@...ก่อนวันวาเลนไทน์ : ทิวาและราตรี...@

@... ณ   เพิงร้านส้มตำเก่าๆ

ได้ต้อนรับการมาเยือนทิวาและเพื่อนๆ

ซึ่งพึ่งเลิกงานมาในช่วงเช้าๆอย่างนี้...

ไม่มีการนัดแนะ กันมาก่อน

 เพียงคำชักจูงกันตอนออกกะไม่กี่ถ้อยคำ...

ทั้งหมดจึงมารวมกันที่นี่...

@...ส้มตำ  ลาบ  น้ำตก  เครื่องดื่ม เหล้า เบียร์

 ถูกนำมาเสิร์ฟให้ขาประจำอย่างรวดเร็ว...

การดื่มผ่านไปพร้อมเสียงร้องเสียงบรรเลงกีตาร์...

บทเพลงต่างๆถูกจัดให้อย่างถูกอกถูกใจเพื่อนร่วมวงยิ่งนัก...

เวลาแห่งความสุขล่วงเลยจนถึง 4 โมงเย็น...

ทิวาขอตัวกลับบ้านก่อน...

เขาปล่อยให้เพื่อนๆร่ำสุรากันต่อ....

@...ทิวาเดินผ่านผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา

 เขาพยายามเดินนิ่งๆเหมือนผู้คนปกติมากที่สุด

แม้มันจะดูเอียงๆ...เซๆบ้างก็ช่างเถอะ..

จนแล้วจนรอด...เขาก็เดินมาถึงบ้านจนได้....

@...มันรู้สึกหนักหัวจัง และง่วงด้วย  ทิวาอยากนอนพักจัง

แต่เสี้ยวความคิดนั้น...

เขาคิดถึงราตรีหญิงสาวที่เขายังไม่เคยเจอกันเลย

เพียงเคยโทรคุยกันบ้างหลายๆครั้ง ที่ผ่านมา

จากการที่เพื่อนของเขานำเบอร์โทรศัพท์มาให้

เขาเพียงอยากโทรทักทายก่อนนอนแค่นั้น...

@...ราตรีกำลังลงเรือเพื่อเดินทางกลับบ้าน 

เธอมักใช้บริการทางเรือด่วนเจ้าพระยาเป็นประจำ

กับการสัญจรระหว่างบ้านและที่ทำงานของเธอ

บ่อยครั้งที่เธอต้องอยู่เวรหลายๆคืน  จึงต้องพักที่หอ

@...สวัสดีราตรี  ผมทิวานะ คุณอยู่ไหนนะตอนนี้

ผมพึ่งกลับมา แวะดื่มกันมานิดหน่อย...........

...........................................................

...........................................................

..................หลายๆๆๆถ้อยคำที่เขาและเธอสนทนากัน

@...ทิวาเคยขอนัดเจอราตรี  แต่เธอไม่สะดวก

จึงทำให้ทิวาไม่มีโอกาสเจอเจ้าของน้ำเสียงนี้ซะที...

และแล้ววันนี้ทิวาก็อดที่จะขอนัดเจออีกไม่ได้

แม้สภาพของเขาไม่เหมาะที่จะไปเจอใครได้เลย...

และราตรีก็ยังไม่พร้อม เพราะเธอหอบเสื้อผ้ามากมาย

หลังจากมาพักที่หอหลายคืน....

แต่ทิวาก็วอนขอ...จนราตรีมิอาจจะปฎิเสฐได้อีกต่อไป

แต่ราตรีขอแวะเอาข้าวของไปเก็บที่บ้านก่อน...

จุดนัดหมายเขาและเธอคือ...ห้างใหญ่ประจำจังหวัด...

@...ทิวาดีใจแบบไม่ตั้งตัว 

คงเช่นกับราตรีที่ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน

เขารีบอาบน้ำ  พยายามให้น้ำช่วยทำให้เขาชดชื่นมากที่สุด

เขามองกระจกเห็นสภาพของเขา  กับความหล่อที่เขาเลือกเอง

กับทรงผมสกินเฮด  ไว้หนวดเคราที่คาง...

เขาคิดหลายตลบว่าจะจัดการเอาเจ้าหนวดเครานี้ออกดีไหม

มันดูโจรๆอย่างไงไม่รู้...

คิดไป...คิดมา...

เขาบอกตัวเองว่าเป็นตัวของเราเองดีกว่า

เขาจึงไปหาราตรีตามนัดครั้งแรก

แบบโจรๆอย่างแบบนั้นแหละ...

@...ทิวาเรียกรถแท็กซี่ไปตามจุดนัดหมาย

คงไม่เหมาะแน่หากนัดครั้งแรกเขาไปช้า...

....................................................
....................................................

และแล้วเขาก็มาถึงที่นัดหมายก่อนเวลาที่นัดกันไว้

@...ทิวามีเวลาเดินเตร็ดเตร่...และแอบลุ้นว่า

หญิงสาวที่เขาเคยได้ยินเฉพาะน้ำเสียงนั้น

หน้าตาจะเป็นเช่นไรหนอ...

มีแค่เพื่อนที่แนะนำให้เบอร์โทรแก่เขานั้น ว่า...

ราตรีมีลักษณะห้าวๆ....

ทำให้เขานึกถึง  อ้น  ศรีพรรณ  ดาราห้าวๆอารมณ์ดี

@...ขณะที่ทิวารอ และเดินไปเดินมาอยู่นั้น

ทิวาก็อดคิดไม่ได้ว่า..ราตรีเองก็อาจมาถึงแล้วก็ได้

เธอก็อาจเดินอยู่แถวๆนี้ก็เป็นได้...

@..ครั้งเมื่อทิวาเจอหญิงสาวที่อยู่ในสเปคกำลังยกโทรศัพท์

เพื่อโทรศัพท์ออกนั้น...

ทิวาก็ลุ้นให้เครื่องโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทุกครั้งไป...

..ดังซิ...ดังซิ....เอ๊ะทำไมไม่ดังว่ะ....

@...ในทางตรงข้าม 

หากทิวาเจอหญิงสาวไม่ใช่ในสเปคของเขา

กำลังยกโทรศัพท์โทรออก...

.เขาก็พยายามเอามือไปปิดช่องเสียงเครื่องโทรศัพท์ไว้

และก็บอกตัวเองว่า...อย่าดังนะโว้ย....

@...ทิวาโทรกลับไปหาราตรีว่าถึงไหนแล้ว...

เธอตอบว่ากำลังลงเรือข้ามฟากมา 

เดี๋ยวจะขึ้นรถเมล์มา

อีกไม่นานคงถึง...

@...ทิวาเดินออกมารอหน้าห้าง...

ก็ยังมีสาวๆแถวนั้นยกโทรศัพท์

โทรออกเป็นระยะๆเหมือนเดิม..

มีทั้งที่เขาอยากให้โทรศัพท์ของเขาเสียงดังขึ้น

และไม่อยากให้มันเสียงดังขึ้นมา....

@...เขาหาที่ทำเลหน้าห้าง

 เป็นมุมข้างศาลมีต้นไม้เยอะ

มีที่นั่งพอหลบมุมได้ 

 พอจะเป็นทีไล่ทีหนีได้  หากสถานการณ์ไม่ดี...

555555555555555555

@...ขณะที่เขากำลังคิดวางแผนในใจอยู่นั้น เพลินๆๆๆๆ

อยู่ๆๆๆๆก็มีหญิงสาวเดินเข้ามาประชิดตัวเขา

 พร้อมพูดว่า........................................................

.................................................................................

..........................ใช่ปลาว..ใช่ปลาว ? ....................

..................................................................................

..................................................................................

..........งงเลยซิ...ไอ้ที่เตรียมซ้อมไว้เมื่อกี้..ลืมบทเลย...

ส่างเมาเป็นปลิดทิ้ง...

ทิวาตอบกลับไปอย่างถูกสะกด ว่า.................................

............................................ใช่ครับ................

@....นั้นคือปฐมบทที่ทิวาและราตรีได้พบกันครั้งแรก

ในวันที่ 13 กพ. 2548 ก่อนวันวาเลนไทน์ 1 วัน

@...ต่อมาเขาและเธอได้ปลูกความสัมพันธไมตรีต่อกัน

จวนจนถึงวันนี้ 13 กพ.2551

ซึ่งเป็นปีที่ 3 พอดี......

@..เนื่องด้วยวันที่ 13 กพ.2551 ราตรีติดเวร

เขาและเธอจึงนัดหมายเจอะเจอกันที่ห้างเดิม

ในวันที่ 14 กพ.2551 วันวาเลนไทน์

พร้อมจะนำดอกไม้ธูปเทียนไปกราบไหว้ศาลหน้าห้างด้วย

ซึ่งเหมือนเป็นจุดที่ดลบันดาลให้เขาและเธอได้เจอะเจอกัน ณ ที่แห่งนี้

@..หากใครผ่านไปหน้าห้างกลางเมืองแห่งหนึ่ง

แล้วมีหนุ่มสาวเขาไปกราบไหว้ศาลหน้าห้าง

นั้นแหละ...ทิวาและราตรี....

.................................จบ...................................

เพลง...ได้โปรดนะเธอ...

วันเวลา...ที่ผ่านมาเนิ่นนาน

ได้ผ่านกาล...ปวดร้าวเจ็บช้ำมากมาย

อยากจะเติมหัวใจ...ส่วนที่ขาดหายไป

ให้ชีวิตสดใส...อีกครา

ผ่านตรงนี้...ได้เจอเธอคนหนึ่ง

คนที่ซึ่ง...ตั้งความหวังไว้ว่า

เฝ้าคอยดูแล...ห่วงใยไม่มีเลิกลา

ตราบที่ดินคู่ฟ้า...ฉันคู่เธอ

จะเป็นจริงดังหวัง...ตั้งใจหรือเปล่า

หรือแค่เพียง...คำพร่ำเพ้อละเมอ

ที่คร่ำครวญหา...รักจริงที่ยังไม่เจอ

อยากให้เป็นเธอ...คนนี้จริง..จริง

*  ได้โปรดนะเธอ...มาเป็นอ้อมใจ

เติมสิ่งที่หายไป...เติมใจให้กัน

ได้โปรดนะเธอ...ผูกความสัมพันธ์

เติมเต็มความฝัน...เติมเต็มหัวใจ

วันเวลา...ที่ผ่านมาเพียงพอ

จะไม่ขอ...ตามใคว่คว้าหารักใด

หยุดแล้วที่เธอ...รวมสองดวงใจ

ก้าวเดินออกไป...บนทางฝัน

......................( ซ้ำ * ).....................

เพลง...ได้โปรดนะเธอ....

 ( อา.19 เมย. 2548 )

 .........................................................................................................................................