราะวารีไม่ได้ให้ความสนใจแทฮี เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ

จึงเป็นแรงดึงดูดให้ แทฮี สนใจเธอ และต้องการจะเอาชนะ?

สันติชะงักความคิดของตัวเอง…แล้วนี่เรากำลังคิดเรื่องของสองคนนี้อยู่ทำไม.

...เขาสะบัดหัวเหมือนจะสลัดความคิดเมื่อครู่ทิ้งไป

สันติไม่เคยรู้จักวารี มาก่อน…อย่างไรก็ตาม..เขาเชื่อมั่นในตัวน้องสาวว่าคบเพื่อนที่ดีแน่นอน

เท่าที่รู้..น้องสาวของเขาเลือกคบเพื่อนไม่กี่คนเท่านั้น ทุกคนที่คบก็มีลักษณะนิสัยที่ใกล้เคียงกัน

สำหรับวารี..อาจจะเพิ่งรู้จักกันก่อนมาออสเตรเลีย..กระมัง...เขาคงต้องหาโอกาสสอบถาม

ความเป็นมาเสียแล้ว  สันติบอกตัวเองว่าที่เขาอยากรู้ก็เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับน้องสาว

และเพราะเป็นคนอยู่ร่วมบ้านเดียวกันเท่านั้น…

...สันติแปลกใจตัวเองที่ยังคงคิดวนเวียนถึงเรื่องของวารีอีก 

คิม แทฮี...หนุ่มเกาหลี ทายาทคนรองของครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดีในกรุงโซล 

หลังวางสายจากสันติแล้ว เขาถอดเสื้อยืดแขนยาวที่ใส่นอนออก กล้ามเนื้อท่อนบนที่ปรากฏ

บ่งบอกความเป็นคนที่มีสุขภาพสมบูรณ์อย่างนักกีฬา  ที่หมั่นออกกำลังกายสม่ำเสมอ   

เขานำเสื้อไปหย่อนลงที่ตะกร้าปลายเตียง  แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวที่ผึ่งบนราวตากผ้าเล็กๆ ใกล้ๆ กันนั้น

ขึ้นพาดบ่า  แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ...สักครู่..จึงกลับออกมาที่ห้อง  แต่งตัวอย่างลำลอง

สวมเสื้อยืดปกโปโลสีขาวมีลายเรียบๆ กับกางเกงยีนส์ขายาว แล้วเตรียมชุดว่ายน้ำได้แก่

กางเกงว่ายน้ำ แว่นตา หมวก ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ สบู่เหลว และยาสระผม ใส่ลงในถุงเฉพาะกันเปียก

แล้วใส่ลงในเป้อีกที  เขาหยิบโทรศัพท์มือถือ ใส่ลงในกระเป๋ากางเกง

จับกระเป๋าตังค์ใส่ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง  คว้าเป้ขึ้นสะพายบ่า แล้วออกจากที่พัก…

ระหว่างเดินไปสถานีรถไฟ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาหยิบออกมารับสาย

“เฮลโล?”

“ไฮ...แทฮี..ฉันเองนะ...ฉันติดต่อสันติไม่ได้..ไม่มีใครรับโทรศัพท์เลย.”   เสียงทีน่าเป็นกังวล

“เรานัดไปว่ายน้ำกันที่ Box Hill น่ะ เธอก็ตามไปสิ  สันติคงออกไปแล้วมั้ง แล้วเจอกันนะ”

“อ้อ..โอเค...งั้นเดี๋ยวตามไป..บาย” 

ทีน่าวางสายแล้วครุ่นคิด ทำไมสันติไม่ชวนนะ  นานแล้ว..ที่ไม่ได้ไปที่นั่น สามคนอย่างนี้..

Box Hill

สระว่ายน้ำ..

สันติกำลังว่ายน้ำอยู่ในสระ..มีคนอื่นๆ ว่ายอยู่บ้างไม่มากนัก อาจเพราะยังเช้าอยู่

ไม่นานนัก แทฮี ก็ตามมาถึง เขามองไปรอบๆ บริเวณสระและมองหา เห็นสันติแล้ว..

แทฮี..ตามลงไปว่ายเล่นช้าๆ ครู่หนึ่ง.. แล้วพวกเขาก็เริ่มว่ายแข่งกัน จากท่วงท่าการว่ายน้ำ

ของทั้งสอง.. บ่งบอกได้ว่าผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี อาจจะเคยเป็นนักกีฬาว่ายน้ำมาก่อนก็เป็นได้

ทีน่า ตามมาถึง เธอเปลี่ยนใส่ชุดว่ายน้ำแล้วตามมาที่สระมองดูทั้งคู่..ที่กำลังว่ายแข่งขันกันอยู่

ทั้งคู่ว่ายกลับ ไป-มา จากขอบสระด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งอยู่ใน เส้นลู่ ของตนด้วยความเร็วสูสีกัน

พวกเขาราวกับว่ามาพลิกฟื้นพละกำลังกันก็ไม่ปาน สักครู่ต่อมาการแข่งขันก็ยุติ

ทั้งสองขึ้นจากสระน้ำ หน้าตาสดชื่น มีสองสาวในชุดว่ายน้ำนั่งอยู่ใกล้ทีน่าส่งสายตามองชื่นชม

ทั้งคู่เดินตรงมาหา ทีน่า ต่างทักทายกัน สองสาวที่นั่งข้างๆ พยายามส่งยิ้มทักทายสองหนุ่ม

ทั้งสองหนุ่มได้แต่ส่งยิ้มตอบไม่ได้กล่าวทักทายใดๆ   แค่นั้นก็ทำให้เธอทั้งสองยิ้มหน้าบานแล้ว

“มานานแล้วหรือ?”    แทฮีถามขึ้น…ทีน่าพยักหน้ารับ“

ไม่ลงว่ายเหรอ?”      สันติถามบ้าง

“ไม่ละ...จะไปห้องซาวน่าสักครู่ จะไปด้วยกันมั้ย”

“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมารอเธอที่ห้องรับแขกแล้วกัน”      สันติตอบ

“ฉันก็เหมือนกัน..โอเค้”     แทฮีว่า...แล้วสองหนุ่มก็แยกไปจัดการกิจส่วนตัว

ทีน่าแยกไปห้องซาวน่า ..สักครึ่งชั่วโมงต่อมาก็ตามออกมาพบกับสองหนุ่ม ที่รออยู่ก่อนแล้ว

“พวกเราไม่ได้มาออกกำลังกายแบบนี้นานแล้วนะ นึกถึงตอนที่รู้จักกันใหม่ๆ” 

ทีน่าเอ่ยขึ้น

***

แทฮี สันติ เมื่อมาเมลเบิร์นช่วงแรกๆ ได้มาเรียนภาษาที่เดียวกับน้องสาวเรียนนั่นเอง

และทั้งสองชอบว่ายน้ำเหมือนกันทั้งคู่ จึงมักมาว่ายน้ำที่นี่ด้วยกันบ่อยๆ

ทั้งสองจึงสนิทกันเร็วขึ้น และยังไปเรียนต่อที่เดียวกันอีก เลยมักมีกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น

กับ ทีน่า นั้นก็ได้มารู้จักกันเพราะเรียนที่มหาวิทยาลัย และคณะเดียวกันเช่นกัน  จึงสนิทสนมกันด้วยทีน่านั้นรู้สึกชอบพอสันติ  มักมาใกล้ชิดเสมอจนเพื่อนๆ มองว่าทั้งคู่คบหากันอยู่...

สันติเองก็ไม่เคยรับหรือปฏิเสธใดๆ  ทั้งสองไม่เคยมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกันเกินกว่าการเป็นเพื่อน

จะมีก็เพียง กอด จูบทักทายตามธรรมเนียมอย่างตะวันตก ซึ่งก็ไม่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง

และคนที่ทำเช่นนั้นก็เป็น ทีน่าคนเดียว.. สันติได้แต่กอด และจูบตอบตามมารยาทเท่านั้น

ทั้งสามดูจะเป็นเพื่อนสนิทที่เข้าใจกันและกันมากกว่า   ดังนั้นจึงมักเห็นพวกเขา

มีกิจกรรมร่วมกันบ่อยๆ และคงเพราะ ทีน่า ไม่ใช่ผู้หญิงเรื่องมาก และเธอไม่จุกจิกวุ่นวาย

นิสัยและพฤติกรรมก็คล้ายๆ กัน  ทั้งสามจึงคบหากัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

โดยเฉพาะเรื่องเรียนมักจะจับกลุ่มทำงานด้วยกันเสมอๆ

พักนี้...ทีน่าชักรู้สึกเหมือนถูกแบ่งแยกความสนิทสนมที่เคยมีมา

แทฮี บอกอย่างเปิดเผยและจริงจังว่า..เขาสนใจและอยากคบหากับ วารี..

เธอกำลังคิดว่า.. สันติ ก็กำลังมีพฤติกรรมที่ส่อแววทำนองนั้น แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่รู้ตัว

ดูเขาใส่ใจและห่วงใยเพื่อนน้องสาว เป็นพิเศษ แม้ว่าปกติเขาก็เป็นคนใจดีอยู่แล้วก็ตาม

แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าเขาสนใจวารีมากกว่าที่ควรจะเป็น นี่คงจะเป็นสัญชาตญาณของผู้หญิงกระมัง

เมื่อเกิดความรู้สึกว่าจะถูกช่วงชิง ก็เริ่มมีอาการหวงแหน…เธอชักหงุดหงิด และรู้สึกไม่สบายใจ..

ในใจร่ำๆ อยากจะถามให้รู้เรื่อง แต่ก็คิดได้ว่าจะกลายเป็นการชี้นำไปซะเปล่าๆ

จึงได้แต่ครุ่นคิดอยู่ในใจ  อีกอย่างก็คือ ทั้งทีน่า และสันติ ทั้งคู่ตั้งแต่คบหาสนิทกันมา

ก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กันอย่างจริงจังสักครั้ง   หรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา….

....ทีน่าจะคิดไปเองคนเดียวเท่านั้น

สีหน้าที่หม่นลงของเธอและคำพูดที่น้อยลงกว่าที่เคย  ทำให้สองหนุ่มต้องถามด้วยความเป็นห่วง

“ทีน่าไม่สบายรึเปล่า”      สันติถามขึ้น

“นั่นสิ ดูเธอเหงาๆ นะนี่”      แทฮีเสริม

“ไม่เป็นไรหรอก...คงเพราะเมื่อคืนนอนดึกน่ะ รู้สึกง่วงๆ หน่อย”      ทีน่าตอบปัดไป

“แล้ว นิสา กับวารี เรนนี่อีกคนไปไหนกันหมด นึกว่าจะเจอกันที่นี่ซะอีก”     ทีน่าถามสันติ

“ไปทัศนศึกษานอกเมืองน่ะ”      เขาตอบสั้นๆ แล้วหันไปถาม แทฮี

“จริงสิ...นายว่าจะเลี้ยงตอบแทนวารี เรื่องอะไรนะ ที่บอกตอนคุยโทรศัพท์น่ะ”

สันติถามออกไปแล้ว ก็คิดว่า..ไม่น่าถามเลย .

ทีน่ามองหน้าสันติทีหนึ่ง  แทฮีทีหนึ่ง อย่างไม่เข้าใจเรื่องราว ในใจเกิดรู้สึกจี๊ดๆ ขึ้นมาซะงั้น

“อ๋อ!..”    แทฮีเกือบพูดถึงวันที่เขาไปหาวารีที่อยู่แฟลตตามลำพัง และทำผัดไทยกินกันครั้งแรก

แต่ฉุกคิดว่า วารีคงไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กับใคร เขาเองก็อยากเก็บไว้เป็นเรื่องเฉพาะ

ระหว่างเธอกับเขาสองคนเท่านั้น  

..เขาจึงเล่าถึงเรื่องที่ไปดูบ้าน และร่วมกันทำอาหารที่บ้านของ เจนจิรา แทน

“อ้าว แล้วทำไมจะเลี้ยงแค่วารีคนเดียวล่ะ..”      ทีน่าแกล้งแซว

“เธอก็เข้าใจแล้วยังจะแกล้งถามอีก อีกอย่างก็คิดว่าคนอื่นเขาไปเที่ยวกันหมดน่ะสิ

ก็เป็นห่วงว่า วารี อาจจะเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว”

“นายเนี่ย..โรแมนติคจังน้า” 

ทีน่ากระเซ้าอย่างชอบใจ  ขณะที่แทฮี คุยกับทีน่า สันตินั้นฟังอยู่เงียบๆ เก็บข้อมูลอยู่ในใจ

“เป็นไร...ดูนายเคร่งเครียดไปนะ”      แทฮีถามขึ้นเมื่อเห็นหน้าหมกมุ่นของสันติ

“เปล่านี่..ก็ฟังนายคุยกันอยู่ไง”      สันติตอบ

“หาอะไรกินกันดีกว่า หิวแล้ว”      ทีน่าชวนขัดขึ้น

“อืม!...ไปเหอะ” แทฮีรับคำ...แล้วต่างก็พากันออกเดินไปในตลาด Box Hill

“คืนนี้วารีทำงานกลับดึกใช่มั้ย?”      แทฮีหันมาถามสันติ ระหว่างเดินไปด้วยกัน

“คงใช่...ทำไมเหรอ”      สันติถามกลับ

“ฉันคิดว่าจะโทรชวนเธอออกไปข้างนอกพรุ่งนี้ ผู้ปกครองจะอนุญาตมั้ย”     แทฮีถาม

“บ้าเรอะ ใครเป็นผู้ปกครอง” 

สันติทำหน้ายุ่ง ...ทีน่าหัวเราะ

“ก็นายถาม เสียงห้วน..ทำตัวเหมือนเป็นพี่ใหญ่หวงน้องสาวเลยนะนี่”

“ฉันไม่ใช่ผู้ปกครองเขา นายอยากโทรก็โทรไปสิ” 

สันติบอกเสียงขึงขัง  แทฮี และ ทีน่าที่เดินอยู่คนละข้างหันมามองสันติพร้อมกัน

เพราะน้ำเสียงนั้น

“อะไรเหรอ มีอะไรที่หน้าฉันหรือไง” 

สันติถาม

“เปล่า” 

แทฮี กับที่น่าตอบขึ้นพร้อมกัน

**