เบิ่งหนองประจำหมู่บ้านเกิด  

เมื่อครั้งวัยเยาว์ ... สายน้ำแห่งชีวิตแห่งนี้หล่อเลี้ยง

ฅนในหมู่บ้านมาแล้วเกือบ ๕๐  ปี   มาแล้ว

-  ๑ -

ชื่นเช้าแดดล่มลมร้อนแวะผ่านต้นฤดูฝน

ชายหนุ่มในหมู่บ้านหลายคน  จำต้องหอบรักกลับบ้านเกิด

เพราะโรงงานถูกปิด เพราะพิษบาดแผลทุนนิยมจากฝากฝั่งทิศตะวันตก

หลายคนกลับมาบ้านแทบไม่มีแม้แต่เงินจะให้ค่าน้ำมันรถ

หรือแม้แต่ค่าน้ำในขวดสีอำพันไว้ต้อนรับยามเมื่อเพื่อนผู้บ่าวไทบ้านเดียวกัน

ที่แวะมาเยี่ยมยามเฮือนไถ่   ผู้บ่าวผู้มาจากกรุงเทพฯ

ขณะการมืองกำลังแบ่งขั้วกันถึงขั้นจะหลงลืม

เนื้อเพลงที่เราร่ำร้องที่หน้าเสาธงในตอนเช้าเสียแล้ว

แต่ที่นี่   .. ก็มีชายหนุมบางคนได้วิชาตกปลาในบึงมาจากเมืองใหญ่

พวกหนุ่ม ๆ  จึงเริ่มเรื่องตำนาน

 “ การค้นพบ ..  สิ่งมีชีวิต  ที่สงบนิ่งในบึงแห่งนี้ .. ”

เราเริ่มวางคันเบ็ดฝรั่งกันในวันที่ฟ้าโปร่ง

ไม่นานนัก  ...   

ปลาตัวแรกก็เริ่ม เขย่าลอกให้พวกเราได้แตกตื่นกัน  !!!

 “ หนุ่มฅนไทบ้าน ฯ   นี่แหล่ะ .. ตัวแรก    กว่าจะได้ก็มืดค่ำแล้ว   

และนี่ก็คือ ไฮไลน์   สุดยอดในวันถัดมา   !! ใหญ่ สมกับชื่อ “  หนองใหญ่  ” 

 น้ำหนัก   ๒๓  กิโลกว่า ๆ   

นายพรานปลา  “ หนุ่มคิมหันต์ ฯ   

นายพรานปลา  “ หนุ่มไก่โจ้นฯ ( ผอสกฯ ) ฮ่า ๆ  ” 

เปรียบเทียบกับเด็กหญิงในหมู่บ้าน  พวกเธอตื่นเต้นกัน มาก   

   นี่ก็อีกตัว  ...  ในวันถัดมา  ปลาใน ราวๆ สัก  ๔ กิโลฯ   

น้ำหนัก   ๑๒  กิโลกว่า ๆ   ครับ

ร่วมมือร่วมใจ กันกำจัดกำจัดจอกแหนจาก ตู้เย็นธรรมชาติ ครับ

       ทีมงาน “ หนุมไทบ้าน น.ม. ฯ  ครับทั่น  555 !!!

“ ได้เวลาครับพี่น้อง..สุมหัว ตำจอก ซดน้ำต้มปลาสดจากบึงหนองใหญ่ ”