อยู่ไหน .. ทำงานป่าว .. หาดีมั้ย .. ไม่สบายเหรอ เป็นไรอะ .. ??

งั้นพรุ่งนี้ หนูจะกลับแล้วล่ะ (ทำงานเสร็จแล้วเหรอ) อืม .. เกือบเสร็จแล้วค่ะ

เฮ้ย .. บุ๊งป๋าไม่สบาย เราอยู่ อีสานว่ะ ช่วยมารับป๋าไปหาหมอหน่อยดิ .. นะ นะ นะ

เอาเงิน (กองสลาก) กับป้อม พาป๋าไปหาหมอนะ เหลือเท่าไหร่ก็ให้ป๋าไปเลยละกัน

หยุดรถมาหลายวันแล้ว ไม่รู้มีเงินใช้อ๊ะป่าว .. ?? ขอบใจมากนะเพื่อน ^_^

ป๋าเป็นคนที่มี "วินัย" มาก ๆ (ต่างจากฉัน ซึ่งตื่นและนอนไม่ค่อยจะเป็นเวลา)

ป๋าตื่นตีสี่ทุกวัน ไปวิ่งที่สวนสาธารณะ (เบาหวานทำให้ป๋าต้องออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ)

ตีห้าก็กลับมาพร้อม น้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ อาบน้ำและออกไปขับแท็กซี่ ก่อนหกโมงเช้าทุกวัน

(ปักตะเกียบอย่างกะ ปักธูป จะเอามาไหว้ .. เหรอ .. ??) "อืม สบายใจแระ" (ฮ่า)

ตั้งแต่ (กลับมา) อยู่ด้วยกันมาเกือบห้าปี นอกจากน้ำตาลลด จนฮีท (สองครั้ง)

ป๋าไม่เคยหยุดงานเพราะไม่สบายมาก่อนเลย ประโยคฮิต ติดปากของเค้า

เวลาที่เพื่อนบ้านถาม (ตอนที่พาเฮง เฮง ไปอึ๊ในตอนเช้า) ว่า.. ไม่ไปขับรถหรือครับเฮีย

ไปสิ .. ไม่ไป ใครจะหาเลี้ยง (พยายามส่งเสียงให้ดังขึ้นมา ถึงในห้องนอนของฉัน) ^_^

วันจันทร์ (วันที่ฉันออกมาส่งของที่ภาคอีสาน) ที่ผ่านมา พ่อฉันขับรถตากฝนไปทำงาน

เนื้อตัวเปียก ๆ และนั่งอยู่ในห้องโดยสาร (แอร์เย็น ๆ) ทั้งวัน เช้ามาก็เลยไม่สบาย

ฉันก็แปลก คุยกับเค้าทุกวัน แต่ไม่ได้เอะใจ (สังเกตเสียง "อู้อี้" ของเค้า)

มารู้อีกที .. ก็ปาเข้าไปวันที่สามแล้ว โชคดีที่รู้ทันเวลาและมี เพื่อนรัก ที่คอยช่วยเหลือ

อันที่จริง งานของฉันนั้น ยังไม่เสร็จหรอกนะ ฉันส่งที่หนองคายเสร็จ ก็กลับบ้าน

ทิ้ง ชุมแพ และชัยภูมิไปเลย (อีกแระ) ครั้งหน้าไปอีกทีก็ครึ่งปีพอดี (ให้เครดิต นานมาก)

ถามตัวเองว่า .. ขายสองที่นี้ จะทำให้ "รวยขึ้น" หรือไม่ (ก็ไม่ใช่)

แล้วไม่ขาย สองที่นี้ จะทำให้ "จนลง" หรือไม่ (ก็เปล่า) กัดฟันแทบ แย่ (ฮ่า)

ฉันเป็นคนโชคดี .. ที่รู้ตัวเองอยู่ทุกขณะว่า .. เป็นใคร (อยู่ในสถานะใด) .. ??

และกำลังทำอะไร (หาเลี้ยงครอบครัว) อยู่ ...??

ถ้าพ่อรู้ว่าฉันยังทำงานไม่เสร็จ มีหวัง ท่านต้อง ตำหนิ ฉันแน่ ๆ

เกือบเสร็จแล้ว จึงเป็นคำตอบที่ "สวย" ที่สุด ของฉัน (ยกโทษให้ "ลูกช้าง" ด้วยนะ)

งาน .. ทำไม่มีวัน (เสร็จ) หมด ไม่ไปส่งวันนี้ ค่อยโทรไป แล้วส่งขนส่งไป ก็ได้

เงินทอง .. หากร้อนมาก จะขอให้เค้าโอนมาให้ก่อนก็ได้ (ค้าขายกันมานานแล้ว)

หากพ่อฉันเป็นอะไรไป .. ฉันจะทำ (ทุ่มเท) ลงไป "เพื่อ (ใคร) อะไร" .. ??

ไม่ใช่พ่อฉันจะ อยู่ยง คงกะพัน (ชาตรี) .. (ซ้อนสามไปเลย)

ไม่ใช่ฉันไม่ประสีประสา ซะจนไม่รู้ว่า พ่อฉันจะไม่มีวัน "ตาย" หรอกนะ

แต่ต้องไม่ใช่วันนี้ .. ไม่ใช่ในวันที่ฉันไม่ได้อยู่ "เคียงข้าง" (ทอดทิ้ง) พ่อของฉัน

มีสถานที่มากมาย อาหารหลากหลาย ที่ฉันตั้งใจเอาไว้ว่า ..

ถ้าฉัน "ปลด" ภาระลงได้เมื่อไหร่ ฉันจะพาท่านไป กิน เที่ยว เจี๊ยวจ๊าว

ให้ฉันเลือกใหม่ .. ฉันก็เลือกที่จะทำอย่างนี้

ฉันเดินทางไปทั่ว (อย่างอุ่นใจ) เพราะฉันรู้ว่า .. ฉันไปทำ (อะไร) ไม

และฉันรู้ว่า .. ฉันจะ (ต้อง) ได้กลับมา ฉันมีบ้านที่อบอุ่นและมี "คนที่ฉันรักและรักฉัน"

รอคอยการกลับมาของฉัน บุคคลอันเป็น "ที่รัก" และเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตฉัน

หกร้อยกว่ากิโล จากชายแดน ไทย - ลาว มาจนถึง มหาชัย ((ชายแดน ไทย (ทะ) เล))

กว่าห้าชั่วโมง ที่ความอ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อย ทำอะไรฉันไม่ได้ (น่ากลัวเนอะ) ฮ่า

และเมื่อรถของฉันจอดลงที่หน้าบ้าน .. มีคน ๆ หนึ่ง เดินมาเปิดประตูบ้านให้ฉัน

เค้านอน (รอ) คอยการกลับมา (บ้าน) ของฉัน ช่วยฉันยกกระเป๋าลง (กั๊ด อก)

กินอะไรมารึยัง จะกิน กบ มั้ย (กั๊ด ใจ) (ไม่ต้องหรอก ยังไม่นอนอีกเหรอ ... ??)

กินน้ำข้าวโพด (ไร่สุวรรณ) ก่อนสิ .. เค้าซื้อมาฝาก กินข้าว กินยายัง .. ??

(ปวดกระดูกกระเดี้ยวว่ะ) พรุ่งนี้จะพาไป นวดนะ เอาปะ (ไม่ล่ะ ดูก่อน ถ้าไหว จะไปขับรถ)

ตกลง ป๋า ไปทำงานไม่ไหว เดี๋ยวกินหมี่เสร็จ จะพาไปนวดที่วัดจรรยาวาส

ผัดหมี่เป็นอาหารที่ ป๋า ชอบกิน และนัยยะ อีกอย่างของการ(ทำ) กินหมี่ผัด

คือการที่ต้องการให้คนกินมี อายุ "ยืนยาว" ดั่ง เส้นหมี่ ที่ "ยืด ยาว"

หม้อนี้ .. ผัดเตรียมไว้ให้บุ้งกับป้อมและลูก ๆ (เดี๋ยวจะแวะเอาไปให้ ก่อนไป นวด)

ป.ล.. ดวงของฉัน สงสัยจะไม่ค่อยถูกโฉลก กับภาคอีสาน

http://www.oknation.net/blog/Paojoo1974/2008/04/09/entry-1

(ขับรถ) ไป ทีไร ไม่ค่อยจะได้กลับมาดี ๆ เหมือนกับไปทำงานที่อื่น ๆ

http://www.oknation.net/blog/Paojoo1974/2008/08/17/entry-1

เสียเงินบ้างล่ะ เจ็บตัวบ้างล่ะ ไม่สบายบ้างล่ะ (ถ้าเลือกได้ขอเฉพาะสองอย่างหลัง ก็พอ) ฮ่า

"งาน" ยังมีวันหน้า (วันหลัง) ..

"เงิน" แม้ ขาดมือไปบ้าง ก็ สามารถลด ค่าใช้จ่าย (รัดเข็มขัด) ลงได้ ..

แต่ฉันเหลือ "พ่อ" อยู่คนเดียว ถ้า ไม่มา ก็ ไม่มี อีกแล้ว ..

ในชีวิตของคนเรา .. มีสิ่งที่  "มีค่า"  อยู่หลายสิ่ง ..

บางสิ่ง .. ก็อยู่กับเราได้ไม่นาน ดังนั้น .. จึงควร  "ถนอม"  เอาไว้

เพราะหาก หลุดมือไปแล้ว .. ต่อให้ทุ่มเทแค่ไหน ก็เรียกคืนกลับมาไม่ได้ ..

Did  I  mention  that  I  love  you ........

ชมรมรักษ์ภาษาไทย