วันนี้ตายูริได้รับมอบหมายให้ไปปฏิบัติภารกิจที่อิมแพ็ค เมืองทองธานี

ในงานเปิดตัวโครงการยกระดับการศึกษาประชาชน  จบม.๖ ใน ๘ เดือนอย่างมีคุณภาพ

ในฐานะครูใหม่ป้ายแดงจาก กศน.อำเภอสามพราน

( ถึงตรงนี้ต้องเล่าให้อ่านคร่าวๆก่อนว่า ทำไมตายูริถึงกลายเป็นครูไปได้  เรื่องของเรื่องก็คือ

เมื่อปลายเดือนที่แล้ว เจอข้อความที่เด็กเขาคุยกันใน facebook ว่า กศน.สามพรานรับสมัครสอบ

ครูศูนย์การเรียนรู้ชุมชน ที่มีชื่อย่อว่าครู ศรช.ก็เลยเข้าไปค้นดูระเบียบการรับสมัคร 

ปรากฏว่าคุณสมบัติที่เขาบอกไว้ คือ ปริญญาตรีไม่จำกัดสาขา อายุ 18 ขึ้นไป

เมื่อไม่จำกัดอายุข้างบนไว้ 56 กว่าๆ ก็มีสิทธิ์ จึงไปสมัครสอบกับเขาบ้าง

วันไปขอใบสมัครเจ้าหน้าที่ก็ถามว่าใครจะสมัคร ก็บอกว่าจะสมัครเอง

เขาก็ตกใจนึกไม่ถึงว่าคนแก่ๆจะมาสมัครทำงานแบบนี้  ตาก็ยืนยันถึงความตั้งใจที่จะสมัคร

เขาก็เลยยอมให้เขียนใบสมัคร  หลังจากนั้นก็มีการสอบสอบสัมภาษณ์

สอบการใช้คอมพิวเตอร์ และสอบข้อเขียน ปรากฏผลว่าตาสอบได้เป็นลำดับที่หนึ่ง

ของอำเภอได้มีโอกาสมาเป็นครูสมใจ

      ความจริงที่อยากมาเป็นครูนั้นก็ไม่ได้อยากสอนวิชาการอะไรนัก  

เพราะตาก็ไม่ค่อยมีความรู้ทางวิชาการอะไรมาก

แต่ความตั้งใจก็คือ อยากจะมีโอกาสได้คุยกับนักเรียน  นึกไว้นานแล้วว่าถ้าได้สอนเด็กจะต้องปลูกฝัง

เรื่องการทิ้งขยะให้ได้  เพราะเวลานี้คุณภาพของคนไทยเรื่องการทิ้งขยะค่อนข้างมีปัญหามาก

แต่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้มาเป็นครู  นึกว่าคงสอนได้แต่หลาน แต่คราวนี้โอกาสเปิดให้

ตายูริจึงไม่ลังเลที่จะเข้ามาเป็นครูครับ )

              พูดถึงโครงการ จบม.๖ ภายใน ๘ เดือนอย่างมีคุณภาพ  

  ได้ยินครั้งแรกก็งงเหมือนกันครับ  ว่าคนที่จบแค่ชั้นประถม  อยู่ๆจะพาสไปจบ ม.๖ ได้เลยมันจะมีคุณภาพได้อย่างไร?

   แต่หลังจากได้ฟัง ท่านศาสตราจารย์ ดร,บุญทัน   ดอกไธสง กับท่าน รศ.สมพงษ์  จิตระดับ คุยให้ฟังแล้ว  

  ยอมรับครับว่าโครงการนี้ถูกใจตายูริมาก  แนวคิดและหลักการนั้นดีทีเดียว

  ส่วนปัญหาในทางปฏิบัติจะมีอะไรบ้างก็ต้องรอดูกันต่อไป

              การศึกษาเป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คนพลเมืองในชาติของเรา  ไม่ว่ารัฐบาลไหนจะเป็นผู้ริเริ่ม

 ถ้าเป็นเรื่องดีก็จะต้องช่วยกันสนับสนุนครับ  รายละเอียดของโครงการนี้คงได้นำมาคุยกันในโอกาสต่อไป

วันนี้ถ่ายภาพจากเอกสารที่เขาแจกมาให้ดูกันก่อนครับ

                                                      "ครูโต้ง"  ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๕                                             

ออกจากห้องประชุมมีเวลาขึ้นไปดูงานแสดงสินค้า OTOP นิดหน่อยเสียดายไม่มีเวลาอยู่ต่อ เก็บภาพมาให้ดูกันครับ