ฉันเคยคิดว่าเธอ..คือความรัก มาบัดนี้ฉันตระหนัก..ประจักษ์ว่า รักที่เห็นเป็นเพียงมารมายา รักก็แค่วาทกรรมการจำจอง . คือการขังฉันไว้ในคำหนึ่ง "รัก" หวานปานน้ำผึ้งตรึงใจสอง เธอปล่อยให้หัวใจฉันลำพอง กว่าจะรู้ว่าจับต้องได้เพียงคำ . ประวัติศาสตร์ความร้ายรักของมนุษย์ คืออาวุธทิ่มแทงแขยงขยำ คือคมมีดกรีดใจให้ใจจำ คือเวรกรรมจำชดใช้...ให้เท่านี้ . ต่อเท่าไหร่ใจดวงนี้เสียสละ วางตัวตนภาระวางศักดิ์ศรี ตกนรกก็ยอมไปแต่โดยดี แต่เธอกลับแทนรักนี้ด้วยอะไร . ไม่ซื่อสัตย์ตระบัดคำซ้ำกี่หน ฉันอดทนกลืนกล้ำจำได้ไหม หมดเวลาความรักพักหัวใจ คิวต่อไป...เชิญค่ะ...ฉันเป็นอิสระแล้ว .... ฮ่า |
<< | ตุลาคม 2011 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |