“ผมกำลังยืนอยู่กลางความอบอุ่นอันทรงพลังของเวที ที่ผมเพิ่งส่งไมค์ต่อให้ อ.สุทัศน์ รงรอง ที่เริ่มต้นบรรยาย ผมเพิ่งเสร็จจากการพูด Section แรกตามภารกิจที่กำลังเดินทางสร้างเครือข่ายเมล็ดพันธุ์อาสา เวทีที่ ๑๔
บนเกาะภูเก็ต ที่ผมเคยเสี่ยงชีวิตพายเรือไปรอบๆ เมื่อหลายปีก่อน แม้ไม่ใช่บ้านเกิด แต่ก็เคยเป็นเรือนนอนของผมหลายสิบคืน เป็นครั้งแรกของเราที่ต้องเลื่อนเวลาของการบรรยาย จากรอบเวลาบ่ายโมงเป็นรอบห้าโมงเย็น หรือกล่าวกันตามความเป็นจริงถึงเบื้องหลังของความทุ่มเทของทีมงาน ที่ต้องอดทนและเสียสละ กับการทำงานบนความ
เสี่ยงหลายๆ อย่าง ผมมองฝ่าความมืดไปตามแววตาวาวๆ ของผู้คนที่อดทนอยู่กับการนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ บางท่านอาจจะหิว แต่ก็อดเสียดายไม่ได้ ถ้าจะต้องลุกจากอารมณ์นี้ไป บางท่านคงมีใครสักคนรอคอยทานข้าวร่วมกัน ทุกคนที่อยู่ในห้อง Theater แห่งนี้กำลังหิวและกระหาย แต่ไม่ใช่เป็นอาหารและน้ำดื่มตามกิจวัตรที่เคยทำ กลับเป็นอาหารทางความคิด ที่เราเดินทางมาเล่าเรื่องสำคัญให้ฟัง อีกไม่กี่นาที เวทีนี้จะจบลง แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของ "Volunteer Seed" ที่กำลังจะงอกงาม อยู่บนเกาะใหญ่ที่สุดของประเทศไทย และจะเป็นกำลังสำคัญ เมื่อภาวะยากลำบากของผู้คนมาถึง”

ข้อเขียนแสดงความรู้สึกล่าสุดใน Facebook : Rattapoom Youprom ของเขา ‘รัฐภูมิ อยู่พร้อม’ ผู้เรียกตัวเองว่า “นักพายเรือ ๑๕๐๐ ไมล์ รอบน่านน้ำทะเลไทย” ยังคงสะท้อนปณิธานแน่วแน่ในการกระทำภารกิจเพื่อสังคมในหลากหลายลักษณะ

                ผ่านมาหลายปี นับเนื่องจากการเดินทางพายเรือเพื่อ ‘แม่’ ที่เสียชีวิตจากการถูกฆาตกรรม ระยะทาง ๑๕๐๐ ไมล์ทะเลไทย กลายเป็นบทเริ่มต้นของเรื่องราวอีกมากมายหลังจากที่เขาเคยสะท้อนความรู้สึกไว้ว่า

“ผมต้องออกเดินทางอีกครั้ง ทั้งยาวนานและยาวไกลมากกว่าเดิม บางช่วงอาจมีเพื่อนมาร่วมทาง แล้วก็จะเหลือเพียงลำพังเสมอ บางครั้งยามท้อ อดถามตัวเองไม่ได้ว่า ทำไมผมต้องทุ่มเทขนาดนี้ มันเหมือนคนดื้อที่หาเรื่องใส่ตัวเอง...หรือเปล่า แต่พอนึกย้อนกลับไปสู่วันเก่าๆ ทั้งวันดีและวันร้าย ช่วงซัดเซพเนจรไปตามริมทะเล เพียงเพื่อให้รอดชีวิตไปทีละวัน มันทำให้เกิดพลังมหาศาล ที่อยากทำ อยากสร้าง อยากตอบแทน อยากขอบคุณ อยากไปสารพัด”

                เมื่อเกิดธรณีพิบัติคลื่นยักษ์สึนามิซัดเข้าถล่มชายฝั่งทะเลอันดามัน หลังพายเรือผ่านไปได้ไม่นาน ผู้คนที่เขาคุ้นเคยหลายครอบครับสูญหาย พลัดพราก และล่มสลาย ไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมอีก ทำให้เขาพยายามทุ่มเทชีวิตเพื่อค้นหา ช่วยเหลือ และเยียวยาครอบครัวของผู้มีพระคุณ กระทั่งนำมาซึ่งการก่อตั้ง ‘มูลนิธิ 1500 ไมล์’ ที่ได้ให้ความช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์มากมายที่ต้องประสบกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ภัยพิบัติแผ่นดินไหวความรุนแรง ๗ ริกเตอร์ในประเทศเฮติ น้ำท่วมใหญ่ในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคใต้ หรือคราน้ำท่วมใหญ่ใจกลางเมืองหลวงของประเทศไทย ฯลฯ

                ครั้งหนึ่ง จากจุดพลิกผันในชะตากรรม ทำให้กลายเป็นสิ่งลิขิตให้เส้นทางชีวิตเปลี่ยนแปลง ชื่อ ‘รัฐภูมิ อยู่พร้อม’ กลายเป็นตำนานแห่งคนบ้าที่เดินทางเพียงลำพังฝ่าท้องทะเลกว้างกว่า 500 วันด้วยเรือคายัคลำเล็กๆ และของใช้จำเป็นเพียงไม่กี่ชิ้น ต้องเดิมพันด้วยชีวิตจริง จากชายแดนไทย-พม่า สู่ชายแดนไทย-มาเลเซีย รอนแรมไปจนจบ ณ ชายแดนไทย-กัมพูชา ตามสัญญาของ ‘ลูกผู้ชาย’ เพื่อบูชาแม่ด้วยการพาท่องทะเลใต้

                “จากแผ่นน้ำจรดแผ่นฟ้า จากทะเลสู่ฝั่ง จากแดดจนเป็นดาว ความความแค้นสู่การอภัย จากพายแรกจนเป็นล้านพาย จากใบหน้าเกลี้ยงเกลาจนหนวาดเครายาวรุงรัง กลายเป็นการเดินทางที่เหลือเชื่อ และไม่มีใครคิดว่าเขาจะรอดชีวิตกลับมา” คำโฆษณาบนปกวีดีโอบันทึกการเดินทางในมุมกล้องจากผืนทะเลสู่แผ่นดิน ที่ถ่ายเก็บเอาไว้ด้วยใจเพียวๆ ไม่มีบท ไม่มีสคริปต์ ไม่มีความพร้อมใดๆ สะท้อน ‘หัวใจยิ่งใหญ่’ ของชายคนนี้

                การฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการ บนความอดทนและพยายาม การเอาชนะจิตใจตัวเอง เอาชนะความกลัว ด้วยแรงศรัทธาและมุ่งมั่น ผ่านไปทีละวัน ตราบกระทั่งทุกวันนี้ เขายังคงดำเนินชีวิตไปตามวิถีที่เลือกแล้วเช่นนี้

                เป็นวิถีของนักสู้ นักบุญ ผู้ก้าวไปข้างหน้า เพื่อมุ่งบรรเทาความเดือดร้อนและฟื้นฟูชีวิตความเป็นอยู่ของผู้ประสบภัย และรณรงค์การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติทางน้ำ

                คือวิถีของ ‘รัฐภูมิ อยู่พร้อม’ ลูกชายของแม่... ผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้ให้แก่ชะตากรรม