คืนนั้น ... วันหนึ่ง  และในวันนี้ฯ [ของผม]

ค่ำดึกคืนวันวันพฤหัสบดีที่ 24 ย่างสู่อรุณรุ่งวันที่ 25 กันยายน ที่ผ่านมา ผมเองต้องสะดุ้งตื่นจากคอพับหลับใหล  พยุงพลิกตัวขึ้นเบาะนั่งรถโดยสาร  “ ..รถเข้ากรุงเทพฯไม่ได้พี่  ชาวบ้านปิดถนน .. ”  มิตรเดินทางนั่งเบาะข้างกันตอบคำถามจากสีหน้างัวเงียของผม

ภาพรถรานานารุ่นสียี่ห้อหลากหลายบนถนนมิตรภาพที่มุ่งตรงสู่ จังหวัดสระบุรี   ไฟดวงสีแดงกระพริบถี่ๆด้านหลังรถยาวเหมือนการร้อยมาลัยสายไฟ    เสียงบ่นงึมงำทั้งรถโดยสารปรับอากาศระดับชั้นประถม 2  ดังขึ้นเรื่อยๆ 

“... แ -..ง   กรูจะไปทันงานไหมเนี่ย!   ครบลาแล้วด้วย  คราวนี้โดนตัดโบนัสปลายปีอีกแน่...”

“...เอาเลย ไอ้พวกนี้  มันทำอะไรไม่เคยถามชาวบ้านสักครั้ง อยากสร้างอยากรื้อ อยากเลิกโครงการ มันก็คิดกันเองเออออ  กันเอง ไม่เห็นหัวชาวบ้านหรอก .. ”

“...ฮ่วย  จั่งซี้มันต้องถอน  ถอนแล้วจั๋งสิซวงว่ะ  เอื๊อก !! …”

ฯลฯ

[1] 

“.. กรณีดังกล่าว เป็นหนึ่งในหลายกรณี ที่โครงการขนาดใหญ่ของรัฐ ได้ดำเนินการละเมิดสิทธิในการดำรงชีวิตของชาวบ้านในพื้นที่ ที่ต้องการมีชีวิตอยู่อย่างมีศักดิ์ศรี และมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรและการดำเนินชีวิตในพื้นที่ที่ตนเองได้ครอบครองใช้ชีวิตมาอย่างยาวนาน

การดำเนินการปิดถนนของชาวบ้านผู้คัดค้าน แม้จะเป็นการกระทำที่อาจละเมิดสิทธิของประชาชนบางส่วน แต่ไม่มีหนทางใดที่ชาวบ้านจะเรียกร้องให้รัฐหันมาทบทวนโครงการที่จะส่งผลกระทบต่อพวกเขา ตลอดเวลาของการดำเนินโครงการดังกล่าว ชาวบ้านได้ดำเนินการคัดค้านด้วยวิธีการต่างๆมาโดยตลอด แต่ไม่เคยทำให้ผู้ที่รับผิดชอบ รวมทั้งนายกรัฐมนตรีที่ได้เคยรับเรื่องการคัดค้านดังกล่าว ยอมรับฟังความเห็นของพวกเขา

ความเจ็บป่วย และความตาย ของชาวบ้านในแม่เมาะ  มาบตาพุด และอีกหลายๆที่  ไม่เคยส่งเสียงดังพอที่จะทำให้รัฐเปลี่ยนแนวทางการพัฒนา ที่มุ่งเน้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยละเลยผลกระทบที่เกิดขึ้นกับประชาชนในพื้นที่

แม้ว่ารัฐธรรมนูญ ได้กำหนดให้มีการจัดตั้งองค์กรอิสระสิ่งแวดล้อม (ตามมาตรา 67) เพื่อให้ความเห็นการดำเนินโครงการที่อาจส่งผลกระทบต่อชุมชน  แต่รัฐกลับเพิกเฉย ไม่ยอมดำเนินการใดๆ ด้วยเกรงว่า จะยิ่งเป็นอุปสรรคต่อการดำเนินโครงการต่างๆในอนาคต

การอนุมัติรายงานผลกระทบสิ่งแวดล้อม(EIA) โรงไฟฟ้าหนองแซง โดยขาดกระบวนการมีส่วนร่วม ของคณะกรรมการผู้ชำนาญการพิจารณารายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม โครงการด้านพลังงาน ในสำนักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จึงเป็นฟางเส้นสุดท้าย ที่ชาวบ้านในพื้นที่จำเป็นต้องดำเนินการปิดถนนดังกล่าว เพื่อเรียกร้องให้สังคมหันมาร่วมกันพิจารณาปัญหาที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่อย่างโดดเดี่ยว

ความเดือดร้อนจากการปิดถนนชั่วคราว ย่อมเทียบไม่ได้กับวิถีชีวิตของพวกเขาที่ต้องสูญสิ้นไปตลอดกาล การใช้ข้ออ้างการกระทำดังกล่าวดำเนินการจับกุม และไม่ยอมให้ประกันตัว เป็นวิธีการข่มขู่คุกคามชาวบ้าน ที่จะทำให้กระบวนการแก้ไขปัญหายุ่งยากทวีความซับซ้อน และเกิดความรุนแรงยิ่งๆขึ้น .... ”

และนั่นคือ แถลงการณ์ของสมัชชาคน  เรื่อง การใช้อำนาจรัฐคุกคามการเคลื่อนไหวคัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้าหนองแซง จ.สระบุรี เมื่อบ่ายวันที่ 29  ที่ผ่านมา

[2]