ชื่อเรื่อง....          ชายหนุ่มผู้ร้องตะโกนหาพระเจ้า

                                -วันจันทร์-

ชายหนุ่มโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง หลังจากตื่นนอนขึ้นมาตอนเช้า และเห็นข่าวสงครามปรากฏบนจอทีวี โดยภาพที่เห็นนั้นมันเป็นการเข่นฆ่ากันระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ด้วยกันเอง

            "ทำไมจึงเกิดเรื่องบ้าๆ อย่างนี้ด้วยเล่า?"

            ชายหนุ่มบ่นพึมพำ แล้วลุกขึ้นเดินงุ่นง่านไปมา จนแม่กับพ่อที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ด้วยอดที่สงสัยไม่ได้

            "ใครกันเป็นบ้า?" แม่ถาม

            "สงครามยังไงล่ะ....ที่ไหนๆ ก็มีแต่การรบราฆ่าฟันกัน" ชายหนุ่มบอกเสียงเครียด"ดูซิ....เกิดสงครามขนาดนี้แล้ว ทำไมพระเจ้าจึงนิ่งเฉยอยู่ได้"

            "พระเจ้าอาจจะมีงานล้นมือก็ได้นะลูก" พ่อพูดขึ้น

            แต่ชายหนุ่มเถียง "ไม่จริงหรอก....พระเจ้าไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ต่างหาก"

            แล้วชายหนุ่มก็เดินเสียงดังตึงตังออกไปนอกบ้าน จากนั้นก็แหงนหน้าขึ้นท้องฟ้า ก่อนตะโกนบอกเสียงดังลั่น

            "พระเจ้า....เมื่อไหร่จะเอาสันติภาพมาให้โลกใบนี้เสียทีล่ะ....รอนานแล้วนะ!?"

                       -วันอังคาร-

ยังไม่มีวี่แววว่าพระเจ้าจะทำตามที่ชายหนุ่มร้องขอเลย ...ทุกอย่างยังเหมือนเดิม และสงครามยังเกิดขึ้นตามปกติ

            ชายหนุ่มแม้จะยังมีความหวัง และคิดว่าสักวันหนึ่งพระเจ้าจะต้องรับรู้ แต่บางครั้งเมื่อนึกถึงความเฉยเมย และการปล่อยปละละเลยในหน้าที่การงานของพระเจ้า ก็ทำให้อารมณ์ชายหนุ่มอดที่จะเดือดดาลขึ้นมาไม่ได้

            เช่นเดียวกับวันนี้ ขณะที่กำลังเดินออกจากไปซื้อของที่ร้านริมถนนใหญ่นั่นเอง บังเอิญชายหนุ่มเหลือบไปเห็นเด็กหน้าตามอมแมม กำลังนั่งขอทานอยู่ที่ตีนสะพานลอยนั่นแหละ ความรู้สึกโกรธเคืองพระเจ้าก็ประทุคุโชนขึ้นมาทันที

            "พระเจ้า...พระเจ้าโว้ย!"ชายหนุ่มตะโกนหาพระเจ้า"มัวทำอะไรอยู่ล่ะ....ดูซิ ปล่อยให้ความเหลื่อมล้ำกันเกิดขึ้นทุกแห่ง ทำไมพระเจ้าไม่สร้างความร่ำรวยให้เท่าเทียมกันทุกคน เห็นเด็กที่นั่งขอทานคนนี้มั้ยพระเจ้า....ถ้าพระเจ้ามีความรัก มีความเมตตา และมีความยุติธรรมจริง....ทำไมจึงทำให้โลกนี้มีคนจนกับคนรวยด้วยเล่า"

            แต่ไม่มีเสียงตอบใดๆ จากพระเจ้า

                                -วันพุธ-

วันนี้ชายหนุ่มบ่นอีก  แม้จะพยายามติดต่อกับพระเจ้า แต่ก็ไม่เป็นผล มิหนำซ้ำยังทำให้ชายหนุ่มครุ่นคิดหาวิธีการต่างๆ เพื่อเป็นการตักเตือนพระเจ้าอีกด้วย

            1.ควรว่ากล่าวตักเตือนพระเจ้า ในโทษฐานที่ไม่สนใจปฏิบัติหน้าที่ ปล่อยให้เกิดความวุ่นวายเกิดขึ้นมากมายบนโลก โดยไม่ยอมแก้ไขใดๆทั้งสิ้น

            2.ควรลดการอธิษฐานและการบูชาพระเจ้าลง จากการที่เคยปฏิบัติ 100%ให้ลดลงครึ่งหนึ่งเหลือ50%

            3.ถ้าพระเจ้ายังนิ่งเฉย หรือไม่ปรับปรุงแก้ไข ก็จะถูกลงโทษสถานหนักคือ...

            4.ปลดออกจากตำแหน่งการเป็นพระเจ้า

            คิดได้ดังนั้นแล้ว ชายหนุ่มจึงร่างบทบัญญัติลงบนกระดาษทันที

              -วันพฤหัสบดี-

วันนี้ท้องฟ้าโปร่งโล่งใส ชายหนุ่มไม่ได้ตะโกนร้องหาพระเจ้า แต่เดินออกไปกลางแจ้ง

            ในมือข้างหนึ่งของชายหนุ่มถือแผ่นกระดาษที่ร่างบทบัญญัติเกี่ยวกับพระเจ้าเอาไว้

            เมื่อเดินไปยืนที่ลานกลางแจ้ง ชายหนุ่มก็กางแผ่นกระดาษออก แหงนมองท้องฟ้า จากนั้นก็ก้มหน้าอ่านข้อความบนแผ่นกระดาษใบนั้น

                                      -วันศุกร์-

ยังไม่มีเสียงตอบรับ หรือปฏิกิริยาใดๆ จากพระเจ้า.....

            ชายหนุ่มเริ่มเบื่อหน่ายพระเจ้ามากขึ้น....และคิดหาหนทางทำอะไรบางอย่าง

                                     -วันเสาร์-

ชายหนุ่มคิดว่าพระเจ้านอกจากจะดื้นรั้นแล้ว  ยังไม่สนใจจะรับฟังความเดือดร้อนของมวลมนุษย์อีกด้วย

            ในที่สุดชายหนุ่มจึงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่า...วันพรุ่งนี้เห็นทีจะต้องลงมือทำอะไรสักอย่างหนึ่งให้จงได้

                                        -วันอาทิตย์-

ด้วยความโกรธพระเจ้า ชายหนุ่มจึงเอาก้อนหินปาขึ้นไปบนท้องฟ้า เพื่อให้โดนพระเจ้า

            แต่ก้อนหินที่ปาขึ้นไปนั้น ไม่โดนพระเจ้าหรอก 

            "ใครโว้ย...ปาหลังคาบ้านกู!"

            ไม่ใช่เสียงของพระเจ้า...แต่เป็นเสียงร้องด่าจากเจ้าของบ้านใกล้เคียงหลังหนึ่งนั่นเอง 0