.

.

ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกครับท่าน  ผมตั้งชื่อหัวข้อเรียกแขกไปงั้นแหละ

ทั้ง ๆ ที่มุกนี้เก๊าเก่า  เช้ยเชย..จนเจ้าของมุกคนสวย จะมีที่ยืนในหาดใหญ่หรือไม่ ?   ผมก็ไม่รู้แจ้งชัดนัก

เรื่องจริงมีอยู่ว่า  ผมกำลังจะเล่าเรื่องราวที่ผมเดินทางไปหาดใหญ่ เมื่อวันที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๗ ครับ

.

หาดใหญ่ ................................. 

ผมผ่านไปครั้งสุดท้ายกับคุณชาลีและคณะบล็อกเกอร์เมื่อครั้งไปเยี่ยมโรงเรียนซึ่งถูกเผาที่พรุชิง ยะลา นานหลายปีมาแล้ว

หลังจากนั้นก็ไม่ได้โผล่ไปอีกเลย

กลับใต้ครั้งที่ผ่านมา  แม่มะยงเปรยว่า  หากได้เลยไปหาดใหญ่สักนิดก็จะดี  เพราะไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกัน

ผมนำเรื่องนี้ปรึกษากับเพื่อนอ้วน  "ปราโมทย์ ด่านสกุล"

เพื่อนอ้วนยินดีขับรถพาไปเที่ยวหาดใหญ่  ตามประสงค์ของแม่มะยง

โอ๊ย...นับเป็นบุญของแม่มะยง  และลูก ๆ แท้...

หากเดินทางไปด้วยรถโดยสารประจำทาง  คงจะต้องไปนอนค้างคืนที่หาดใหญ่

แต่เมื่อมีรถส่วนตัวคันใหม่เอี่ยมสำหรับการเดินทางเช่นนี้  ไปเช้าเย็นกลับก็คงจะทัน

.

ไปหาดใหญ่วันนั้น "เพื่อนอ้วน..ปราโมทย์" กำหนดเส้นทางว่า  

จะใช้เส้นทาง เชียรใหญ่ - หัวไทร - ระโนด - กระแสสินธุ์ - สทิงพระ - สิงหนคร

ข้ามสะพานติณสูลานนท์ เข้าเมืองสงขลา  และมุ่งสู่หาดใหญ่

ขากลับ  จะวนออกทาง รัตภูมิ - ป่าบอน - ตะโหมด - บางแก้ว - เขาชัยสน - เมืองพัทลุง - ควนขนุน 

.

.

ความเจริญรุ่งเรืองของบ้านเมือง  บางครั้งสามารถสังเกตได้จากเส้นทางการคมนาคม

เมื่อออกจากนครศรีธรรมราชมาตามทางหลวงหมายเลข 408  จะผ่านตำบลการะเกด  อำเภอเชียรใหญ่

สถานที่ในภาพแห่งนี้  เขาเรียกว่า "หัวถนนการะเกด"  

"หัวถนน" หมายความว่า เป็นจุดเริ่มต้นของถนน  

เดิมที  ประชาชนชาวเชียรใหญ่เดินทางสัญจรทางเรือ   และมาถึงหัวถนนการะเกด  ก็ใช้ถนนในการเดินทางต่อ  

ทุกวันนี้  คำว่า "หัวถนน"  เป็นเพียงชื่อเรียกขานเท่านั้น  เพราะถนนเชื่อมต่อกันเป็นเนื้อเดียวกันหมดแล้ว

แต่สิ่งหนึ่งที่ชาวเชียรใหญ่ยังภาคภูมิใจ  จะบอกคนอื่นได้เต็มปากเต็มคำว่า  เขาเป็น "เด็กเชียร"..."เด็กกาเกด"...

.

.

จากเชียรใหญ่ ผ่านมาทางอำเภอหัวไทร  หากไม่ประสงค์จะเข้าไปทำธุระในตัวอำเภอหัวไทร  ใช้ถนนเลี่ยงเมืองก็สะดวกดีครับ

ถนนสาย 408  มีทางเลี่ยงตัวอำเภอหัวไทร  โดยการสร้างสะพานข้ามคลองชะอวดแพรกเมือง

ไม่ต้องไปวิ่งเลียบถนนชายทะเล  ซึ่งกำลังถูกคลื่นกระหน่ำเสียจนถนนพังไปหลาย ๆ จุด 

แต่ก็ได้เห็นทิวทัศน์ทุ่งนา  แนวต้นตาล และกังหันลมเป็นสิ่งทดแทน

ด้วยความเร่งรีบที่จะไปให้ถึงหาดใหญ่โดยเร็ว  ผมเพียงได้ชื่นชมบรรยากาศสองข้างทางผ่านกระจกรถเท่านั้น

ทั้ง ๆ ที่ความต้องการที่แท้จริง  ผมอยากเดินทางอย่างช้า ๆ ที่อำเภอหัวไทร

เพราะมีความหลังวัยเด็กมากมายที่หัวไทรเหมือนกัน

.

.

ถึงสทิงพระ  น้องโตเปลี่ยนมาเป็นพนักงานควบคุมรถแทนลุงอ้วน  เพื่อให้ลุงอ้วนได้พักผ่อนบ้าง

.

.

ก่อนที่ผมจะเดินทางไปปักษ์ใต้ทริปนี้  ผมให้ความสนใจกับทะเลสาบสงขลาเป็นกรณีพิเศษ

เปิดดูข้อมูล  ดูเรื่องราวของทะเลสาบสงขลา  ทะเลสาบพัทลุง  ทะเลน้อย  ที่ตั้ง  สิ่งแวดล้อม

และอยากจะใกล้ชิดทะเลสาบสงขลาให้มากยิ่งขึ้น

ผมคิดวางแผนถึงขั้นจะมานอนพักค้างที่พัทลุงเชียวครับ

.

.

เราใช้สะพานติณสูลานนท์ ข้ามทะเลสาบสงขลา  ผ่านเกาะยอ

เมื่อถึงฝั่งสงขลา  เรามุ่งสู่หาดใหญ่ทันทีครับ

.

.

.

.

แม้จะรีบเร่งในการเดินทางจากนครศรีฯ  เพื่อให้ถึงหาดใหญ่โดยเร็ว

กระนั้นก็ตาม  เราถึงหาดใหญ่ได้เวลาอาหารกลางวันพอดี

เพื่อนปราโมทย์ โทรศัพท์นัดเพื่อนศิษย์เก่าเบญจมราชูทิศอีกคนหนึ่ง  มาทานอาหารที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัลหาดใหญ่ด้วยกัน

.

.

"ไชยรัตน์  กาญจนอุดม"  คือเพื่อนที่เรานัดพบกันวันนี้

ไชยรัตน์ ย้ายจากแขวงการทางจังหวัดตรัง  มาเป็นหัวหน้าด่านชั่งน้ำหนักที่หาดใหญ่ครับ

.

.

เพื่อนเก่าเจอกัน  ก็เฮฮามีความสุขทุก ๆ ครั้ง

.

.

การทานอาหารกลางวันที่หาดใหญ่วันนี้  แทนจะเป็นมื้อง่าย ๆ กลายเป็นมื้อใหญ่ ใช้เวลาไปหลายชั่วโมง

เพราะเพื่อนได้เจอกับเพื่อนแท้ ๆ ครับ

.

.

และมาถึงกิจกรรมสำคัญสำหรับการตั้งใจมาหาดใหญ่ของแม่มะยง  คือการช้อปปิ้ง  ซื้อของฝาก

เพื่อนปราโมทย์ตัดสินใจจอดรถไว้ที่ศูนย์การค้าเซ็นทรัล  เพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่า และนั่งรถสองแถวไปที่ตลาดกิมหยง

เพื่อนปราโมทย์บอกว่า  ละแวกตลาดกิมหยง  คงจะหาที่จอดรถยาก

.

.

หาดใหญ่  เมืองแห่งความเจริญรุ่งเรืองทางการค้าของปักษ์ใต้มาเป็นเวลานาน

ตึกรามบ้านช่องใหญ่โต  สมเป็นเมืองเศรษฐกิจระดับต้น ๆ ของประเทศ

หาดใหญ่ เมืองศูนย์กลางด้านการค้าและธุรกิจของภาคใต้ ซึ่งมีความเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

หาดใหญ่ เป็นประตูผ่านไปยังประเทศเพื่อนบ้าน คือ มาเลเซีย และสิงคโปร์ อยู่ห่างจากด่านสะเดาเพียง 60 กิโลเมตร

ปัจจัยที่ทำให้หาดใหญ่มีความเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างมากก็คือ

การเป็นศูนย์กลางทางด้านต่าง ๆ ธุรกิจการค้า การขนส่ง การสื่อสาร การคมนาคม การศึกษา และการท่องเที่ยว

นานมาแล้ว  ที่อำเภอหาดใหญ่มีความโด่งดังมากกว่าจังหวัดสงขลา  คนทำให้หลาย ๆ คนเข้าใจผิดได้

.

.

ตลาดกิมหยง  เสน่ห์ของหาดใหญ่อยู่ที่นี่  เป็นที่จับจ่ายชื้อหาของฝากทุก ๆ ประเภท

สินค้าที่จำหน่าย ราคาถูก และมาจากต่างประเทศอย่างชนิดที่ไม่ต้องเสียภาษี

นักช้อปทั้งหลาย  จึงมีความรู้สึกว่า  ซื้อเท่าไหร่ก็ไม่เสียดายเงินทอง  เพราะของมันแปลกตาและถูกตังส์

.

.

บริเวณรอบนอกของตลาดกิมหยง  ยังคงเป็นประเภทผลไม้แปลก ๆ ราคาไม่แพงนัก  เหมือนกับภาพเก่า ๆ ที่ผมเคยเห็น

.

.

สมัยเด็ก ๆ ผมมาเที่ยวหาดใหญ่  หากได้ซื้อแอปเปิลสักลูก  และเดินกัดไปเรื่อย ๆ รู้สึกว่าเท่ห์มาก ๆ 

.

.

สำหรับสินค้าที่ถูกใจแม่มะยงและลูก ๆ คือสินค้าประเภทขนมปัง กาแฟ ชา สำเร็จรูป

เหมาะเป็นของฝากชาวกรุงมาก ๆ 

.

.

ผมปล่อยให้แม่มะยงเลือกซื้อ  เลือกจับจ่ายสินค้าอย่างมีความสุข

ให้สมกับที่คิดถึงหาดใหญ่  และเธอไม่ได้เดินทางมาเที่ยวนานมากแล้ว

.

.

ผู้หญิงกับการช้อปปิ้ง  เป็นสิ่งที่แยกแยะกันไม่ออก

สิ่งที่จะจำกัดการช้อปปิ้งของนักช้อปได้  คือจำนวนเงินในกระเป๋าเท่านั้นครับ

.

นักท่องเที่ยวแต่ละคนจะแสวงหาความสุขจากการท่องเที่ยวไม่เหมือนกัน

และไม่มีทฤษฎีใด ๆ ไปกำหนดความสุขของนักท่องเที่ยว นักเดินทางให้ลงตัวแน่นอนได้

ผมไม่อาจจะวางตัวเองว่าเป็นนักท่องเที่ยว...แต่ผมมองตัวเองว่าเป็นนักเดินทางจากที่หนึ่งไปยังที่หนึ่งเท่านั้น

ผมไม่ได้แสวงหาสิ่งใดมากกว่าการได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น  ได้เห็นสิ่งที่เคยเห็นมาแล้ว

รวมไปถึงอีกหลาย ๆ อารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่ในความรู้สึกส่วนตนคนเดียว

.

.

ได้เวลาพอสมควร  เรากล่าวลาหาดใหญ่  เพื่อเดินทางกลับนครศรีธรรมราช

เพื่อนไชยรัตน์  ไม่แนะนำให้กลับทางเส้นทางพัทลุง  แต่บอกให้กลับทางอำเภอระโนด

เพื่อที่ผมจะได้พบกับ  สะพานข้ามทะเลสาบที่ยาวที่สุดในประเทศไทยครับ

.

.