...หลายๆ ครั้งก่อนที่พวกเราจะไปเที่ยว "ทะเล" ...

พวกเราก็มักจะหลับตาวาดฝันถึงความ "สวย" ของทะเล...ว่าน่าจะสวยอย่างนั้นอย่างนี้ จินตนาการกันไปมากมาย
แต่ในโลกของความเป็นจริงแล้ว ทะเลชายหาดจะร้อน!!! และ น้ำทะเลจะเค็ม!!! ครับ 555+ >_<

ดังนั้นสำหรับผมแล้ว ทะเลที่ไหนก็ได้ครับ ขอให้มีหาดทราย มีน้ำ มีท้องฟ้า ถือว่าโอเคหมด ฝึกถ่ายรูปได้ทุกที่ ^^"
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กๆ ด้วยแล้ว "ทะเล" อะไรและที่ไหนก็ได้ครับ ขอเพียง..."แค่ทะเล...ก็เพียงพอ" ^o^

แม้ว่าในวันเดินทางออกจาก กทม. จะมีฝนตกหนัก...
แต่พอขับรถออกมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึง อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ผมก็ได้พบกับแสงแดดอย่างที่หวังเอาไว้ และ...มันช่างร้อนจริงๆ >"<
ผมจึงเริ่มต้นการฝึกถ่ายรูปของผมทันที...ลองๆ เอาโทรศัพท์มือถือ ถ่ายนำร่องไปก่อนครับ เพราะสะดวกดี ^^ เล็กๆ เบาๆ สบายๆ

หลายๆ ท่าน อาจจะยังไม่ทราบนะครับ ว่าโทรศัพท์มือถือสมัยนี้ (2014) สามารถถ่ายรูปออกมาได้สวยมากๆ
บางครั้ง บางรูป บางจังหวะของช่วงเวลา การถ่ายรูปจากโทรศัพท์มือถือจะสะดวกมากกว่าการพกกล้องตัวใหญ่ๆ และเลนส์หนักๆ
หากเราต้องการเพียงแค่ "รูปถ่ายสวยๆ" เพื่อเก็บไว้ในความทรงจำว่าเราก็เคยไปเที่ยวทะเลมานะ กล้องที่ติดมากับโทรศัพท์มือถือ ก็เอาอยู่ครับ ^^

บางท่านก็มีไอเดียดีๆ ในการถ่ายรูปด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือมากมาย สุดยอดดดดดครับ "เรามีเรา มีกล้องโทรศัพท์ ก็เพียงพอ" ^0^ 555+

ผมยังคงเดินลัดเลาะไปตามชายหาดหัวหินไปเรื่อยๆ ฝึกๆ ถ่ายๆ รูป
เพื่อฝึกฝนมุมมอง และ..."มีความสุข" ที่ได้ถ่ายรูป ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่โทรศัพท์มือถือก็ตาม
อย่างเช่นในเวลานี้ ฟ้าสีสวยเป็นสีฟ้า ไม่ว่าเราจะถ่ายด้วยกล้องอะไร ท้องฟ้าก็จะเป็นสีฟ้าอยู่ดีครับ ^_^

และหากท่านใดผ่านไปเห็นชายคนนึง นอนลำตัวแนบหาดทราย พยายามถ่ายรูป "ปู" ที่แสนจะตัวเล็กอย่างเอาเป็นเอาตาย...ด้วยโทรศัพท์มือถือ
ชายคนนั้น คือผมเองครับ อาการโคม่าบ้าถ่ายรูปกำเริบครับ 555+ >_<

แต่ก็ไม่ใช่ว่าผมจะถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือตลอดทั้งทริปนะครับ ^^" ไหนๆ ก็อุตส่าห์พก DSLR มาด้วยทั้งที...
ก็ต้องหยิบออกมาถ่ายบ้าง...(เก็บทิ้งไว้จนเปื่อย) >"<

ผมตื่นแต่เช้าตอนประมาณ ตี 5 กว่าๆ มองเหม่อออกไปทางยอดเขาตะเกียบ...!?
เพียงเท่านั้นเอง...จินตนาการมันก็บอกกับผมว่า ต้องหาทางขึ้นไปถ่ายรูปบนเขาตะเกียบให้ได้!!! เพราะจะมองเห็นทะเล...
ทะเลจากมุมสูงๆ และ...จะมองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นพอดีๆ...

ผมขับรถวกไปวนมาหาทางขึ้นอยู่นานครับ @_@" สุดท้ายผมก็ทำสำเร็จ...ผมได้ขึ้นมายืนอยู่บนยอด "เขาตะเกียบ" อ. หัวหิน !
มาถึงทันเวลา...ก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้น

ผมได้พบกับ..."ความเวิ้งว้าง"...อากาศดีๆ ลมเย็นๆ สบายๆ จากท้องทะเล ความเงียบ ที่มีเพียงเสียงคลื่นแทรกมาในสายลม...

และผมยังได้ค้นพบอีกว่า...ในมุมมองที่ผมยืนอยู่ตรงนี้ในวันนี้...น่าจะไม่มีโอกาสได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นซะแล้ว >"<
เพราะเมฆขนาดมหึมาได้ไปรวมกันอยู่เฉพาะตรงที่พระอาทิตย์จะขึ้นเท่านั้น ส่วนอื่นๆ ของท้องฟ้าโล่งทั้งหมด Y_Y
สรุปว่า...บุญไม่มีแถมยังโดนกรรมบังพระอาทิตย์ไปอีก...! >"<

มายืนอยู่บนมุมสูงขนาดนี้...หากอยากจะถ่ายรูปเรือ...เรือก็จะเหลือแค่ลำเล็กกระจิ๊ดริดเดียวครับ ^^"
ผมรออยู่นานมากๆ พระอาทิตย์ก็ยังไม่สามารถโผล่พ้นเมฆขึ้นมาได้...

เมื่อเวลาผ่านไป...สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่รอบๆ บริเวณเขาตะเกียบ ก็เริ่มปรากฏกายแล้วครับ *0*- นี่มัน...พิภพวานร !!!

ในที่สุดคุณพระอาทิตย์ก็สามารถเบียดกายผ่านก้อนเมฆ โผล่พ้นมาในระยะที่สูงมาก และ...แสงแสบตามากเกินไป
ผมต้องเปลี่ยนจินตนาการอีกครั้งเพื่อจะถ่ายรูปนี้ให้ได้ ก็เลยได้รูปแบบนี้มาครับ ^^"

เมื่อก่อนตอนที่ผมออกเดินทางฝึกถ่ายรูปบ่อยๆ ผมชอบบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่า อยากมีห้องทำงานที่สามารถเห็นวิวทะเลได้ทุกวันจัง...
เพื่อนมันตอบว่า..."มรึงก็ไปขับเรือหาปลาสิวะ ได้ทำงานเห็นทะเลทุกวันแน่นอน" >"< !@!*(&*#^&!^#@%!$#...

ผมกลับลงมาจากเขาตะเกียบ เดินทางกลับที่พัก ผมมั่นใจว่ายังเช้าอยู่มาก แต่ก็ไม่มากพอ เพราะ...เด็กๆ ลงมาเล่นน้ำรอบเช้ากันเรียบร้อย >"<
ก็...โอเคครับ นานๆ ที มาไกลกันตั้งบ้านนอกโน่นนนนนนนน เล่นให้คุ้มครับ 555+

รูปบางรูป และบางเสี้ยววินาทีแห่งความทรงจำนั้น...กล้อง DSLR ก็จำเป็นมากๆ นะครับ เพราะความรวดเร็ว ความแม่นยำ คุณภาพของรูป ฯลฯ
ทำให้เราสามารถบันทึกทุกๆ วินาทีของความทรงจำได้ดีกว่ากล้องจากโทรศัพท์มือถืออยู่มาก...

และสิ่งสำคัญที่ต้องคิดเวลาฝึกถ่ายรูป...ที่เหนือไปกว่าการคิดที่จะเลือกกล้องจากโทรศัพท์หรือว่ากล้องแพงๆ อย่าง DSLR ก็คือ...
"เรื่องราวและจินตนาการ" ในรูปถ่าย ^_^ ฝึกสร้างเรื่องราว และฝึกสร้างจินตนาการ...

ฝึกดึง...ฝึกเก็บ...เรื่องราวในชุมชนนั้นๆ นำกลิ่นอายของสถานที่ๆ เราไป เอาเข้ามาเก็บไว้ในรูปถ่ายของเรา... ^^
เอามาบันทึกไว้...ในความทรงจำของเรา...

ฝึกบันทึกมุมมองของคนสำคัญ ที่ไปร่วมทริปท่องเที่ยวกับเรา ให้เขาได้มีรูปในอารมณ์ดีๆ มุมมองสวยๆ เป็นความทรงจำ ^0^

เพราะรูปถ่ายบางรูปนั้น..."เราไม่สามารถถ่ายซ้ำอีกครั้งให้เหมือนเดิมได้"
อย่างน้อง X the star เนี่ยแหล่ะครับ มาทะเลคราวหน้าคงจะตัวโตกว่านี้ไปซะละ หรือไม่ก็คงแอบหนีไปเที่ยวกะสาวๆ >"< !!!

อย่างที่บอกเอาไว้ตั้งแต่ตอนต้นครับว่า..."แค่ทะเล...ก็เพียงพอ"
และสำหรับผม...ถ้าจะฝึกถ่ายรูป "แค่กล้อง...ก็เพียงพอ"

เพราะสิ่งที่สำคัญนั้น...อยู่ที่...การถ่ายรูปสวยอย่างมีความสุข...
แล้วกลับมาพบกันใหม่ เมื่อผมได้มีโอกาสออกฝึกถ่ายรูปอีกครั้งนะครับ Bye byeeeeeee ^0^

ปล. Like Mr.Apirak fan page : https://www.facebook.com/mrapirak