สุมไฟ  พำพักซุ้มลอมฟาง  ณ กลางทุ่งกุลามหานคร 

ตะเว็นโพเผล้   ยามเมื่อแลง  ณ  กลางทุ่งกุลาร้องไห้

ลมหายแห่งท้องทุ่งกำลังยอแสงผ่าน  ดวงใจของคนรอคอย

ฟ้าแดง  ค่ำลงมา  นกกากำลังกลับคืนคอน

ก่อกองไฟไล่ความเหน็บหนาว   และลงมือช่วยกันทำซุ้มฟาง  นอนดอมดมกลุ่นกลิ่นผืนนา  ณ อาณาจักรถิ่นข้าวหอมมะลิอันลือลั่นของโลกนี้

ซุ้มนอนฟาง  ของ "อหังการ์สุรา"  และ[จั่งซี้มันต้องถอน หุ หุ !] ในยามคราชื่นเช้า,วันใหม่   พร้อมบทเพลงขับกล่อมปลุกสหายสุรา  ให้ฟื้นมาดูรอยยิ้มของพรานบูรพา ...

และขณะ ผู้บ่าวไทบ้านลางฅนกำลังสนทนาการกับสาวคนรักที่อยู่ใน ณ อาณาจักภวังค์ของคนเหงา เหงาๆ พะนะ ฮา ๐๐!!!

" ขณะ ผู้บ่าวไทบ้านลางฅนขับไล่ความเหน็บหนาว  แลคนึงถึงความฝันเมื่อค่ำคืน

ยานยนต์ เมื่อต้องการน้ำสีอำพันในยามฉุกเฉิน หุหุ !!

ตะวันยอแสงอ่อน   นกกากำลังตื่นจากหลับไหล  โจนทะยานสู่ผืนท้องนาอันอุดมด้วยรวงข้าวสีทอง

และผู้บ่าวไทบ้านยังมีความในใจกับ" น้ำสีอำพันบ่รู้สิ้น "

ลอมฟางตะหง่าน รอคอยการสู่ขอจากควายไอ้ทุย และเหล่าวัวสาวในยามแล้งจะมาถึง

ตู้เย็นของหนุ่มไทบ้าน เมื่อยามหิวกระกายเสบียงแลห้องอาบน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ทิวดอกหญ้าพริ้วไสว  ที่ริมสระหนองยาว  บนคูคลองยาวจรดกับผืนนาทางทิศตะวันออก

ยามรักษาการณ์ผู้อารีย์  ในค่ำคืนที่ผ่านมา

รถโดยสารขนส่ง  ทีมงานผู้บ่าวไทบ้านสู่ภาระกิจใหม่ 

ปรึกษาหารือ !

สีพริ้ว ... ศิลปินอันเทอร์นาทีฟ (เอาเธอมาถีบ) จากสยามฯ ร่วมแจม  แบบแจ่มๆ ยามแดดร้อนสาย

ไล่ล่าจับหนูนา  

ระวังแป๋วเด้อ!  เดี๋ยวมันสิหนีเด้

อุดรูแป๋ว บ่ไห่มันหนี

ฮ่า  ฮา   !!   เสร็จข่อยแล้ว  !

ขอบคุณทีมงาน  " คณะทีมงานผู้บ่าวไทบ้าน ที่ทำการ ณ ซุ้มรีสอร์ตไร้ศีลธรรม"