สวัสดีค่ะ วันสุขวันนี้ชวนเพื่อนๆมาทำอะไรสนุกๆค่ะ เอ้า! ทุกคนหาเสื้อแขนยาว กางเกงขายาว รวมถึงรองเท้าผ้าใบกับใจถึงๆด้วยค่ะ ^_^

วันนี้เราจะเดินตามเจ้าถิ่นที่น่ารักสองคนนี้ค่ะ 

อากาศดีเมื่อหลายเดือนที่แล้วค่ะ

เอ้า! เจอแล้ว เป้าหมาย rosehip

สวยๆทั้งนั้น กำลังเหมาะลูกกุหลาบที่ฝรั่งเรียกว่า rosehip กำลังแดงแจ๋ ว่ากันว่าหากจะใช้ทำแยมเราต้องรอให้มันผ่านนำ้ค้างแข็ง (frost) อย่างน้อยสักสองสามครั้ง เวลาเก็บใช้กรรไกรตัดก็จะดีกว่า แต่ดูสิว่ายากเย็นแค่ไหน หนามทิ่มตลอดค่ะ

นี่มือสองที่ช่วยเราค่ะ เราเก็บกันสามคน สองชั่วโมง ได้กิโลกว่าๆ

ปิดท้ายทริปเก็บลูกกุหลาบด้วยภาพนี้

กลับบ้านมา เราล้างให้สะอาด หลายๆนำ้ คัดลูกเสียทิ้ง

เติมนำ้พอท่วม ตั้งไฟแรง

พอเดือดก็ราไฟลงนิดหน่อย แล้วต้มต่อ 20 นาที เปลือกจะยุ่ยออก ใช้ไม้พายบี้ๆเอาเนื้อออกจากเมล็ด

จากนั้นก็กรอง

ส่วนนำ้ที่กรอง ได้นำ้ปริมาตรเท่าไหร่ ก็เติมนำ้ตาลปริมาตรเท่ากัน นี่ดิฉันใส่นำ้ตาลทรายแบบที่ผสมแพคตินด้วยนิดหน่อย

ตั้งไฟแรงจนเดือด

จากนั้นลดไฟลงเป็นไฟกลาง นานๆก็กวนที กันไหม้ จนงวด วิธีเช็คว่าได้หรือยังก็โดยการหยดแยมลงบนจาน แล้วควำ่ ถ้าไม่หยดลงพื้นก็แสดงว่าใช้ได้

เสร็จแล้วค่ะ เอาไปออฟฟิศเพื่อส่งให้คนช่วยเก็บทั้งสองท่านชิม

รสชาติเราสรุปกันแล้วว่าคล้ายกับมะขามเปียก 

rosehip นี่ คนที่นี่นิยมกันเพราะมีวิตามินซีสูงที่สุดที่มีในผลไม้ตามธรรมชาติ และที่พิเศษคือเราสามารถดูดซึมเข้าสู่ร่างกายได้เร็วกว่าวิตามินซีจากแหล่งอื่นถึงสองเท่าเป็นที่นิยมสำหรับผลิตภัณฑ์บำรุงผิว ลดความดัน รักษาอาการโลกหัวใจได้ เป็นยาสมุนไพรช่วยให้หลับสบายได้อีกต่างหาก นอกจากทำแยม คนที่นี่ชอบใช้ทำชาค่ะ รสจะออกเปรี้ยวๆตามธรรมชาติ

เป็นของสวยๆที่ถูกทิ้งขว้างตามป่าข้างทางแต่นำมาทำของกินได้ บอกตามตรง รสชาติดีกว่าที่ซื้อทานค่ะ หอม เปรี้ยว อร่อย แต่ให้ทำอีก ดิฉันคงไม่เอาแล้วค่ะ เก็บก็ยาก กวนก็ยาก หนามก็ข่วนเต็ม...ครั้งนี้สิ่งที่ได้คือความมันส์ ได้ทำอะไรสมอยาก เพราะอ่านหนังสือเกี่ยวกับแยมนี่เยอะเลยอยากลอง ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทำไมเหลือแต่คุณยายแก่ๆเท่านั้นที่ยังเก็บเอง กวนเอง...เอ๊ะ หรือดิฉันจะเข้าขั้นแก่ไปแล้วเนี่ย?

Bon weekend ค่ะ!