ลูกโป่งสวรรค์

ลูกโป่งสวรรค์  นับร้อยนับพันลูก

ถูกท้องฟ้าขโมยไป  หรือไรเล่า?

ในงานวัด  จำได้ไหม?  ในวัยเยาว์

เคยความฝันของเราเย้ายวนใจ

เย้ายวนตา  วันเวลา  พ่อจ๋าพ่อ!

เคยออดอ้อนวอนขอ  พ่อซื้อให้

มือหนึ่งจับมือพ่อ  พ่อจูงไป

มือหนึ่งดึงด้ายไว้  ใจเต้นแรง

ใจเต้นแรง  ปานจะแข่งลูกโป่งสวรรค์

สีแดงกลม  ลมกระชั้น  ม่านไฟแสง

มุมหนึ่งโรงหมอลำกำลังแสดง

มุมหนึ่งหนังกลางแปลง  แสงเสียงสะท้อน

มิตร  ชัยบัญชา  เพชรา  เชาวราษฎร์

สวมบทบาท  คู่พระคู่นาง  ดังกระฉ่อน

แลตะลึงตาค้างบางบทตอน

บทชีวิต  บทละคร  สะท้อนใจ

กลิ่นถั่วคั่ว  หอมยั่ว  เหมือนหอมย้ำ

กลิ่นปลาร้าส้มตำ  น้ำลายไหล

สะกิดพ่อ  แกล้งขอ  ร่ำรี้ร่ำไร

พ่อยอมให้  แต่ก็ให้ได้บาทเดียว

เผลอปล่อยด้าย  เพียงแค่หมายได้เงินบาท

กลายเป็นความผิดพลาดมิอาจเฉลียว

วินาทีถนอมฝันสั้นแท้เทียว

การสูญเสีย  ซ้อนส่วนเสี้ยวการได้รับ

ลูกโป่งสวรรค์ของฉัน  นั่นกระไร!

ลอยสู่สวรรค์ชั้นไหน?   ไม่ลอยกลับ

ลูกโป่งสวรรค์ของเธอ – ฉัน   วันคืนนับ

รวมกันแล้ว  อาจล่องลับนับร้อยพัน

ฉันโตแล้ว!  เห็นแต่แววแห่งพิศวง

ฉันตายลง!   ถ้าฉันได้ไปสู่สวรรค์

จะทวงถาม  ข้ามฟ้า  ข้ามตะวัน

ลูกโป่งเธอ  ลูกโป่งฉัน  นั้นใครครอง!?

แต่ง  ธันวาคม  ๒๕๔๐

นิตยสาร  ศิลปวัฒนธรรม

รวมเล่ม  ที่ใดมีรัก  ที่นั่นมีรัก

คัดเลือกเป็นหนึ่งในบทกวีโครงการวิจัยกวีนิพนธ์ไทย  สกว.

วิเคราะห์ตัวบทโดย  ดร. เจตนา  นาควัชระ

คัดเลือกแปลเป็นภาษาจีน  โครงการแลกเปลี่ยนวรรณกรรมไทย – จีน (กว่างซี)

โดยสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย