ทำไมพระต้องอดข้าว

ผมเป็นชาวพุทธที่แย่จริงๆครับ  เพราะห่างวัดห่างวาเหลือเกิน  ไปทำบุญตามวาระโอกาสที่อยากทำเท่านั้น  เลือกที่จะฟังคำเทศนาจากพระบางรูปเท่านั้น

จริงๆแล้วมี 2 เรื่อง ที่ผมไม่ชอบคุยกับคนอื่นคือ การเมือง และ ศาสนา  เพราะเข้าใจว่าโลกเคยเกิดสงครามจากศาสนามาแล้วมากกว่า 1 ครั้ง (ทั้งๆที่ศาสนาสอนให้คนอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข)

แต่ตอนนี้ผมรู้สึกงุนงง และโง่บื้อดักดานหนักเข้าไปอีกที่เห็นเรื่องราวของพระออกมาประท้วง  ออกมาก่อม็อบ (ถึงจะแบบสงบก็เข้าข่ายที่จะเรียกว่าม็อบได้แบบไม่กระดากปาก)  สิ่งที่งงและไม่เข้าใจอย่างยิ่งก็คือ ทำไมต้องบรรจุศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติในรัฐธรรมนูญ  ทั้งๆที่ร้อยวันพันชาติเราอยู่กันมาแบบไม่มี

คือกำลังงงว่า “มี” หรือ “ไม่มี” แล้วจะยังไง?

โง่จริงๆนะ  ใครก็ได้รบกวนช่วยอธิบายให้กระจ่างหน่อยเถอะครับ...

โดยเฉพาะล่าสุดที่เห็นข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้คือการที่พระออกมาประท้วงด้วยการอดอาหาร...ยิ่งงงหนักว่า...ทำอย่างนั้นทำไม?

คือลำพังแค่กิน 2 มื้อก็น้อยอยู่แล้วนะ  ยังจะไม่กินอีก  จะไม่บ้ากันไปใหญ่หรือ?

คือที่ผ่านมาผมอาจจะเข้าใจไปเองว่า  อะไรที่ไม่เกี่ยวกับการเผยแพร่ศาสนา  คำสอนของพระพุทธเจ้าที่สอนให้คนเป็นคนดี ละเว้นความชั่ว และทำจิตใจให้บริสุทธิ์  ถือได้ว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์  เข้าใจเอาเองว่าถ้าแปลเป็นไทยง่ายๆน่าจะแปลว่า..เรื่องนั้นๆพระไม่เกี่ยว  อย่าทำกิจการงานนอกสั่งเช่นนั้น

ดังนั้นเรื่องรัฐธรรมนูญ  ผมมองว่าเป็นเรื่องการเมือง  การปกครอง  การบริหารบ้านเมือง ไม่อยู่ในข่ายของการเผยแพร่ศาสนาแต่อย่างใด  (หรือผมเข้าใจผิดอีกแล้ว)

แต่ถ้าหากเรื่องนี้มีเฉพาะคนที่เป็นชาวพุทธออกมาเรียกร้องในฐานะที่พวกเขาคือตัวแทนชาวพุทธ  ผมเคลิ้มนะ  เพราะผมก็ได้ชื่อตามทะเบียนบ้านว่าเป็นชาวพุทธแม้จะห่างวัดก็เหอะ  แต่ถ้าเป็นพระออกมาเล่นเอง..รู้สึกกระอักกระอ่วนใจพอดูเลย

ผมเคยเข้าใจว่าตอนพระพุทธก่อนตรัสรู้ได้เกิดปิ๊งว่ามนุษย์ต้องอยู่บนทางสายกลาง  จึงหันมาฉันอาหาร ทำให้บรรดาลูกศิษย์ล็อตแรกตีจากเลย  เพราะเข้าใจว่าพระพุทธเจ้าเลิกล้มความเพียรจากการบำเพ็ญทุกขกิริยาเสียแล้ว  แต่นั่นคือการรู้ว่าทางสายกลางน่ะดีสุดๆแล้ว

แต่พระที่อดข้าวกลับ  ไม่ยอมกินข้าว  ประท้วง  กำลังคิดอะไรอยู่..ผมไม่เข้าใจจริงๆ  ศาสดาของเราสอนสิ่งที่ดีๆกลับไม่เอาเยี่ยงอย่าง  ไปจำอะไรของใครมาก็ไม่รู้

เท่าที่ผมจำได้..คือเป็นคนเรียนตกประวัติศาสตร์ด้วยอีก (แย่จริง)  เข้าใจเอาเองอีกแล้วว่า  คำว่าอหิงสานั้นคนที่นำมาเล่นเป็นเรื่องเป็นราวก็คือ  มหาตมะ คานที..ซึ่งก็เป็นการต่อสู้ทางการเมือง การปกครอง  มหาตมะเกิดหลังพระพุทธเจ้าบานตะไท  แม้จะประเทศเดียวกันก็เหอะ  ดังนั้นปรัชญาพุทธที่สั่งสอนโดยพระพุทธเจ้าของแท้ไม่น่าจะมีข้อใดเลียนแบบมหาตมะ  หรือจริงๆแล้วอดอาหารประท้วงเป็นวิถีของชาวอินเดียมานานก่อนพระพุทธเจ้าแล้วก็ไม่รู้  อย่างไรก็ตามศีล 227 ข้อที่น่าจะหมายถึงกฎ กติกา มารยาท ของพระทั้งหลาย  ผมไม่เคยอ่านหรอกนะ  เลยไม่รู้ว่ามีเรื่องการสนับสนุนให้ประท้วงเช่นนี้อยู่ด้วยหรือเปล่า  หรือไม่ได้มีระบุจึงไม่ถือว่าห้าม

ผมว่า แค่ 2 ประเด็นใหญ่ๆว่า ...ไม่ใช่กิจของสงฆ์...และ...ไม่ดำรงอยู่บนทางสายกลาง...ก็แย่แล้วนะ คือน่าจะเจริญสติ  คือทำสติให้เจริญขึ้นสักหน่อย  ค่อยๆคิด  ค่อยๆทบทวน  แล้วกลับไปเป็นแบล็คอัพให้ลูกศิษย์ที่เป็นฆราวาสออกมาเคลื่อนไหวแทน  ผมว่าเท่กว่ากันแยะ  ดูมีชั้นเชิงด้วย  ไม่เปลืองตัว  ไม่ทำให้คนห่างวัดอย่างผมรู้สึกว่า  บรรจุใส่รัฐธรรมนูญแล้วจะได้ประโยชน์อะไรในเมื่อพระยังเป็นแบบนี้..แบบที่จะทำให้ผมไม่นับถือ 

ขออภัยนะครับถ้าถ้อยคำนี้จะสะเทือนใจชาวพุทธหลายคน  ผมชอบไปวัดสวนโมกข์นะ  ผมชอบอ่านหนังสือท่านพุทธทาสนะ  ผมชอบพระรุ่นใหม่อย่างว.วชิรเมธีนะ  ผมไปบริจาคของวัดสวนแก้วนะเพราะเป็นประโยชน์กับคนมากมายจากแนวคิดของพระพยอม  ผมชอบคำสอนของพระอีกหลายรูปที่ทำให้เราได้สติ  แต่ผมคงเศร้าถ้าพระจะขาดสติเสียเอง  จะเป็นผู้ที่มีนิสัยเอาชนะคะคานเสียเอง

สมัยเด็กๆแม่สอนให้ผมรู้จักยอมๆคนอื่นบ้าง  ด้วยคำสอนว่า “แพ้เป็นพระ  ชนะเป็นมาร” 

ผมคงใช้ข้อเตือนใจนี้ไม่ได้อีกแล้วใช่ไหมครับ?

บ้านเมืองเราบอบช้ำ และแตกขั้วความคิดชัดเจนเหลือเกิน  ผมว่ามันมากพอแล้วล่ะครับ  นาทีนี้พระควรเป็นที่พึ่งทางใจ  ในการให้สติ  ในการสอนให้คนยอมลดลาวาศอก  หันหน้าเข้าหากันมากขึ้น

แต่ถ้าพระขาดสติ...กระโดดลงมาเล่นซะเอง  แล้วผมจะหันไปพึ่งใครดีล่ะครับ...