ว่าด้วยเรื่อง.....

แต่น แตน แต๊น..... และคราวนี้ ขอเชิญพบกับหนังสือเล่มที่ ๓ (ชุดรักวรรณกรรมไทย)ผมจะแนะนำกันครับ หลังจาก ปล่อย ขนำน้อยกลางทุ่งนา (นครศรีธรรมราช) และ ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน(แม่ฮ่องสอน) ไปแล้ว คราวนี้เราวกกลับมาที่น่าจะแถวๆเมืองหลวงของเรานี่ละครับ สำหรับ เที่ยวบินยามเช้า การดำเนินเรื่องจะแตกต่างจากสองเล่มที่กล่าวมาอย่างสิ้นเชิง ในช่วงแรกๆนั้น ลืมความเป็นชนบทไปได้เลย แต่ช่วงหลังของเรื่องจะเริ่มห่างความเป็นเมืองมากขึ้น เรื่องราวของ นก สอยดาวและปู่ เรื่องราวของเด็กคนนึงที่เรียกได้ว่าขาดความอบอุ่นจากครอบครัวจนหนีออกจากบ้าน และต้องรับภาระต่างๆระหว่างทางที่ไม่ได้คาดคิด เจอกับความวุ่นวานและยุ่งยากแต่เมื่อได้พบกับปู่ผู้ซึ่งเสมือนทำหน้าที่ขัดเกลาจิตใจของเด็กชายคนนี้ เรื่องราวต่างๆก็กระจ่างขึ้น

 เรื่องราวน่ารักๆและให้ข้อคิดอย่างดี ที่จะนำพาทุกหัวใจโบยบินไปกับ "เที่ยวบินยามเช้า" ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ

************************************

เที่ยวบินยามเช้า โดย ชมัยภร   แสงกระจ่าง

วรรณกรรมเยาวชน เรียนรู้โลกภายใน ด้วยหัวใจแสวงหา

*********************************

ผมเรียนรู้ด้วยตัวของผมเองว่า หัวใจซึ่งเต้นอยู่ในอกของผม มันมีคุณลักษณะพิเศษหลายประการ มันทำให้ผมเคียดแค้นชิงชังจนหนีแม่ออกจากบ้าน ก็เพราะผมหวงแม่ มันทำให้ผมสงสารเห็นใจสอยดาวจนยอมให้เธอตามมาด้วย จนเป็นเหตุของเรื่องยุ่งยากหลายเรื่อง มันทำให้ผมเกิดความรู้สึกอยาก อยากลองลิ้มชิมรสของหนุ่มสาว อยากลองรัก อยากสัมผัส จนผมเกือบจะเสียผู้เสียคน ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ผมเรียนรู้ว่า ความห่วงใยที่มนุษย์มีต่อกันนั้นเป็นความรู้สึกที่ดีจนประมาณมิได้ ทั้งหมดล้วนเกิดในหัวใจของผมทั้งสิ้น

(บางส่วนของเนื้อเรื่อง)

*********************************

Update My Life....

วันนี้เช้าตื่นขึ้นมา รู้สึกปวดฟันมาก สงสัยฟันกรามงอก ตอนเช้าไม่เจ็บเท่าไหร่ แค่อ้าปากไม่ได้ กินข้าวก็ไม่ได้ กินพาราเข้าไปค่อยดีขึ้น

วันนี้วันหยุดเลยว่างทั้งวัน ซักผ้าให้แม่ตอนเช้าแล้วนอนพักหน่อย ตื่นอีกทีเกือบเที่ยงแล้ว ปวดฟันขึ้นมาอีก ทนๆๆไปก่อน

วันนี้แม่ไปภูเก็ตแล้ว พี่สาวใกล้คลอดแล้ว คราวนี้ไปเป็นเดือน ไม่เหมือนคราวที่แล้ว เหลือแค่ผมกับพ่อสองคนเฝ้าบ้าน เหงาตายเลย

ตอนเย็นไปกินส้มตำกับไอ้ชาย ปรากฏว่าปวดฟันจนกินไม่ได้ เลยแวะหาหมอ เสียไป ๒๐๐ กับยาสามสี่อย่าง แต่กินแล้วหายปวดดีแฮะ ไม่รู้พรุ่งนี้จะปวดอีกป่าว ลุ้นๆๆ

*********************************

Thinking........

ไม่มีอะไรที่ไม่มีค่า เพราะแม้แต่นาฬิกาที่ตาย ยังบอกเวลาได้ตรงถึงวันละ ๒ ครั้ง

********************************

P.S....

ปล.๑ ขอบคุณทุกวัน ขอบคุณแง่คิดดีๆจากคนที่ได้พบปะ

ปล.๒ โสดแบบนี้ เหงาจังๆๆๆๆๆ