...ฝากชีวิตบนรถเมลล์...

ด้วยเศรษฐกิจไทยและเศรษฐกิจโลกที่กำลังผันผวน  ประกอบกับราคาน้ำมันที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง  “รถโดยสารประจำทาง” ดูจะเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่น่าสนใจสำหรับประชากรผู้ได้รับผลกระทบจากอิทธิพลดังกล่าว

            รถโดยสารประจำทาง หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า “รถเมลล์” เป็นหนึ่งในบริการที่ได้รับความนิยมจากประชาชนทั่วไปไม่เว้นแต่ละวัน  แต่ในปัจจุบันความปลอดภัยจากการโดยสารรถเมลล์ต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด  เมื่อติดตามข่าวจากสื่อต่าง ๆ จะเห็นว่ามีข่าวความน่าสะพึงกลัวจากอันตรายการโดยสารรถเมลล์บ่อยครั้ง  แต่มีอีกเท่าไหร่ที่ไม่ได้รับการเผยแผ่  ปัยหาดังกล่าวเกิดนอกจากจะเกิดผลกระทบโดยตรงต่อผู้โดยสารแล้ว  ยังส่งผลกระทบต่อทุกบุคคลที่อยู่เบื้องหลัง ไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องของผู้โดยสาร  หรือผู้ประกอบการ 

แค่การเบียดเสียดกับผู้คนนับร้อยบนรถเมล์ที่ขับแบบเต่าคลานสภาพรถซอมซ่อไร้การซ่อมแซม ควันพิษฝุ่นละอองที่สะสมทุกวัน ๆ ก็เป็นปัญหามากเพียงพออยู่แล้วกับสุขภาพชีวิตและสุขภาพจิตของผู้โดยสารรถเมลล์  ปัญหาความไม่ปลอดภุยจากการโดยสารรถเมลล์ยังเพิ่มเป็นปัญหาอันทวีคูณขึ้นมาอีก เมื่อเป็นเช่นนี้ประชาชนตาดำ ๆ จะหันหน้าไปพึ่งใคร แทนที่ต้องการความประหยัด ความสะดวกสบายด้วยการดดยสารรถเมล์  ผู้ดดยสารยังต้องคอยตื่นตระหนกกับพฤติกรรมการขับรถอันฉวาดเฉวียงของพนักงาน  ไหนจะต้องคอยระแวดระวังมิฉาชีพบนรถเลล์  ไหนจะต้องกังวลกับพวกโรคจิตนานา  น้ำใจสักนิดจากผู้โดยสารด้วยกันก็ไม่มี  เบียดเสียดแย่งกันขึ้นจนแทบจะตกรถ  เห็นคนแก่ เด็ก หญิงมีครรภ์ขึ้นมา ก็รีบนิทราทันที  เฮ้อ!  สังคมไทย...แล้วเช่นนี้ความสงบสุขจะหาได้ที่ไหนเล่า

        ในฐานะผู้โดยสารรถเมลล์คนหนึ่ง  ผมต้องการความร่วมมือจากทั้งผู้โดยสารทุกท่าน และท่านผู้ประกอบการช่วยมีจิตตระหนักสักนิดเถอะครับ....

1. น้ำใจระหว่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกันสะกดเป็นไหมครับ
2. มารยาทและความซื่อสัตย์ของกระเป๋ารถเมลล์พึงระลึกสักนิดก็ดีนะครับ
3. จรรยาบรรณในวิชาชีพน่าจะมีในผู้ขับรถทุกท่านนะครับ
4. กฎระเบียบจราจรมีไว้ปฏิบัติมิใช่ละเลยนะครับ
5. ความเข้มงวดกวดขันของเจ้าของผู้ประกอบการและเจ้าหน้าที่ของรัฐก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน

   พวกเรามิได้โดยสารรถท่านฟรี ๆ แต่เสียค่าบริการทุกครั้ง  แล้วความปลอดภัยเพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านี้มีให้เราไม่ได้หรอครับ อนาคตของชาติและทรัพยากรของชาติมากมายได้ฝากชีวิตไว้ในน้ำมือของพวกคุณ