บ้านผม อยู่ใกล้โรงเรียนนายร้อยตำรวจสามพราน

สถานที่พักผ่อนหย่อนใจยามแดดร่มลมตกที่ชอบพาหลานไปเดินเล่นอยู่บ่อยๆ

ก็ไม่พ้นบริเวณโรงเรียนนายร้อยตำรวจนี่แหละครับ

ทางเดินริมทะเลสาบลมเย็นๆหลานก็ชอบตาก็ชอบ

ถึงแม้ไม่ได้เป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจ แต่ก็ใช้บริการสถานที่โรงเรียนนี้

มานานตั้งแต่เด็กจนแก่  จำได้ว่าสมัยยังหนุ่ม  ชอบเข้าไปดูหนังกลางแปลงที่ทางโรงเรียนเอามาฉายให้ดูบ่อยๆ  

ตอนเป็นเด็กก็ชอบดูตำรวจโดดร่มวันตำรวจ

ทำไปทำมาผมชักจะรู้สึกว่า โรงเรียนนายร้อยตำรวจนี่ก็เป็นของผมด้วยเสียแล้ว

                                                     ผมคิดไม่ผิดหรอกครับ  เพราะผมไปเจอป้ายของโรงเรียนนายร้อยตำรวจ

                                           เขาเขียนไว้อย่างนี้ครับ

ตอนนี้ทางโรงเรียนกำลังทำสวนดาวเงินเห็นบอกว่าจะให้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ

และจัดทำกิจกรรมต่างๆของชาวสามพราน  ยังทำไม่เสร็จหรอกครับ กำหนดจะเปิดให้เข้าไปใช้บริการได้ในเดือนตุลาคม 2555

แต่ผมขอโฉบเข้าไปถ่ายรูปมาให้ดูก่อนตามประสาคนขี้เห่อ  ก็ทำได้น่ารักดีครับ  สวนเล็กๆแต่เก๋ โดยเฉพาะมุมดนตรีในสวน

ชอบมากครับ  คิดว่าเร็วๆนี้คงได้มีโอกาสไปนั่งฟังดนตรี ในบรรยากาศดีๆอย่างนี้แน่  น่าดีใจจัง

ดีใจที่ผมคิดไม่ผิด ว่าโรงเรียนนายร้อยตำรวจก็เป็นของผมด้วย  เพราะทางโรงเรียนประกาศแล้วว่า

โรงเรียนนายร้อยตำรวจเป็นของประชาชนและสังคม

เมื่อประชาชนทุกคนมีส่วนเป็นเจ้าของโรงเรียนนายร้อยตำรวจ

นอกจากเราจะมีสิทธิ์เข้าไปใช้บริการที่โรงเรียนจัดไว้ให้เพื่อบริการประชาชนแล้ว

พวกเราประชาชนทุกคนยังมีหน้าที่ ต้องช่วยกันดูแลสอดส่องศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบันของโรงเรียนนายร้อยตำรวจทุกคน

อย่าให้ประพฤตินอกลู่ นอกทางให้เสื่อมเสียไปถึงโรงเรียนของพวกเรา  นายตำรวจที่จบจากสามพรานทุกคนมีเกียรติ ต้องทำตัวให้สมเกียรติครับ

ช่วยกันนะครับ  เพื่อรักษาชื่อเสียงของโรงเรียนนายร้อยตำรวจสามพรานของพวกเราทุกคน

มีอีกเรื่องที่อยากจะฝากทางผู้บริหาร ร.ร. นรต. ไหนๆก็มีแนวคิดที่จะให้ทางโรงเรียนบริการประชาชนแล้ว

คือบริเวณถนนทางเข้าวัดเดชานุสรณ์ที่ติดกับรั้วโรงเรียนนั้น  ทางแคบมาก มีแต่ทางให้รถยนต์วิ่ง  ไม่มีทางให้คนเดินเลย

โดยเฉพาะผู้มาติดต่อราชการที่สำนักงานเทศบาลเมืองสามพราน ถ้าไม่มีรถมาเอง ลงรถสองแถวแล้วต้องเดินเลาะเบียดข้างทางมาลำบากมาก

ผมเคยไปส่งแม่ ร่วมกิจกรรมผู้สูงอายุที่สำนักงานเทศบาล เห็นผู้สูงอายุบางท่าน เดินเลาะอยู่ริมถนนแล้วรู้สึกเป็นห่วงครับ

ข้างหนึ่งของถนนเป็นที่ของชาวบ้านไม่อาจขยายเป็นทางเท้าได้ แต่อีกด้านหนึ่งเป็นรั้วลวดหนามของโรงเรียนนายร้อยตำรวจ  

ถ้าจะอนุเคราะห์ ขยับรั้ว ทำเป็นทางเดินหรือทำเป็นทางจักรยานได้ตลอดแนวด้านนี้  ผมว่าชาวสามพรานคงชื่นใจไม่น้อยครับ 

ก็ขอฝากให้พิจารณาด้วยครับ