เมื่อวานหลังจากอ่านคร่าวๆ บทความเรื่อง "ความสง่างามจากคำปราศัยของ The Lady" โดยคุณ Supawan แล้วแทบไม่อยากรอให้งานเลิก เพราะอยากกลับมาอ่านบทความให้จบ แถมเปิดดูคลิปในยูทูป์ให้จุใจ ชื่นชมผู้หญิงคนนี้ในความคมเข้ม ทุกคำพูดผ่านการกลั่นกรอง แม้กระทั่งการตอบคำถามสุดท้ายโดยศาสตราจารย์ชะว๊อบ (Klaus Schwab) ผู้ก่อตั้ง World Economic Forum ที่ถามว่ารู้สึกอย่างไรขณะที่ก้าวลงจากเครื่องบินในการออกนอกประเทศเป็นครั้งแรกในรอบกว่า ๒๔ ปีที่ถูกกักบริเวณ เธอบอกว่า เดี๋ยวเล่าเมื่อตอนก่อนลงจากเครื่องบินก่อนแล้วกัน เธอได้รับเชิญไปนั่งที่ห้องควบคุมการบิน เพื่อชมทัศนียภาพของกรุงเทพฯยามคำ่ขณะเครื่องจะลงจอด เธอบอกว่าภาพเมืองใหญ่ที่ระยับด้วยแสงใจเจิดจ้ากว่ากรุงเทพฯคืนนั้นก็เคยได้เห็นมาแล้ว แต่ความที่เธอเพิ่งมาจากประเทศของเธอที่มีไฟดับจนต้องมีการประท้วงทั่วประเทศ แล้วมาเห็นกรุงเทพฯที่มีแสงเจิดจ้า ทั้งที่เมื่อ ๓๐ ปีก่อนก็ไม่ได้แตกต่างจากเมืองร่างกุ้งนัก ทำให้สิ่งแรกที่แว่บเข้ามาในหัวก็คือบ้านเมืองเธอเห็นจะต้องมีนโยบายด้านพลังงานแล้วล่ะ นี่เป็นคำตอบที่ทำให้คนฟังทั้งห้องฮากันครืน แต่ภายใต้ความฮานั้น แมสเสจได้ส่งไปให้แก่นักลงทุนทั้งหลายเรียบร้อยแล้ว เอ๊...มีใครบ้างหนาที่ลงทุนและซื้อหาพลังงานจากพม่าบ้าง 

ตามความเห็นส่วนตัวแล้ว ดิฉันเห็นว่าซูจีนั้นมีความตั้งใจอย่างยิ่งยวดที่จะขับดัน และ take control ในการพัฒนาขั้นลึกแก่ประเทศของเธอทุกด้าน ทั้งการศึกษา การเมือง กฎหมาย การลงทุน และอื่นๆ แน่นอนว่า คนที่ต้องนั่งอยู่ในบ้านกว่า ๒๔ ปีอย่างเธอคงไม่ได้ทิ้งเวลาให้เปล่าประโยชน์ เธอได้ศึกษาหาความรู้จากความเป็นไปของโลก เก็บข้อมูล กลั่นกรอง วางแผน วาดฝันไว้มากมาย อยากทำอะไรให้แก่บ้านเมืองบ้าง ที่สำคัญได้เห็นตัวอย่างการพัฒนาแบบก้าวกระโดด แต่ขาดฐานการวางแผนและสร้างรากฐานที่มั่นคงอย่างประเทศไทยและอีกหลายประเทศ ได้เห็นการถอยหลังเข้าคลองจากการยอมจำนนต่อการคอรัปชั่น เห็นสาเหตุของความวุ่นวายของประเทศที่เน้นความเจริญทางวัตถุ โดยลืมการศึกษาและห่างไกลคำว่าคุณธรรม และอื่นๆอีกมากมาย เออหนอ เราช่างเป็นตัวอย่างที่ดีแท้ในด้านความล้มเหลวในการพัฒนาประเทศ (อันนี้คิดเองนะคะ) เอาเถอะค่ะ อย่างไรก็ขอเอาใจช่วยนางสิงห์คนนี้ให้ทำให้สำเร็จให้ได้ ถ้าพม่าพัฒนาภายใต้ปีกของซูจีแล้ว ก็พอจะวางใจได้ว่าเราคงจะได้เพื่อนบ้านที่มีคุณภาพ ไม่เกะกะระราน และจะเป็นตัวกระตุ้นที่ดีให้คนไทยอยากแข่งขัน เพื่อนำพาประเทศเราก้าวไปข้างหน้าต่อไป ไม่หยุดอยู่กับที่ เมืองไทยเรามีความพร้อม และมีทรัพยากร มีความโชคดีในหลายๆด้าน อยากให้คนไทยจริงจังกับการพัฒนาตนเองและครอบครัวให้มากๆ เพราะนั่นคือความหวังและอนาคตของชาติ อย่ายอมแพ้น้องใหม่อย่างพม่านะคะ

โอ้วว นามา เธออ้อมโลกไกลมากๆวันนี้ ขอโทษทีค่ะ คือมันอัดอั้นน่ะ ก่อนจะอัพเดตสวนก็ขอฝากคำคมๆ ของซูจีที่ทิ้งท้ายไว้ว่า "ไม่มีความพยายาม ก็ไม่มีความหวัง" (No Endeavor No Hope) ค่ะ  เข้าสวนกันดีกว่าค่ะ อย่างที่เล่าไว้ในตอนก่อนว่าสวนนี้เกิดจากการว่างงาน และอยากมีต้นมะขามเป็นของตัวเองก็เลยมีความพยายามและความหวังในการก่อร่างสร้างสวนขึ้น ได้ผลดังนี้ค่ะ

มะขาม มี ๒ ต้น สภาพร่อแร่ เพราะกระทบหนาวเนื่องจากช่วงที่เริ่มเพาะต้นกล้าทั้งหลายอากาศข้างนอกยังหนาวอยู่ จึงทำในบ้าน แต่ต่อมามีแมลงคล้ายแมลงหวี่ตัวเล็กๆ คาดว่ามาจากวัสดุปลูก ก็เลยต้องอัปเปหิต้นไม้ทั้งหลายออกไปอยู่ทีี่ระเบียงบ้าน รวมทั้งต้นมะขามแสนรัก ต้นไม้เมืองร้อนทั้งหลายเลยออกอาการช๊อค ไม่สร้างคลอโรฟิลด์ซะอย่างนั้น แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ อากาศอุ่นแล้ว ต้นไม้ก็ค่อยๆฟื้น เดี๋ยวอัดปุ๋ยให้โตไวๆ ก่อนจะเข้าหนาว ก็น่าจะรอด

สะระแหน่ชำเอง ตอนนี้เก็บใบทานได้แล้ว กลิ่นหอมมากขอบอก 

ต้นหอมเล็กดอกน่ารักดี

ผักหอมป้อมหรือผักชี

ผักร็อกเก็ตที่เผ็ดๆ อร่อยมากค่ะชอบทานกับพิซซ่า แต่ก็แอบคิดว่าหืม ถ้าได้ทานกับลาบปลาดุกคงอร่อยเด็ดไปเลย

ผักวอเตอร์เครส ก็ออกเผ็ดนิดๆเหมือนกัน ผักนี่มีคุณค่าอาหารสูงค่ะ ฝรั่งทานกันทั้งแบบสลัดและคั้นนำ้ เหมือนบ้านเราที่ดื่มนำ้คลอโรฟิลด์จากย่านาง ใบผักนี้มีสารต้านอนุมูลอิสระและทำหน้าที่ฟอกเลือดได้ดี

พาร์สเล่ย์ นี่ก็หอมดี ไว้ใส่ปาสต้าหรือซุป

ผักชีลาว สุดโปรดสำหรับแกงอ่อม หรือไม่ก็เมนูปลา

ผักสลัดใบ ยังไม่ได้ชิมค่ะ รออีกนิด

หอมใหญ่ที่ได้มาจากก้นครัว งอกมาเองทานไม่ได้เลยปลูกซะเลย ใบได้ใช้งานตลอดค่ะ ปลูกกระเทียมลงในกระถางเดียวกันอีกต่างหาก

นี่ก็พริกแดงกินผลแล้วเก็บเมล็ดมาเพาะ ขอบอกว่าเพาะง่ายมากและเปอร์เซนต์การงอกสูงดี ลองล้างเมล็ดพริกที่เราใช้ทำอาหารแล้วแช่นำ้ไว้ ๑ คืน จากนั้นเพาะให้งอกในกระดาษทิชชู่ พองอกรากขาวออกมาก็เอาไปจิ้มดินทันดี 

ถั่วลันเตา (หรือเปล่า) ฝรั่งเศสเรียก petite pois นี่ภูมิใจมาก เพราะชอบกินเมล็ดสดเป็นที่สุด หวานดี ลงทุนทำค้างให้อย่างดี แต่ปลูกแค่ ๓ ต้น เฮ้อ จะพอยาข้ีฟันไหมนี่

นี่ภาพล่าสุดของเขาค่ะ อีกสองวันจะโดนหมำ่แล้วล่ะ

ปิดท้ายด้วยภาพสวนในสองมุมมอง 

อย่าว่าคนขี้เห่อเลยนะคะ มันมีความสุขจริงๆที่ได้รดนำ้พรวนดิน กำจัดหนอน แมลง ย้ายโน่น ย้ายนี่ ความสุขที่เพิ่มเติมมาก็คือการได้ผักสมุนไพรสดๆมาใช้ทุกเมื่อยามที่ต้องการ