.... พูดถึงการเดินทางมามอสโค  เมื่อก่อนมายากนะคะ  เพราะไม่มีบินตรงจากไทย  สมัยก่อนคนไทยที่อยู่ที่มอสโค  จะไป - กลับบ้านทีนึงก็ต้องใข้เวลาพอสมควร  เท่าที่เคยถามส่วนใหญ่ก็จะใช้สายการบินเอมิเรตส์  เพราะเป็นสายการบินที่ใช้เวลาน้อยที่สุดแล้วค่ะ  และที่สำคัญราคาตั๋วก็ไม่สูงมากค่ะ

.... การบินไทยพึ่งจะมาเปิดบินตรงสู่มอสโคได้ไม่กี่ปี  ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเปิดเมื่อปี 2549  แต่ไม่กี่ปีที่เปิดมาดูท่าว่าธุรกิจไปได้สวยพอสมควร(คิดเองนะคะ)  ดิฉันมาทีไรก็เห็นเต็มลำทุกทีไปค่ะ 

.... แต่ถ้ามีเวลามากหน่อย  ดิฉันก็ไม่ใช้การบินไทย  จะไปเลือกใช้สายการบินอื่น  เพราะจะได้แวะเที่ยวประเทศเจ้าของสายการบินนั้นๆสักสองสามวัน  เสียภาษีเพิ่มขึ้นหน่อย  เสียเวลามากขึ้นอีกนิด  แต่ได้เที่ยวเปิดหูปิดตา  ในกรณีนี้ต้องว่างจริงๆนะคะ 

.... ส่วนใหญ่ก็จะไม่ค่อยมีเวลาให้เถลไถลสักเท่าไรหรอกค่ะ  ไปไหนมาไหนทีต้องรีบไปรีบมา  ดังนั้นการบินไทย รักคุณเท่าฟ้า จึงเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุด

.... เที่ยวบินของการบินไทยมามอสโค  ปัจจุบันนี้จะออกจากกรุงเทพฯเวลาประมาณสิบนาฬิกา  ดังนั้นจะเป็นการบินกลางวัน  ดิฉันชอบค่ะไม่อึดอัดดี  แต่บริษัททัวร์จะไม่ค่อยชอบนะคะ  ทัวร์ส่วนใหญ่จะออกกลางคืนแล้วถึงจุดหมายเช้าค่ะ 

.... ถ้าได้เที่ยวบินกลางวัน  ส่วนใหญ่จะเลือกนั่งริมหน้าต่างค่ะ  เวลาเบื่อๆจะได้มองท้องฟ้าข้างนอก  ถ้าอากาศดีก็สามารถมองเห็นแผ่นดินเบื้องล่างได้ด้วย 

.... เที่ยวบินกรุงเทพฯมอสโค  ต้องบินผ่านน่านฟ้าของประเทศพม่า  อินเดีย  ปากีสถาน  อัฟกานิสถาน  อุชเบกิสถาน และคาซัคสถาน  แล้วจึงจะถึงรัสเซีย  หลายครั้งที่ดิฉันนั่งมามีอากาศค่อนข้างดี  บางขณะสามารถมองลงมาเห็นแผ่นดินเบื้องล่างได้ค่อนข้างชัด

.... ดิฉันชอบมากนะคะ  มันตื่นตาตื่นใจด้วยภูมิประเทศที่แตกต่าง  โดยเฉพาะช่วงที่บินข้ามประเทศอินเดีย  ปากีสถาน  อัฟกานิสถาน  อุชเบกิสถาน และคาซัคสถาน  พยายามจะเก็บความชอบไว้ในกล้อง  ก็เก็บได้ไม่เต็มที่เพราะขีดจำกัดของกล้องและความสามารถส่วนตัวที่มีอยู่น้อยนิด

.... อย่างไรก็ตาม  ก็ได้รูปมาแหละค่ะ  แล้วแต่ทริปนะคะ  บางทริปก็สามารถเลือกเอามาได้ประมาณนึง  บางทริปก็ไม่ได้อะไรเลย 

.... วันนี้เราจะมาเฉียดๆวิชาภูมิศาสตร์กันนะคะ.... ซึ่งวิชานี้เป็นวิชาที่ดิฉันไม่เคยสอบได้คะแนนดีเลยในสมัยเด็กๆ  ที่เขียนนี้อาจจะเป็นการคาดเดาที่ไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์  ก็ถือเอาว่าอ่านเพลินๆนะคะ  ใช้อ้างอิงใดๆไม่ได้นะคะ  คนเขียนไม่สามารถรับผิดชอบได้ค่ะ

.... เมื่อเครื่องบินขึ้นมาได้สูงพ้นเมฆสักระดับนึง  ขึ้นมาแล้วก็สวยประมาณนี้

.... บางช่วงเมฆก็เป็นแบบนี้....

.... ช่วงแรกๆยังอยู่ในน่านฟ้าไม่ไกลจากไทยมากนัก  น่าจะเป็นพม่าและกำลังเข้าเขตอินเดียค่ะ

.... รูปนี้เริ่มเข้ามาในน่านฟ้าอินเดียแล้วนะคะ  อินเดียประเทศใหญ่  อาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล  กว่าจะผ่านไปได้ก็หลายชั่วโมงค่ะ  เห็นถนน(เอ....หรือแม่น้ำนะ)สายยาวเชียว

.... บางช่วงก็ทัศนะวิสัยไม่ชัดเจน  เพราะมีเมฆมาบังแบบนี้  แต่สวยค่ะ

.... สวยแบบนี้มองไม่เบื่อเลยค่ะ

....รูปนี้ทรงของเมฆสวยมากค่ะ

.... ส่วนรูปนี้  ตรงกลางรูปมีเมฆที่ลักษณะแตกต่างออกมาจากเมฆก้อนอื่นๆส่วนใหญ่ที่เห็น  ตอนแรกดิฉันนึกว่าเป็นรูปเงาสะท้อนของกล้องจากกระจกหน้าต่างเครื่องบิน  พอดูชัดๆแล้วไม่ใช่  เป็นเมฆค่ะ

.... ส่วนรูปนี้ดิฉันไม่แน่ใจนะคะว่าอยู่ในน่านฟ้าประเทศอะไร  เพราะกัปตันเธอก็ไม่ได้บอก  ได้แต่เดาเอาจากสภาพที่เห็นและระยะเวลาในการบินว่าน่าจะอยู่ประมาณปากีสถานคาบๆอัฟกานิสถาน  เมฆตรงนี้รูปร่างแปลกและสวยมากเลยนะคะ  และถ้ามองไปไกลๆสุดขอบฟ้าก็จะเห็นเหมือนเป็นเมฆอยู่ที่สุดขอบฟ้า....

.... แต่ว่าที่เห็นเหมือนเป็นเมฆอยู่สุดขอบฟ้านั้นไม่ใช่เมฆนะคะ  ที่จริงแล้วเป็นยอดของเทือกเขาหิมาลัยค่ะเป็นแนวยาวตลอดเลย  (ลองสังเกตดูในรูปล่างดูนะคะ)  ซึ่งพื้นที่ของเทือกเขาหิมาลัยนั้นส่วนใหญ่จะอยู่ในประเทศอินเดีย  เทือกเขาหิมาลัยมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาลครอบคลุมไปถึงเจ็ดประเทศ คือ จีน(รวมธิเบตด้วย) พม่า เนปาล อินเดีย(รวมสิกขิม) ปากีสถาน ภูฏาน และอัฟกานิสถาน 

.... ความสลับซับซ้อนของเทือกเขาในอัฟกานิสถานนี่เองที่ บิน ลาเดน ใช้เป็นที่หลบซ่อนตัวจากพวกทหารอเมริกัน  ยากแก่การค้นหา  ทำให้อยู่รอดมาได้จนถึงปัจจุบันนี้.... เรื่องบิน ลาเดนนี่ดิฉันเอามาสรุปเองจากที่ได้ฟังเค้าว่ากันมาค่ะ

.... ในรูปดูให้ดีๆนะคะปลายขอบฟ้านั้นเป็นยอดของเทือกเขาค่ะ

.... ที่ดิฉันว่ายังอยู่ในเขตน่านฟ้าปลายๆของปากีสถานกับเริ่มเข้าอัฟกานิสถาน  เพราะดูจากสภาพภุมิประเทศที่ถ่ายรูปมาประกอบกับดูกูเกิลและแอตลาส(Atlas)นะคะ  ดูออกในระดับนึงค่ะ  แต่ไม่ชัดเจนและไม่ชำนาญพอที่จะระบุไปได้ว่าเป็นปากีสถานหรืออัฟกานิสถาน  แต่รูปนี้อยู่ประมาณชายแดนของทั้งสองประเทศค่ะ  ซึ่งพยายามดูจากกูเกิลแล้ว  ก็แยกไม่ออก  ไม่กล้าฟันธงค่ะ....

.... เริ่มเข้ามาลึกในอัฟกานิสถานแล้ว  จะเริ่มเห็นภูมิประเทศที่ดูแห้งแล้งแบบทะเลทราย

.... นี่ค่ะ  เข้าเขตอัฟกานิสถานแล้ว  ดูสิคะ  ว่าแห้งแล้งขนาดไหน  สภาพอากาศเริ่มมัว  เพราะฝุ่นผงลอยอวลอยู่เหนือพื้นทะเลทราย

.... แล้งจริงๆนะคะ  ขนาดมองสูงๆมายังเห็นแบบนี้  แสดงว่าอาณาเขตของความแห้งแล้งแบบทะเลทรายนี่กว้างขวางมากมาย

.... เลยจากใจกลางของทะเลทรายออกมา  ก็พอที่จะมีความเขียวประปราย

.... แล้วก็เข้ามาสู่ส่วนของความแห้งแล้งอีก

.... รูปนี้เป็นผาลึกลงไป   สังเกตุดูรูปด้านล่างนะคะจะเห็นแผ่นดินเป็นชั้นๆ  นั่นเป็นส่วนโตรกผาที่ลึกลงไปด้านล่างค่ะ

.... จากรูปนี้ก็เห็น  ดูรูปช่วงล่างตรงกลางไล่ไปทางซ้ายมือจะเป็นผาลาดลงไปเลยค่ะ

.... รูปนี้ก็เช่นกัน  ภูมิประเทศแถบนี้จะเป็นเนินกว้างใหญ่ไพศาลสูงๆต่ำลดหลั่นกันไป 

.... ดูจากมุมสูงก็จะเป็นแบบนี้  ลิบๆที่ขอบฟ้ายังเห็นยอดของปลายเทือกเขาหิมาลัยอยู่เลยค่ะ

.... ดูรูปนี้นะคะ  ที่มุมขวามือบน  มีบินเฉียดเมืองด้วยค่ะ  แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นเมืองอะไร  แต่อยู่ในอัฟกานิสถานค่ะ.... ใจจริงแล้วดิฉันอยากบอกว่าเป็นเมือง Kabul ของอัฟกานิสถานนะคะ  แต่ก็อีกแหละ.... ไม่กล้าฟันธงค่ะ....

.... ตัดจากอัฟกานิสถานก็มารัสเซียแล้วค่ะ  ช่วงที่ขาดหายไปก็คือช่วงที่ทัศนวิสัยไม่ดี  เลยไม่มีรูปมาให้ดู  คิดว่าคงจะมีโอกาสถ่ายไว้ในคราวต่อๆไปนะคะ

.... ก่อนลงสนามบิน Domodedovo(ดามาเดียดาวา)  ของมอสโค  จะเห็นภูมิประเทศเป็นแบบนี้  ที่เห็นขาวๆเป็นดาช่า(บ้านพักผ่อน)ของชาวมอสโคค่ะ  ก็เป็นแบบหมู่บ้านนอกเมืองนะคะ

.... พาลงสนามบินดามาเดียดาวาแล้ว  ต้นไม้แถบนี้เป็นแบบนี้ค่ะ  ช่วงหน้าฤดูใบไม้ร่วงก็จะเหลืองนิดๆแล้วร่วงเลย  ไม่ค่อยมีสีเหลืองสีแดงสวยๆให้ดูแบบญี่ปุ่นหรือแคนาดาให้ดูหรอกค่ะ  พันธุ์ไม้และภูมิอากาศแตกต่างกันค่ะ

.... ถึงสนามบินดามาเดียดาวา  เห็นหางเครื่องบินของสายการบิน Transaero แบบนี้ก็มั่นใจแล้วว่ามาถึงที่สนามบินมอสโคจริงๆ 

.... สำหรับดิฉันแล้วการได้ขึ้นเครื่องบินแล้วสามารถมองลงมาเห็นภูมิประเทศแบบนี้บ้างก็เพลินดีค่ะ  ดูโน่นนี่ไปพอเบื่อก็ดูหนัง  แป๊ปเดียวก็ถึงจุดหมาย

.... ครั้งล่าสุดที่ได้กลับไทย  โชคดีเจอกัปตันใจดีคนคุ้นเคยกัน เธอคงรู้ว่าดิฉันเป็นพวกอยากรู้อยากเห็น  เธอจึงให้เข้าไปดูในห้องนักบิน  ได้นั่งในห้องนักบินเป็นที่เพลิดเพลินเจริญใจค่ะ  วิวพาโนรามาสวยงาม  แต่ว่าเป็นเที่ยวบินกลางคืน  เลยไม่ได้เห็นอะไรมากกว่าท้องฟ้ามืดๆ  แสงใฟวิบวับเล็กน้อยเมื่อผ่านเมือง  พระจันทร์ที่ดูใกล้ตา  และดวงดาวระยิบระยับ

.... แต่ท้องฟ้ามืดๆ  แสงใฟวิบวับ  พระจันทร์ที่ดูใกล้ตา  และดวงดาวระยิบระยับนั้น  กลับดูแปลกตาและสวยกว่าที่เคยเห็นมาทุกครั้ง  คงเป็นเพราะว่าได้มานั่งดูอยู่ในจุดที่ดิฉันมีโอกาสได้มานั่งน้อยมาก  ทุกอย่างเลยดูพิเศษขึ้นมาค่ะ.... สวัสดีค่ะ

................................................................