เราคือ 'ครอบครัวหัวใจเดียวกัน' แน่นอน, ย่อมไม่ใช่เพราะความเงียบ เย็นเยียบ หรือความเปลี่ยวเหงา ในท่ามกลางห้องพักเล็กๆ ของโรงแรมแห่งหนึ่งกลางใจเมืองยะลาดินแดนแถบปลายด้ามขวานยามนี้เป็นแน่ ที่ทำให้ข้าพเจ้าถึงแก่นอนหลับไม่ค่อยสนิทพลิกตัวไปมาด้วยกระสับกระส่าย และต้องพลอยตัดสินใจลุกขึ้นมาเริ่มต้นนั่งเขียนบันทึกชิ้นนี้ในช่วงเวลาตี ๒ กว่า นั่นเพราะหลายปีมานี้ หรืออาจเรียกได้ว่าแทบตลอดชีวิตตั้งแต่จำความได้ ชีวิตของข้าพเจ้าต้องวนเวียนอยู่แต่กับการเดินทาง ตั้งแต่นราธิวาสสู่ใจกลางเมืองหลวงเพื่อศึกษาเล่าเรียน โบกรถท่องเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และทำงานในฐานะสื่อมวลชนตระเวนหาข้อมูลเขียนข่าวเชิงลึกไปทั่วประเทศ การเปลี่ยนที่หลับที่นอน หรือแม้กระทั่งดำรงการกินอยู่หลับนอนเหมือนตัวคนเดียวบนโลกใบนี้ กลายเป็นความชาชินที่คุ้นเคย แต่ประเด็นที่เวียนวนอยู่ในความคิดหลายวันมานี้ ทำให้ข้าพเจ้าต้องกลับหวนมาขบคิดทั้งยามตื่นจนเหมือนคนเคร่งเครียด และยามจะหลับใหลจนเหมือนเคว้งคว้างเหลือแสน คือปมคำถามจากใครหลายคนที่พุ่งตรงมาสู่ข้าพเจ้าว่า ทำไมถึงต้องมี สำนักหัวใจเดียวกัน และเป้าหมายในอนาคตคืออะไรกันแน่ ใครหลายคนต่างสงสัย ใครหลายคนต่างเฝ้ามอง และใครหลายคนต่างงุนงง เนื่องด้วยแม้นจะเป็นหน่วยเล็กๆ ของสังคม แต่พวกเราในนาม สำนักหัวใจเดียวกัน ได้ลงมือกระทำอะไรหลายอย่างที่ค่อนข้างสวนกระแสเป็นยิ่ง ซึ่งนอกจากมีคำชมชื่นมากมายแล้ว กลับกระทั่งมีคำปรามาส มีคำก่นด่า ว่า จะมีก็แต่คนบ้าเท่านั้นที่คิดกระทำการเช่นที่พวกเรากำลังดำเนินอยู่ เพราะอะไรนั่นหรือ? ในฐานะผู้เริ่มต้น ก่อการ ร่วมกับเพื่อนหนุ่ม- ชวิน ถวัลย์ภิยโย จนวันนี้มีพลพรรคหัวใจเดียวกันมาร่วมกันหลายสิบชีวิต และกำลังขยายปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ ข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ค่อยๆ ร้อยเรียงภาพเหตุการณ์ เพื่อให้ผู้คนได้เห็นภาพประจักษ์ในความ บ้าบิ่น หรืออย่างน้อยจะได้เข้าใจว่าทำไมพวกเราถึงต้อง ลุกขึ้นมาบ้า (ก็บ้าวะ) ประการหนึ่ง ยุคที่วงการนิตยสารในสยามประเทศถึงแก่กาลล่มสลายไปมากมายหลายเล่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ถูกตีตราว่าเป็นนิตยสารระดับ คุณภาพ มุ่งนำเสนอสาระน่ารู้ ให้แง่คิดดีๆ มีเรื่องราวหรือคอลัมน์ที่พอจะประเทืองปัญญาของผู้คนได้บ้าง ผิดกับนิตยสารประเภท แอบถ่าย ซุบซิบดารา แก้ผ้ากันอล่างฉ่าง ที่ปูพรมกันเต็มแผงหนังสือ แต่พวกเรากลับกล้าลุกขึ้นมาผลิตนิตยสารเล็กๆ เล่มหนึ่งชื่อว่า นิตยสารหัวใจเดียวกัน ภายใต้คอนเซ็ปต์ เพื่อความรักและสันติสุขชายแดนใต้ เพื่อต้องการให้เป็นสะพานเชื่อมโยงข้อมูลข่าวสารและส่งผ่านความรู้สึกดีๆ ระหว่างผู้คนในพื้นที่ชายแดนใต้ ที่กำลังเผชิญภาวะวิกฤติจากเหตุความไม่สงบที่เกิดขึ้นต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว กับสังคมวงกว้างโดยทั่วไป นอกจากนี้สิ่งสำคัญในการก่อเกิดนิตยสารหัวใจเดียวกัน คือ การมุ่งเปิดพื้นที่ให้นัก (อยาก) เขียน โดยเฉพาะเยาวชนได้มีเวทีนำเสนอผลงาน เพื่อก่อให้เกิดกำลังใจและแรงบันดาลใจในการอ่าน-เขียน เพราะปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกวันนี้พื้นที่สำหรับงานเขียนตามสื่อต่างๆ ช่าง ตีบตัน เสียเหลือเกินด้วยหลากปัจจัย หรือหากพอมีอยู่บ้างก็อาจนับว่าน้อยกว่าน้อย ขนาดนักเขียนที่มีผลงานเขียนมากมายถึงกับเปรยกันว่า กว่าผลงานที่เขียนจะได้รับการพิจารณาจากสำนักพิมพ์ ต้องใช้เวลากันข้ามปีกว่าจะได้รับคำตอบ ประการหนึ่ง ห้วงขณะวงการพ็อกเก็ตบุ๊กส์มีแต่หนังสือประเภท แฉแหลก นวนิยายรักๆ ใคร่ๆ สไตล์วัยรุ่น หรือเรื่องเล่าแบบสบายๆ แสนเบาว่างโหวง วางตัวกันอย่างโดดเด่น ขนาดเบียดงานวรรณกรรมดีๆ ตกชั้นวางในร้านหนังสือแบบที่เรียกกันว่าแทบไม่มีพื้นที่ให้อยู่ได้ยืน ทำให้ใครที่คิดริอ่านจะพิมพ์หนังสือแนววรรณกรรมหรือมีเนื้อหาสาระหนักๆ จำต้องตรึกตรองให้จงหนักเพราะหมิ่นเหม่ต่อการแบกภาระขาดทุนเป็นยิ่ง และนั่นย่อมส่งผลพวงต่อวงการหนังสือเป็นลูกโซ่ แต่ สำนักหัวใจเดียวกัน กลับกล้าที่จะพิมพ์งานเนื้อหาหนักๆ งานบทกวี บทความ ฯลฯ เพื่อให้เป็นทางเลือกสำหรับผู้อ่าน และสนับสนุนให้เกิด นักเขียนใหม่ มาประดับวงการอย่าได้ขาดช่วง พร้อมกับจัดงานแถลงข่าวเปิดตัวหนังสือคู่ขนานไปด้วย โดยเชิญศิลปิน นักดนตรี ฯลฯ มาแสดงร่วม เพื่ออย่างน้อยก็จะได้เห็นว่ามีคนลงมือทำจริง ไม่ใช่เพียงพล่ามบ่นไปวันๆ ว่าวงการวรรณกรรม กำลังจะตายๆๆๆ ประการหนึ่ง การจัดตั้ง ธนาคารภาพถ่ายชายแดนใต้ โดยมีภาพนับหมื่นภาพ เพื่อให้บุคคล หน่วยงาน องค์กร ฯลฯ นำภาพถ่ายสวยงามของพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ไปใช้ประโยชน์อย่างไม่คิดมูลค่า ทั้งนี้เป้าหมายเพื่อจักได้ช่วยกันสะท้อนแง่มุมดีๆ ของพื้นที่ชายแดนใต้ ผ่านศิลปะภาพถ่าย ที่สามารถสื่อเรื่องราวอีกด้านหนึ่งสู่เวทีสาธารณะ แทนที่จะมีแต่การนำเสนอข่าวความรุนแรงด้านเดียว กระทั่งต่อมานำไปสู่การจัดทำโครงการนิทรรศการภาพถ่ายชายแดนใต้-สัญจร ตระเวนนำภาพถ่ายชายแดนใต้ไปจัดตามสถานที่ต่างๆ เท่าที่โอกาสและกำลังทุนอันน้อยนิดของพวกเราจะพอมีได้ ประการหนึ่ง การจุดประกายให้เกิดการทำค่าย นักเขียนน้อยชายแดนใต้ หรือมุ่งผลิต นักข่าวสายพันธุ์ใหม่ชายแดนใต้ ร่วมกับหน่วยงานต่างๆ เพราะเชื่อว่าด้วยต้นทุนทางวิถีชีวิต ศิลปวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ ฯลฯ ทำให้ผู้คนในพื้นที่ชายแดนใต้ โดยเฉพาะ เยาวชน ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่เก็บซับเรื่องราวดีๆ ไว้มากมาย ได้ก่อเกิดกำลังใจและแรงบันดาลใจที่จะลุกขึ้นมาแสดงความรักในท้องถิ่นของตัวเอง ผ่านงานเขียน ภาพถ่าย หรือกิจกรรมต่างๆ แทนที่จะให้คนจากภายนอกบางคนมาฉกฉวยหรือทำลายภาพแห่งความรัก ความสามัคคี ผ่านคำพูดหรือเนื้องานที่ถูกนำเสนอผ่านสื่อต่างๆ เพียงด้านเดียว สิ่งสำคัญคือพวกเราต้องไปกระตุ้น สร้างแรงบันดาลใจ เพิ่มทักษะ เปิดโอกาส และเปิดเวทีในการแสดงออกด้านการอ่าน-การเขียนให้แก่เยาวชนเหล่านี้ ในอนาคตต่อไป สำนักหัวใจเดียวกัน ยังคงกำหนดแผนงานอีกมากมายที่มองประหนึ่งเช่น ภาพฝัน อันยิ่งใหญ่ แต่จะไปไกลได้มากน้อยเพียงใดนั้น คงเป็นเรื่องของความมุ่งมั่นและกาลพิสูจน์ความจริงแท้ เหล่านี้เชื่อหรือไม่ว่า การดำเนินงานทั้งหมด พวกเราไม่เคยได้รับทุนสนับสนุนก้อนโตจากองค์กรหรือหน่วยงานใดๆ แต่เราเชื่อมั่นในเรื่องของการช่วยเหลือตัวเองทุกด้านให้เต็มที่เสียก่อน เราไม่ต้องการให้เกิดภาวะชะงักงันเมื่อขาดความต่อเนื่องด้วยเงินทุนจากหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง เสมือนยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือถูกครอบงำจากองค์กรซึ่งเป็นแหล่งทุนหลักจนเหมือน ซากที่ไร้ชีวิต แต่เราเลือกใช้กรรมวิธีหลากหลายเพื่อการระดมทุน รวมถึงการกำหนดจุดยืนของตัวเองในฐานะ แกน เชื่อมภาคีเครือข่ายต่างๆ ดำเนินกิจกรรมสร้างสรรค์สังคม ไม่ว่าจะเป็นองค์กรภาครัฐหรือภาคประชาชน เพื่อเดินไปสู่เป้าหมายสร้างสรรค์ร่วมกัน แม้นถึงเวลานี้ พวกเรายังไม่มีทุนเป็นของตัวเอง-เช่นเดิม ต้องคิดหาเงินทุนในการทำกิจกรรมต่างๆ อย่างที่เรียกว่านาทีต่อนาที กิจกรรมต่อกิจกรรม แต่เรากลับมีบุคลากรที่เสียสละมาช่วยงานในลักษณะ จิตอาสา นับหลายสิบคน จนเริ่มขยับขยายเป็นเครือข่ายที่ใหญ่ขึ้น และเกิดปรากฏการณ์แปลกใหม่ที่หล่อเลี้ยงให้เป้าหมายแห่งฝันยังคงดำรงอยู่อย่างเหนียวแน่น เพียงหวังว่า เมื่อคุณ, ในฐานะผู้อ่าน ได้เดินทางร่วมกันกับพวกเราในโลกอักษรานับจากนี้ไปหลายห้วงตอน เพื่อทำความรู้จักแบบลงลึกถึงแก่นแกนกันแล้ว พวกเราจักมีโอกาสได้ร่วมเดินไปบนเส้นทางการสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ ร่วมกัน ในลักษณาการของคนที่เรียกว่ามี หัวใจเดียวกัน โดยแท้ต่อไป ด้วยจิตคารวะ ปราณชลี ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓ ขณะดื่มด่ำอรุณรุ่งใจกลางเมืองยะลา หัวใจเดียวกัน : นำความรู้สึกผูกพัน มาหลอมกันเป็นหนึ่งเดียว
หมายเหตุ : สนใจข่าวสาร-กิจกรรมของ 'สำนักหัวใจเดียวกัน' และ 'ฅนหัวใจเดียวกัน' http://www.oknation.net/blog/our-heart ร่วมแสดงความยินดีกับ 'BG ปราณชลี' http://www.oknation.net/blog/freebirds/2010/07/02/entry-1/comment#read |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
แสงและเงาที่พรุโต๊ะแดง นราธิวาส | ||
![]() |
||
เพริศไปตามจินตนาการแห่งแสงสีของป่าพรุ |
||
View All ![]() |
เหมือนสายลม | ||
![]() |
||
บทเพลงประกอบหนังสือจิตวิญญาณระหว่างขุนเขา บูโด-สันกาลาคีรี โดยชุมศักดิ์ นรารัตน์วงศ์ |
||
View All ![]() |
<< | กรกฎาคม 2010 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |