เมื่อ วานนี้ 24 สิงหาคม 2559 ผมเขียนบทความเรื่อง เกษตรกรไทยมีหนี้จนโงไม่ขึ้น เพราะการสมคบคิดของนายทุนชั่วกับนักการเมืองเลว ที่ต้องการกดหัวไว้หรือเปล่า ! ไว้ที่นี่

หลังจากนั้นได้แชร์เรื่องดังกล่าวไปยัง เฟซบุ๊กภาณุมาศ ทักษณา แล้วตั้งคำถามว่า

เคยสงสัยกันไหมครับพี่น้องไทย ว่าทำเกษตรกรมีแต่หนี้ ทั้ง ๆ ที่เรามีรัฐบาลบริหารประเทศมาไม่รู้กี่ร้อยชุดแล้ว !

ปรากฏ ว่ามีเสียงสะท้อนกลับมาในทำนองว่าเห็นด้วยกับคำถามที่ผมตั้งขึ้น ผมจึงขอนำเสนอความเห็นเหล่านั้น เผื่อฝ่ายตรวจสอบเว็บข่าวของผู้บริหารประเทศจะมาอ่านพบ จะได้ทราบความจริง

เริ่มจากผู้ใช้นามว่า Wannee Kunchornratana ได้แสดงความเห็นว่า “ไม่สงสัยเลยคะ เพราะไม่ใช่เฉพาะนายทุนที่เอาเปรียบเกษตรกร แต่เจ้าหน้าที่รัฐที่เกี่ยวข้องก้อหากินบนหลังเกษตรกรมาตลอด” และ

“ที่ บ้านเป็นเกตรกรค่ะ ทำฟาร์มแพะ ปากกัดตีนถีบต่อสู้ด้วยตัวเองมาเกือบสิบปี ขอความสนับสนุนจากภาครัฐได้ยากมากถ้าเราไม่มีผลประโยชน์ให้ ตอนนี้ฟาร์มเราเริ่มมายืนอยู่แถวหน้าๆ แล้ว เกษตรกรหากหวังพึ่งภาครัฐพาก้าวไป จะโตยากมาก เห็นการทำงานของภาครัฐแล้วหมดหวังค่ะ”

คนต่อมาใช้นามว่า Phoonya Jadtano แสดงความเห็นว่า “มัน จริงมาก ๆ ค่ะ เห็นเกษตรกรแถว ๆ บ้าน หนี้สินบานเลยเขาเอาเงินไปทำไรกัน ลงทุนทำอะไรถึงต้องใช้เงิน เป็นหนี้สิน ไม่ได้พอเพียงอย่างที่คิดเลย”

ส่วนผู้ใช้นามว่า ประยูร ทองแดง แสดงความเห็นว่า “เมื่อนายทุนกับนายการเมือง,ข้าราชการเลวสมคบคิดกันเอาผลประโยชน์จากนโยบาย อะไรราคาดีหน่อยก็ส่งเสริมแห่ให้ปลูกกันไม่ต้องคิดกันแหละว่าพื้นที่แต่ละ ภาคจะปลูกพืชชนิดเดียวกันผลผลิตย่อมต่างกัน

เรา มีทั้งเกษตรอำเภอ,จังหวัด มีทั้งวิจัยและพัฒนาการเกษตร มีไหมที่จะออกมา แนะนำให้ความรู้กับชาวบ้านที่ทำการเกษตรว่าพื้นที่แบบนี้ต้องปลูกพืชชนิดนี้ ดูแลรักษาอย่างไรถึงจะได้ผลผลิตออกมาดี หามีไม่

ย้อน ดูรัฐบาลที่ผ่านมาซิว่าช่วงที่ราคายางแพงก็ออกมาแนะนำให้ปลูกกันทั้ง ประเทศแล้วผลออกมาเป็นอย่างไร เกษตรเจ๊งคนที่รวยล่ะนายทุนกับนายการเมืองทั้งนั้น”

อีกคนหนึ่งใช้นามว่า คำหอม ศิลป์บ้านป่า แสดงความเห็นว่า “ไม่ สงสัยเลย…เราทำแทบตาย….ราคาไม่ได้กำหนดเอง….เราเสียเปรียบพ่อค้ามา ตลอด…ตั้งแต่ปู่ย่าตายายมาแล้วครับ….น่าสงสารจริงๆ” และ “เวลาเราไปขายให้พ่อค้าเราไม่มีสิทธิถามว่าเราจะขายเท่านี้ แต่เราจะถามแค่ว่าจะให้เราเท่าไหร่”

และอีกคนหนึ่งใช้นามว่า Sakda Krongsathan แสดงความเห็นว่า “ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เกินความคาดหมายครับ จะโทษองค์ประกอบภายนอกทั้งหมดก็คงไม่ถูก

ผม ขอยกตัวอย่างเราไม่ได้ใช้องค์ความรู้เข้ามาบริหารจัดการมาพัฒนาอาชีพเกษตร อย่างจริงจัง คือทำตามที่เคยๆทำมาหรือไม่ก็เห็นใครทำอะไรแล้วดี ก็แห่ไปทำแบบเดียวกันหมดสุดท้ายก็เจ้งตามกันอีก

บุคลากร ที่ทำเกษตรก็เรียกได้ว่าเกรดต่ำสุด(ขอโทษที่ใช้ภาษาแบบนี้)คือเรียนมา ถ้าไปหาสอบรับราชการหรือสอบเข้าทำงานที่ไหนไม่ได้จึงค่อยกลับมาทำนาทำไร่ ทำการเกษตรที่บ้านกับครอบครัว

ไม่ มีเลยประเภทที่ว่าจะไปเรียนหาความรู้เพื่อจะกลับมาทำการเกษตรจริงอยู่ว่าขาด การได้รับการสนับสนุนอย่างจริงจังจากรัฐ อย่างตั้งแต่เด็กมาผมเรียนหนังสือเคยได้ยินว่าข้าวโพดเอยมันสำปะหลังเอยใช้ เป็นวัตถุดิบในการแปรรูปเป็นอาหารสัตว์แต่ทำไมรัฐไม่ออกมาให้ความรู้กับ เกษตรว่าขั้นตอนการแปรรูปทำยังไงเกษตรจะได้สร้างมูลค่าเพิ่มหรือว่าลดต้นทุน ได้เอง”

…ผมอ่านความเห็นของแฟนเพจแต่ละคนที่ส่งเข้ามาแล้ว อยาก “สื่อสาร” ถึงภาครัฐได้รับทราบด้วยว่า สมาชิกของสังคมนี้เขาคิดกันอย่างไร จะได้นำไปเป็นข้อมูลในการวางแผนแก้ปัญหาครับ

อีก ด้านหนึ่ง ผมอยากให้เรื่องนี้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจของประชาชนว่าในการเลือกตั้ง ครั้งต่อไป ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม พวกเราควรเลือกนักการเมืองหน้าเดิม ๆ อีกไหมครับ

เพราะ ข้อสรุปจากคำถามที่ผมไป คำตอบก็คือ …นายทุนชั่วกับนักการเมืองเลว คือผู้สร้างหนี้ให้แก่เกษตรกร เพื่อใช้เป็นเครื่องมือสู่อำนาจ จริง ๆ ครับท่าน !