.... เมื่อหลายเอนทรีก่อนดิฉันเขียนเรื่อง  ของดีที่ได้เห็นเมื่อบินตรงกรุงเทพฯ-มอสโคกับสายการบินแห่งชาติ....แม้แต่กูเกิลเอิร์ธยังอาย!  เอาไว้นะคะ  เปิดเข้าไปดูตายละ  เขียนไปได้ยังไง  พลาดของดีไปตั้งหลายอย่าง 

.... คราวที่แล้วสงสัยจะหลับน่ะค่ะ  เลยเห็นมาแค่นั้น  ขอแก้ตัวนะคะ  รูปครั้งนี้โชคดีมากที่อากาศดีตลอดทาง  ไม่ค่อยมีเมฆมาบังทัศนวิสัย  พื้นโลกสวยใสมากค่ะ  รับรองว่าเห็นรูปในเอนทรีนี้หลายคนจะต้องอยากมามอสโคสักครั้ง

.... เทคนิคของการนั่งเครื่องการบินไทยมามอสโคนี่ต้องนั่งด้านขวามือนะคะ   ขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติมค่ะ  ขวามือในที่นี่หมายถึงหันหน้าไปทางหน้าเครื่องบินนะคะ  ที่ต้องอธิบายเพิ่มเติม  เพราะของแบบนี้มันเข้าใจผิดกันได้ค่ะ....

.... ครั้งนึงดิฉันเช็คอินเองผ่านเน็ต  แต่ตอนเข้าเน็ตไม่มีที่ริมหน้าต่างด้านขวาแบบที่ชอบว่างเลยค่ะ  เมื่อไปถึงเคาน์เตอร์ที่สนามบิน  ก็ลองเจรจาดูเผื่อจะมีที่ว่างริมหน้าต่างขวามือเหลือให้บ้าง  เจ้าหน้าที่ยิ้มหวานบอกได้เลยค่ะ....ถึงเวลาขึ้นเครื่องก็ได้ที่นั่งริมหน้าต่างขวามือจริง  แต่เป็นขวามือเมื่อหันหน้าไปทางหางเครื่องบินค่ะ หุหุ 

.... เดินทางคราวนั้นดิฉันก็เลยต้องกินแล้วนอน  เพราะเปิดหน้าต่างไม่ไหวค่ะ  ฝั่งนั้นแดดเต็มๆตลอดทาง  เปิดหน้าต่างทีลืมตาแทบไม่ขึ้น  ต้องปิดหน้าต่างไว้ตลอดทาง  ไม่สามารถดูอะไรสวยๆที่พื้นเบื้องล่างได้เลย

.... มาเริ่มกันใหม่นะคะ  คราวนี้รูปใหม่สวยใสกว่าเดิม....นี่ฝั่งทะเลพม่าค่ะ  เกาะแก่งสวยงามมากมาย  นี่ถ้าพม่าเปิดประเทศ  นักท่องเที่ยวคงตรึมกว่านี้  ขนาดยังปิดประเทศคิวขอวีซ่ายังน้องๆอเมริกาเลยค่ะ

.... ผ่านจากเกาะแก่งของพม่าก็มาที่ Sundarbans Delta ค่ะ  เป็นอาณาเขตร่วมของสองประเทศ  คือทางใต้ของบังคลาเทศ  และเบงกอลตะวันตกของอินเดีย  ซึ่ง Unesco ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติตั้งแต่ปี 1997  แต่สองประเทศจะแบ่งกันอย่างไรคงมีรายละเอียดลึกๆอีกเยอะค่ะ 

.... Sundarbans Delta นี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าธรรมชาติ  รวมทั้งสัตว์ต่างๆโดยเฉพาะเสือที่มีจำนวนมากมาย  ซึ่งที่นี่ก็เป็นป่าสำหรับสงวนพันธุ์เสือ(Tiger reserve)ด้วยค่ะ

.... รูปนี้เป็นส่วนของประเทศปากีสถาน  ซึ่งลักษณะภูมิประเทศมีความแห้งแล้งแบบทะเลทราย 

.... อีกทั้งมีภูเขาสูงมากมายที่เป็นส่วนนึงของเทือกเขาหิมาลัย

.... ลักษณะภูมิประเทศแบบนี้

.... และแบบนี้  ดิฉันเคยเอาลงไว้ในเอนทรีของดีฯที่ผ่านมา  บอกว่าเป็นส่วนนึงในประเทศอัฟกานิสถานนะคะ  วันนี้ขอมาบอกว่าไม่ใช่ค่ะ  ที่ถูกแล้วยังเป็นส่วนนึงของประเทศปากีสถานนะคะ  ขอโทษที่สับสนไปหน่อยในคราวที่แล้ว  แต่คราวนี้ไม่สับสนแล้ว  เพราะนั่งตาโตตลอดทาง  และเอาแผนที่การบินมาเปรียบเทียบกับแผนที่กูเกิลอย่างระเอียดรอบคอบเลยค่ะ

.... และนี่ค่ะเริ่มเข้าเขตอัฟกานิสถานแล้ว  ช่วงนี้อลังการมากค่ะ  เป็นช่วงที่อยู่ระหว่างเมืองคาบูลกับมาซาร์-อี-ชารีฟ  ซึ่งก็ยังคงบินอยู่เหนือบางส่วนของเทือกเขาหิมาลัย  ดิฉันเข้าไปค้นหาข้อมูลดูได้ความว่าแถบนี้มีเทือกเขา ฮินดูกูช (Hindu Kush) เป็นเทือกเขาที่ขยายตัวต่อจากเทือกเขาการาโกรัมไปทางตะวันตก มีความยาวประมาณ 800 กิโลเมตร อยู่บริเวณรอยต่อของประเทศปากีสถานกับประเทศอัฟกานิสถาน มียอดเขาสูงที่มากกว่าระดับ 7,000 เมตร ถึง 20 ยอด

.... เครื่องบินนี่บินในระดับความสูงโดยประมาณ 10,000 เมตรเศษๆ นะคะ  ดังนั้นเมื่อบินผ่านเทือกเขาสูงแบบนี้  ก็แทบจะจับต้องได้เลยค่ะ  สวยมากๆค่ะ  คุ้มจริงๆ 

.... การจะได้บินดูเทือกเขาสูงๆแบบนี้  ส่วนใหญ่ก็ต้องไปในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ  เช่นเวลาไปเที่ยวเนปาล  ก็จะมีทริปขึ้นเครื่องชมยอดเอเวอร์เรสท์ที่สูง 8,840 เมตร ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก  ต่อเที่ยวต่อคนก็ประมาณ 200 ยูเอสดอลล่าร์  แต่ไฟลท์กลางวัน  กรุงเทพฯ - มอสโค  ดูน้องๆเอเวอร์เรสท์ฟรี  งามไม่แพ้กันค่ะ

.... ไฟลท์มายุโรปหรือเอเชียกลางอื่นๆ ก็คงได้เห็นแบบนี้เหมือนกันนะคะ  แต่ดิฉันไม่มีประสบการณ์ค่ะ  ส่วนใหญ่เวลาเดินทางไปยุโรปจะเป็นไฟลท์กลางคืน  ก็มีแต่ไฟลท์มารัสเซียนี่แหละค่ะเป็นกลางวัน

.... เลยเมืองมาซาร์-อี-ชารีฟของอัฟกานิสถานมานิดนึงเริ่มเห็นแม่น้ำสายใหญ่  ไปค้นในวิกิพีเดียและกูเกิ้ล  ได้ความว่าเป็นแม่น้ำ Amu Darya  ซึ่งเป็นแม่น้ำสายหลักของเอเชียกลาง  มีต้นสายมาจากกลาเซียร์บนเทือกเขาสูง  ช่วงที่อยู่ระหว่างเส้นแบ่งดินแดนของอัฟกานิสถาน กับ ทาจิกิสถาน อุชเบกิสถาน และ เติร์กเมนิสถาน  มีความยาวประมาณ 965 กม.

.... วันที่นั่งมานี้เครื่องบินบินมาในช่วงระหว่างเส้นแบ่งเขตแดนประเทศอุชเบกิสถานและเติร์กเมนิสถาน  ยังคงมองลงมาเห็นแม่น้ำ  Amu Darya ซึ่งตอนนี้อยู่ในดินแดนของเติร์กเมนิสถานแล้ว  ขวามือจะเห็นทะเลสาป Dengizkul ซึ่งอยู่ในเขตของประเทศอุชเบกิสถาน  ไม่อธิบาย....ทะเลสาปนี้หาข้อมูลได้ไม่ชัดเจนนะคะ

.... ช่วงใกล้ๆพรมแดนของอุชเบกิสถานจะถึงคาซัคสถานจะดูแล้งๆแบบที่เห็นในรูปนะคะ  เป็นแบบนี้ยาวตลอดไปจนเข้าเขตแดนคาซัคสถานเลยค่ะ

.... พอพ้นช่วงแล้งมาก็มาถึง Aral Sea  ดิฉันเดินทาง กรุงเทพฯ-มอสโค ไปๆมาๆก็หลายรอบแล้วนะคะ  พึ่งเคยเห็น Aral Sea ก็ครั้งนี้นี่แหละค่ะ  เคยเรียนถึง Aral Sea ก็ตอนวิชาภูมิศาสตร์ตอนเด็กๆ  มาเห็นจากมุมสูงด้วยตาแบบนี้ดีใจจัง  Aral Sea นี่อยู่ระหว่าง อุชเบกิสถาน และคาซัคสถานนะคะ

.... เลยจาก Aral Sea มานิดนึง  มองลงมาเห็นรูปนี้ค่ะ  ไม่ทราบว่าเป็นอะไรที่ไหนนะคะหาได้ไม่ชัดเจน  รู้แต่ว่ายังอยู่ในคาซัคสถานและห่างจากมอสโคด้วยเวลาบินประมาณสองชั่วโมงค่ะ  อยากรู้จังเลยนะคะว่าสถานที่ที่เห็นนี้คืออะไร  แต่ใช้เวลาหาตั้งนานก็ยังค้นไม่เจอค่ะ 

.... ช่วงนี้จะเป็นใกล้ๆชายแดนของคาซัคสถานที่เริ่มจะเข้ารัสเซีย

.... พอมาเข้าเขตแดนของรัสเซียก็ประมาณนี้ไปตลอดทางแล้วค่ะ  แล้วก็เริ่มมืด  ถ่ายอะไรก็ไม่ชัดแล้วค่ะ....ความเย็นที่ติดลบหลายสิบทำให้แม่น้ำเป็นน้ำแข็งไปหมดค่ะ

.... เอาละค่ะ  ยาวเหลือเกิน  แต่คราวนี้ค่อนข้างสมบูรณ์ด้วยบรรยากาศหนาวๆ  มีหิมะให้ดูสวยๆค่ะ  ได้บรรยากาศไปอีกแบบนึง  ประเภทขอแก้ตัวน่ะค่ะ  ถ่ายรูปตั้งแต่ขึ้นเครื่องเลย  ถ่ายหน้าจอไว้ด้วยกันพลาด  จะได้มีทั้งเวลาทั้งระยะทาง  เปิดรูปแล้วก็เปิดแผนที่กูเกิลเทียบกันเลยค่ะ 

.... กว่าจะเขียนได้ดิฉันก็ใช้เวลาค้นคว้าหาข้อมูลนานเหมือนกัน  อ่านเยอะมากค่ะแต่เก็บเอามาเขียนนิดเดียว  ก็ตัวเองก็ไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆหรือเป็นข้อมูลที่ออกทางวิชาการมากมายนัก  ส่วนใหญ่ข้อมูลก็เอามาจากวิกิพีเดียหรือกูเกิล  แต่ก็อ่านเปรียบเทียบกับเว็บอื่นๆด้วยนะคะ....สวัสดีค่ะ

..........................................................