....วันที่ไปถึงลอนดอนอากาศร้อนมากมาย  ที่พักที่จองไว้เป็นอพาร์ทเมนท์เซอร์วิสไม่มีแอร์  ซึ่งเราคิดว่าก็โอเค  เพราะอากาศตอนที่เช็คมาดูว่าร้อนกว่ามอสโคนิดหน่อย  แค่นอนเปิดพัดลมก็ใช้ได้แล้ว 

....แต่ดีเกินคาดเพราะอาคารสามารถเก็บความร้อนได้ดีมาก  เหมาะสำหรับหน้าหนาว  ไม่เหมาะกับอากาศร้อนๆของเดือนสิงหาแบบนี้เลย  ไปถึงเหนื่อยๆเจอที่พักทั้งร้อนทั้งอึดอัด  แทบแย่ค่ะ  ก็ได้แต่หวังว่าวันรุ่งขึ้นอากาศคงจะดีขึ้น

....เราสองคนแม่ลูกตกลงกันว่าวันรุ่งขึ้นจะยังไม่เริ่มใช้ลอนดอนพาส  เพราะว่าต้องไปรับบัตรกันเองที่สำนักงาน  กว่าจะไปถึงกว่าจะไปรับก็คงสายแล้ว  ใช้ในวันแรกเลยก็คงไม่คุ้ม 

....จากที่อ่านๆมา  ลอนดอนมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย  มีทั้งเสียเงินค่าเข้าและไม่เสียเงินเข้า  พิพิธภัณฑ์ดีๆหลายแห่งไม่เก็บเงินค่าเข้า  ถ้ามีเวลาไม่มากไม่ต้องเข้าสถานที่เสียเงินก็ได้  แค่ได้เที่ยวพิพิธภัณฑ์ชั้นหนึ่งเหล่านั้นก็เที่ยวลอนดอนคุ้มแล้วค่ะ 

....ดังนั้นเมื่อตื่นเช้า(ซึ่งสายแล้ว)ก็ออกเดินทางไปรับลอนดอนพาสกันเลยค่ะ  อากาศวันใหม่ค่อนข้างเย็น  มีฝนตกปรอยปราย  ต้องเดินกางร่มกันแล้วค่ะ  ดีที่พักใกล้สถานีรถใต้ดิน  เดินนิดๆหน่อยๆก็ถึงสถานีแล้ว

....ใช้บัตร Oyster Card ที่ซื้อมา  ช่วยให้สะดวกขึ้นเยอะ  ไม่ต้องไปเข้าคิวควักสตางค์ซื้อตั๋ว  เห็นคิวคนซื้อตั๋วย๊าวยาวแล้วรู้สึกว่าตัวเองฉลาดจังค่ะ อิอิ

....ไปถึงสถานี Piccadelly Circus ตามที่อ่านมา  เดินนิดเดียวก็ถึงสำนักงานของลอนดอนพาส  มีคนมารอรับลอนดอนพาสคิวยาว  ดิฉันให้ลูกสาวเข้าคิวรับ  ตัวเองไปเดินหยิบหนังสือท่องเที่ยวแจกฟรีต่างๆที่วางไว้  โลภมากหยิบมาจนเยอะ  บอกลูกสาวว่ากลับที่พักเอาไปเก็บก่อนดีกว่าถือไปทั้งวันคงไม่ไหว

....ข้อดีของการพักใกล้สถานีรถก็ดีแบบนี้แหละค่ะ  นึกจะไปจะมาได้ทุกเมื่อ....เอาของมาเก็บว่าจะรอให้ฝนหยุด  ดูท่าว่าจะไม่หยุด  ชวนกันออกไปต่อ  วันนี้เราไปบริทิชมิวเซียมกันค่ะ  เข้าฟรีไม่เสียตังค์ (ยกเว้นค่าเข้าชมนิทรรศการพิเศษที่จัดขึ้นมาแต่ละวาระ) 

....ไปง่ายนะคะ  ดูแผนที่ว่าอยู่ตรงสถานีอะไรก็ไปสถานีนั้น  ซี่งข้อมูลการท่องเที่ยวเค้าก็จะบอกเราอยู่แล้วว่าจะไปที่ไหนให้ลงสถานีอะไร  ไปถึงด้านหน้าพิพิธภัณธ์  โห! คิวยาวมา  นี่ขนาดฝนตกนะ  ถ้าอากาศดีๆสงสัยทบไปทบมาหลาย ก.ม.แน่  เดินไปต่อคิว  คิวยาวก็จริง  แต่เคลื่อนไปเรื่อยๆทำให้ใช้เวลาไม่นานมากค่ะ 

....บริทิชมิวเซียมใหญ่โตมโหฬาร  อังกฤษเค้าดีนะคะมีพิพิธภัณฑ์ดีๆเปิดฟรีให้คนเข้าชม  ดิฉันว่านี่เป็นการเผยแพร่และส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมและความยิ่งใหญ่ของประเทศด้วยวิธีการอันชาญฉลาดของคนรวย

....ภายในกว้างขวางใหญ่โต  อยากดูอยากถ่ายรูปเชิญตามสบายขอเพียงแค่ไม่ใช้แฟลต  คนเยอะค่ะ  เต็มไปหมด  ของฟรีนี่คะ  ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวค่ะ

....ของดีๆทั้งนั้นค่ะที่เอามาแสดง  มูลค่าแต่ละอย่างมากมายมหาศาลประเมินค่าไม่ได้  เพลิดเพลินเจริญใจมีความสุขมากค่ะ  ได้มากันสองคนกับลูกสาว  ชวนกันดูโน่นนี่หนุงหนิง  จะไปไหนไปกันลูกชอบอะไรแม่ชอบอะไรก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยไปทุกที่ทั้งที่แม่ชอบและลูกชอบค่ะ

....อังกฤษสมัยก่อนยิ่งใหญ่เป็นนักล่าอาณานิคม  ของดีๆมากมายที่ได้มาจากหลากหลายประเทศ  มากจนต้องต้องหาที่เก็บ  เก็บไว้เฉยๆก็กระไรอยู่  เอามาเปิดให้เข้าชมความยิ่งใหญ่กันดีกว่า  รวยขนาดนี้ไม่ต้องเก็บเงินก็มีกิน....เอ้ออันนี้ดิฉันคิดในใจนะคะ

....บริทิชมิวเซียมแยกจัดแสดงสิ่งของต่างๆออกเป็นหลายหมวดหมู่  หลากหลายภูมิภาคจากหลายประเทศบนโลก  ที่น่าตื่นตาตื่นใจหน่อยก็มัมมี่จากอียิปต์ที่มีมากมายมาจัดแสดงให้ดู  ทั้งหมดอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์มาก

....โซนญี่ปุ่น  โซนเกาหลี  มีแยกออกมาต่างหาก  ส่วนไทยเรารวมอยู่ในโซนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รวมกับหลายประเทศ  เดินกันหลายชั่วโมงเดินจนเมื่อยแหละค่ะ  จนช่วงหลังๆชักเริ่มเมื่อยเอาแค่เดินผ่านๆโซนแอฟริกา  และยังมีอีกปีกนึงที่ยังไม่ได้เข้าไปเดิน  ลูกสาวดิฉันเริ่มเบื่อก็เลยชวนกันไปที่อื่นต่อค่ะ  เอาไว้มาคราวหน้าค่อยมาเก็บใหม่

....ดูจากแผนที่เห็นว่าโซโหอยู่ใกล้ๆไปเดินเล่นเปลี่ยนบรรยากาศดีกว่า  เดินฝ่าฝนปรอยๆไปโซโหกันค่ะ  ละแวกนั้นร้านดนตรีเยอะ  เดินผ่านมาหลายร้านเลยชวนกันเข้าไปดูสักร้านนึง  เจออูคูเลเล่แขวนอยู่เต็มราว  ลูกสาวดิฉันมีอยู่แล้วตัวนึงคุณพ่อซื้อมาให้จากเมืองไทย  แต่ไม่ใช่รุ่นที่อยากได้  พอมาเห็นที่นี่เป็นรุ่นที่ต้องการเกิดอยากได้อีกตัว   ตัวละ 24 ปอนด์  เห็นว่าราคาไม่แพงนักก็เลยซื้อให้ค่ะ  

....โซโห  เหมือนที่เคยเห็นในหนังเลยค่ะ  มีร้านจีนๆอาหารจีนคนจีน  นึกว่าเดินอยู่เยาวราชเสียอีก  เดินผ่านร้านนึงเห็นวางผักหน้าร้าน  ดูแล้วรู้เลยว่าเป็นร้านไทย  เพราะการจัดวางหน้าร้านเหมือนร้านขายผักบ้านเราค่ะ  ทั้งๆที่มีหลายร้านวางผักขายหน้าร้านแต่ร้านนี้เห็นปุ๊ปรู้ปั๊ปเลยว่าร้านไทย....ความรู้สึกมันบอกค่ะ 

....เดินเข้าไปดูในร้านไทย  ของกินแบบไทยๆมีสารพัด  อยากซื้อกลับมอสโคแต่ไม่มีปัญญาขน  ที่มอสโคหาของไทยยากมากค่ะ  ได้แต่ไปหาซื้อที่ร้านเวียดนามกับร้านอินเดียซึ่งก็ไม่ค่อยจะมีอะไรให้ซื้อ

....เห็นมาม่าต้มยำกุ้งวางขายบนชั้น  ไม่ได้ทานมาม่าไทยมานานแล้ว  เลยซื้อติดมือกลับมา  ราคาถ้วยละ 60 เพนนี  ส่วนมาม่าเกาหลี  69 เพนนี ไม่ซื้อค่ะเพราะมาม่าเกาหลีหากินที่มอสโคได้  ที่มอสโคมาม่าเกาหลีขายถ้วยละ 50 รูเบิล 

....เดินเล่นเดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ  ชักเริ่มหนาวเพราะฝนตกทั้งวัน  ที่จริงอากาศก็เย็นมาตั้งแต่เช้าแล้ว  แต่อาศัยความอึดและความเคยชินที่อยู่มอสโคกันมานานเลยไม่ค่อยสะทกสะท้าน  แต่พอนานๆชักเย็นลงเย็นลง  ไอ้ชุดหน้าร้อนที่ใส่ชักจะไม่เข้าท่า  เริ่มไม่สบายตัวเลยชวนกันกลับที่พักค่ะ  ไปนอนออมแรงเอาไว้เที่ยวต่อค่ะ....สวัสดีค่ะ

.

คิวหน้าบริทิชมิวเซียม  ขนาดฝนตกคิวยังยาวแบบนี้  ถ้าอากาศดีๆคงไม่ต้องพูดถึง

ยาวออกไปถึงหน้ารั้ว  แต่แป๊ปเดียวก็ได้เข้าค่ะ

เข้ามาข้างใน  โถงด้านหน้าคนเยอะมาก 

แบนเนอร์โฆษณานิทรรศการห้อยยาว  เสียเงินค่าเข้า....ไม่ได้เข้าไปดูหรอกค่ะ

ของที่จัดแสดง....เกี่ยวกับเรื่องเวลา

งามมากค่ะ

เงินทองตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน

เงินที่มีมูลค่าเป็นเงินในสมัยก่อน

เครื่องประดับโบราณจากหลากประเทศ

เครื่องมือแพทย์โบราณ  คนยุคนี้เห็นแล้วสยอง

ชอบม้าเลยถ่ายรูปหัวม้ามาจากกรีก 

มัมมี่จากอียิปต์มีให้ศึกษา

มัมมี่มีให้ดูเยอะ  ตั้งวางนอนเรียงรายเต็มไปหมด  คนดูก็เยอะค่ะ

โซนเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

โซนแอฟริกา  หลังจากเดินมาแล้วสามชั่วโมง  ตรงนี้เอาแค่เดินผ่านๆ 

โซโห....รูปนี้ไม่ค่อยคึกคัก

มีปาท่องโก๋แท่งยาว  คู่เดี่ยวอิ่ม

เป็ดย่างหลายร้าน  โฟร์ซีซั่นก็เถอะไม่ได้แอ้มดิฉันหรอกค่ะ  ไม่ได้ทานเพราะลูกสาวไม่ชอบเป็ด!

อูคูเลเล่ที่ซื้อมา  รุ่นนี้เด็กๆชอบเพราะมีปลา

..................................................................