เดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ป้ารุไปดาลัตกับทัวร์ขนาดเล็ก

มีลูกสาวเป็นหัวหน้าทัวร์ และมีอาแปะ กับป้ารุ รวมแล้ว ๓ คน

ปรากฏว่าติดอกติดใจ เล่าให้เพื่อน ๆฟัง ก็เลยได้แนวร่วม

นัดแนะกับเพื่อนๆ รวมป้ารุแล้วทั้งคณะเป็น ๖ คน

กลับไปเยือนดาลัตอีกครั้งในปลายเดือนมีนาคม

ขออนุญาตเล่าเรื่องจากทริปล่าสุดที่เหล่าลุงป้าทั้ง ๖ คนร่วมผจญภัยกันเลยนะคะ

จากสนามบินสุวรรณภูมิสู่สนามบินที่ดาลัด ด้วยสายการบิน vietjet

ใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่า ๆ เท่านั้น

ผ่านกระบวนการตรวจคนเข้าเมือง เดินออกมาหน้าสนามบินมีรถ shuttle bus จอดอยู่

จ่ายค่าตั๋วคนละ ๔๐,๐๐๐ VND เดินขึ้นไปหาที่นั่งบนรถได้เลย

shuttle bus คันนี้จะส่งเราจนถึงหน้าโรงแรมที่พัก

ป้ารุกับเพื่อนพักที่โรงแรม Tulip I โรงแรมเล็ก ๆแต่บริการน่ารักมาก

โดยจองห้องแบบพัก ๔ คน กว้างมาก วิ่งเล่นไล่จับกันได้

ส่วนอีก ๒ คนเป็นครอบครัว เราจึงพร้อมใจยกห้อง ๒ คนให้

กว้างขวางสะดวกสบายสำหรับ ๒ คน เช่นกัน

เก็บข้าวของเรียบร้อยก็เดินข้ามถนนเพื่อทานมื้อเที่ยงกัน

ป้ารุจะทำหน้าที่ตะโกนว่า มองซ้าย..หยุดกลางถนน..มองขวา..วิ่ง

เพราะเวียดนามเดินรถตรงข้ามกับบ้านเรา

และป้ารุก็ได้รับหน้าที่เพื่อความเป็นระเบียบของคณะตลอดทั้งทริป

อาหารมื้อแรกในเวียดนาม สำหรับ ๖ คนปาเข้าไปสามแสนกว่าแล้ว

ลองคำนวนอย่างคร่าว ๆเป็นเงินไทยโดยใช้ ๗๐๐ หารค่ะ

อิ่มจนแทบเดินกันไม่ไหว แต่... ไม่ได้ค่ะ เราต้องไปต่อ

เป้าหมายแรก คือ XQ Historical Village

วิธีที่จะเดินทางไปสะดวกที่สุด คือ การนั่งแท็กซี่ คันที่เห็นในรูปนี่ล่ะค่ะ บรรทุกได้ ๗ คน

และสะดวกมากขึ้นไปอีก หากเราให้ทางโรงแรมช่วยเขียนชื่อสถานที่เป็นภาษาเวียดนาม

ใส่กระดาษเพื่อส่งให้โชเฟอร์ดู

เริ่มแรกทางโรงแรมเรียกแท็กซี่มิเตอร์ให้ไปส่งที่ XQ Historical Village

ค่ารถอยู่ที่ ๑๐๐,๐๐๐ VND เร็วค่ะทุกท่าน เอา ๗๐๐ หารออกมาเป็นเงินบาทกัน

ถึงแล้ว XQ Historical Village ที่นี่เป็นศูนย์จัดแสดงผ้าปักเส้นไหม

ฝีมือละเอียดมาก คราวนี้ป้ารุกับเพื่อน ๆเดินชมกันช้า ๆอย่างจุใจ

แต่ไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพผ้าปักไหมที่งดงามเหล่านั้นได้

บริเวณโดยรอบก็จัดสวยงาม

สาธิตการปักผ้า

ส่วนจัดแสดงต่าง ๆ

ไหน ๆก็มีกระจกบานใหญ่ตั้งไว้ เก็บภาพรวมกันไว้หน่อย

น่าแปลกใจที่ city tour จะไม่มี XQ Historical Village อยู่ในโปรแกรม

ถ้าตั้งใจมาชมผ้าปัก ต้องวางโปรแกรมมาเองอย่างนี้ค่ะ

ปิดท้ายสถานที่ที่สร้างสรรค์ความงามแห่งนี้ด้วยข้อความ

ที่เขียนไว้อย่างน่าประทับใจ อันทำให้ช่างปักทุกคนเห็นความสำคัญและคุณค่าของตนอย่างยิ่ง

ต่อจากที่นี่ คณะทัวร์ของป้ารุก็นั่งแท็กซี่ ที่ตามโพยเขียนไว้ว่า ไป Big C

เพื่อตรงไปลานคนเมือง ซึ่งเป็นทั้งลานกิจกรรม ห้าง และร้านกาแฟสุดหรู

รุปทรงของร้านกาแฟ ที่เห็นคล้ายดอกบัว ความจริงคือ Artichoke ที่นำมาปรุงอาหารได้

ชงชากลิ่นหอมลมุนได้ พืชสัญญลักษณ์สำคัญอย่างหนึ่งของดาลัต

ต้นสด ๆที่ขายในตลาดเป็นแบบนี้

ภายในร้านมีบันไดเวียน เดินขึ้นไปชมวิวของทะเลสาบซวนเฮืองได้ ๓๖๐ องศา

ลานคนเมืองริมทะเลสาบซวนเฮือง เวลาเย็น ๆแดดร่มลมตกอย่างนี้

จะมีร้านขายอาหารว่างตั้งอยู่เรียงรายให้เลือกทดลองชิม

มีผู้คนต่างวัยมาใช้พื้นที่เล่นกีฬา ออกกำลังกาย เดินเล่น วิ่งเล่น

และ.....แทบจะปราศจากมือถือ

ทดลองหมูย่างใบชะพลู กับกระเจี๊ยบย่าง อากาศสบาย ๆกับอาหารเบาๆเข้ากันมาก

พิซซ่าเวียดนาม มีขายเป็นอาหารว่างยามเย็น ต้องลองอีกล่ะ

แต่เพื่อประหยัดพื้นที่ไว้สำหรับอาหารอื่น ๆ ต้องขอแบ่งเป็น ๖ ส่วนก่อน

หลังจากซื้อกาแฟ และของฝากจาก Big C ต้องไม่พลาดซุปปูข้างทาง

ป้ารุไปดาลัด ๒ รอบ ก็เห็นแต่เจ้านี้เจ้าเดียว ถ้วยละ ๑๐,๐๐๐ VND

คล้าย ๆกระเพาะปลา เบา ๆไปอีกคนละถ้วย

ของเล่นให้เช่า อันนี้น่าสนใจ เพราะพ่อแม่ผู้ปกครองพาเด็ก ๆเข้าไปนั่งเล่น

โดยเสียสตางค์นิดหน่อย ไม่ต้องซื้อของเล่นไว้ที่บ้าน เด็กๆได้เล่นของดี แปลกใหม่เสมอ

แต่คณะของป้ารุไม่มีใครอยากทดลอง เลยลืมถามว่าราคาเท่าไหร่ ไว้คราวหน้านะคะ

เริ่มมืดแล้ว ถึงเวลาท่องราตรีกลับที่พัก เดินตามริมทะเลสาบ ชมวิวกันมาเรื่อย ๆ

แต่คงจะยังไม่ถึงง่าย ๆเพราะต้องเดินผ่านด่านสำคัญที่เต็มไปด้วย street food

อาหารปิ้งย่าง

ขนมครกเวียดนาม

หอยนานาชนิด ที่นำมาต้ม นึ่ง แกง อร่อยมาก

ป้ารุสาธิตการกินหอยขั้นเทพ

วันแรกของทริปดาลัต จบลงด้วยเมนูอาหารตามข้างทาง

ที่หากจดบันทึกโดยละเอียดแล้วน่าจะไม่ต่ำกว่า ๑๐ อย่าง

ก่อนถึงที่พัก ยังมีอาหารจานเด็ดอยู่อีกมากมาย แต่ท่าทางจะไม่ไหว

ฝากไว้ก่อนนะออเจ้า พรุ่งนี้เจอกัน.........

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ

ป้ารุ......รายงาน