.

.

               เช้านี้ เมื่อลมหนาวโชยมาถึงทุ่งบางพลี 

อากาศเย็นผ่านม่านหน้าต่างกระทบผิวกาย 

ให้หวลคำนึงถึงการเดินทางที่ผ่านมาเมื่อวันวาน

               อากาศหนาว  เป็นสิ่งที่ปรารถนาของคนเมืองร้อน 

หนาวคราใด  ผมจะคิดถึงบรรยากาศเมืองเหนือ 

และจะต้องเดินทางไปห่มหนาวเกือบทุก ๆ ปี

               เดือนที่ผ่านมา  ในปีนี้  ผมเดินทางบ่อย  ไปหลายจังหวัด 

มหาสารคาม  ร้อยเอ็ด  ยโสธร  อุบลราชธานี เมืองเลย 

เดินทางไปหาความหนาวเย็น  แต่ยังไม่ถึงขั้นประทับใจนัก 

เมืองไทยปีนี้  อุณหภูมิแปลก ๆ ไปตามสภาวะของโลก

               ทริปที่ตื่นเต้นไปหน่อย  คือการย่ำภูกระดึงเมื่อ 25-28 พฤศจิกายน

               กลับจากภูกระดึง  ถึงบางพลี ตี 3 ครึ่งของวันจันทร์ที่ 29 พ.ย. แอบงีบหลับได้นิดเดียว 

นาฬิกาบอกเวลา 6 โมงเช้าของวันเดียวกัน  คว้ากระเป๋าจูงมือแม่มะยงเดินทางต่อไปเมืองกาญจนบุรี

.

                 หลาย ๆ ท่านอยากจะสัมผัสหนาว  แต่ไม่อยากจะเดินทางไกล 

ลองตามมาดูเส้นทางนี้ซีครับ  น่าสนใจมาก ๆ

                  ผมออกจาก กทม.ในตอนเช้า  ถึงเมืองกาญจน์ตอนสาย 

แวะทานของว่างนิดหน่อยที่ ททท.สำนักงานกาญจนบุรี  ได้พบกับครูทิพย์  และป้าแอ๊ด 

พร้อมทั้งเจ้าหน้าที่ของ ททท. คุณเรวัติ...คุณสมบัติ...

เราออกเดินทางต่อ โดยมี คุณอิสสระพงษ์  แทนศิริ 

ผู้อำนวยการ ททท. สำนักงานกาญจนบุรี  เป็นหัวหน้าคณะ

                   คณะของเราใช้ทางหลวง 323 จากเมืองกาญจน์  มุ่งสู่อำเภอทองผาภูมิ 

เที่ยงกว่า ๆ แวะทานอาหารที่  "สวนอาหารบงตง" 

.

               เมื่อท่านขับรถข้ามสะพานทองผาภูมิ  ขวามือจะเป็นทางแยกเข้าตัวอำเภอทองผาภูมิ 

ให้ท่านหันมองทางซ้าย  จะเห็นทางแยกมีป้ายบอกทางเข้า "บงตง" 

เลี้ยวเข้าไปเลยครับ  เมื่อเข้าไปนั่งในร้าน  จะมองเห็นแม่น้ำแควน้อยสวยงามจับตายิ่งนัก

.

               อาหารที่บงตงอร่อยทุกอย่าง ยิ่งหิวจัด ๆ จะยิ่งอร่อย 

เที่ยงวันนั้นผมฟาด ไก่อบโค๊ก ตัวนี้เข้าไปเต็มรักอย่างไม่เกรงใจใครเลยครับ 

.

               ทองผาภูมิ  เป็นอีกหนึ่งอำเภอของกาญจนบุรี 

มีพื้นที่กว้างใหญ่ถึง 3,655 ตารางกิโลเมตร แต่ประชากรไม่มากนัก 

ประกอบด้วย 7 ตำบล คือ ท่าขนุน  สหกรณ์นิคม  หินดาด  ลิ่นถิ่น  ชะแล  ห้วยเขย่ง  และปิล็อก

               คำขวัญประจำอำเภอบอกไว้ว่า 

"น้ำพุร้อนหินดาด  ตลาดอีต่อง  โบอ่องเจดีย์  ราชินีปูไทย 

เพลินใจแควน้อย  เกินร้อยภูผา  งามสุดตาเขื่อนวชิราลงกรณ์"

.

               ผมมาเที่ยวทองผาภูมิบ่อย ๆ เที่ยวไปหลาย ๆ แห่งตามที่ปรากฏในคำขวัญอย่างสนุกสนาน 

แต่ที่ ตำบลปิล็อก..ตลาดอีต่อง..โบอ่องเจดีย์  ซึ่งอยู่สุดเส้นทางหลวง 3272 

ผมยังไปไม่ถึง  วันนี้ผมได้ไปแล้วครับ

               ผ่านตำบลห้วยเขย่งไปก่อนนะครับ  ผมเพิ่งจะมาดูปูราชินี  และล่องแพ

เมื่อปลายเดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี้เอง

( http://www.oknation.net/blog/panakom/2010/07/02/entry-2 )

.

.

               ถนนที่จะไปถึงปิล็อก  เขาเรียกว่า ถนน 399 โค้ง

               โอ...ผมเริ่มตื่นเต้นซะแล้วซีครับ

.

                  เพื่อนร่วมเดินทางในรถหลาย ๆ คนปิดตา  และหลับ 

โดยเฉพาะ แม่มะยง...หลับปุ๋ย..เพราะยังอ่อนเพลียจากการเดินที่ภูกระดึง 

ส่วนผมไม่ยอมหลับเด็ดขาด 

การเดินทางกลางวัน  และได้นั่งดูบรรยากาศสองข้างทาง  เป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบ 

นอกจากจะได้เห็นสรรพสิ่งต่าง ๆ ได้เห็นวิถีชีวิตที่ไม่เคยได้เห็นแล้ว 

ยังเป็นการได้บันทึกเส้นทางการเดินทางด้วยสายตาไปในตัว

.

                  มีผู้คนที่เคยไปปิล็อกบอกกับผมว่า 

ถนนที่ไปปิล็อกเปลี่ยว  และน่ากลัว  แต่การเดินทางวันนี้ 

ผมได้พิสูจน์ด้วยตัวผมเองว่า  ไม่เปลี่ยว 

ต้นไม้น้อยใหญ่สองข้างทางที่โน้มตัวเข้าหากัน  มองคล้ายอุโมงค์ต้นไม้ 

ทำให้อบอุ่นสบายตา 

ทางเล็ก ๆ ที่ลัดเลาะคดเคี้ยวไปตามไหล่เขา  ท้าทายผู้ที่ชอบขับรถ 

เพียงเพิ่มความระมัดระวังในการบังคับรถให้มากขึ้นอีกนิด  ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร 

ตามโค้งหักศอกหลาย ๆ โค้ง  มีกระจกโค้งซึ่ง อบต.ปิล็อกนำมาติดตั้งอำนวยความสะดวกต่อมุมมองที่ลับตา 

ผมว่าสวยงาม  และยืนยันว่าไม่น่ากลัวครับ 

.

               นั่งสบาย ๆ ไปเกือบครึ่งทาง  เราก็ถึงจุดชมทิวทัศน์ 

ท่านเห็นกระจกโค้งไหมครับ  ติดไว้มากมายในทุก ๆ โค้งที่หักข้อศอก 

ที่กระจกพ่นตัวอักษรสีแดงไว้ว่า "กรุณาอย่าทำลาย" 

จะเป็นการเตือนใจ  หรือวิงวอนร้องขอ  สุดแล้วจะพิจารณาเถอะครับ

.

               ที่จุดชมวิวทางขึ้นเหมืองปิล็อกนี้  ตั้งอยู่ประมาณ กม. 15 

เป็นจุดที่ควรพักรถ  พักคนขับ  พักคนนั่งในรถ 

เดินออกจากรถมายืดเส้นยืดสายกันซะหน่อย  ทอดสายตาไปในทะเลภูเขาไกล ๆ

มองให้พบความสุขซึ่งมีอยู่มากมายในธรรมชาติ 

สิ่งที่ท่านได้พบได้เห็นบนจุดชมวิว 

จะทำให้ท่านเกิดความคิดในการวางแผนเดินทางมาเที่ยวปิล็อกหนาวนี้ก็ได้ 

ที่จอดรถสะดวกสบาย  ที่กางเต้นท์สวยงาม  น่าสนใจนะครับ

.

               พฤติกรรมของนักเดินทางแต่ละคนไม่เหมือนกัน 

บางคนชอบความตื่นเต้น  จะไม่ยอมรับรู้สิ่งหนึ่งสิ่งใดก่อนออกเดินทาง 

ขอไปตื่นเต้นกับสิ่งข้างหน้า  พูดง่าย ๆ ว่า  เขาจะไม่เตรียมตัวอะไรเลย 

บางคนมีความพร้อมในการเดินทาง  กำหนดจุดมุ่งหมายของสถานที่ที่จะเดินทางไปท่องเที่ยว 

สอบถามหาอ่านรายละเอียด  จองที่พักไว้ล่วงหน้า 

จัดเตรียมร้านอาหารที่จะไปทานในแต่ละมื้อ 

บางท่านศึกษาข้อมูลล่วงหน้า  อ่านประวัติศาสตร์ความเป็นมาของแต่ละสถานที่ 

ศึกษาเส้นทาง  รวมไปถึงการขอทราบอุณหภูมิของสถานที่นั้น ๆ

               การเตรียมพร้อมเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดีครับ 

เพราะจะทำให้เราท่องเที่ยวอย่างสนุกสนาน  เกิดความรู้  เกิดปัญญา 

               อย่างน้อยที่สุด  ควรจะทราบแผนที่ในการเดินทางไว้บ้างก็ดีนะครับ

.

               เมื่อไต่ระดับไหล่เขามาถึงจุดชมวิวปิล็อก 

สิ่งที่ท่านจะได้พบคือแผนที่ของตำบลปิล็อก

.

               เป็นแผนที่ขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นมาง่าย ๆ

แต่มีจุดที่น่าสนใจครบถ้วน  อยากจะไปเที่ยวจุดใด  แทบจะหลับตาเห็น 

ผมขอชมเชย อบต.ปิล็อกอีกครั้ง 

.

               ด้วยมุมมองที่กว้างกว่า 180 องศา  ทำให้ได้เห็นทะเลภูเขา

สุดลูกหูลูกตา  ได้เห็นอ่างเก็บน้ำเหนือเขื่อนวชิราลงกรณ์ 

หากท่านได้ไปยืนมอง  มองกวาดสายตาช้า ๆ นะครับ  มองให้ทั่ว 

ท่านจะรักในธรรมชาติของประเทศไทย

.

               ที่สำคัญ  คือความสุขจากการได้ถ่ายรูป  หรือได้ถูกถ่ายรูป..ไงจ๊ะ

.

               หายเหนื่อย  และพึงพอใจสุด ๆ จากการบันทึกภาพทุกแง่มุมแล้ว 

เราออกเดินทางกันต่อตามเส้นทางคดเคี้ยวเลี้ยวโค้ง  สักครู่หนึ่งก็ถึง อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ 

ที่ทำการอยู่ด้านขวามือ  ขับรถเข้าไปเลยครับ

.

.

                อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ

อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าห้วยเขย่งและป่าเขาช้างเผือก

ในเขตท้องที่อำเภอทองผาภูมิ และอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี  

มีเนื้อที่ประมาณ  1,120 ตารางกิโลเมตร  มีอาณาเขตติดต่อ

ทิศเหนือจดเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร  

ทิศใต้จดอุทยานแห่งชาติไทรโยค 

ทิศตะวันออกจดอุทยานแห่งชาติเขาแหลม  ทิศตะวันตกจดเขตแดนไทย-พม่า 

                พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเทือกเขาสลับซับซ้อน

แนวเขาวางตัวในแนวทิศเหนือ-ใต้  เป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาตะนาวศรี 

มีพื้นที่ราบลุ่มเป็นจำนวนน้อย  ความสูงของพื้นที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 100-1,249 เมตร 

มีเขาช้างเผือกซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของพื้นที่เป็นยอดเขาสูงสุด

สูง 1,249 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 

ยอดเขาที่สำคัญ ได้แก่ เขาช้างเผือก เขานิซา เขาพุถ่อง เขาด่าง

เขาปากประตู เขาเลาะโล เขาประหนองโทคี เขาชะโลง ฯลฯ

ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของลำห้วยต่างๆ เช่น ห้วยมาลัย ห้วยกบ ห้วยซ่าน

ห้วยองค์พระ ห้วยปีคี ห้วยปากคอก ห้วยเจ็ดมิตร ฯลฯ

โดยไหลลงสู่ที่ราบทิศตะวันออก ลงสู่เขื่อนเขาแหลม

และลำน้ำอีกส่วนไหลลงสู่แม่น้ำแควน้อย

.

.

               ท่าน ผอ.อิสสระพงษ์ฯ  เล่าให้พวกเราฟังด้วยความภาคภูมิใจว่า 

ที่เนินช้างเผือกซึ่งเราเห็นอยู่เบื้องหน้านั้น  ท่านเคยเดินขึ้นไปปักธงชาติไทยและธงของ ททท.มาแล้ว 

เป็นเทือกเขาที่น่าลองเดิน  ระยะทางเพียง 8 กิโลเมตร 

โดยเดินขึ้นจากบ้านอีต่อง  หากนักเดินทางที่ชอบความตื่นเต้น 

ชอบในสิ่งท้าทาย  น่าลองมาก ๆ

               ท่าน ผอ.บอกว่า  เส้นทางไม่โหดร้ายนัก  แต่หวาดเสียวดี 

               พวกเราฟังท่านเล่าแล้วก็อยากจะลองสักครั้งเหมือนกัน 

เจ้าหน้าที่อุทยานฯบอกว่า  ท่านที่ประสงค์จะพิชิตเนินช้างเผือก 

ให้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่  จะมีคนนำทางให้

(ค่าใช้จ่ายคนนำทาง 500 บาท  ลูกหาบคนละ 500 บาท 

แล้วแต่คณะจะใช้กี่คนตามจำนวนของสัมภาระ)

                คงจะคล้าย ๆ กับการจ้างลูกหาบขึ้นภูกระดึง 

แต่ลูกหาบภูกระดึงคิดเงินตามจำนวนน้ำหนักสิ่งของ  กิโลกรัมละ 15 บาท 

ส่วนการพิชิตเนินช้างเผือก  ลูกหาบคิดค่าตัวลูกหาบ 

เพราะลูกหาบจะขึ้นไปนอน  ไปอยู่กับเราตลอดเวลาที่อยู่บนภูเขาลูกนั้น

.

               บ่ายคล้อยพอสมควร  คณะของเราเดินทางมาถึงหน้าสถานีตำรวจภูธรปิล็อก 

ณ จุดนี้  พวกเราจะต้องเปลี่ยนรถ  จากรถตู้เป็นรถโฟล์วิล 

เพื่อเดินทางไปที่ "ฟอเรสท์เกลด หรือเหมืองสมศักดิ์" 

              ชื่อ เหมืองสมศักดิ์  ผมไม่คุ้นเคยเหมือนกับชื่อเหมืองปิล็อก 

ทำให้ผมต้องทำการบ้านโดยค้นหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ท 

แทบไม่น่าเชื่อว่า  คำว่าเหมืองสมศักดิ์  หรือบ้านป้าเกล็น 

คือที่พักในหุบเขาที่เป็นที่ถวิลหาของนักเดินทางมาช้านาน

               "บ้านเล็กในป่าใหญ่"  http://www.parglen.com/index.html   

คือเวปไซดิ์ที่บอกเล่าถึงความเป็นมาของเหมืองสมศักดิ์  ป้าเกล็น  คุณชาลี 

เป็นเวปไซดิ์ที่สมบูรณ์แบบ  ให้ข้อมูลนักท่องเที่ยวได้ครบถ้วน

.

               โดยรถโฟล์วิลที่ทางคุณชาลีจัดมาต้อนรับ 

เราออกจาก สภ.ปิล็อกย้อนกลับไปทางเดิมอีกครั้ง  เพียงไม่ถึง 50 เมตร 

ก็เจอกับป้ายบอกทางไป  " เหมืองสมศักดิ์ 5.1 กม. อาหาร ขนม อร่อย " 

บอกแค่นั้นจริง ๆ ครับ

               ผมอยากจะเขียนบรรยายความรู้สึกในขณะที่นั่งรถโยกไปเยกมา 

ข้าง ๆ กาย  มีลูกน้องป้าเกล็นซึ่งเดินทางมากับรถ  เขาช่างพูดช่างเจรจา 

ช่างอธิบายความ  บอกเล่าเก้าสิบแบบเด็กพม่าบ้านป่า  บอกเล่าเส้นทาง  บอกเล่าความรู้สึก

.

.

               ท่านมีรถโฟล์วิล สามารถขับรถลงเหมืองได้เอง ให้สังเกตุซ้ายมือ

ก่อนจะผ่านประตูสีฟ้า จะมีป้ายเขียนมา ว่าเหมืองสมศักดิ์ให้ท่านเลี้ยวซ้ายไปลงไปตามลูกศร

ซึ่งหนทางข้างหน้านี้อาจจะเป็นใจให้นักออฟโรดซะเหลือเกิน มือสมัครเล่นก็ค่อยๆขับไป

.

                        ขับรถผ่านป่าเขาลำเนาไพรได้สักระยะ (ถ้าท่านไม่เมารถไปซะก่อน)

ระหว่างทางท่านจะได้สัมผัสกับธรรมชาติของพันธุ์ไม้มากมาย

ธรรมชาติที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์ตลอดทั้งเส้นทาง...

ขอแนะนำให้ให้เปิดกระจกรถเพื่อสูดอากาศที่บริสุทธ์ (เสริฟอากาศสดชื่นเป็นออเดิร์ฟ)

.

                   เมื่อเดินทางมาได้สักพัก เพื่อเป็นการทำให้ท่านได้รู้ว่า ท่านได้เดินทางมาครึ่งทางแล้ว

และกำลังจะได้ลงสู่หุบเขาสุดท้ายของการเดินทางวันนี้..

ขวามือท่านจะเห็นป้ายของเหมืองสมศักดิ์ซึ่งจะเขียนว่า  "Welcome to Somsak mining" 

นั่นหมายถึงว่าจุดหมายอยู่แค่เอื้อม อาหารร้อน ขนมเค้กอร่อยๆกำลังรอท่านอยู่เบื้องล่างนี้แล้ว..

อย่าลืมสังเกตุป้ายต่อท้ายที่ว่า(ลงได้เฉพาะ 4WDเท่านั้น)

มันเป็นคำเตือนที่ทุกท่านควรจะใส่ใจเป็นอย่างยิ่ง..

รถทุกคันเปลี่ยนเป็นเกียร์ต่ำกันแล้ว เราลุยกันต่อเลยดีกว่า

               เดินทางมาเรื่อยๆ ไม่ต้องเลี้ยวซ้าย ไม่ต้องเลี้ยวขวา เพราะไม่มีแยก

ให้ขับไปตามทางเรื่อยๆ..บังคับพวงมาลัยให้มั่น ประคองเบรกแต่พองาม

แล้วคุณจะติดใจการเดินทางครั้งนี้อย่างแน่นอน

.

               ถึงแล้วขวามือของท่านจะเห็นป้ายเหมืองสมศักดิ์ ด้านหน้าจะเป็นลำธารเล็กๆ

(เป็นด่านสุดท้ายของนักออฟโรด) ดูเหมือนไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย อย่าประมาทเชียว

นอกจากต้องตั้งสติแล้ว ยังต้องตั้งลำรถของท่านให้ดีๆก่อนหมุนพวงมาลัยเลียวไปทางขวาตามป้าย

(กลิ่นอาหารหอมๆโชยมาแล้ว)

.

.

               เป็นไงครับท่านที่เคารพ  ภาพประกอบนั้นผมถ่ายเอง 

แต่คำใต้ภาพ  ผม COPY มาจากเวปไซดิ์ 

แต่ในขณะเดินทาง  ไกดิ์พม่าที่นั่งมาข้าง ๆ ผม  เขาก็พูดเช่นนี้

.

          เห็นแล้วป้าแหม่มเกล็น  เจ้าของบ้าน  คนต้นแบบคนค้นคน 

ออกมาต้อนรับพวกเราด้วยอัชฌาศัยไมตรีอันดี

.

               แม่มะยงกระโดดเข้ากอดป้าเกล็น  เหมือนจะคิดถึงป้าเกล็นขนาด 

ปากบอกป้าเกล็นว่า  "กอดป้าเกล็นแล้วอุ่นจัง" 

ป้าเกล็นตอบว่า  "คงจะเป็นเพราะไขมันเยอะ  จึงอุ่น" 

ผมยืนฟังแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ครับ

.

               การเดินทางมาที่บ้านเล็กในป่าใหญ่ครั้งนี้ 

คณะของเราแต่ละคนย่อมที่จะมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน 

บางคนมาเพราะอยากเห็นบ้านป้าเกล็น 

บางคนมาเพราะอยากทานเค็กป้าเกล็น 

บางคนมาเพราะอยากมาอีก  

บางคนมาเพราะตามหาบางสิ่งบางอย่างในชีวิต 

บางคนก็ไปไหนไปกันตามที่เขาจะพาไป

               ผมกับแม่มะยงอาจจะมีความรู้สึกแตกต่างออกไป 

ผมมาเพราะต้องการเก็บเกี่ยวความสุขที่จะได้รับให้มากที่สุด 

เดินทางโดยไม่มีคำถามให้รกสมอง  รู้เพียงว่า 

ไม่ว่าในป่าเขาลำเนาไพร  หรือที่แห่งใด  หากเรามีความรักให้ใคร 

เราจะได้ความรักนั้นตอบแทนกลับมา

.

               เค็กป้าเกล็นที่เขาร่ำลือกันว่าอร่อยนักอร่อยหนา 

หากคนที่ชอบทานเค็ก  ก็จะบอกว่าอร่อย  คนที่ไม่ชอบเค็ก  ก็จะบอกว่าไม่อร่อย 

มันอยู่ที่ลิ้นของแต่ละคน 

               ผมถามป้าเกล็นว่า  "ทำไมเขาลือว่าเค็กป้าเกล็นอร่อย?"

               ป้าเกล็นตอบว่า  "เป็นสูตรดั้งเดิมของอังกฤษ  ที่ป้าได้รับตกทอดมานานแล้ว"

                แต่ที่ผมได้เห็นบนโต๊ะนั้น 

คือเค็กส้ม...สำหรับคนที่ชอบรสเปรี้ยว ๆ ..

แครอทเค้ก ท้อปปิ้งมะนาว...สำหรับคนที่ไม่ชอบเค้กหวาน ...

เค้กช้อกโกแลต..อันเป็นรสชาติที่ไม่มีใครปฎิเสธนัก...

เค็กกล้วยน้ำว้า..สำหรับคนที่ชอบรสกล้วย

               พูดง่าย ๆ ว่า  ป้าเกล็นทำเค็กหลากรส  สำหรับหลากลิ้นนั่นเอง

               ผมได้ยินป้าเกร็นบอกผมว่า

"ตามสบายนะคะนะ  ไม่ต้องเกรงใจนะคะนะ 

ขอให้มีความสุขที่นี่  ป้าขอตัวไปดูเค็กบนเตาสักนิด  เดี๋ยวเค็กจะไหม้ 

ตามสบายนะคะนะ"

                แล้วผมก็ถึงบางอ้อที่เหมืองสมศักดิ์นี่เอง 

เค็กป้าเกล็นอร่อยเพราะป้าเกล็นใส่ใจในการปรุงเค็กทุกขั้นตอน 

ใช่ว่าจะปล่อยให้คนงานพม่าเป็นคนปรุงรส  หรือปล่อยให้สุกในเตาอบตามยถากรรม

               การปรุงอาหารให้อร่อย  ผู้ปรุงต้องใส่ใจครับ 

มันจึงจะอร่อย

.

               บ้านป้าเกล็นถูกปรับปรุงดัดแปลงมาจากโรงเก็บแร่เก่า 

มีสีสรรค์ให้ถ่ายภาพได้มากมายครับ

.

               ผมแอบเห็นป้าแอ๊ด

กำลังตามหา บางสิ่งบางอย่าง ในเหมืองแร่แห่งนี้

.

               และแอบเห็นแม่มะยงกำลังง่วนอยู่แถว ๆ โต๊ะที่วางเค็ก..นั่นแหละ

.

.

               ทักทายกันหอมปากหอมคอ  ทานเค็กและดื่มกาแฟกันเต็มท้องกันถ้วนทั่ว 

เราก็แยกย้ายกันเข้าห้องพัก  โดยมีเสียงป้าเกล็นพูดสั่งเสียว่า 

" ตามสบายนะคะนะ  อาหารเย็น 1 ทุ่ม  ทานให้เยอะ ๆ

ทานให้หมด  ไม่ต้องเกรงใจ  ไม่มีเวลาเลิก 

ไม่มีข้อห้ามอะไร  ตื่นนอนกี่โมงตามสบายนะคะนะ"

               ผมและแม่มะยง  เขาจัดให้เข้าพักบ้านริมเนิน 

ห้องนอนเรียบง่าย  สวยหรู  ห้องน้ำมีน้ำอุ่น 

ผมมาทราบราคาตอนหลังว่า  ห้องละ 1,600 บาท เอง........

.

               อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย  จัดเตรียมชาร์ทแบ็ตเตอรี่ทั้งของกล้องถ่ายรูปและโทรศัพท์ 

โดยเฉพาะโทรศัพท์นั้นหายห่วงครับ  บ้านป้าเกล็นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ทุกเครือข่าย 

ไม่มีใครสามารถติดต่อเราได้  ปลอดภัยจากการทวงหนี้ทางโทรศัพท์ทุกรูปแบบ

               เราออกมารวมตัวกันอีกครั้งที่บ้านพักริมน้ำหลังใหญ่ 

ด้านหน้าติดกับฝายกั้นน้ำ  ด้านข้างอยู่ติดกับภูเขา  

ในกิจกรรมที่ทาง ททท.กำหนดบอกไว้ว่า  รับประทานอาหารเย็นมื้อพิเศษกับบาร์บีคิวหมูและไก่  

รับรองว่าที่ไหน ๆ ก็ไม่อร่อยเหมือน  

อิ่มแล้วชวนกันนั่งล้อมวงร่วมฟังตำนานรักที่ไม่มีวันตายของ "พี่ศักดิ์" กับ "ป้าเกล็น"

ที่เคยประทับใจคนดูรายการ "คนค้นคน" และคนอ่านนิตยสาร "ค.คน" มาแล้วทั่วประเทศ

.

               ผมจัดการกับบาร์บีคิวหมูไม้โต ๆ นี้เข้าไปถึง 6 ไม้ 

ไม่เคยทานบาร์บีคิวที่ไหนอร่อยเท่าที่นี่มาก่อนเลยจริง ๆ ครับ

.

               นอกจากนั้น  ยังมีอาหารอื่น ๆ อีกมากมายนับไม่ถ้วน 

เมื่อแม่ครัวนำอาหารมาวาง  ก็ต้องให้กล้องถ่ายรูปชิมกันเสียก่อนตามระเบียบ 

ส่วน"ทำไม" ขวดนั้น  รสชาติจับลิ้นเชียวครับ

.

               ป้าเกล็น...จัดเลี้ยงไม่ดูกำลังแขก...

ผมอนุญาตให้แม่มะยงทานเต็มที่ตามใจปรารถนา  ไม่เบรค 

จะดูซิว่า  ทานอาหารป้าเกล็นหมดโต๊ะหรือไม่?

.

               อิ่มแล้ว  เราก็นั่งคุยกัน 

 ฟังเรื่องราวการทำเหมืองถ่ายทอดอารมณ์เก่า ๆ โดยคุณชาลี 

ส่วนป้าเกล็นคงจะพักผ่อน

.

.

               คืนนี้เป็นคืนข้างแรม  พระจันทร์หลบแสงให้ดวงดาวเจิดจรัสจ้า 

ดาวนับล้าน ๆ ดวงลอยฟ่องเต็มท้องฟ้า  ส่องแสงระยิบระยับจับตา 

ผมไม่ได้เห็นแสงดาวมากมายเช่นนี้มานานแล้ว 

นานจนลืมชื่อหมู่ดาวที่เคยรู้จัก

               ลมพัดรวยรื่น  เย็นชื่นสบายตัว  ไม่หนาวมากนัก 

ผู้ที่ยังไม่ง่วงก็นั่งคุยกัน  ผู้ที่รู้สึกว่าอยากพักผ่อน

ก็ค่อย ๆ หลบเข้าห้องพักไปทีละคนสองคน

               ค่ำคืนอันวิเศษสุขเช่นนี้ 

หาไม่ได้ในเมืองอันวุ่นวายสับสน

.

.

               เช้าแล้ว  แม่มะยงออกมายืนยิ้มแฉ่งจิบกาแฟที่หน้าห้องพัก 

ความอ่อนเพลียจากการเดินทางมาหลาย ๆ วันคงจะหมดสิ้นไป 

เหลือเพียงการสร้างพลังที่จะเดินทางต่อไปข้างหน้า  โปรแกรมนี้อัดแน่นไปด้วยความสุข

.

               หลังอาหารมื้อเช้า  แม่มะยงกอดลาป้าเกล็นอีกครั้ง 

ผมเห็นแล้วรู้สึกอบอุ่นอีกเช่นเคย 

ใจหนึ่งก็คิดถึงแม่ผู้ล่วงลับ  ใจหนึ่งก็คิดถึงญาติคนอื่น ๆ ที่ต้องมาอยู่ในหุบเขาป่าดง 

ป้าเกล็นคงไม่ได้คิดหรอกว่า  ผู้ที่มาพักพิงชั่วคืนยามจะเป็นแขก 

ป้าเกล็นมองพวกเราเสมือนญาติที่มาเยี่ยมเยียนมากกว่า 

               คุณชาลีพูดคำหนึ่งบนโต๊ะอาหารซึ่งยังก้องอยู่ในหูว่า

               "แขกใหม่ ๆ ผมไม่กังวลหรอก 

เขาเดินทางมาเรื่อย ๆ แหละ  แต่ผมคิดถึงญาติเก่า ๆ ที่เคยมาหา  มาพัก 

มานั่งพูดคุยกัน  อยากให้มากันบ่อย ๆ "

.

               ผมและแม่มะยงร่ำลาคุณชาลีด้วยภาพถ่ายที่หน้าเหมืองแร่สมศักดิ์

.

               คณะของเรา  ร่ำลาป้าเกล็นด้วยภาพถ่ายเช่นเดียวกัน

.

               เราขึ้นจากหุบเขาบ้านเล็กในป่าใหญ่  มาที่อุโมงค์ของเหมืองปิล็อก 

สถานที่อันเวิ้งว้างนี้แทบไม่น่าเชื่อว่า  เมื่อก่อนนี้คือขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ของชาวเมืองกาญจน์ 

วันเวลาผันผ่าน  ทุก ๆ อย่างกลับกลายเป็นเพียงอดีต

.

               มองลงไปด้านล่าง  มองเห็นบ้านอีต่องอยู่ลิบ ๆ  

ภาพเบื้องหน้าเหมือนภาพในฝัน  ปิล็อกสวยงามทั้งหน้าฝน  หน้าแล้ง  และหน้าหนาว 

สวยเรียบ ๆ เหมือนสาวชาวบ้านป่าที่ห่างไกลมือชายมาเชยชมนานแสนนาน

.

               จุดชมวิวเนินช้างศึก  ชื่อดูน่ากลัว 

แต่บรรยากาศจริง ๆ เราได้ยืนให้ลมภูเขาพัดผ่านผิวหน้าอย่างรุนแรงแต่ฉ่ำเย็น 

ถนนหนทางเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี วันนี้ไม่มีทางดินลูกรังให้เห็นอีกแล้ว  

นี่หรือคือชายแดนไทยพม่า  เพียงเหยียดมือออกไปก็เข้าสู่แดนพม่า 

ทิวเขาตะนาวศรีเป็นยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตา  ที่นี่คือจุดแบ่งประเทศหรือนี่?

.

             "  แม่มะยง 

หากพี่เดินพลัดหลงเข้าไปในแดนดินถิ่นพม่า  และถูกทหารจับตัวไป 

เธอจะเดินตามหาพี่หรือไม่? "

.

               จากเนินช้างศึก  เราเดินทางมาที่สุดเขตประเทศไทยบ้านอีต่อง 

หมู่บ้านชายแดนเล็ก ๆ ที่มีเสน่ห์คือความเงียบสงบ

.

               สะพานเหล็กเก่า ๆ เพื่อข้ามไปที่เหมืองปิล็อก

ยังถูกเก็บรักษาไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งเหมืองปิล็อก

.

.

               ชาวอีต่อง  ยังรอคอยการมาเยือนของผู้คน 

วันหยุดยาวที่จะถึงนี้  หากท่านยังไม่มีโปรแกรมการเดินทาง 

และต้องการสัมผัสความหนาวเย็น 

บ้านอีต่อง  ปิล็อค  ทองผาภูมิ  กาญจนบุรี  รอต้อนรับท่านด้วยความยินดีครับ

.

หมื่นภูผาแท่น      แผ่นทองผาภูมิ

เศกสลักปักปูม     ภูมิประวัติแผ่นดิน

ที่แดนต่อแดน       แคว้นถิ่นต่อถิ่น

จงเจตน์จงจินต์     จงใจต่อใจ

.

เชื่อมแผ่นทองทา  เชื่อมมหาอาณาจักร

เชื่อมใจจงรัก        สัมพันธ์ ไทย-พม่า

ร่วมฟ้าผาภู           ร่วมชูธงชัย

ร่วมป้องผองภัย    ไทย-พม่า สถาพร

(เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์)

.

.

สวัสดี...................................