ผ่านมาหลายวันแล้วค่ะ สำหรับการเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรของหมีน้อย เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2560 ความรู้สึกตื่นเต้นของหมีน้อยคงจางหายไปแล้ว เพราะเขากำลังมุ่งมั่นกับการทำงาน แต่สำหรับแม่หมีความสุขที่เห็นเจ้าหมีน้อยในชุดครุยยังไม่จางหายไปเลยล่ะค่ะ มันเหมือนเป็นรางวัลของการอดทนเพียรพยายามของแม่หมีและครอบครัวของเรา เราไม่ได้หวังว่าหมีน้อยจะมาถึงขั้นนี้ได้ แต่เราแค่ทำดีที่สุดในทุกๆวัน ดูแลและส่งเสริมพัฒนาการของเขา เห็นเขาทำสิ่งใดได้เราก็สนับสนุน สิ่งใดที่เขาทำไม่ได้เราก็พยายามแก้ไข เราเอาใจใส่ดูแลเขาในทุกๆเรื่องตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆจวบจนทุกวันนี้ ถ้าใครมามองหน้าบ้านแม่หมีในตอนเช้า แม่หมีจะต้องออกมาส่งลูกๆไปทำงาน พี่หมีใหญ่จะออกจากบ้านประมาณ 6 โมงกว่าๆ เขาเข้างานเร็วเพื่อจะกลับมาถึงบ้านให้เร็ว และเขาเป็นคนที่ไม่ชอบขับรถ ชอบนั่งรถไฟฟ้า เพราะที่ทำงานของเขาเมื่อออกจากรถไฟฟ้าก็เดินเข้าทางเชื่อมเพื่อเข้าไปในอาคารได้เลย ส่วนหมีน้อยเขาไปถึงที่ทำงานประมาณ 10 โมง ดังนั้นเขาจะออกจากบ้านประมาณ 9 โมงเช้าเขาเดินทางไปไกลกว่าพี่หมีใหญ่ค่ะ ไปรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ไปขึ้นรถไฟฟ้าBTS แล้วไปต่อรถไฟฟ้า MRT เมื่อถึงจุดหมายก็ออกจากสถานีแล้วต่อรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างอีกที เป็นการเดินทางที่น่าเป็นห่วง เพราะหมีน้อยเขาเป็นคนพิเศษและแม่หมีก็พาเขาไปฝึกเดินทางเพียงครั้งเดียวค่ะ แต่ก็จะจดใส่กระดาษแผ่นเล็กๆว่าจะต้องไปต่อ MRT ที่สถานีใด ต้องนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปเส้นไหน แล้วออกจากรถไฟฟ้าเมื่อถึงสถานีใด ขากลับก็เช่นกัน แม่หมีต้องเขียนว่าขากลับต้องใช้เส้นทางสายไหน แล้วขึ้นที่สถานีใด การมีลูกเป็นคนพิเศษจึงจำเป็นต้องรู้ข้อจำกัดของเขาและฝึกเขาให้ทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แต่เมื่อทุกอย่างเข้าระบบแล้วก็ไม่ใช่เรื่องน่าเป็นห่วง ห่วงก็แต่ว่าถ้าเจอปัญหาเฉพาะหน้าเขาจะแก้ปัญหาอย่างไร อ้อ..กระดาษลายแทงแผนที่เดินทางตอนนี้ไม่ต้องใช้แล้วล่ะค่ะ เพราะเขาใส่ข้อมูลไว้ในหน่วยความจำของสมองเขาแล้วค่ะ เช้าๆแม่หมีก็ต้องออกไปยืนส่งลูกๆทั้งสองคนตรงหน้าบ้าน(ส่งกันวันละสองหน เพราะออกจากบ้านไม่พร้อมกัน) กอดและหอมแก้ม อวยพรให้เดินทางปลอดภัย ให้ตั้งใจทำงาน เราส่งพลังกันทุกวันค่ะ แต่ถ้าวันไหนที่แม่หมีลุกไม่ขึ้นพี่หมีใหญ่ก็จะเข้าไปในห้องนอน แต่ถ้าแม่หมียังหลับเพราะเมื่อคืนอาจนอนดึกเขาก็จะไม่รบกวน พอแม่หมีตื่นมา อ้าว!พี่หมีใหญ่ออกไปแล้วยังไม่ได้อวยพรกันเลย แม่หมีก็จะไลน์เข้าไปอวยพรในไลน์กลุ่มของครอบครัว ส่งสติกเกอร์กัน ไลน์มันก็มีประโยชน์ตรงนี้ล่ะค่ะ แค่เขาเปิดมาอ่านแล้วเห็นสิ่งดีๆข้อความดีๆ เขาก็มีความสุขมีกำลังใจทำงาน แม่หมีเองก็มีความสุข หมีน้อยเขาจะไลน์มาบอกทุกวันว่า "ถึงที่ทำงานแล้วครับ" หรือกลางวันมีไลน์มาบอก "กินกลางวันแล้วครับ" ส่วนตอนเย็นเขาก็จะโทรมาบอก "แม่ครับจะถึงบ้านแล้วครับ แม่จะให้ซื้ออะไรมั๊ย" แล้วเขาก็ซื้อของที่แม่หมีชอบมาฝาก หมีน้อยเขายังได้เงินเดือนไม่มากนักแต่ก็มีน้ำใจให้แม่ทุกวัน แม่หมีก็หยิบเงินคืนให้เขา เขาบอก "ไม่ เป็นไรครับ" แม่หมีบอก " เอาไปเถอะลูก เพิ่งทำงานใหม่ๆเงินก็ไม่มาก แล้วค่าเดินทางก็หลายบาทอยู่ เอาไว้มีเยอะแล้วค่อยให้แม่ก็ได้" ความจริงเรื่องการรับเงินจากลูก แม่หมีก็ไม่ได้ต้องการเลยค่ะ เมื่อพี่หมีใหญ่เขาเอาเงินมาให้ ตอนแรกก็ไม่รับ แต่มีคนบอกว่า "ต้องรับไว้นะ จะใช้หรือไม่ใช้ก็ต้องรับ เพราะลูกเขาจะได้รู้หน้าที่และมันก็เป็นการส่งเสริมให้ลูกได้รับผลบุญได้สิ่งดีๆที่พระเจ้าจะประทานพรให้เขา เพราะเขาได้ทำหน้าที่ลูกที่ดี" แม่หมีได้ฟังแบบนี้ก็เลยรับไว้ ไม่ใช้แต่จะเก็บเอาไว้ให้เขานั่นแหล่ะค่ะ ยังมีรูปภาพหมีน้อยมากมายในชุดครุยค่ะ อยากจะหยิบมาถ่ายภาพเมื่อไหร่ก็สามารถทำได้ เพราะเราไม่ได้เช่าแต่เราสั่งตัด 555 ไซส์ของหมีน้อยน่าจะหายาก ร้านบอกตัดไว้เลยดีกว่ามั๊ง และเดี๋ยวนี้แบบเช่าตัดก็ไม่มีแล้วค่ะ อยากได้ชุดครุยใหม่ๆสีขาวจึงต้องตัด เพื่อนๆหมีน้อยก็ทำแบบนี้เหมือนกันทั้งนั้น อยากถ่ายภาพเมื่อไหร่ก็หยิบมาใส่ได้เลย อ่ะนะ...ครั้งนึงในชีวิต วันนี้ขอเอาภาพความสุขที่ไม่มีวันจางมาแบ่งปันกัน มาดูภาพกันค่ะ ภาพนี้เมื่อวันที่ 4 พ.ย.2560 วันซ้อมวันแรก วันที่ชุลมุนวุ่นวายกับการลงทะเบียนที่เล่าไปในเอ็นทรี่เก่า ภาพนี้ดีใจมากค่ะ ท่านรองคณบดีคณะบริหารธุรกิจ ท่านหันมาเจอแม่หมีในขณะที่หมีน้อยและเพื่อนๆกำลังยืนเข้าแถวเพื่อรอขึ้นแสตนด์เพื่อถ่ายรูปหมู่ ท่านจำแม่หมีได้ค่ะ ท่านบอก "มาๆคุณแม่มาถ่ายรูปกัน ดีใจด้วยนะที่เขาเรียนจบ เก่งมากๆเลยครับ" ท่านรู้ค่ะว่าหมีน้อยเป็นเด็กพิเศษ และตอนสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้าเรียนในคณะนี้ ท่านเป็นคนสอบสัมภาษณ์หมีน้อยเป็นภาษาอังกฤษด้วยตัวเองด้วยค่ะ วันซ้อมวันแรกที่ห้องประชุมของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ นี่คืออาจารย์กุ้ง อาจารย์ที่ปรึกษาของหมีน้อยค่ะ ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ดูแลหมีน้อยตลอดมา ข้ามมาวันที่ 12 พ.ย.2560 ซ้อมครั้งที่ 2 ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ แม่หมีและพ่อหมีมานั่งรอตอนบ่าย 4 โมง ทั้งวันที่ 4 และวันที่12 จะเริ่มซ้อมกันตั้งแต่เช้าจนห้าโมงเย็น เพราะรับรวมทั้งหมด 9 ราชมงคล เพราะฉะนั้นจะผิดพลาดไม่ได้เลย หมีน้อยโทรมาตอนเที่ยงบอก "คุณแม่มารอตอนบ่ายสี่ได้เลยครับ อาจารย์ปล่อยเร็ว วันนี้ทุกคนทำได้ดีทุกคน " วันนี้บัณฑิตและญาติจะมาถ่ายรูปกับบัณฑิต เพราะที่คลองหกไกลมากค่ะ หมีน้อยเขานัดพี่รหัสน้องรหัส และญาติๆมาถ่ายรูปกันที่นี่ เพราะที่นี่คือสถานที่หมีน้อยเรียนมาสี่ปีเต็มๆ แม่หมีและพ่อหมีมานั่งรอในร้านกาแฟของพี่ที่หมีน้อยสนิทเพราะกินกาแฟกันมาตลอดที่เรียนที่นี่ และแม่หมีก็เจอเธอบ่อยๆมาจนเป็นขาประจำของร้านกาแฟแห่งนี้
พี่รหัส เป็นพี่ที่น่ารักมากตอนหมีน้อยอยู่ปี 1 เธอคอยดูแลหมีน้อยมาตลอด น้องเรียนจบแล้วก็ยังกลับมาแสดงความยินดี เธอเอาปากกามาให้เป็นรางวัลในการเพียรพยายาม
หมีน้อยหน้าอาคารเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา หมีน้อยเรียนที่ตึกนี้ และชั้นล่างของตึกมีร้านกาแฟที่แม่หมีหอบเอาโน๊ตบุ๊คมานั่งพิมพ์เรื่องรอหมีน้อยเรียนเสร็จ แม่หมีไปบ่อยมาก 555 มาแอบมีความทรงจำดีๆกับเขาด้วย มานั่งทีไรเห็นนักศึกษาก็เลยคิดย้อนอดีตสมัยเราเป็นนักศึกษา รู้สึกฟินดีเหมือนกัน
กับครอบครัวคุณย่า ทุกคนปลื้มใจกับความสำเร็จของหมีน้อยมากค่ะ อาต๊อปน้องพ่อหมีบอก อาต๊อปจองร้านอาหารไว้แล้ว จะเลี้ยงทุกคนที่มาแสดงความยินดีกับหมีน้อยเลย ถ่ายภาพเสร็จครอบครัวคุณย่าจะไปรอที่ร้านก่อนค่ะ
ตามมาที่ร้าน Mama Roti ตรงซอยเย็นอากาศ ร้านอยู่ริมถนนค่ะ อาต๊อปจองไว้ประมาณ 20 กว่าคน แต่พอเราเข้าไปแค่ 4 คน อาต๊อปดูผิดหวัง "มากันแค่นี้เองเหรอ" แม่หมีบอก "เขาติดธุระกันหมดค่ะ" แม่หมีรีบให้หมีน้อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะกลัวชุดครุยจะเปื้อน ยังต้องใช้ซ้อมใหญ่และวันรับจริงอีก
ตอนรับประทานอาหารเสร็จ อาต้อมบอกให้หมีน้อยลุกขึ้นพูดอะไรก็ได้ที่อยากพูดเนื่องในวันที่หมีน้อยจะเข้ารับพระราชทานปริญญา เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ค่ะ แต่อัดเป็นวิดิโอไว้ค่ะ หมีน้อยของเราลุกขึ้นอย่างไม่มีอิดเอื้อนแต่มีเขินนิดๆ แล้วเขาก็พูดขึ้นว่า " เอิ่มมม...คือมันเป็นการเดินทางที่ยาวไกลมาก ตั้งแต่ผมเรียนอยู่ชั้นอนุบาล..." ทุกคนตั้งใจฟัง แม่หมีคิดเอาล่ะสิ สงสัยจะเป็นมหากาพย์ เริ่มตั้งแต่อนุบาลเลยเชียว แล้วหมีน้อยก็พูดต่อ " จนมาถึงวันนี้ ขอบคุณมากครับที่ทุกคนสนับสนุนผมมาตลอด " แล้วก็ก้มหัวลงคำนับ ป้าดดดด.....จบเร็วกว่าที่คิด คุณย่าและอาๆทุกคนรวมทั้งครอบครัวหมีหัวเราะและปรบมือให้หมีน้อย เอานะกว่าจะถึงวันนี้เดินทางมาไกลมาก พูดได้แค่นี้ก็ดีแล้ว 5555 หลงตั้งใจฟังอย่างเต็มที่น่ารักจริงๆ หมีน้อยของพวกเรา จะเอาลงยูทูปก็ไม่ถึงนาที 555 มาเร็วเคลมเร็วจริงๆ
ขอบคุณสำหรับการอ่านเรื่องราวและบรรยายภาพอย่างยืดยาว หวังว่าเพื่อนๆชาวบล็อกเกอร์และผู้ที่แวะเวียนมาอ่านจะมีความสุขไปด้วยกันนะคะ บรรยายความโดย
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
หมีน้อยกับผองเพื่อน | ||
![]() |
||
ภาพของหมีน้อยกับเพื่อนไปทัศนศึกษาสมัยเรียนประถมค่ะ |
||
View All ![]() |
กลิ่นจัน | ||
![]() |
||
เพลงกลิ่นจัน ของมหาวิทยาลัยศิลปากร |
||
View All ![]() |
<< | ธันวาคม 2017 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |