วันพฤหัสบดีที่ 21 กุมภาพันธ์ 2562
- มาโนช
- ranking : สมาชิกทั่วไป
- email : Taibaan_manote@yahoo.co.th
- วันที่สร้าง : 2008-06-20
- จำนวนเรื่อง : 33
- จำนวนผู้ชม : 34643
- ส่ง msg :
-
โหวต 92 คน
- ทส.ดึงทุกภาคส่วนร่วมลงนามปฏิณญาอนุรักษ์เต่าทะเลแห่งประเทศไทย ( อานานนนนน )
- Hack Mod โกง Minecraft v1.9.0.15 Official ( PROBOT )
- ข่าว สระแก้วบูรณาการเพื่อฟื้นฟูชุมชนโบราณบ้านเมืองไผ่ให้เป็นแหล่งเรียนรู้และเป็น ( somsak484 )
- กรมสรรพาวุธทหารบกจัดฝึกกำลังพลในริ้วขบวน พระราชพิธีบรมราชาภิเษก" ( vinitvadee )
- ปิดตำนานเครือโพสต์หยุดพิมพ์โพสต์ทูเดย์-M2Fมี.ค.เหลือบางกอกโพสต์ฉบับเดียว ( vinitvadee )
- พปชร.ชูแคมแปญ Bangkok Ok ปักธง กทม. ( redribbons07 )
- 20 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับจีน จีนศึกษา ( เหล่าซือสุวรรณา )
- ตลาดที่อยู่อาศัยลำลูกกาเหมาะกับคนกลุ่มไหน ( sopon )
- ข่าว ผู้ว่าราชการจังหวัดสระแก้วและผู้ว่ากรุงปอยเปต นำประชาชนจิตอาสาเราทำความดีด้ ( somsak484 )
- จนท.ทีโอทีจนมุม! ลอบตัดสายเคเบิ้ล // อัยการยื่นฟ้อง!สุริยะใสให้การสู้คดี ( นายยั้งคิด )
มาโนช พรหมสิงห์
เสียงกู่ร้องจากสายลมบนถนนโบราณ
Permalink : http://oknation.nationtv.tv/blog/manote2499
Permalink : http://oknation.nationtv.tv/blog/manote2499
วันจันทร์ ที่ 11 มกราคม 2553
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1072
, 20:31:44 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| เมล็ดฝันสัญจร มาโนช พรหมสิงห์ 1.บนเส้นแดนของร่างกายกับจิตวิญญาณ ไม่มีการงอกอีกต่อไปหญิงชรานั่งมองดูผืนผ้าในกี่ ด้วยความรู้สึกอาดูรไร้เส้นด้าย ลวดลายความฝันทั้งมวลจึงไม่เต็ม ค้างเติ่งผิดรูปผิดร่างอยู่อย่างนั้นราวกับคนไร้ฝัน ผ้าทอไม่เสร็จ ขาดเส้นด้าย ดอกฝ้ายไม่บาน เมล็ดพันธุ์สูญสิ้นทุกอย่างในชีวิตของนาง จึงกลายเป็นเรื่องเล่าปรัมปรา เป็นตำนาน เป็นน.... |
วันพุธ ที่ 16 ธันวาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 693
, 00:26:21 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| บทรำพึงของตัวตนหนึ่งในบทกวี ฉันอยากเป็นอิสระ จากสัญญะ,วาทกรรม,คำ,ภาษาจากจิตนาการหลากหลาย จากปลายปากกา ของกวีคลั่งบ้าหลากอารมณ์เป็นอยู่ในกรอบกฎแห่งบทกวี ความเปรียบที่ล้นเกินพอเคลือบห่อห่มแสวงหาและฝันใฝ่ตามสมัยนิยม ทุกข์สุขสมในโลกเลือนเสมือนจริงดื่มกินความดีงามความจริง-ลวง ถูกทักท้วงตีความใหม่ไม่หยุดนิ่ง ถูกผ่าแบ่งแย่งย.... |
วันพุธ ที่ 21 ตุลาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 741
, 04:54:02 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| เวิ้งกลางใจฉันมีจักรวาล มาโนช พรหมสิงห์ ค่ำคืนที่ผืนทางช้างเผือกพาดผ่าน เส้นทางทรายกลางทุ่งหญ้าทอประกายขาวนวล ท่ามกลางร่องรอยการไหลเคลื่อนของคืนวัน ฉันกำลังกลับบ้าน... นับแต่ได้ร่ำลาเรือนไม้ในสวนรก รอนแรมไปบนเส้.... |
วันพุธ ที่ 30 กันยายน 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 764
, 19:38:43 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| มีดอกไม้บาน ฉันจึงมีเธอ ฉันขุดดินในวันนี้ ปรับพื้นที่สร้างแปลงดิน เพื่อปลูกดอกไม้นานาชนิด ฉันกำลังเปลี่ยนแปลงปรับแต่งผิวโลก กำลังปรับแต่งเปลี่ยนแปลงจักรวาล ด้วยมือบอบบางทั้งสอง ค่ำคืนใกล้จะมาถึง ฉันนั่งพักบนเรือนไม้ ภายใต้ท้องฟ้ายามเย็น จิบกาแฟทอดสายตามองผืนดินที่ตนขุดไว้แต่ละแปลง ซึ่งเรียงรายอยู่ในแสงพลบ ฉันหลับตาลง แล้วลืมดวงเนตรภายใน เพ่งพินิจทุกการขับเคล.... |
วันพฤหัสบดี ที่ 27 สิงหาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 767
, 15:53:51 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ฉันรักความเกลียด ฤดูกาลที่ผันเปลี่ยนไปของผืนฟ้าแผ่นดิน ทำให้เราตระหนักได้ถึงความเป็นจริงของชีวิตของโลกย์ ได้อย่างง่ายๆ แค่ใช้สายตาพินิจมองและตรึกตรอง เพียงชั่วเวลาสั้นๆ เท่านั้น ฤดูฝนบรรจงรินรดแผ่นดินแห้งผาก ด้วยหยดน้ำฉ่ำเย็น ด้วยความสดชื่นสูงส่งจากมหาเมฆา พลันมวลพฤกษานานาก็งอกเงย หยัดรากเหยียดกิ่ง แหละท่ามกลางความรักของต้นไม้กับแผ่นดิน ที่ถูกรินรดด้วยความสุขสดชื่นนั้น.... |
วันอาทิตย์ ที่ 2 สิงหาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1034
, 22:24:37 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| เป็นหนึ่งเดียวกับเสียงดังกังวานฉันตื่นขึ้นมา ในเช้าวันที่โลกทำความเงียบสูญหาย ฉันจึงเก็บสัมภาระจำเป็นลงเป้ ยกขึ้นสะพายไว้กับหลังไหล่ แล้วออกเดินทางไกลตามหาความเงียบไปสุดขอบฟ้า ประโยคข้างต้นผุดขึ้นในใจ เมื่อฉันก้าวเท้าออกจากบ้าน มุ่งสู่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เพื่อทำงานชิ้นเล็กๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของคนตัวเล็กๆ น้.... |
วันพฤหัสบดี ที่ 2 กรกฎาคม 2552
Posted by
,
ผู้อ่าน : 799
, 23:23:17 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ค่ำคืนแห่งการตื่นรู้ บนเส้นทางธรรมดา ฉันย่ำมาทั้งฟากฝั่งของความอัปลักษณ์และสูงส่งของชีวิต ฉันยังจะก้าวต่อไป โดยมีวรรณกรรมเป็นดั่งศาสนาประจำตน ยามเย็นอันปลอดโปร่ง ฤดูร้อนหยอกเอินกับแสงตะวันบนยอดหญ้า ค่ำคืนกำลังเหยาะย่างมาตามสันเขาฟากโน้น โมงยามของการเปลือยเปล่ากำลังมาเยือน ค่ำคืนคือการเปลือยเปล่า? คงเป็นเช่นนั้นกระมัง ด้วยว่าค่ำคืนคือการอยู่.... |
วันอาทิตย์ ที่ 17 พฤษภาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 884
, 16:12:27 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| คัมภีร์ที่สาบสูญ เมฆหยุดโปรยปรายสายฝน ฟ้ายกตัวขึ้นสูงลิบลิ่ว หมอกเหมยที่เคยหลบเร้นอยู่ในซอกเขาและหุบเหวคลี่ตัวออกอย่างช้าๆ ฤดูกาลที่ดวงเดือนสวยที่สุดกำลังจะมาเยือน โลกค่อยๆ ถูกความเหน็บหนาวกลืนกิน ฤดูหนาวหว่านโปรยความเยียบเย็นไปทั่วทุกหนแห่ง ความเศร้าถูกเสือกซุกในอ้อมกอดของขุนเขา แมกไม้ และสายธาร ถนนหนทางถูกพาดขึงด้วยเส้นสายใยความเปล่าเปลี่ยว ที่ถักทอด้วยหัตถ์แห่งฤดูกาล .... |
วันอังคาร ที่ 28 เมษายน 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 881
, 14:37:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| วิถีดอกไม้ เบ่งบานไม่นาน เพียงริ้วลมหนาวบางเบาโบกโบยผ่าน ร่างเธอก็ปลิดร่วงลงนอนนิ่งแนบลานดิน สิ้นสุดแล้วสำหรับวิถีของเธอ ฉันรำพึงรำพันอย่างเศร้าสร้อย ขณะประคองซากดอกสีขาวอมชมพูไว้ในอุ้งมือ หามิได้ วิถีใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นต่างหาก ดอกไม้บนลานดินกล่าวอย่างเคร่งขรึม หัวใจของฉันถูกความโศกซึมกอดรัดไว้ จนมิได้ใส่ใจกับถ้อยคำของเธอ จรดปากกาเขียน ภาพ.... |
วันอังคาร ที่ 14 เมษายน 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 846
, 04:15:11 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| บทกวีในโลกเล็กๆ ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนฟ้าสาง โลกจมดิ่งอยู่ในความเงียบสงัด เป็นเวลานับครั้งไม่ถ้วนที่ฉันตื่นนอนในยามนี้ แหละนับครั้งไม่ถ้วนของความปรารถนาหนึ่งที่จู่โจมมาสู่ใจฉันเช่นกัน ความปรารถนาจะเรียงร้อยถ้อยคำเป็นบทกวีไพเราะขึ้นมาสักชิ้น บรรยายถึงเสียงเสนาะใส ซึ่งดังกังวานขึ้นในโลกมืดก่อนฟ้าสาง ทะลุทะลวงกำแพงแห่งความเงียบให้ทลายลงไป .... |
วันอาทิตย์ ที่ 29 มีนาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 760
, 04:55:39 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| นักเล่าตำนาน เอื่อยๆ อย่างเงียบงันและสั่นไหว เลาะเรียบริมทางธรรมดาเส้นนั้น เมื่อทรุดตัวลงนั่งใต้ร่มพะยอมใหญ่ริมแม่น้ำ แล้ววักน้ำขึ้นมาดื่มกิน ลูบไล้ตามใบหน้า ฉันก็พบกับหยดน้ำนักเล่าตำนานหยดหนึ่ง ดวงตาของเธอสะท้อนแสงแดดทอประกายระยิบระยับ ฉันเอนหลังพิงโคนต้นไม้ริมตลิ่ง ประคองเธอไว้ในอุ้งมือ ปล่อยใจจดจ่ออยู่กับเรื่.... |
วันอาทิตย์ ที่ 8 มีนาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 729
, 20:06:54 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| เพลงป่า และตาน้ำ เมื่อหลบหลีกออกนอกเส้นทาง ที่ผู้คนทั่วไปใช้สัญจร ฉันจึงได้พบกับความมหัศจรรย์ที่นี่ คือ ความไร้ระเบียบอันเป็นระบบ หรือ ระบบอันเกิดจากความไร้ระเบียบนั่นเอง ที่สำคัญ ทุกองคาพยพต่างล้วนคือชีวิตอันมีคุณค่าและความหมาย โดยมิได้มีอะไรด้อยกว่าอะไร อะไรมากกว่าอะไรพื้นดินลาดลงสู่ทิวไม้ริมลำธารใสเย็น ถัดจากนั้นเป็นทิวเขาทั้งสาม ซึ่งแอบอิงกันอยู่มายาวนาน อาจจะนา.... |
วันอังคาร ที่ 3 มีนาคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 719
, 04:10:52 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ทางธรรมดา มาโนช พรหมสิงห์ ขณะอยู่ต่อหน้าต้นไม้ต้นนี้ จิตใจของฉันสงบนิ่ง ตระหนักถึงความธรรมดาสามัญ ความไม่สลักสำคัญอันใดของมัน ชั่วไม่กี่อึดใจนั้น กระแสธารแห่งกาลเวลาก็พัดพาฉัน ย้อนกลับไปยังห้วงของวันเวลาที่ฉันตระหนักว่า ที่สุดแห่งความเป็นมนุษย์ นั่นคือ การเป็นคนธรรมดา ไม่มีอะไรจะยืนยงและยิ่งใหญ่ไปกว่านี้อีกแล้ว ฉันจึงละทุกสิ่งอย่าง ละจากเรือนหลังเล็ก ท่าม.... |
วันพฤหัสบดี ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 761
, 16:53:20 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| เวิ้งกลางใจฉันมีจักรวาล มาโนช พรหมสิงห์ ค่ำคืนที่ผืนทางช้างเผือกพาดผ่าน เส้นทางทรายกลางทุ่งหญ้าทอประกายขาวนวล ท่ามกลางร่องรอยการไหลเคลื่อนของคืนวัน ฉันกำลังกลับบ้าน... นับแต่ได้ร่ำลาเรือนไม้ในสวนรก รอนแรมไปบนเส้นท.... |
วันจันทร์ ที่ 12 มกราคม 2552
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 831
, 13:58:45 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| วิถีดอกไม้ เบ่งบานไม่นาน เพียงริ้วลมหนาวบางเบาโบกโบยผ่าน ร่างเธอก็ปลิดร่วงลงนอนนิ่งแนบลานดิน สิ้นสุดแล้วสำหรับวิถีของเธอ ฉันรำพึงรำพันอย่างเศร้าสร้อย ขณะประคองซากดอกสีขาวอมชมพูไว้ในอุ้งมือ หามิได้ วิถีใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นต่างหาก ดอกไม้บนลานดินกล่าวอย่างเคร่งขรึม หัวใจของฉันถูกความโศกซึมกอดรัดไว้ จนมิได้ใส่ใจกับถ้อยคำของเธอ จรดปากกาเขียนภาพส.... |
วันพุธ ที่ 19 พฤศจิกายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 924
, 09:38:25 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ดวงตาเธอมีดาวประกายพรึก 1 ในดวงตาเธอมีดาวประกายพรึก ตกผลึกพรายแสง ณ แห่งนั้น วะวาววามงามเรียบเรียบอย่างเงียบงัน พร้อมความฝันยิ่งใหญ่ในแสงนวล .... |
วันศุกร์ ที่ 17 ตุลาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1116
, 12:33:04 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ผีเสื้อ มืออ่อนโยนแห่งแดดยื่นเก็บผืนหมอก เผยทุกดอกในหมอกไกวไล้สีกลิ่น ผีเสื้อออกเผชิญโชคโบกปีกบิน สัมผัสสิ้นทุกเสน่ห์ในเรณู ซึ่งเธอหมายเก็บบรรจงลงตะกร้า แว่วขลุ่ยหญ้าทุกเลายังดังพลิ้วอยู่ สดับบทกวีที่บันดาลผ่านฤดู เธอหยั่งรู้ความเป็นจริงนิ่ง ณ ใจ ใจซ.... |
วันศุกร์ ที่ 26 กันยายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 967
, 14:31:08 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ดอกไม้อมตะ 1 คืนนี้ใจเธอคงเจ็บและเหน็บหนาว มีเยียบเย็นแห่งฝนพราว แทนดาวพร่าง ในอ้อมกอดแห่งภูผา, ผ้าผวยบาง ณ กระท่อมริมทางร้างคนจร ฝนท่วมฟ้าพายุสาด เธอหวาดหวั่น ร่างหนาวสั่นน้ำตาขื่นเปียกชื้นหมอน มีความเศร้.... |
วันอังคาร ที่ 23 กันยายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 796
, 08:21:23 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| 'ไทบ้าน' ปีที่ 2 ร่วมมือกับ สโมสรนักเขียนภาคอีสานสมาชิก Esan Writer จะได้รับ 'ไทบ้าน' เป็นของกำนัลอ่านฟรี.... |
วันจันทร์ ที่ 22 กันยายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 788
, 11:05:21 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ประชาสัมพันธ์ หนังสือ ไทบ้าน เล่ม2/2551"นิทานกำพร้า"กำลังจะปิดต้นฉบับภายในเดือนกันยายน 2551 นี้ ท่านใดสนใจส่งต้นฉบับให้พิจารณา สามารถจัดส่งได้ที่ Taibaan_manote@yahoo.co.th หรือ มาโนช พรหมสิงห์ 29 หมู่ 17 บ้านคำแสนราชเหนือ ตำบลแสนสุข อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี 34190.... |
วันอังคาร ที่ 16 กันยายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 729
, 12:39:01 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| อาทรแห่งฝน ระบำ ลีลาแห่งเม็ดฝนน้อย ฝอยซุกซน วิ่งลุกลี่ลุกลนหล่นรายร่าง จากวิมานหวานวิเวกริมเมฆราง พลิ้วลอยคว้างเป็นจังหวะเ.... |
วันพุธ ที่ 3 กันยายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 860
, 14:40:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| มะลิผลิฝัน ผลิ ต้นมะลิผลิใบใหม่ เห็นไหมลูก? มะลิต้นที่ลูกปลูก ลูกรักใคร่ ยังหวาดกลัว เหยียดตัวพลิกกระดิกใบ เหมือนร้องไห้โยเยในเปลตะวัน เปลสีแดดผูกโยงจากโค้งฟ้า ไกวช้าช้าเมื่อใบฟื้นตื่นจากฝัน ลูกรู้ไหม ลมมาไกวจากไหนกัน? ลมหายใจลูกสินั่นปันแรงมา สา.... |
วันพุธ ที่ 20 สิงหาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 842
, 14:00:21 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ครอบครัวดอกไม้ 1 กี่เดือนปีกี่ฤดูกาลผ่านพ้น กี่คนพรากจากไปบนถนนฝัน โลกเล่าขานการเกิดดับนับอนันต์ แต่ที่นั่น...ยังหอมอวลมวลดอกไม้ ทุกเม็ดทรายยังฉายแสงความแล้งเข็ญ แต่อาจเห็นแววหวังยังวูบไหว ความกรอบแห้งเนานิ่งทุกกิ่งใบ สวนของใคร...ยังชุ่มฉ่ำทุกค่ำเช้า ยังชุ่มฉ่ำทุกเมื่อด้วยเหง.... |
วันพฤหัสบดี ที่ 7 สิงหาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 912
, 14:42:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| รู้ไหมว่าข้าฯ หยัดสู้อยู่อย่างไร ?มีสิ่งใดเป็นแก่นสารวิญญาณขบถ ?เครื่องรางใดเกี่ยวร้อยสร้อยโค้งคด ? เมื่อท่องระหว่างทางรันทด ทางลดเลี้ยว... 1 ท่ามกลางซากหายนะ ณ คืนหนึ่งในเวิ้งทรายสีน้ำผึ้งซึ่งเปล่าเปลี่ยวข้าฯ ควบม้าเลาะผา, ภูแต่ผู้เดียวลมกราดเกรี้ยวหอบทรายหว่านผ่านข้าฯ ไป เพลงแห่งชัยแว่วแผ่วมา กลองข้าศึกข้าฯ ปวดลึกสั่นสะทก อกหมองไหม้กลั่นลำเค็ญเป็นน.... |
วันพุธ ที่ 30 กรกฎาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 814
, 16:17:31 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| กลับบ้าน 1 ยามค่ำคืนที่ตื่นมาอย่างว้าเหว่เสียงความเงียบล้นถั่งเทมาเห่ขวัญความแปลกแยกมาเยือนเหมือนทุกวันฉันลุกขึ้นอย่างเงียบงัน...ฉันเหม่อมอง มองเห็นแสงสีมายาบ่าท่วมเมืองฟ้าสูงนั้น จันทร์ซีดเหลืองเรื่อเรืองส่องตึกสูงเสียดเบียดเหมือนศพซบก่ายกองท่ามเสียงหวีดกรีดร้องของเครื่องยนต์ สุดถนนสายมื.... |
วันอาทิตย์ ที่ 20 กรกฎาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 810
, 10:57:37 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ของฝากยามจากพราก จะเก็บเมล็ดหญ้าป่าเอามาฝาก ยามเธออยากเห็นดอกแย้มเคยแซมผม เคยพลิ้วไหวไกวอ้อนออดอ้อมกอดลม เถิด - หว่านไว้ใกล้เนินร่ม ไว้ชมเชย จะเก็บกวาดหยาดน้ำค้างวางใส่ห่อ ยามคะนึงลานน้ำค้างคลอรอระเหย แดดเคยหยอกจูบหยาดเล่นดังเช่นเคย เถิด เปิดห่อน้ำค้างเผยเย้ยตาวัน จะเก็บเมฆไว้ใต้หมอนเธอนอนห.... |
วันพุธ ที่ 16 กรกฎาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 2835
, 13:30:35 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| คำกล่าวเนื่องในโอกาสรับรางวัล รพีพร ในวันที่ 14 กรกฏาคม 2551 ณ สถาบันปรีดี พนมยงค์ บทเพลงเงียบงันในครรลองของชีวิตนักเขียนคนหนึ่ง กราบคารวะดวงวิญญาณของศิลปิน เพ็ญศรี-รพีพร และกราบเรียนท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมขับขานเพลงแห่งความเงียบงันอยู่ ๒ เพลง ในวิถีชีวิต ในครรลองชีวิตนักเขียนของผม สมัยเมื่อยังเป็นเด็ก ด้วยบุคลิกที่ไม่ชอบพูดคุย ไม่สุ.... |
วันศุกร์ ที่ 11 กรกฎาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1421
, 15:27:47 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| แด่ผู้ฝันถึงผีเสื้อ 1 ดวงไฟซีดสลัวรางข้างข้างฝา ไล้แสงมัวซัวมาทาทั้งห้อง มุมหนึ่งนั้นชั้นไม้เทินพะเนินกอง แสงตกต้องเกิดรูปเงาสีเทาทึม อาจเก่าแก่แต่ชั้นไม้ไร้หนังสือ .... |
วันอังคาร ที่ 1 กรกฎาคม 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1443
, 18:34:00 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| คนหนุ่มข้างใน รายงานความในใจจากสวนดอกไม้เรื่อง กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์ เราใช้เวลากว่า 7 ชั่วโมงบนเส้นทาง 629 กิโลเมตรในการเดินทางจากกรุงเทพฯสู่จังหวัดอุบลราชธานี เนื้อที่ 15,517 ตารางกิโลเมตรแห่งนี้เชื่อมต่อกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวทางด้านทิศตะวันออกและประเทศกัมพูชาทางด้านทิศใต้ตามแนวเทือกเขาบรรทัด สภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นที่ราบอุดมสมบูรณ์ โดยมีลำน้ำมูลไหลผ่านตอนกลางของพื้นที่ นอกจากนี้ บร.... |
วันเสาร์ ที่ 21 มิถุนายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 985
, 12:36:16 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ฉันอยู่นี่ เธอหลายหลาก มาจากไหน เราจะหลอม รวมใจ ให้เป็นหนึ่งเพื่อที่จะ ประจักษ์ หลักลึกซึ้ง เราจึงขีด ขีดหนึ่ง เข้าถึงธรรมขีดหนึ่งนั้น จงตระหนัก คือหลักโลก เป็นดั่งโมกข์ ปล่อยวาง ร่างค้อมต่ำหนึ่งคือจิต เป็นพุทธะ จะตื่นนำ จิตสำนึก ปัญญาเฟ้น เป็นขีดงามสิ่งนี้มี สิ่งที่มี สิ่งนี้เป็น สิ่งที่เป็น 1 ความลึกเร้น โผล่ปรากฏผ.... |
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 838
, 12:30:55 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| ความรัก จำหลัก กลางห้วง ดวงใจหนึ่งเธอซึมซาบ ภาพความงาม ความลึกซึ้ง จึ่งล่วงรู้ และเข้าถึง ตรึงหัวใจรู้ถ้วนถี่ วิถีงาม ซ่อนความทุกข์ ซุกกรงแคบ แอบอยู่กลาง แดนกว้างใหญ่เป็นอาภรณ์ แห่งหนามแหลม แซมดอกไม้ เป็นยาพิษ น้ำผึ้งไพร ในถ้วยเดียวแต่ความรัก ยังมี ความลี้ลับ เป็นแรงขับ เคลื่อนสองใจ ในทางเปลี่.... |
วันศุกร์ ที่ 20 มิถุนายน 2551
Posted by
มาโนช
,
ผู้อ่าน : 1088
, 21:52:13 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้
โหวต 0 คน
| "งานเขียนคือบ้าน ไปไกลแค่ไหน สุดท้ายเราก็ถวิลหา กลับมาหามัน...." มาโนช พรหมสิงห์โพสต์โดย : เครือข่ายนักเขียน แห่งประเทศไทย2006-08-21 งานเขียนคือบ้าน ไปไกลแค่ไหน สุดท้ายเราก็ถวิลหา กลับมาหามัน....มาโนช พรหมสิงห์สัมภาษณ์โดย เพลงนิรันดร์เขาเป็นนักเขียนเรื่องสั้นที่คนรักเรื่องสั้น ย่อมไม่มีวันลืมชื่อของเขาได้ เพราะดอกผลแห่งความตั้งใจของเขาได้ปรากฏในรูปรางวัลอันหลากหลาย อาทิ เรื่องสั้น คุกดอกไม้ ได้รั.... |
/1
| << | กุมภาพันธ์ 2019 | >> | ||||
| อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | ||