คล้อยหลังอีก ๒ ปีต่อมา คือปี ๒๕๒๙ ครั้งที่ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร ได้เสด็จมาที่บ้านบากง พระองค์ได้ทรงถามว่า

“คนไหนที่พายเรือให้ในหลวงประทับ”

ผู้ใหญ่ใจบอกคนนี้พร้อมกับชี้มือมาที่นายนุช พระองค์ท่านก็เลยตรัสว่า

“ไปพายเรือให้ผมประทับอีกซักที”

ต่อมาจึงปรากฏภาพถ่ายขณะที่ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จลงเรือเพื่อชมบรรยากาศในบึงบากง โดยในมือของพระองค์ท่านถือใบพายเรือเพื่อช่วยลุงนุชพายเรือเวียนไปรอบบึงด้วย และหลังจากนั้นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ ทรงโปรดเมตตาให้เข้าเฝ้า

ภาพประวัติศาสตร์ของปวงชนชาวไทย (จาก...หนังสือพระราชกรณียกิจ)

ภาพประวัติศาสตร์ของปวงชนชาวไทย (โดย...เคลื่อน เล็มมณี)

สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จฯ บึงบากง

ชูศรี อนันตรานนท์ อาจารย์ ๒ ระดับ ๗ โรงเรียนบ้านบือแนนากอ อำเภอศรีสาคร จังหวัดนราธิวาส และนางจรูญศรี สุขแสน อาจารย์ ๑ ระดับ ๕ โรงเรียนศรีวารินทร์ อำเภอศรีสาคร จังหวัดนราธิวาส ลูกสาวของนายนุช เล่าให้ฟังว่า ในครั้งแรกหลังจากที่พ่อพายเรือให้สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชีนีนาถ ทรงประทับในบึงบากงแล้ว ทรงโปรดให้เข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิด รวมถึงหลังจากที่พายเรือให้สมเด็จพระบรมฯ ในปี ๒๕๒๙ และหลังจากนั้นมาครั้งใดที่พระองค์เสด็จแปรพระราชฐานมาที่ตำหนักทักษิณราชนิเวศน์ พระองค์จะทรงมีพระเมตตาให้เข้าเฝ้าที่ศาลาทรงงาน หรือที่วัดบากง รวมถึงที่พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์

          ด้วยความปลื้มปีติในพระมหากรุณาธิคุณในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ตลอดจนพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ ต่อมานายนุช ได้ถวายที่ดินที่บ้านบากงจำนวน  ๙ ไร่แด่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ

          ชูศรี อนันตรานนท์ บอกเล่าเรื่องราวขณะได้มีโอกาสเข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิดว่า บารมีของพระองค์ท่านสูงส่งมาก เวลาให้เข้าเฝ้าพระองค์ท่านจะถามถึงความเป็นอยู่ของชาวบ้านทั้งหมด ทำให้สัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่พระองค์ท่านมีต่อพสกนิกรทุกคน

ลุงนุช อนันตรานนท์ ขณะอายุได้ ๘๕ ปี และบุตรสาว

เรือขุดที่เคยประทับ ถูกเก็บรักษาไว้ในศาลาทรงงานบ้านบากง

         “ความรู้สึกที่ได้เข้าเฝ้า รู้สึกดีใจ ปลื้มใจ ตื้นตันจนบอกไม่ถูก ให้เข้าเฝ้าทั้งที่เราก็เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา ซาบซึ้งมากในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน ในการเข้าเฝ้าแต่ละครั้งพระองค์ท่านจะถามถึงพี่น้องชาวบ้านบากง ความเป็นอยู่ของชาวบ้านเป็นอย่างไร ถามหมดเลย ถามว่าชาวบ้านทำอะไร มีอาชีพอะไร พอกินไหม น้ำท่วมมากไม๊ ฝนตกมากไม๊ แล้งไม๊ แล้วทางราชการมาช่วยอะไรบ้างหรือไม่ พระองค์ท่านจะมีความเป็นห่วงมาก การเข้าเฝ้าทุกครั้งพระองค์ท่านจะมีพระเมตตาชนิดที่ว่าบอกไม่ถูกเลย บางคนบอกว่าได้เข้าเฝ้าแล้วปีหน้าคงจะไม่ตื่นเต้นอะไร ไม่ใช่เลยค่ะ บารมีของพระองค์ท่านสูส่ง แต่พอไปถึงพระองค์ท่านจะพูดกันเอง รวมเวลาที่ให้เข้าเฝ้าเกือบเป็นชั่วโมง ได้ใกล้ชิดมาก พระเมตตาของพระองค์ท่านจะไม่ถือพระองค์ เราก็พูดจาโดยใช้ภาษาบ้านๆ พ่อก็พูดใต้”

กล่าวได้ว่านี่คืออีกเหตุการณ์สำคัญครั้งหนึ่งที่ชาวบ้านในจังหวัดนราธิวาส ได้รับใช้ใกล้ชิดพระองค์ท่านอย่างใกล้ชิด กลายเป็นการบันทึกหน้าประวัติศาสตร์ของชาวบ้านบ้านบากง หมู่ที่ ๖ ตำบลรือเสาะ อำเภอรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส โดยต่อมาชาวบ้านถึงกับนำเรือที่เคยเสด็จประทับซึ่งเป็นเรือขุดจากไม้ทั้งต้น เจ้าของเดิมคือ “พ่อท่านดำ” เจ้าอาวาสวัดทรายทองในขณะนั้น ไปเก็บรักษาไว้ในวัดทรายทอง กระทั่งต่อมาจึงได้นำไปไว้ในพื้นที่ส่วนหนึ่งของศาลาทรงงานบ้านบากง เพื่อให้ประชาชนโดยทั่วไปได้เยี่ยมชม

สำหรับหนองบัวบากงนั้น ต่อมาได้มีการปรับปรุงเป็นอ่างเก็บน้ำ กลายเป็นหนึ่งในโครงการพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โดยเป็นโครงการชลประทานขนาดเล็กอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (ก.ป.ร.) ใช้งบประมาณจำนวนหนึ่งปรับปรุงระบบระบายน้ำหนองบัวบากง เพื่อให้ราษฎรโดยทั่วไปใช้ประโยชน์ร่วมกัน

ที่สำคัญเมื่อถึงฤดูกาลประมาณเดือนสิงหาคมของทุกปี จะมีสัตว์น้ำนานาชนิดโดยเฉพาะ “นกอพยพ”จากถิ่นไกลพากันอพยพมาอาศัยกันอยู่มากมาย ทั้งเกาะและบินวนเวียนไปมาเหนือบัวหลวงที่ต่างบานสะพรั่งชูช่อชมพูงามท้าทายลม แดด ภาพที่เห็นแต่ไกลเป็นสีสันรายเรียงสลับริ้วลายลานตา กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดนราธิวาส มากระทั่งบัดนี้

ทัศนียภาพ 'บึงบากง' สวยงามเป็นยิ่ง

เรียน...เพื่อนพ้องน้องพี่ครับ

         เรื่องราวของคุณลุงนุช อนันตรานนท์ เป็นหนึ่งในข้อเขียนที่ปรากฏอยู่ในหนังสือ ‘สายฝนเหนือปากน้ำบางนรา’ ข้าพเจ้าเขียนและจัดพิมพ์ตั้งแต่ปี ๒๕๔๖ ตั้งใจให้เป็นหนังสือเทิดพระเกียรติ และเป็นตัวอย่างให้ผู้คน โดยเฉพาะเยาวชน หันมาให้ความสนใจกับประวัติศาสตร์ชุมชน ซึ่งขณะนี้ยังพอมีหนังสือเหลืออยู่บางส่วน

ท่านที่สนใจส่งที่อยู่มาได้นะครับ (หลังไมค์หรือในเมล์) ข้าพเจ้าพร้อมจะส่งหนังสือไปให้ หรือหากจะให้ช่วยจัดส่งไปให้ห้องสมุดหรือสถาบันการศึกษาใดก็ยินดี เพียงขอให้ท่านได้ช่วยค่าจัดส่งและหนังสือ เป็นจำนวนเงิน ๑๓๐ บาท หรือตามกำลังศรัทธา (ราคาปก ๒๓๐ บาท)

ทั้งนี้ ข้าพเจ้าจะได้นำเงินที่ท่านมอบให้ไปสมทบทุนเพื่อจัดตั้ง ‘มูลนิธิหัวใจเดียวกัน’ ต่อไป (โดยระบุชื่อท่านในฐานะผู้ร่วมสมทบทุนก่อตั้งมูลนิธิหัวใจเดียวกัน)

ขอแสดงความนับถือ

ปราณชลี