สวัสดีครับท่านผู้อ่าน หลังจากที่ผมห่างหายจากบล๊อกของตัวเองมาร่วมสองเดือน ก็แอบรู้สึกผิดมากทีเดียวครับ วันนี้เมื่อมีเวลาจึงขอมา update เรื่องโฆษณาให้ท่านผู้อ่านเหมือนเคยนะครับ โฆษณาที่ผมอยากจะชวนท่านผู้อ่านคุยกันในวันนี้ก็คือโฆษณาของ

Taro ทาโร่ ชุดตกปลา และ โฆษณา ดัชมิลล์ 4 in 1 ชุดห่วงใย

โฆษณาทั้งสองตัวนี้ที่ผมอยากนำมาให้ท่านผู้อ่านลองศึกษาดูเนื่องจากว่าโฆษณาทั้งสองชุดนั้นมีความคล้ายกันมากไม่ว่าจะเป็นการวางโครงเรื่อง หรือ จังหวะของ Key Scene โฆษณาทั้งสองตัวนั้นมีรูปแบบการดำเนินเรื่องที่เหมือนกันก็คือ มีการดำเนินเรื่องผ่านพระเอกและนางเอก โดยบทพูดนั้นได้สอดแทรกเรื่องของสินค้าลงไป (Functional Benefit)

จุดเด่นของโฆษณาประเภท Functional Ad นั้นก็คือการสื่อสารอย่างเต็มที่ว่าสินค้าของเรามีดีอะไรบ้าง และมักเป็นโฆษณาที่ให้ข้อมูลค่อนข้างมาก แต่อย่างไรก็ตามข้อเสียของโฆษณาประเภทนี้ก็คือ โฆษณาประเภทนี้มักไม่ค่อยน่าสนใจเพราะมัวแต่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการบรรยายสรรพคุณของสินค้าเพียงอย่างเดียว

ดังนั้นโจทย์ของนักการตลาดในการสร้างโฆษณาประเภทนี้ก็คือจะทำอย่างไรที่จะสามารถสื่อสารได้อย่างครบถ้วนและยังคงความน่าสนใจเอาไว้ได้

โฆษณาทั้งสองตัวนี้ได้ตัดสินใจใช้วิธีเดียวกันก็คือการใช้มุขเสี่ยว ๆ มาประกอบโฆษณาเพื่อสร้างรอยยิ้มและทำให้โทนของโฆษณาเบาลง ไม่หนักด้วยสาระจนเกินไป

ถ้าให้ผมสรุปรูปแบบของโฆษณาทั้งสองชุดก็จะเป็นดังนี้ครับ เริ่มด้วยเปิดตัว บอก Key Benefit ของสินค้า ตบท้ายด้วยมุขเสี่ยว

ประเด็นที่ผมอยากจะชวนท่านผู้อ่านมาพิจารณาก็คือ ลักษณะของ Mood & Tone ของโฆษณาทั้งสองชุด อย่างที่ผมเคยบอกไว้หลาย ๆ ครั้งใน Blog ของผมว่า Mood & Tone ของโฆษณานั้นสำคัญมาก เพราะนั่นหมายถึงเอกลักษณะเฉพาะตัวของสินค้าหรือยี่ห้อเรา

ตามความเห็นของผม โฆษณาทั้งสองชุดนั้นมีการเลือก Mood & Tone ที่คล้ายกันมากครับ คล้ายกันจนขาดเอกลักษณะเฉพาะตัว ไม่ว่าจะเป็นโทนของภาพจังหวะของการพูดหรือปล่อยมุข โฆษณาทั้งสองชุดเหมือนกับหลุดมาจากสินค้ายี่ห้อเดียวกันเลย

ผมแนบโฆษณามุขเสี่ยวมาให้เป็นกรณีศึกษาอีกชิ้นครับ สำหรับผมแล้วผมอยากจะเรียกว่าเป็นต้นตำหรับของโฆษณามุขเสียวเลยก็ว่าได้โฆษณาที่ผมแนบมานั้นก็คือโฆษณาของแบรนด์ Happy ซึ่งลักษณะของการวางโครงเรื่องนั้นจะไม่ใช่การตบด้วยมุขเสี่ยวเหมือนกับโฆษณาของทาโร่ หรือดัชมิลล์ แต่จะเป็นการดำเนินเรื่องโดยใช้มุขเสี่ยวแล้วค่อยตบท้ายด้วย Key Benefit ของสิ่งที่อยากจะสื่อสาร

จริง ๆ แล้วรูปแบบไม่ว่าจะเป็นการใช้มุขเสี่ยวเป็นตัวนำเนื้อเรื่องแล้วตบท้ายด้วย Key Benefit ของสินค้าแบบ Happy หรือจะบอก Key Benefit ของสินค้าก่อนแล้วตบด้วยมุขเสี่ยว ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าอันไหนดีกว่าอันไหน แต่สิ่งที่ผมอยากจะเน้นย้ำก็คือ เอกลักษณ์ของโฆษณา หรือ Mood & Tone ของโฆษณาต่างหากที่นักการตลาดต้องตระหนักให้มาก ไม่อย่างนั้นแล้วสินค้าหรือแบรนด์ของเราจะไม่มีเอกลักษณ์ ถ้าใครยังจำกันได้ โฆษณามุขเสี่ยวของ Happy ในยุคนั้นทำให้เกิด Talk of The Town มากทีเดียวมีการมาพูดคุยเล่นมุขของ Happy กันอย่างมากมาย จนทำให้การสร้าง Ad มุขเสี่ยวกลายเป็นเอกลักษณ์ของแบรนด์ Happy ไป

สำหรับท่านผู้อ่านที่เขียน e-mail มาขอให้ผมเขียน Cover โฆษณาบางตัว ผมไม่ได้ลืมนะครับ จะค่อย ๆ เขียนให้นะครับ (เวลาผมจะเขียนแต่ละครั้ง มันใช้เวลาหาข้อมูลพอสมควรเหมือนกันน่ะครับ) แล้วก็เช่นเคยนะครับ อีกช่องทางหนึงนอกเหนือจากการเขียน e-mail มาพูดคุยกันก็คุยโฆษณากับผมได้ผ่าน Twitter นะครับที่ @oam_oamm นะครับ ขอให้ทุกท่านมีความสุขในการชมโฆษณานะครับ

โฆษณาทาโร่ ที่มา: http://youtu.be/3sqzbPHJ568

โฆษณาดัชมิลล์ ที่มา: http://youtu.be/qPFxqKmPANg

โฆษณา Happy ที่มา: http://youtu.be/sETHiEfjL8Y