อยากจะเข้าร่วมกิจกรรมของโอเค ทุกครั้งเลยค่ะ  แต่ก็มักจะพลาดไป    ปีก่อนปีการเปิดกรุครั้งแรก ถือว่าเป็นกิจกรรมแรกๆของโอเคเนชั่น ที่มีซือเจ๊เฟิงสุ่ย ผู้หญิงที่สวยและเก่งที่สุดในสายตานิดเป็นตัวตั้งตัวตีค่ะ  มาปีนี้มีการพัฒนารูปแบบขึ้นมา  แต่นิดก็รั้งท้ายส่งเรื่องไม่ทันอีกจนได้

เอาเป็นว่า ร่วมสนุก โดยไม่ต้องการโหวต ก็ล่ะกันค่ะ

ขุดกรุ ขึ้นมาให้ดูกัน

กล้องปัญญาอ่อน (ศัพย์สมัยโน้นน่ะค่ะ )  ใช้ฟิล์มที่เรียกว่า ดิส  ดังที่เห็นในภาพนั่นล่ะค่ะ หมดสมัยการใช้ไปนานมากแล้วค่ะ  ตัวนิดเองก็ไม่เคยมีโอกาศได้ใช้  แต่มีไว้เก็บ อิอิ

      จำความได้ว่าเริ่มถ่ายภาพมาตั้งแต่ อยู่ ม. 1  แม่ของนิดซื้อกล้อง SLR แบบแมนวล มาให้พี่ชาย  แม่คงไม่คิดว่า คนที่จะมาสนใจการถ่ายภาพอย่างจริงจังกลับกลายเป็นลูกสาวคนเล็ก แทน

จากฟิล์มดิส  มาสู่ฟิล์ม ที่เรียกว่าขนาด 126 จริงๆ ควบคู่มากับขนาด 110 และ 135 (ฟิล์มม้วน ) ฟิล์มขนาด 110 และ 126 มีลักษณะเป็นกลัก ใส่ได้ง่ายกว่าฟิล์มม้วน ขนาด 135 จึงได้รับความนิยมในหมู่คนถ่ายภาพทั่วไป ที่ไม่ใช่มืออาชีพ ค่ะ

             กล้องตัวแรดที่นิดใช้ คือ กล้อง SLR ( ย่อมาจาก Single Lens Reflex)ยี่ห้อ Canon AT-1 ที่แม่ซื้อให้  นิดอาศัยถ่ายภาพให้เพื่อนและเก็บสตางค์จากการขายภาพๆได้บ้าง มาใช้เป็นค่าล้าง ขค่าฟิล์ม   ไม่เคยขอค่าขนมเพิ่มเลยค่ะ    เพื่อนๆ ก็ชอบภาพที่นิดถ่าย เนื่องจากในยุคนั้นยังไม่ค่อยมีใครใช้กล้อง SLR มากนัก

แฟลช แบบพวง ใช้ได้ครั้งเดียวในแต่ละช่องค่ะ  น่าจะเป็นยุคแรกๆ ของแฟล็ตเลย  แต่นิดก็ไม่ทันใช้แบบนี้ค่ะ

      พอย้ายมาเรียนกรุงเทพฯ  เก็บเงินซื้อกล้องได้อีกตัว  Canon A-1 ซึ่งเป็นกล้องที่นิดรักมาก  เป็นกล้องที่มีบอดี้สีดำทั้งตัว และเสียงชัตเตอร์ไพเราะมาก   แต่กล้องตัวนี้ก็อยู่กับนิดได้ไม่นานค่ะ  เพราะถูกขโมยงัดบ้านมาเอาไป  ดีที่ยังทิ้งเลนส์ให้ดูต่างหน้า

กล้อง 3 มิติ  สามารถล้างอัดออกมาเป็นภาพที่มี 3 มิติ และ 2 มิติได้ อาศัยหลักการเลนส์ 3 เลนส์  ปัจจุบัน นิดมีอยู่หลายตัว ยังใช้งานได้ทุกตัว และยังมีแล๊บที่รับบริการล้างเป็นภาพ 3 มิติอยู่ค่ะ

                        นิดยังคงเล่นกล้องตระกูล Canon อยู่ เนื่องจากการที่นิดเป็นคนเล็งตาซ้าย   ซึ่งในตอนนั้น เพื่อนที่อยู่แวดล้อมจะเล่นตระกูล Nikon  จนในที่สุดก็ทนความเย้ายวนของเลนส์สวยๆไม่ได้ ก็เลยเปลี่ยนมาเล่นตระกูล Nikon บ้าง  เวลาไปเที่ยวจะได้ยืมเลนส์คนอื่นมาถ่ายบ้าง ไม่ใช่อะไรหรอก อิอิ

                กล้อง Nikon F-3 เป็นกล้องที่นิดใช้ต่อมา  นับว่าเป็นกล้องรุ่นท๊อปสำหรับมืออาชีพในยุคนั้นเลย  มีลูกเล่นถอดกะโหลกได้  และต้องใช้แฟล็ตแบบพิเศษ ต่างจากกล้องรุ่นอื่นๆ  ราคาก็ค่อนช้างแพงสำหรับนักศึกษา  แต่พอดีนิดได้แบบผ่อนจากญาติที่ต้องการขาย   ก็เรียกว่า ต้องอดขนมน่าดู  จึงไม่ต้องประหลาดใจ ถ้าเห็นตากล้องนิสิตตัวผอมๆ เดินถือกล้อง F-3 เดินไป เดินมาทั่วมหาลัยน่ะค่ะ

กล้อง Nikon F-3 ตัวนี้ไม่ใช่ตัวที่ใช้งานตอนเป็นนักศึกษาน่ะค่ะ ตัวนี้ซื้อมาชดเชยตัวนั้นที่หายไป เพราะลูกน้องขโมยค่ะ  ก็เลยซื้อตัวโทรมๆ มาใช้งานแทน

เป็นกล้อง SLR ราคาแบบนักศึกษา  ไม่มีระบบอะไรยุ่งยาก

เมื่อพ้นจากมหาลัย  นิดก็มาทำงานที่ได้เกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพอยู่ตลอด  ทั้งโรงพิมพ์ งานแลปภาพ งานสไลด์มัลติวิชั่นมีเดีย  มีโอกาศใช้กล้อง 120  และกล้องต่างๆ อีกหลายประเภท ในระดับมืออาชีพอย่างแท้จริง

กล้องดิจิตอล SLR ตัวที่ใช้ปัจจุบัน  ใช้ได้ดีทีเดียว  ไม่ต้องกลัวเปลืองฟิล์มเหมือนก่อน  ซำบายใจ

เอาเป็นว่าได้มีโอกาศขุดกรุมาหมดบ้านแล้วค่ะ  เหลืออีกตัวเดียวที่ไม่ได้โชว์  เพราะยังไม่ได้ไปถ่ายภาพมาเลยค่ะ

ใครสะสมกล้องแบบนิดบ้าง เอามาแลกกันชม หรือ แลกกันบางส่วนก็ยินดีน่ะค่ะ เพราะบางตัวนิดมีมากกว่า 1 ตัว

สำหรับเพื่อนๆ ที่เข้ามาชมภาพในทริปที่ผ่านมาล่าสุด "ตามรอยเส้นทางราชมรรคา"

ตามมาทางลิ้งค์ได้เลยค่ะ

วันดวลกล้อง กับ ตากล้องทีเผลอ http://www.oknation.net/blog/nida/2008/09/09/entry-1